De vorige keer vertelde ik over vallen en opstaan. Opgestaan ben ik nog niet, ik denk ongeveer kruipende, hahaha. Het is alweer twee maanden sinds mijn laatste update. Ik laat je in deze blogpost weten hoe het met mijn gezondheid en met mijn behandeling gaat!
bron foto. Dit poesje slaapt ook veel
Op mezelf wonen
Ik wilde terug naar mijn huis. Ik woonde bij mijn ouders, maar had wel een eigen huis. De prikkels die ik binnen kreeg terwijl ik met nog twee mensen in een huis woonde waren te veel. Te hard. Mijn ouders maken niet veel herrie hoor, dat lag aan mij. En ik wilde gewoon rust, alleen kunnen zijn en me enigszins zelfstandig kunnen voelen. Kunnen doen wat ik zelf wil!
Half december verhuisde ik terug naar mijn eigen huis! Super spannend, maar natuurlijk ook heel erg leuk. En waar ik niet aan gedacht had: erg confronterend.
Als je bij mijn ouders woont, dan doen mijn ouders het huishouden. Een enkele keer vragen ze misschien te helpen, maar verder helemaal niet. Zo gaat dat bij mijn ouders thuis. Dan merk je helemaal niet zo erg hoe veel dingen je niet doet.
Dus toen ik alleen ging wonen (wat ik nog nooit had gedaan, alleen samengewoond) merkte ik pas hoe groot het deel was dat ik niet zelf kon doen. We kregen ook altijd wel hulp van mijn ouders toen ik samenwoonde (anders had mijn ex het hele huishouden moeten doen én voor mij zorgen. En dat combineren met een drukke studie/baan). En mijn ex deed dus ook een heleboel. Ik heb echt onderschat hoeveel zij deden. Vooral eigenlijk hoeveel Tim deed, soms maar kleine dingen, maar als ik dat zelf moet doen kost dat voor mij tien keer zo veel energie.
Daarvan baal ik soms wel flink even. Maar overal in huis liggen medicijnen en water, het maakt niet uit waar het mis gaat: ik heb overal medicijnen voor noodgevallen. Dat is héél handig. Zo kan ik wanneer het helemaal fout gaat mijn medicijnen nemen en daarna alsnog naar mijn bed lopen (of kruipen, mag ook). En dan eventueel mijn ouders bellen voor hulp.
Dus dat was wel even een domper, het viel een beetje tegen, maar dat is ook logisch. Het kan niet allemaal vanzelf gaan. En we zijn natuurlijk hard bezig om het allemaal een beetje draaglijker voor mezelf en mijn familie te maken door middel van Lopen voor Lyme.
Opstaan?!
De vorige keer vertelde ik over de bijengif, vertelde ik over een terugval. Het dipje zit er nog steeds in, helaas. We zijn nog steeds aan het stoeien met de dosissen en de injecties zelf worden steeds pijnlijker.
De maximale dosis was 14 injecties, maar daar deed ik het niet beter op. Ik leek op mijn best te zijn bij 9 injecties.
Dus… 9 injecties, elke drie dagen. Dat leek het recept!
Maar zoals je wellicht wel een beetje hebt gemerkt werkt dat steeds minder goed de afgelopen weken. Ik heb weer veel meer pijn gehad en veel meer tijd in bed doorgebracht. En in combinatie met het alleen wonen ook veel meer pijnstillers nodig gehad, helaas. Maar dat is niet anders, ik heb het ervoor over.
Verder lijkt mijn rug de injecties een beetje zat te zijn, in het begin deden de injecties helemaal geen pijn. Nu lijkt er iets veranderd te zijn in mijn rug (het is ook per plaats verschillend en het verschilt ook erg als je kijkt naar hoe ik me voel), maar af en toe is de pijn echt niet uit te houden. Sinds een aantal weken neem ik standaard extra pijnstillers voordat ik geïnjecteerd kan worden.
Omdat 9 niet meer het optimale aantal is, ik ben immers weer zieker aan het worden, proberen we nu wat wel werkt. Meer? De afgelopen keer werden het 10 injecties. Of juist minder? Naar 8? Of gewoon helemaal stoppen met het bijengif en over gaan op een andere behandeling?
Voor nu voel ik me wel oké, maar ik ben ook teleurgesteld dat het bijengif niet zo goed bleef werken als het eerst deed. Dat is behoorlijk zuur. Maar goed, we gaan nog even verder stoeien en hopelijk vinden we een goede manier! Gelukkig is dit volgens de arts ook normaal. En tussendoor ben ik wel mooi even verhuisd, dat is natuurlijk ook een aardige inspanning. Wat betreft mijn woonplaats en het zelf wonen voelt het zeker als een vooruitgang, ik ben hier heel gelukkig. Maar mijn gezondheid is weer wat achteruit gegaan, helaas. Hopelijk vogelen we gauw weer uit wat werkt!
Balen dat het bijengif niet meer goed voor je werkt. Ik hoop dat je snel een ander medicijn vindt waardoor jij minder klachten zal hebben. Ik gun het je!
Wat een domper dat de injecties zo slecht werken. Ik zag gisteren op snapchat al dat je overal wat hebt staan. Mijn dochtertjes waren zwaar onder de indruk van je voorraad knutselspullen. Vooral de Washington tapes.
Oh, wat balen dat het even niet zo lekker gaat. Hopelijk gaat het snel weer bergopwaarts want dat verdien je zo!! Liefs
Ahw dat is wel weer jammer! Ik hoop dat je een goede dosis weet te vinden die helpt.
Ah, balen dat het bijengif niet meer zo goed werkt als eerder! Zoveel injecties lijken me ook wel heftig zeg. Hopelijk gaat het weer snel de goede kant op met je gezondheid!
