Ben ik gegroeid door het ziek zijn?

Dit is eigenlijk een vraag die me vaker gesteld wordt. Het lijkt alsof de groep met ‘chronisch zieken’ is opgedeeld in twee groepen. De eerste groep is trots op wat voor persoon hij/zij is geworden door de heftige tijd van het ziek zijn. Ze zijn er een beter persoon door geworden. De andere groep vindt dat maar bullshit, waarom zou je willen groeien door het ziek zijn? Je kan beter gewoon helemaal niet ziek zijn, het heeft vooral negatieve dingen gedaan! Ik hoor bij de eerste groep. Maar die tweede kan ik ook goed begrijpen. Goed, ben ik gegroeid door het ziek zijn?

gegroeid-door-het-ziek-zijn

Natuurlijk ben ik gegroeid door het ziek zijn

Ja, logisch. Natuurlijk ben ik gegroeid door het ziek zijn! Inmiddels ben ik negen jaar ziek en in die negen jaar zijn er dingen gebeurd. Bij mij is het toevallig zo dat de grootste uitdagingen voornamelijk om ziek-zijn draaiden. Maar als leeftijdsgenoten iets anders hebben gedaan, gestudeerd bijvoorbeeld, dan zijn ze daar toch ook door gegroeid? Dan zijn ze daar toch ook een beter mens door geworden?

Je wordt ouder, dus je leert dingen, je groeit. Ziek zijn is een onderdeel van mijn leven geworden, dus ja, dat heeft me geholpen om te groeien als mens! Maar ziek zijn is natuurlijk geen magisch iets waardoor je ineens een geweldig tien keer zo goed mens wordt ofzo.

Op welke vlakken ben ik gegroeid?

De ultieme cliché: je leert kleine dingen meer waarden! Doordat je minder hebt en minder kan doen gaat je standaard naar beneden en wanneer er dan iets leuks gebeurt kun je dat meer waarderen.

Ik heb mijn werk gerelateerde kwaliteiten leren kennen. Er zijn oneindig veel dingen die ik niet kan, ook qua werk. Ik kan zo veel dingen niet, dat een baan vinden waar ik in ‘pas’ eigenlijk onmogelijk is. En dan ga je kijken naar je kwaliteiten, wat kan ik wel? En ik als ondernemer: wat kan ik wel waarmee ik geld kan verdienen? Welke van mijn kwaliteiten en kennis zijn geld waard?

Een pessimist ben ik nooit geweest, maar mijn optimisme en veerkracht zijn enorm getraind en dus gegroeid. Daar ben ik onwijs blij mee!

Ik heb onwijs veel geleerd over mijn lichaam. Ik ben heel vaak bezig met het ‘me zo goed mogelijk voelen’, en daarbij leer je je eigen lichaam kennen. Niet alleen door te voelen en te proberen, maar ook door het revalidatietraject dat ik heb doorlopen en verdere artsen en therapeuten die ik heb gesproken.

Mezelf heb ik leren kennen. Wanneer ik lelijk doe tegen andere mensen, dan weet ik van mezelf dat ik dat doe met een reden. Vaak zijn vermoeidheid en pijn daar redenen voor, doordat ik me daar bewust van ben kan ik er iets aan doen. In zo’n geval bijvoorbeeld even afstand nemen.

Qua mezelf leren kennen heb ik ook mijn oneindige enthousiasme leren kennen. Ik overschat mezelf áltijd, dat is een van mijn valkuilen. Ik wil te graag, en dat is lang niet altijd iets positiefs. Door daar bewust van te zijn zeg ik makkelijker nee of vraag ik makkelijker hulp wanneer ik twijfel.

Wanneer je ziek bent word je in bepaalde dingen heel erg goed. Ik heb natuurlijk veel dingen niet kunnen doen, maar ook ik leef, dus ik doe toch dingen. De hele dag in bed liggen en toch blij zijn, dat kan ik (maar ik ben heus ook weleens verdrietig).

Ik heb mezelf ultiem getraind om toch te kunnen doorgaan en zo normaal mogelijk te leven ondanks bepaalde beperkingen. Op het moment gaat mijn concentratie/bewustzijn steeds meer achteruit. Een gesprek voeren met iemand anders terwijl ik de helft heb gemist kan ik best goed. Aangeven dat ik het niet heb kunnen volgen ook (hulp vragen, yeah! Ik kan dat). Of, terwijl je iets leuks aan het doen bent niet meer stil staan bij pijn, vermoeidheid, of andere vervelende dingen, maar vooral genieten van het fijne moment.

