Het kan elk moment voorbij zijn

Sinds ik weet dat ik geïnfecteerd ben met Borrelia ben ik me er meer bewust van dan ooit: het kan elk moment voorbij zijn. Wat ‘het’ dan ook mag betekenen.

het-kan-elk-moment-voorbij-zijn

foto door Oliver Berghold

Wat ‘het’ dan ook mag betekenen

Eigenlijk weet ik wel wat ik met ‘het’ bedoel: het mooie moment waar je nu in zit.

Je denkt nu misschien: welk mooie moment? Ik weet zeker dat er ook in jouw leven een boel dingen zijn die hartstikke goed gaan. Misschien een fijn huis, een geliefde, familie, gezondheid, een baan of een studie, of gewoon fijne bezigheden in je leven. Je weet nooit hoe lang dat nog blijft!

Het mooie moment waarin ik nu zit

  • Ik voel me blij
  • Ik heb fijne mensen om me heen: mijn ouders en Tim
  • Er kan goed voor me gezorgd worden
  • Ik kan bijna elke dag wel even uit bed
  • Soms zelfs naar buiten, vooral als het de zon schijnt vind ik dat hemels!
  • Ik voel me enorm gezegend met mijn blog
  • De enorme luxe die wij hebben met ons huis. Misschien is dit voor een ander maar een simpel huisje, maar zo voel ik het echt niet! Ik ben helemaal gelukkig met dit huis.
  • Het feit dat ik me kan uiten. Dat ik mijn blogposts kan schrijven met precies de dingen die ik wil. En dat ik kan communiceren met mijn ouders en met Tim

Er zitten ook lelijke dingen in mijn moment van nu, maar het kan nog véél lelijker. Maar dat is bij jou ongetwijfeld exact hetzelfde!

Zij weten het ook

Hoewel ik denk dat iedereen het wel kent: iedereen is weleens achteruit gegaan op een bepaald vlak. Kwaliteit van leven, een dierbare verloren, noem het maar op. Maar onlangs zetten twee dingen me aan het denken.

everything-has-its-beauty

Ten eerste deze blogpost van Cynthia. Ze schrijft in deze blogpost over wat zij heeft geleerd van het moment dat ze tegen een burn out aan zat.

Op het moment dat je bijna een burn out hebt dan voel je dat ‘het’ allemaal op het punt staat om in te storten, althans, ik denk dat het zo voelt, ik heb natuurlijk geen ervaring. Ik denk dat je op dat moment heel bewust bent van wat je kan verliezen. En zoals bij Cynthia dus achteraf ook heel bewust bent van wat je kunt doen om zo goed mogelijk voor jezelf en je psychische gesteldheid kan zorgen. Zodat je zo min mogelijk kans hebt dat het écht (of nog eens) gebeurt.

https://www.youtube.com/watch?v=LTZ0GbPCvBM

En Esmee Denters. Die ken je vast nog wel! Leek het even helemaal gemaakt te hebben in de muziekwereld, en toen toch ineens niet. Nu werkt ze in een Frozen Yoghurt winkeltje. Ik weet niet wat het is, maar ook dit verhaal zette mij aan het denken. Natuurlijk zijn we bewust van het feit dat het zo gaat, in dit geval in de muziekwereld. Maar als het dan ook daadwerkelijk iemand overkomt waarmee je je enigszins verbonden voelt (hallooo, het Nederlandse YouTubemeisje), dan komt het toch harder aan.

Mijn verhaal

Natuurlijk zijn er ook een boel voorbeelden uit mijn omgeving, maar gezien hun privacy vertel ik je gewoon mijn verhaal:

Ik was 13, ging naar school op havo/VWO niveau, sportte onwijs veel en had energie voor 10. Leuke vriendinnen, meerdere keren in de week sporten, op school ging alles goed en had ik het naar mijn zin. Ik leefde in een fijn huis met lieve ouders en twee broers waar alles eigenlijk ook helemaal goed ging.

Tegelijkertijd was ik op dat moment helemaal niet bewust van het feit dat ik zo rijk was. Dat alles zó goed ging. En ook niet van het feit dat ‘het’ in een klap allemaal voorbij kon zijn. Misschien hoort dat ook niet helemaal bij die leeftijd, dat een beetje zweverige ‘leven in het nu’. Maar als ik íets moet noemen waar ik spijt van heb in mijn leven, dan is het dat ik mijn laatste dagen dat ik gezond was niet meer leuke dingen heb gedaan en niet nóg meer heb genoten!

