Tijdens een kijkje in een winkel stuitte ik op een pakje schriften. Vijf schriften in een pakketje, maar hoe zien die er dan uit? Er was nergens te zien hoe de andere schriften eruit zagen. Mijn nieuwsgierigheid won en ik kocht het pakje.
Lectuurhouders DIY — Back 2 School serie!
Yay, eindelijk weer een back to school video! Ik heb zo veel ideeen, maar te weinig energie. En de tijd gaat zo hard! Gelukkig heb ik deze video af én nog een video bijna af. En er komen er meer! Ik word heel enthousiast van deze video’s! Ik maakte toffe lectuurbakken die je bijvoorbeeld zou kunnen gebruiken voor je boeken of je huiswerk. Staat leuk op je bureau!
Bekijk de video hier als je hem niet kan zien en klik hier om je te abonneren op mijn YouTube kanaal!
Hema Back To School shoplog!
Haha, wat een grap. Ik ga niet meer naar school, maar ik heb genoten van de back to school spulletjes van de Hema! Ik ga ze gebruiken voor mijn video’s en DIY projecten. Ik laat je zien wat ik heb gekocht!
School story tag – Fibromyalgie & middelbare school (+blunders!!!)
Mijn middelbare schooltijd, hoe was die? Hoe heb ik überhaupt ooit een havo-diploma kunnen halen? Ik vraag het me ook weleens af, maar in deze video vertel ik je alles over mijn tijd op school!
Hoe het niet-studeren tot nu toe bevalt
In mei haalde ik mijn diploma en nam ik voorgoed afscheid van school. Ik wist dat ik dat echt niet tof zou gaan vinden, ik vond het nu eenmaal erg gezellig op school. En je hoorde (en hoort) mij nu wel vaak zeggen dat “studeren helemaal niet nodig is” (daarover schreef ik dit artikel), maar ik moet toegeven dat ik wel erg bang was voor wat de toekomst me zou brengen. Daarom misschien leuk als ik jullie vertel hoe ik het tot nu toe ervaren heb!
Het meisje dat ik (vanaf?) toen was
Ruim een jaar geleden stond ik in het kamertje bij het afdelingshoofd van mijn middelbare school. Samen met een ander chronisch ziek meisje, ook zij zat voor de tweede keer in de vijfde klas van de Havo. We wilden onze roosters aangepast hebben want deze klopten niet, alle vakken stonden erin en er moesten er een paar geschrapt worden.
Het andere meisje noemde de vakken die zij dat jaar wilde gaan doen, hoeveel het er waren weet ik niet meer, maar het waren er niet veel. Voor deze vakken zou dan het goede rooster gemaakt worden. De rest zou ze het volgende jaar doen. Het afdelingshoofd (teamleider heette dat bij ons) vroeg daarna aan mij welke vakken ik wilde volgen. Wat een rare vraag, dacht ik nog. Natuurlijk wil ik ze allemaal doen dit jaar, dat wilde ik! ‘Ik ga ze allemaal proberen’, zei ik een beetje onzeker, alsof ik iets heel raars had gezegd.
Ja hoor Lisanne, het jaar ervoor deed ik twee vakken, waarvoor ik keihard geknokt heb. Het jaar erna dacht ik er even vijf te gaan doen. Het was nog heel voorzichtig nog proberen op dat moment. Dagen, weken, maanden gingen voorbij en ik kreeg er steeds meer vertrouwen in. Op 28 april had ik al mijn toetsen en handelingsdelen afgerond en wist ik dat ik het ging halen.
En nu vraag ik me af hoe ik dat ooit voor elkaar heb gekregen. Ik vond het leuk om de dingen te doen waarvan verwacht werd dat ik het niet kon. Ik heb het gevoel dat ik dat nu kwijt ben, een beetje zonder doel. Maar nu weet ik wel hoe tof het is dat ik dit voor elkaar heb gekregen, terwijl het toen zo gewoon leek. Waar haalde ik die oerkracht vandaan? Ik wil het terug!
Doei school(spullen)!
Nu ik lekker op vakantie ben geweest en weer ben opgeknapt door de Havvn JUS en de APS therapie, ben ik weer lekker uitgerust. Tijd voor wat orde en rust. Niet alleen in m’n hoofd, ook in m’n kamer. Daarom ben ik wat gaan opruimen. Nadat ik tot de conclusie ben gekomen dat m’n kleding niet meer in m’n kast past, ben ik ook mijn schoolspullen gaan opruimen.
Om eerlijk te zijn dacht ik dat alles de deur al zo ongeveer uit was, maar dat was dus niet het geval. Nog heel veel schriften, aantekeningen en andere papieren lagen er nog. Voor het geval dat ik zou zakken had ik dat nog niet weg gedaan, haha. Maar ik ben (gelukkig!) niet gezakt. Nu kon dus echt alles de deur uit!
Grappig om alles eens uit te zoeken. Ik bewaarde altijd alles, voor het geval ik weer eens zou blijven zitten. Leuk om te zien dat ik in het laatste jaar gewoon schriften heb volgeschreven. In de jaren daarvoor kon ik nauwelijks schrijven (of ik nam niet de moeite, ik weet het niet). In dat laatste jaar voelde ik me zo veel beter en zo veel gemotiveerder, dat was dus ook duidelijk te zien aan de volle schriften.