Ik denk dat dit wel de belangrijkste dingen zijn. Toen ik net mijn Havo diploma had gehaald en geen vervolgstudie ging doen viel ik een beetje in een zwart gat. Ik houd van leren en ik vond het geen fijn idee om nooit meer te gaan studeren en niets nieuws meer te leren. Daar heb ik me een beetje in vergist: alleen al het ziek zijn is zo’n grote leerschool. En het is er echt niet eentje met alleen maar positieve punten, mijn leven zou waarschijnlijk een stuk makkelijker zijn geweest als ik gewoon gezond was. Maar bedenk ook: dan heb je weer andere problemen. Alles is relatief, dus met ‘kleinere’ problemen kun je je alsnog heel slecht voelen. Heb jij ook ‘negatieve’ dingen meegemaakt die jou toch hebben doen groeien als persoon?

DELEN:

31 reacties

  1. xhannahs 25 augustus 2014 / 06:42

    Ik vind het een mooi idee. Ik weet niet of ik echt kan zeggen dat ik er een beter mens door ben geworden, maar ik heb zeker veel geleerd van de tegenslagen!

  2. Kelly Caresse 25 augustus 2014 / 07:06

    Wat een interessant verhaal en wat kun jij goed reflecteren op gebeurtenissen. Op je gevoelens, en wat dit allemaal met je doet, dat maakt je een heel sterk mens en dat bewonder ik echt in je. Ik heb al 4 jaar de chronische ziekte diabetes en dat is iets waar ik 24/7 mee bezig ben en discipline voor moet hebben, ik besef daardoor nog sterker waar het leven echt om draait en dat onbegrip iets is wat bij de ander ligt en niet bij mij, het heeft me veel sterker gemaakt op veel gebieden

  3. MySimplySpecial 25 augustus 2014 / 07:23

    Interessant om te lezen! Zelf denk ik wel dat ik wat geleerd heb van langdurig ziek zijn. Al is het maar nee leren zeggen, hoe moeilijk dat soms ook is.

  4. Manon 25 augustus 2014 / 08:39

    Knap dat je toch zo ontzettend positief kan kijken naar een leven waarin je ziek bent hoor… Respect 🙂

  5. Miranda 25 augustus 2014 / 08:46

    Wat goed om te lezen. Deels herkenning en gewoon deels om te zien hoe een ander omgaan met wen chronische ziekte.

    Ik denk dat ik wel en niet gegroeid ben door mijn chronisch ziek zijn.
    Niet omdat ik het heel belangrijk vind om te presteren op het werk, om beter te worden, om dingen te bereiken. En dat valt me nu een beetje tegen omdat ik maar weinig kan.
    Wel omdat ik op andere gebieden heel erg veranderd ben, ik heb geleerd om te relativeren, ik kijk niet meer zo zwart wit naar de wereld, ik heb een beter inlevingsvermogen en ga zo maar door. En eigenlijk vind ik dat een veel belangrijkere groei dan ‘promotie maken’… Dus ja. Ik ben gegroeid als mens sinds ik ziek ben:)

  6. Elize 25 augustus 2014 / 08:55

    Wat een prachtig artikel! En echt ontzettend herkenbaar! Ik denk dat je dit kunt toepassen op alle moeilijke dingen in het leven. Van het ziek zijn heb ik heel veel geleerd en ben ik zoveel dingen meer gaan waarderen. Maar ook andere moeilijke dingen zoals de nogal heftige scheiding van mijn ouders hebben me laten groeien als persoon.

  7. Jessica 25 augustus 2014 / 09:27

    Allereerst mijn complimenten, wat heb je dit mooi geschreven en beschreven!
    Een aantal keer een negatieve stage meemaken, heeft mij ook doen groeien. Groeien dat het zo is en leren meer voor mezelf op te komen, maar er ook weer naar terug te kijken met wat ik anders kan doen de volgende keer.

