Dag voor dag leven, hoe doe je dat?

Door mijn gezondheid weet ik nooit hoe ik me morgen zal voelen. Het kan zo zijn dat ik een goede dag heb en lekker naar buiten kan, maar het kan ook zo zijn dat het een pijnlijke dag in bed wordt of een futloze dag waarin ik me compleet uitgeput voel. Of die laatste twee samen. Eigenlijk is het best lastig om op die manier je leven in te delen, want je kan letterlijk niets plannen! Hoe zorg ik dat ik mijn dagen vul en dat ik me happy blijf voelen? Een kijkje in mijn leven met lyme…

dag-voor-dag-leven-letterlijk

Foto door Jan Erik Waider

Ik zet een hulplijn in

Het is fijn om een optie voor een hulplijn te hebben. Voor jezelf zorgen (uit bed komen, medicijnen nemen, eten maken, aankleden) kost energie. En aangezien mijn gezondheid zo wisselend is kost het op sommige dagen te veel energie om het zelf te kunnen. Dan kan het fijn zijn als iemand je een beetje kan helpen, als dat nodig is.

Altijd iemand paraat die je zou kunnen helpen is dus fijn. Dat kan zijn dat je bijvoorbeeld de buurvrouw kan vragen om je ergens mee te helpen, of je moeder die je uit bed komt slepen als het nodig is.

Hulp krijgen is niet altijd leuk, het kan zelfs heel vervelend zijn, maar door hulp te accepteren worden je slechte dagen ietsje minder slecht. En dat is wel zo fijn!

Verwacht niets

Ik heb geen garanties, ik kan er niet vanuit gaan dat ik morgen een blogpost kan schrijven of even naar buiten kan. Daarom verwacht ik zo min mogelijk en focus ik me op dingen die altijd wel kunnen: bedenken wat ik aan doe (want aankleden kan bijna altijd), series of tvprogramma’s die ik ga kijken, eten dat ik ga eten, een miniklusje die ik die week wil uitvoeren.

Dromen is toegestaan

Dromen kan altijd. Je weet nooit of een droom uitkomt, maar je kan wel hopen!

Ik kan wel grotere dingen plannen, ik kan alleen geen moment plannen waarop ik het exact ga doen. Als ik naar een bepaalde winkel wil of een video wil opnemen, dan kan dat vaak wel, maar niet altijd precies op het moment, op de dag, dat ik het zou willen.

Geniet van een lege agenda

Aan de ene kant is het triest om niets te kunnen plannen en een lege agenda te hebben, maar ik denk dat iedereen met een drukke baan of een studie weleens verlangt naar een lege agenda. Die van mij is helemaal blanco. Op doktersafspraken na!

Het is niet iets positiefs (doe mij die drukke baan maar), maar aan de andere kant is het soms ook juist wel fijn om niet 100 dingen tegelijk te moeten en alles op je eigen tempo te kunnen doen.

Wat zou jij ervan vinden als je vanaf dit moment niets meer vooruit zou mogen plannen? En zijn er dingen waar je dan tijd voor zou nemen, terwijl je dat nu niet doet?

DELEN:

31 reacties

  1. Celeste 23 januari 2015 / 06:33

    Wat mooi geschreven. Vind het erg mooi dat je wat zei over de hulp accepteren. Dat is iets waar ik erg veel moeite mee had/heb. Ondanks dat ik weet dat ik het niet allemaal zelf kan, wil ik het toch allemaal zelf doen en weiger daardoor alle hulp. Gelukkig zie ik inmiddels steeds vaker in dat het af en toe echt nodig is 😉 Vind het onwijs knap dat jij altijd zo positief en vol dromen blijft.

  2. Kelly Caresse 23 januari 2015 / 07:23

    Wat mooi beschreven, ik heb een tijdje in die situatie gezeten en ik probeerde toen echt vast te houden aan kleine lichtpuntjes en vooral niet te ver vooruit te kijken

  3. Marion 23 januari 2015 / 07:27

    Ik zit op dit moment ook in de situatie dat ik niet verder dan een dag vooruit kan plannen. Ik moet zeggen dat ik daar op dit moment best van geniet. Waar ik wel moeite mee heb is met uitnodigingen: Hé, ga je dan en dan ook mee naar zus of zo? Ik kan nooit volmondig ja zeggen. Als ik ja zeg en ik moet alsnog afzeggen op het laatste moment voelt dat heel erg als falen. Daarom zeg ik eigenlijk altijd nee en dat is best jammer. Ik probeer daar wel verandering in te brengen. Me minder schuldig te voelen als ik toch niet mee kan, maar ja… ik vind dat heel lastig.