Op een dag werd ik moe, kon ik niet meer naar school fietsen, leren ging niet meer, sporten ging niet meer. Toen mijn vrienden merkten dat ik weinig dingen mee kon doen werd dat contact ook steeds minder sterk. Er kwamen wat irritaties thuis omdat de dokters niet konden vinden wat me mankeerde en mijn broers altijd stil moesten doen omdat ik erg veel hoofdpijn had.

Kortom: dat mooie moment was voorbij en ik moest het doen met veel minder. En dat was heel zuur, ook omdat ik er vanuit ging dat alles goed hoorde te gaan en dat het ineens niet meer ging ‘zoals het hoorde’. Het lijkt altijd alsof ik mijn beperkingen zomaar allemaal even heb geaccepteerd, maar dat heeft ook wel tijd gekost!

Het kan elk moment voorbij zijn

Voor mij is het een motivatie om te genieten van het moment!

Van de zon die om de hoek komt kijken, die kan immers zo weer achter de wolken verdwijnen. Of mijn familie, het is echt niet vanzelfsprekend dat die allemaal nog lang bij ons blijven.

Zoals ik al zei ben ik sinds ik weet dat ik Lyme heb een stuk meer bewust van het feit dat niets vanzelfsprekend is. Er zijn Lyme patiënten waarvan het hart van de ene op de andere dag stopt. Er is dus een wat grotere kans dat het mij overkomt, maar eigenlijk kan het natuurlijk iedereen overkomen, we gaan allemaal een keer dood. Het zou zonde zijn als je dan niet van je laatste dagen hebt genoten. Of de laatste dagen voordat je ziek wordt. Of de laatste dagen met een geliefde. De laatste dagen in een fijn huis. Noem het maar op!

Ik wens je een heel fijne dag: vergeet niet te genieten van het mooie moment waar je op dit moment in zit!

DELEN:

49 reacties

  1. Kelly Caresse 9 maart 2015 / 06:37

    Wat een super sterk artikel! Heel erg inspirerend en zet mensen echt aan het denken, mij in ieder geval wel. Ik vind het ook belangrijk om heel bewust van het moment te zijn, het kan inderdaad zo voorbij zijn

  2. Darina 9 maart 2015 / 06:48

    Wat ontzettend goed geschreven Lisanne! Ben er stil van …

  3. Vera 9 maart 2015 / 06:48

    Wat een mooi artikel! Dit zet me echt aan het denken! Goed geschreven ook!

  4. Marion 9 maart 2015 / 07:08

    Heel mooi geschreven. Echt heel mooi. Zonder diepe dalen ook geen grote hoogtes.

  5. Frances 9 maart 2015 / 07:08

    Wauw, wat een inspirerend en emotioneel artikel. Dit soort artikelen zorgen ervoor dat jij één van mijn favoriete bloggers bent! ❤

  6. Eva 9 maart 2015 / 07:20

    Wouw! Wat krachtig. Die komt binnen! Gisteren heb ik ook even de boel de boel gelaten. Ik was ervan aan het balen. Maar toch ben ik eigenlijk heel blij. Heel mooi om te lezen dat het in het nu leven zo veel intensiever kan nog. Elk moment weer! Je bent een voorbeeld voor vele Lisanne. Liefs, Eva

  7. Chantal 9 maart 2015 / 07:57

    Heel mooi stukje! Ik ben pas geleden na een kort ziekbed iemand verloren. Sindsdien ben ik me veel gaan beseffen. Mijn leven draaide vooral om hard werken en proberen zo succesvol mogelijk te zijn. Achteraf gezien maakte dat me alles behalve gelukkig. Ik ben geen persoon die constant onder druk kan staan. Zodoende gooide ik het roer om. Het belangrijkste vind ik nu dat ik gelukkig ben en als ik daardoor niet kan werken én studeren of niet constant een 8 voor een toets haal, jammer dan. Ik probeer iedere dag zo te denken: Waar zou ik morgen spijt van hebben als ik het vandaag niet heb gedaan?

  8. lonneke 9 maart 2015 / 08:09

    Wat heb je dit prachtig geschreven Lisanne, ben er echt stil van.
    Je bent echt zo’n prachtige sterke vrouw en ik heb enorm veel respect hoe jij zo positief in het leven staat. Het is belangrijk om je bewust te zijn dat alles elk moment voorbij kan zijn (op welke manier dan ook) en dat je daarom volledig ervan moet genieten. Top artikel!
    Liefs Lonneke

  9. Celeste 9 maart 2015 / 08:10

    Wat heb je dit prachtig verwoord, ben er eventjes stil van.