  8. Amélie 25 augustus 2014 / 09:31

    Interessant om te lezen! Ja, hoe gek ook, de anorexia heeft me zéker ook veel geleerd. Ik ben er als persoon door gegroeid. Figuurlijk. Ik heb voor mezelf leren op te komen, dingen leren loslaten, verdragen én – vooral – een hele hoop geleerd over voeding. Ik hoooop ooit te kunnen zeggen dat ik mijn ellende om heb kunnen zetten in iets positiefs. Ik zou namelijk – ook ben ik al in iets anders afgestudeerd – graag psychologie gaan studeren om lotgenoten te kunnen helpen.

  9. Linda 25 augustus 2014 / 09:32

    Mooi geschreven! Ik heb zelf nog nooit iets meegemaakt wat ook maar in de buurt komt van jouw ziekte, maar ik ben het wel met je eens. Respect dat je uit alle negatieve dingen toch iets positiefs kan halen en kijkt naar wat je nog wel kan ipv wat je niet meer kan.

  10. Chantal 25 augustus 2014 / 09:48

    Ik blijf het knap vinden dat je zo positief blijft! Mooi artikel.

  11. Simone 25 augustus 2014 / 10:02

    Erg mooi stukje. Ik denk ook zeker dat ik gegroeid ben. Sterker nog, ik kan na jaren aanmodderen nu eindelijk een beetje werken. Een heel groot doel wat ik al die tijd had. Daarvoor moest ik natuurlijk eerst naar school en dat heb ik ook gedaan, in deeltijd. Ik heb me ook daar doorheen weten te worstelen. Het was lang niet altijd makkelijk. Maar ik ben wel trots op hoever ik ben gekomen.

  12. Shaz 25 augustus 2014 / 11:05

    Zeker weten! Ik ben niet meer dezelfde persoon als vroeger. Mijn prioriteiten zijn veranderd en ik geniet nu meer van het leven.

  13. Vanessa 25 augustus 2014 / 11:30

    Ik vind het heel knap dat je ondanks het ziek zijn zo positief bent ingesteld! Sinds juni heb ik klierkoorts / ziekte van Pfeiffer. En dat is toch wel een gebeurtenis die mij heeft veranderd. De eerste weken van de ziekte deed ik niets anders dan slapen omdat ik constant moe was en voor niets energie had. Ondertussen heb ik ook ‘goede’ dagen, en dan moet ik genieten van alles, dan moet ik dingen doen die ik op slechte dagen niet kan. Bijvoorbeeld iets gaan drinken met een vriendin, gaan shoppen, de hele dag bloggen… Op zo’n dagen wil ik niet in de zetel hangen, maar dingen ondernemen. Zoveel mogelijk proberen genieten van het leven, op de momenten dat het kan!

  14. Joyce 25 augustus 2014 / 12:56

    Wat een mooi artikel Lisanne! Dit is zoveel meer dan een artikel, ik ben ziek en kijk eens hoe ik er beter van ben geworden. Het is mooi omgeschreven, goed beargumenteerd en een prettig reflectie en motivatie voor andere mensen die misschien wel even in een zwart gat zitten door hun ziekte of een ander probleem en daar uit willen komen. Ik ben zelf gepest geweest en dat en mijn niet zo fijne jeugd maakte dat ik me erg onzeker voelde en totaal niet lekker in mijn vel zat. Ik ben daardoor zoveel sterker geworden en dat heeft me gemaakt tot wie ik nu ben 😀

  15. Isabel Cristina 25 augustus 2014 / 13:12

    Mooi artikel Lisanne! Ik denk dat ik net als vele mensen iets “negatiefs” heb meegemaakt, wat natuurlijk vervelend is maar het maakt mij wel tot de persoon die ik nu ben.

  16. Eilish 25 augustus 2014 / 13:18

    Mooi geschreven! Ik heb ook al 8 jaar een chronische ziekte… en dat veranderd je. Logisch. En ook daar leer je heel veel van!

  17. Susanne 25 augustus 2014 / 13:38

    Ziek zijn heeft altijd én goede dingen gedaan maar natuurlijk ook wat negatieve. Het is alleen de kunst om in die negatieve dingen ook weer een positieve kant te ontdekken.
    Waar ik het heel erg mee eens ben is dat je zelf zó goed leert kennen, op alle vlakken. Ik vind dat nog eigenlijk de grootste ‘groei’ die ik heb meegemaakt door het ziek zijn. En ik blijf sindsdien bij mijn motto: alles gebeurd met een rede 😉

  18. Suuz 25 augustus 2014 / 13:46

    Wat een mooie blog… je bent een hele bijzondere prachtige sterke meid lisanne!! RESPECT!