  4. Lauriëtte 23 januari 2015 / 07:54

    Lisanne ik vind het zo knap van je! Het zet me wel een het denken dat het ook totaal anders kan zijn. De momenten dat ik een lege agenda heb en niet zo goed weet wat ik moet doen, raak ik een beetje gefrustreerd omdat ik het beste functioneer als ik een bezig bijtje ben, maar als ik dan jouw artikelen lees word ik weer even met beide benen op de grond gezet en besef ik me dat het ook hartstikke oke is om gewoon tijd voor jezelf te hebben en met de dag te leven. Mooi 🙂

  5. Nicky 23 januari 2015 / 08:35

    Mooi geschreven. Ik denk dat mensen die niet ziek zijn ook wel eens kunnen stilstaan bij je manier van leven. We leven allemaal te gehaast, tijd om te genieten van de dingen is bij velen niet meer bij denk ik!
    Mooi hoe jij in het leven staat!

  6. Dina 23 januari 2015 / 08:35

    Goed stuk en zeker heel erg herkenbaar voor mij. Nu ik ziek ben en eens iets plan, dan is dat altijd onder voorbehoud.

  7. Daisy 23 januari 2015 / 08:37

    Hoi wat goed dat je dat kunt. Ik heb zo’n moeite met hulp accepteren of zelfs vragen. Wil altijd alles zelf doen. En feestje overslaan? Nou, ze hebben me vaak genoeg naar bed moeten schoppen. Heeft vooral te maken denk ik met het accepteren van je beperking. Echt heel knap van je dat je er zo goed mee omgaat en dat ook je omgeving er zo in staat. Houden zo meid! Xo Daisy

  8. lonneke 23 januari 2015 / 09:09

    Wat schrijf je toch ontzettend mooi Lisanne!
    Ik vind dit zo’n belangrijk iets.. prachtig!
    Liefs Lonneke

  9. MySimplySpecial 23 januari 2015 / 09:38

    Mooi geschreven en herkenbaar! Hulp accepteren kan lastig zijn, maar een hoop dingen ook makkelijker maken.

  10. Inge 23 januari 2015 / 10:39

    Hulp accepteren vind ik ook moeilijk, misschien omdat we het vaak associeren met falen?
    Goed geschreven, we zouden allemaal wat minder moeten plannen 🙂

  11. Elize 23 januari 2015 / 10:44

    Het heeft allebei zijn voor en nadelen. Een balans is denk ik het fijnst. Wel plannen kunnen maken maar soms ook genieten van een lege agenda. Maar goed, we hebben het natuurlijk niet altijd voor het kiezen helaas.
    Wat ik trouwens heel knap vind is wat je schrijft over hulp accepteren. Dat heb ik altijd al heel moeilijk gevonden.

  12. Frauke 23 januari 2015 / 10:45

    Wat een interessante blogpost! Ik vind het echt heel goed dat je hier bij stilstaat. Hulp accepteren lijkt me inderdaad moeilijk, maar uiteindelijk brengt het je wel veel bij natuurlijk. Mij lijkt het alleen écht niet fijn om een lege agenda te hebben of niks te kunnen plannen, daarin ben ik namelijk best wel extreem haha! Wel goed om eens over na te denken, misschien moet ik wel eens wat meer genieten van het moment! X

  13. Eline 23 januari 2015 / 10:51

    Oei niet kunnen plannen lijkt me zo lastig! Maar wat moet dat moet natuurlijk, je hebt helaas geen andere keus.

  14. zomersproetje 23 januari 2015 / 10:54

    Mooi geschreven. Goed dat je dat doet hulp vragen! Ik heb momenteel ook een best lege agenda en vind dat (even) niet zo erg. Fijn dat je het zo positief kan bekijken.x

  15. Manon 23 januari 2015 / 11:05

    Mooi geschreven. Ik dacht dat doe ik wel even, maar het is moeilijker als ik dacht.

  16. Kirsty 23 januari 2015 / 12:03

    Mooi geschreven! Ik heb zelf wel moeite met niet vooruit plannen, omdat ik de neiging heb alles goed te willen organiseren, maar mijn vriend is juist geen planner en af en toe mee gaan met zijn flow bevalt mij dan wel heel goed. Het spontane van niet plannen en de verrassing wat je gaat doen vind ik ergens wel zijn charme hebben. Als ik echter gedwongen niet vooruit zou kunnen plannen lijkt me dat wel heel lastig, omdat ik op de een of andere manier altijd nadenk over wat ik wil doen in de toekomst.

  17. Raounak 23 januari 2015 / 12:07

    Mooi geschreven en ik blijf het zo stoer vinden hoe jij ermee omgaat!

  18. Mandy 23 januari 2015 / 13:57

    Mooi stukje weer! Heel herkenbaar ook. Het niets verwachten vind ik een goede tip! Zo kom je ook minder vaak voor een teleurstelling te staan. Alles wat je mee kan maken is mooi meegenomen, iets wat nu niet kan, komt wel een andere keer.