  10. Elize 9 maart 2015 / 08:18

    Het zijn harde lessen om te leren, maar wel erg waardevol als je ze eenmaal hebt geleerd. Erg mooi artikel dit!

  11. Anita 9 maart 2015 / 08:21

    Bam en ik sta weer met beide benen op de grond. We nemen te vaak alles maar voor lief terwijl we idd dankbaar moeten zijn voor het moment waar we in zitten! Als tien jarige is dat ook gewoon niet te beseffen en het is goed dat je toen gewoon kind hebt kunnen zijn. Heb geen spijt Lisanne!

  12. Lisanne 9 maart 2015 / 08:25

    Mooi geschreven, Lisanne! En ik sluit me er helemaal bij aan. Het enige wat we kunnen doen is genieten van zo veel mogelijk momenten!!

    Bedankt voor het delen!

  13. Nienke 9 maart 2015 / 08:46

    Tja, meestal besef je dit niet tot er echt iets gebeurt… Je kan wel genieten van het moment maar je kan pas écht begrijpen wat je mist als het er niet meer is.

  14. Danielle 9 maart 2015 / 09:06

    Mooi stuk! Mensen (ik ook) moeten inderdaad wat vaker stilstaan bij de rijkdom die ze al hebben in plaats van alleen maar bezig zijn met meer krijgen en het “beter” te hebben.

  15. Mandy 9 maart 2015 / 09:16

    Zo waar!!! Je gaat er vanuit dat alles maar normaal is, maar dat is niet zo. Het is juist heel bijzonder, de dingen die je meemaakt zijn bijzonder. Zonde als je daar niet stil bij staat!

  16. Saar 9 maart 2015 / 09:27

    Het is zo waar wat je hier schrijft! Alles kan zomaar ineens voorbij zijn en zorgen voor jezelf en genieten van het moment is enorm belangrijk.

    Zelf heb ik rond mijn twintigste een burn-out gehad, en daarna een heel lange herstelperiode, omdat ik in alle verkeerde patronen en gewoontes zat om volgende burn-outs en depressies te voorkomen. Telkens als ik mensen dan in die patronen zie die voor mij slecht waren gaan er bij mij alarmbellen rinkelen en wil ik waarschuwen. Maar ja, mensen zijn lekker eigenwijs natuurlijk.

  17. Vanessa 9 maart 2015 / 09:35

    Dat heb je mooi geschreven. Je verhaal is ook herkenbaar. Sinds ik CVS heb is niets nog vanzelfsprekend. Ik geniet nu van elk moment en haal mijn geluk ook uit de kleine dingen. Ik besefte als gezonde mens niet hoe gelukkig ik was. Het is meestal pas als je zoiets meemaakt dat je beseft hoe goed je het vroeger had.

  18. Kirsten 9 maart 2015 / 10:00

    Wat een positief artikel ondanks omstandigheden. Ik vind je echt heel sterk <3

  19. Elke Uyttenhove 9 maart 2015 / 10:00

    Lisanne, heel sterk artikel. Mooi geschreven.
    Het moet niet gemakkelijk voor je zijn.
    Heel erg goed dat je positief bent, vergt wellicht een heleboel energie!
    x

  20. Sylvia 9 maart 2015 / 10:13

    Ik volg je al tijden en blijf het knap vinden dat je in je blogposts zo nuchter en positief bent, want het moet toch soms/regelmatig (?) knap Kaa Uu Tee zijn dat je niet kan doen wat je wil omdat je lichaam je in de weg zit. Ik heb de afgelopen twee maanden een flinke dip gehad na jarenlang van alles en nog wat gedaan te hebben. Niks was te gek en ik rende van de ene naar de andere afspraak. Van het ene op het andere moment was de energie ineens op, dan kom je jezelf toch wel even flink tegen.. Al merk ik dat ook dat went, maar het blijft balen.

  21. Margot 9 maart 2015 / 10:15

    Mooi, herkenbaar en een goede reminder om er even bij stil te staan!

  22. Maaike 9 maart 2015 / 10:24

    Wauw, ik ben hier even stil van. Je hebt het zo goed omschreven en ik hoop dat veel mensen hier wat van leren.

  23. lifesabout 9 maart 2015 / 10:39

    Sinds een aantal weken ben ik ook aan het proberen te genieten van elk moment. Het kost gelukkig weinig moeite, maar het beseffen moet even plaats krijgen in je routine. Je hebt het weer prachtig beschreven!