  19. klaartje 25 augustus 2014 / 14:01

    Ik vind dit zo knap! Ik ben zelf ook chronisch ziek en denk er vaak net zo over maar ben ook vaak boos. Boos op de pijn en dat deze me belemmert om blij te zijn. Ik heb zoveel om gelukkig mee te zijn en besef me dat zeker wel. En de pijn komt in vlagen dus ik heb ook goede dagen. Maar dit van jou te lezen leert me dat ik ook gegroeid ben en daar wil ik je voor bedanken. Heel veel sterkte en kracht toegewenst! Liefs, Klaartje.

  20. Annette 25 augustus 2014 / 14:27

    Ik vind het super inspirerend wat je hebt bereikt ondanks je ziekte. Het spreekt echt voor je. Heel krachtig.
    Bedankt voor het delen.

  21. Paul 25 augustus 2014 / 15:58

    Ik denk dat een heleboel gezonde mensen een voorbeeld kunnen nemen aan chronisch zieken. Vooral als het gaat om je grenzen kennen en goed voor jezelf zorgen. Er zijn zoveel mensen die doorgaan tot het uiterste, met bijvoorbeeld een burnout tot gevolg.

  22. Linda 25 augustus 2014 / 16:00

    Ik denk dat je ook pas gaat groeien wanneer je jou ziekte hebt geaccepteerd.. als je in frustratie blijft hangen (we hebben dat allemaal in het begin en de een kan er nou eenmaal makkelijker mee omgaan dan de ander.. ((gelukkig bestaat daar hulp voor..)) ) dan zal je ook weinig groeien. Mooi en inspirerend artikel!

  23. Carlijn 25 augustus 2014 / 17:44

    Heel mooi geschreven Lisanne. Naast dat je zelf veel leert, leer je ook veel anderen ‘ziek te zijn’

  24. Rianne 25 augustus 2014 / 18:24

    Hoewel ik liever zonder ziekte gegroeid was herken ik je blog van voor naar achter. Erg goed geschreven.

  25. Kirsty 25 augustus 2014 / 18:49

    Heel mooi geschreven! Ik denk dat je soms nog haast het meest groeit door moeilijke ervaringen. Zo ben ik toen mijn ouders emigreerden en ik ineens alles zelf moest doen en betalen, heel snel volwassen geworden. Ik had geen keus, maar uiteindelijk heb ik er veel van geleerd.

  26. Laleh 25 augustus 2014 / 20:47

    Mooi om te lezen.
    Ik denk er precies zo over als jij.

    XO

  27. Anne 26 augustus 2014 / 15:56

    Door alles wat je meemaakt groei je als persoon, ziek zijn is daar geen uitzondering op. Ik denk dat ik ook eens (in eerste instantie voor mezelf) ga opschrijven hoe ik gegroeid ben door het ziek zijn. Als mijn gezondheid niet mee werkt kan ik kijken naar wat ik heb geleerd. En daar trots op (proberen te) zijn.

  28. Anneleen 26 augustus 2014 / 18:42

    Ik heb erg veel bewondering voor je! Ik denk dat wanneer je tegenslagen meemaakt, je hier zeker en vast uit leert. Ik ook. Ik heb echt moeten leren om hulp van anderen te waarderen. Toen ik heel slecht in mijn vel zat ,vond ik dat ‘logisch’ en ik stond daar niet direct bij stil.. Maar iemand die 24u bereikbaar voor je is, die houdt van je en dat hoor je heel erg te waarderen..

  29. Ise 26 augustus 2014 / 18:45

    Heel mooi geschreven, ik herken er veel van! Ik ben ook heel veel gegroeid sinds ik ziek werd, het meeste ook op dat gebied. Dat is ook wel iets om trots en blij mee te zijn, daar kan je beter aan denken dan hoe verschrikkelijk het wel niet is..

  30. Tamarah 28 augustus 2014 / 16:01

    Wat mooi beschreven! En wat goed om stil te staan wat ziek zijn je kan leren en hoe het je heeft doen groeien. Het heeft me aan het denken gezet!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.