  19. Sofie 23 januari 2015 / 17:40

    mooi hoe je daar mee om gaat! Zelf ben ik daar na elf jaar ziek zijn nog steeds niet zo goed in. Ik wil toch altijd dingen plannen en ook al heb ik een slechte dag, toch probeer ik het dan vaak nog. Mezelf forceren dus! En dat is juist zo slecht want ik word er alleen maar zieker van. Misschien ligt dat er ook aan dat ik nooit zelfstandig wegkan, altijd met hulp, dus dan moet je ergens wel afspraken maken. Nu ja, op de allerslechtste dagen moet ik ook luisteren naar m’n lichaam hoor. Dan heb je gewoon geen keuze.

    Hulp aanvaarden, dat is heel herkenbaar.

    X Sofie

  20. angelique 23 januari 2015 / 17:48

    Prachtig geschreven! Ik denk dat je zelfs bewuster leeft dan iemand die alleen maar druk met de toekomst is

  21. Iris 23 januari 2015 / 18:07

    Een lege agenda is het tegenovergestelde van mijn leven nu. Er zijn 101 deadlines en tussendoor nog die doktersafspraken. Ik zou veel bewuster leven zonder die ‘moetjes’.

  22. Deisy 23 januari 2015 / 20:53

    De afgelopen tijd ben ik ook erg bezig geweest met het van dag tot dag leven en vooral je verwachtingen niet te hoop leggen: dat vergt natuurlijk veel oefening (en veel vallen en opstaan), maar tegenwoordig kan ik dat wel beter. Vroeger was ik juist van de volle agenda’s en alles maar perfect willen doen. Maar dat is ook de reden waarom het mij bij niet goed is gegaan. Daar heb ik dus op de harde manier vanaf moeten leren stappen. Mooi dat je mensen hierover na te denken geeft: ik denk namelijk dat veel van ons door onze agenda worden geleefd. Dat hoeft overigens niet erg te zijn, maar leven van dag tot dag is ook belangrijk! X

  23. Lenneke 23 januari 2015 / 21:06

    Ik heb sowieso een hekel aan plannen, dus wat dat betreft verschillen we vrij weinig van elkaar haha.

  24. Hester 24 januari 2015 / 12:13

    Ik kan me er eigenlijk niets bij voorstellen. Ik probeer in mijn eigen leven wel bij de dag te leven en me niet zoveel zorgen te maken over gisteren of morgen, maar gewoon bezig te zijn met vandaag, maar ik moet wel plannen; wanneer ik vrienden weer zie, wanneer ik dat verslag schrijf, wanneer ik blog. Het lijkt me super raar als dat niet hoeft omdat het simpelweg niet kan, moet ik zeggen.

  25. diana 24 januari 2015 / 15:14

    ik vind het heel mooi hoe jij er mee omgaat. ik kan het me niet voorstellen, maar op een of andere manier lijkt het me ook wel iets hebben om met de dag te leven. maar het lijkt me dan wel weer rot om het ook echt te moeten.

  26. Linda 24 januari 2015 / 15:22

    Hey, heb jouw blog gelezen en het is herkenbaar. Ik heb dit ook moeten leren dag per dag leven. Het is best lastig om een sociaal leven op te bouwen.Vooral durven ‘neen’ te zeggen, als je die dag niet uit je bed kan.In het begin vond ik mijn leven saai geworden en zag de schoonheid van de kleine dingen niet meer, gelukkig ben ik daar nu wel bewust mee bezig.
    Groetjes Linda

  27. Jessica 24 januari 2015 / 18:45

    Heel mooi geschreven!
    Hulp krijgen of aanvaarden vind ik ook nog steeds lastig. Toch doe ik het wel af en toe, want het is best fijn.

  28. Vanessa 25 januari 2015 / 02:33

    Mooi geschreven en zeker herkenbaar. Vorige maand kreeg ik de diagnose CVS en daardoor moet ik ook leven van dag tot dag. Ik weet nooit op voorhand of ik een goede of slechte dag zal hebben. Ik vind het wel nog moeilijk om geen te hoge verwachtingen te hebben voor de volgende dag. Dan neem ik me bv. voor om te bloggen en de volgende dag ben ik te moe waardoor het niet gaat, dan kan ik flink balen. Dat is iets wat ik nog moet leren.

  29. Whitney 27 januari 2015 / 00:40

    Ik moet het tijdelijk ook even rustiger aan doen. Is best lastig maar doe vooral me best om er het beste van te maken. Niet te veel vooruit plannen en denken en dat helpt enorm.

  30. Anne 11 februari 2015 / 16:25

    Ik ben nogal een planner, dus dat ben ik blijven doen. Het vraagt om een flinke dosis creativiteit ;), maar als het lukt voelt het goed! (tja en zo niet dan voelt het heel slecht)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.