  24. zomersproetje 9 maart 2015 / 10:40

    Heel mooi geschreven. Het moment is inderdaad het enige wat er is. Belangrijk is om daar van te genieten want voor je het weet is dat ‘moment’ weer voor bij. Ondanks dat ik niet ziek ben en veel anderen om mij heen ook niet kan het voor ons net zo goed van de een op het andere ‘moment’ voorbij zijn… Hoe moeilijk ook. Heeft geen zin om je hier (te) veel zorgen over te maken. Ik vind het super knap hoe jij (ondanks je ziekte) in het leven staat! Ga zo door.x

  25. Nicky 9 maart 2015 / 10:52

    Genieten van elke moment is zoo belangrijk! Je bent goed bezig!

  26. Yvonne 9 maart 2015 / 11:12

    Zó ontzettend waar! Ik denk dat ik me nu ook veel meer bewust ben van de breekbaarheid van het leven dan een aantal jaren terug. En – hoewel het me over het algemeen dankbaarder maakt, verlamt het me regelmatig. Ik ben soms gewoon zo bang dat alles wéér terug instort. Herkenbaar?

    • Daphne 9 maart 2015 / 11:26

      Heel heftig om dit zo te lezen. Maar je hebt zo gelijk, ik heb een jaar geleden een auto-ongeluk gehad en loop nu nog rond met de gevolgen. Maar ik geniet nu meer dan ooit, voel me een stuk beter, ondanks de pijn. En ik ben super blij met wat ik heb, ondanks dat dit financieel allemaal een stuk krapper is, sinds een jaar geleden.

      Super dat je dit zo schrijft, hopelijk zijn er meer mensen die nu gaan genieten van de “normale” dingen.

      Liefs Daphne

  27. Renate 9 maart 2015 / 11:24

    Ik vind dit een heel goed artikel en heel fijn dat je erover schrijft, want dit had ik denk ik even nodig! Ik heb ook wel is spijt gehad dat ik niet zo genoten heb vóór dat ik ziek werd, maar ik heb nog meer spijt van dat ik de jaren dat ik ziek was niet genoten heb, want het kan inderdaad elk moment voorbij zijn. 1,5 jaar geleden ben ik nog 10 keer zieker geworden en kan ik zoveel minder dan daarvoor (en toen kon ik al niet veel) maar ik heb wel spijt van dat ik toen niet genoten heb van alles en dat ik zo weinig ondernomen heb (want toen kon het nog), maar nu probeer ik wel van te genieten van dit wat ik nu allemaal heb, want het is waar.. het kan elk moment voorbij zijn!

  28. Isabel Cristina 9 maart 2015 / 12:24

    Wat een mooi krachtig artikel lisanne! Ik denk dat mensen inderdaad moeten stil staan hoe rijk ze zijn én moeten genieten!

  29. Joëlle 9 maart 2015 / 13:45

    Fijne blogpost, je hebt helemaal gelijk! Had toevallig een half uur geleden dezelfde gedachte: zit nu in de bagels en beans te studeren, met een heerlijke ijskoffie en bagel, zon door de ramen, daadwerkelijk genoeg concentratie om te lezen/leren. Voor mij als ADD’er met een verleden vol depressies, moeheid en aanverwante klachten is het echt even een geluksmomentje om te beseffen dat ik eindelijk weer kan studeren en genieten! En hoe makkelijk dat ook weer kan verdwijnen als ik niet afentoe streng voor mezelf ben of medicijnen niet slik. Goed om soms bij stil te staan. Niet te vaak, want dat neemt tijd en energie in beslag die je kan besteden aan fijne dingen 😉

  30. Elze 9 maart 2015 / 13:51

    Wat mooi geschreven! Heel knap hoe je altijd onder woorden weet te brengen hoe je je voelt en wat er in je om gaat!

  31. Rehappy 9 maart 2015 / 15:25

    Mooi geschreven! Het is zo belangrijk om te genieten!