Ik heb onwijs veel weggegooid, tot nu toe twee prullenbakken vol (heel erg vol!). Maar ik heb ook dingen bewaard.
Links ze je een werkje wat ik bij beeldende vorming in de derde klas heb gemaakt. Ik haalde nooit hoger dan een 7, maar hiervoor had ik een 8,5. Dus daar was (en ben ik nog steeds) wel een beetje trots op.
Dan het stuk uit de krant. In de examenperiode werd ik geinterviewd, omdat ik een bijzondere examenleerling was. Ook daar ben ik wel een beetje trots op, omdat ik mezelf helemaal niet zie als bijzonder, haha! Leuk dat ze mij hebben gekozen om te interviewen.
Daaronder de schoolkranten. De schoolkrant was eigenlijk gewoon een beetje mijn kindje, ik vond het zo leuk! Daarom kwam de grootste inbreng dan meestal ook van mijn kant, haha. Altijd leuk om later nog eens terug te kijken of te laten zien aan iemand.
Dan, rechtsboven, de twee jaarboeken. Van allebei de jaren dat ik examen deed, ook dit is gewoon heel leuk om later terug te kijken. Jammer alleen dat ik niet het jaarboek heb van toen ik in de vierde klas zat, want dan had ik meer mensen uit de boeken gekend. Maar deze zijn ook heel leuk hoor!
Dan m’n profielwerkstuk, over de toekomst van cosmeticamarketing. Als ik ernaar terug kijk had ik een 100 keer beter werkstuk kunnen maken, maar hier heb ik alsnog een 8 voor gekregen. Mede dankzij jullie, ik had namelijk zo veel mensen die mijn enquete hebben ingevuld, vond de leraar. 😉
En dan de uitnodiging van de diploma uitreiking. Yes! (Uiteraard bewaar ik mijn diploma zelf ook wel, maar die lag niet tussen de troep, haha!)
Waarom studeren helemaal niet nodig is
Ik heb het al wel vaker gezegd, ik vind studeren best een beetje overrated. Gezellig met z’n allen naar de universiteit of naar de hogeschool? Heel gezellig! Maar hoe nuttig is het nu eigenlijk?
Consumptietip: smaakt beter met een korreltje zout
Kun je het je nog herinneren, de laatste keer dat je zo hard leerde op dingen die je niet snapte, niet kon en niet leuk vond dat je er hoofdpijn van kreeg? Via weheartit.com
Ten eerste, hoe graag studeert een mens nu eigenlijk? Hebben we echt plezier in naar school gaan? Volgens mij hebben de meeste leeftijdsgenoten een grote hekel aan leren en alles wat hiermee te maken heeft. Jezelf voor de lol rot studeren… liever niet. Daarnaast heb je, wanneer je een complete studie doet, altijd vakken die je minder leuk vindt. Daar kun je dan niet omheen, helaas pindakaas.
In plaats daarvan kan leren ook heel leuk zijn. Door alleen dingen te leren die jou écht interesseren. En dan kom je erachter dan leren eigenlijk heel leuk is, net zoals nieuwe dingen leren wanneer het over je hobby gaat. Niet studeren betekent dus niet dat je niets leert! Volgens mij leer je juist meer als je leert wat je leuk vindt.
Een diploma is fijn, dat geeft een beetje zekerheid. Maar heb je het echt nódig? Ja en nee. Toegegeven: als je arts, verpleger, of iets anders waar regels aan verbonden zijn wil worden heb je zeker een diploma nodig. Als dat je passie is moet je vooral gaan studeren, als je graag zekerheid wilt, ook gewoon gaan studeren. Als je van jezelf weet dat je geen discipline hebt om jezelf dingen te leren, dan kun je maar beter gaan studeren, haha. (En als je van gezelligheid houdt ook, wat dat betreft is het jammer dat ik niet kan studeren ;-))
Maar door te leren in de praktijk leer je misschien wel veel meer dan op school, is het niet? Zoals bijvoorbeeld Cynthia (Misslipgloss.nl), die in verband met haar succesvolle website met haar studie journalistiek stopte. Ik geef haar groot gelijk, want de ervaring die ze nu kan opdoen die zou haar studie niet kunnen bieden. En tsja, studeren kan altijd nog…
En oja nog iets, waarom feiten in je hoofd stampen als Google ook alles weet?
Kortom, ik ben van mening dat het niet zo’n ramp is dat ik de mogelijkheden niet heb om te gaan studeren (vanwege mijn gezondheid, voor als je dat nog niet wist). De kans dat ik zonder nog wel verder kom, en belangrijker: gelukkig blijf, is misschien wel net zo groot op deze manier. Wat ik vooral jammer vind is dat ik geen klasgenoten meer heb, maar dat overleef ik. Nu vraag ik me af wat jullie vinden. Vinden jullie dat iedereen het zou moeten doen zoals het hoort, en waarom dan? Of delen jullie mijn mening en hebben jullie nog meer redenen waarom studeren een beetje overrated is?