  32. Ashley 9 maart 2015 / 15:54

    Mooi geschreven Lisanne! Het blijft mij elke keer raken wanneer ik zie dat je een slechte dag hebt. Hopelijk ben je je er goed van bewust dat je met jouw fantastische blogposts veel invloed op anderen uitoefent; op een hele positieve manier! Ik wil dan ook zeggen dat je echt heel trots mag zijn op wat jij hebt bereikt! Je bent een groot voorbeeld, en ondanks de beperkingen door je ziekte, weet jij er nog steeds het beste van te maken. Liefs

  33. Zo simpel is dan geluk 9 maart 2015 / 17:22

    Sterker nog, het leven zelf kan zo ineens voorbij zijn. Ik was me hier zelf al vrij jong bewust van toen mijn neefje van toen drie, nu 16, kanker kreeg. Sindsdien probeer ik bewust zoveel mogelijk van het leven te genieten. En sinds ik zelf ook beperkt ben geraakt ben ik mij er nóg meer van bewust geraakt dat niets vanzelfsprekend is in het leven.
    Hopelijk zet dit stuk mensen aan het denken, mooi geschreven!

  34. Vivian 9 maart 2015 / 19:17

    Supermooi geschreven en heel inspirerend 🙂 ik volg nu zo’n 3 dagen je blog en dat blijf ik voorlopig ook nog wel doen. Ga zo door!!

  35. Nicky Monté 9 maart 2015 / 19:33

    Morgen moet ik een belangrijke beslissing nemen, en deze post en enkele reacties hebben me compleet van gedachten doen veranderen. Echt, dankjewel. Ik ga mijn weinige energie de komende maanden steken in mijn vriendin, mijn lieve hond, familie en vrienden. Nu heb ik de energie nog, en dat wil ik niet verspillen aan dingen die niet belangrijk genoeg zijn.
    Thanks, ik ben blij nu. 🙂

  36. Xaviera 9 maart 2015 / 20:50

    Heel erg mooi geschreven! Het is zo goed om stil te staan bij die mooie momenten en te genieten van waar je nu bent in het leven.

  37. Nancy 9 maart 2015 / 22:29

    Hoi Lisanne,

    Ik reageer niet heel erg vaak op je blog, maar lees je blogs wel altijd. Maar nu moest ik reageren. En ik wil je via deze weg even een dikke virtuele knuffel geven. Ik begrijp heel goed wat je schrijft, maar het komt ook even hard binnen – je windt er geen doekjes omheen. Daarnaast is lyme een verschrikkelijke ziekte en ik hoop dat je met je positiviteit en de liefde van je ouders en Tim er weer bovenop komt. Hoe dan ook vind ik jou een sterke vechter. Dus nogmaals: Digi knuffel voor jou. Omdat je een mooi mens bent.

    Liefs,
    Nancy

  38. alexa 9 maart 2015 / 23:08

    wat een super mooie tekst en wat fijn om te zien dat jij uit bloggen zoveel kracht krijgt. ik vind echt dat je een fantastische blog heeft met heel persoonlijke artikelen waardoor ik me echt verbonden met je voel. zoals je zegt leef in het hier en nu en wees blij met wat je het. <3

  39. Linda 9 maart 2015 / 23:31

    Het kan inderdaad zo voorbij zijn… Dan besefte ik me weer even toen ik gisteren hoorde dat er iemand was overleden na het rennen van de City Pier City Loop. Zo’n mooie dag, en dan gebeurt zoiets. Ik kan me haast niet voorstellen hoe het voor de familie moet zijn. Dan gaat je geliefde goed getraind rennen en komt nooit meer thuis… Dat was heel erg slikken en voor mij ook een momentje om te denken: Count your blessings.

    Extreem voorbeeld dat mij aangreep, maar jouw verhaal natuurlijk net zo goed. Je hebt het echt heel mooi opgeschreven en hoewel ik altijd lees maar niet vaak reageer, wou ik even zeggen dat ik jouw positiviteit echt zo bewonder. Heel mooi om te zien hoe jij met alles omgaat 🙂

  40. Paula 10 maart 2015 / 21:11

    Wat een goed geschreven blogpost, ik vind je een heel wijs persoon :). Fijne avond!

  41. Miriam 10 maart 2015 / 22:35

    Mooi, maar ook heftig beschreven zeg! Maar idd, geniet ervan nu het nog gewoon kan! Altijd positief jij 🙂

  42. christiaan 11 maart 2015 / 05:31

    Ik ben door dit artikel geraakt. Ik ben er stil van. Dank je wel, Lisanne. Je hebt mij aan het denken gezet, hoe ik stappen in mijn verdere leven wil gaan zetten.

  43. Iris 13 maart 2015 / 10:16

    Ik vind het heel mooi hoe je dit verwoord en ook hoe je er zelf mee omgaat. Ik vind jou een echte powervrouw!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.