Ja jeetje Lisanne, hier mag je echt onwijs trots op Ijn wat je nu doet! Helemaal alleen, dat is niet niks!
Oei wat lastig dat het bijengif niet meer zo goed lijkt te werken. Misschien is het inderdaad een kwestie van het aanpassen van de dosis, laten we dat maar hopen!
Balen zeg! Maar bedenk ook, (tenminste dat heb ik gehoord) dat kou en donker niet de perfecte tijd is om door te brengen met Lyme. Het beestje vind dat schijnbaar erg fijn. Dus zorg voor warmte en zon (philips lamp?). Sterkte
Dat is zeker waar, mijn lichaam doet het relatief goed deze winter! Ook omdat het niet mega koud was (maar ik verdraag kou ook beter). Denk dus wel dat de injecties, of de behandeling die ik daarvoor kreeg, effect hebben 🙂 Dat is heel fijn!
Goh, dat het alweer 2 maanden geleden was! Fijn dat je weer een update geeft 🙂 maar wel balen dat de bijtjes het iets minder lijken te doen. Hoop dat dat tijdelijk is en/of dat jullie iets anders of een betere dosering voor je kunnen vinden.
Ik vind het toch zo tof dat je op jezelf woont nu. Hopelijk speelt dat ook mee in hoeveel effect het bijengif lijkt te hebben.
Ik ben nu alweer benieuwd naar je volgende update en duim dat er weer meer vooruitgang in komt!
Wat een domper, ik hoop dat er snel een verbetering zak zijn! Maar je bent wel verhuisd naar een fijne en rustige plek, hopelijk zal de rust ook bijdragen aan verbetering. Ik duim voor je! X
Wat moeilijk en zo’n domper dat het weer slechter gaat. Ik heb ook Lyme maar als ik jou verhalen lees ben ik er niks bij. Heelveel sterkte meid! Je bent een voorbeeld!
Wat jammer, het ging zo goed! Ik hoop van harte dat het snel weer beter met je gaat!
Balen joh dat het bijengif niet meer zo goed werkt als eerst! Hoop dat nu de verhuizing achter de rug is het ook weer beter zijn werk kan gaan doen. Veel sterkte!
Ik vind het zo afschuwelijk voor je dat de behandeling niet meer zo goed helpt als eerst, ik had echt de hoop dat dit jouw ‘wondermiddel’ zou zijn. Wel ontzettend fijn dat je gewoon zelfstandig kan wonen! Dat is ook al heel wat 😉 dingen die we wel kunnen doen we vaak te makkelijk over maar eigenlijk is het heel bijzonder. Ik hoop dat in de volgende update je weer een behandeling hebt waar je je beter door voelt.
Ik hoop zo dat het bijengif binnenkort weer wat meer gaat doen! Dat zal het zelfstandig wonen misschien ook nog weer een ietsiepietsie makkelijker maken.
Balen dat het minder gaat… Hopelijk komt er snel een werkend alternatief dan wel een andere dosis waardoor het weer beter gaat!
Wat naar dat het minder gaat, kan me voorstellen dat het ook even confronterend was! Wel super knap dat je terug bent gegaan naar je eigen huis! Hoop dat het snel weer opwaarts gaat. Liefs
Het is inderdaad heel zuur dat de injecties niet meer zo goed werken als eerst. Doen ze nog wel wát positief, of dat ook niet? Je hebt de laatste tijd natuurlijk wel veel stres gehad. Zoals je zelf al zegt de verhuizing, maar ook het zelf meer dingen doen, meer zorgen misschien, de break met Tim heeft wellicht nog een nasleep. Wellicht gaat het binnenkort, na wat meer rust, toch weer iets beter.
Ik hoop het in ieder geval! <3
Wat naar dat je nog niet het goede kunt vinden. Wel vind ik het super dat je de stap hebt genomen om op jezelf te gaan wonen. Misschien als je daar weer wat aan gewend bent gaat het ook weer beter met je lichaam.
Heel vervelend dat je behandeling opeens minder goed uitpakt, ik hoop dat daar nog een ‘oplossing’ voor komt! Dat het een hele ontwikkeling is om opeens op jezelf te wonen snap ik wel; er komt inderdaad zoveel bij kijken… Maar fijn dat het toch te doen is en jij krijgt er in elk geval ‘geestelijke’ energie van zo te lezen.
Wat super stom en vervelend dat het bijengif op dit moment even niet doet wat je zou willen en dat je je nog steeds zo ziek en zwak voelt. Hopen dat er snel weer verbetering in komt! X
Ik had al gemerkt, vooral op je snap, dat het weer minder gaat. Balen zeg.. En daarnaast mega ingewikkeld als je niet weet wat precies het juiste is om het op te lossen. Ik vind jou zo ongelooflijk sterk meid! Heel veel sterkte en succes (geestelijk & lichamelijk) <3
Lijkt me lastig dat je niet een kant en klare oplossing weet. Fijn dat het bijengif een tijdje werkte maar niet zo leuk dat het nu toch weer minder lijkt te helpen. Kun je daar ook immuun voor worden bijvoorbeeld? Dus dat het helemaal niet meer werkt? Ik geloof ook wel dat dingen tijd nodig hebben. Vooral omdat je ondertussen wel verhuisd bent, keihard werkt aan je blog en YouTube, en super leuke post pakketjes maakt 😀 haha. Dat zijn ook inspannende dingen
Wat jammer dat de bijengif niet meer zo goed werkt als dat het deed. Het leek zo de goede kant op gaan. Hopelijk merk je snel weer wat verbetering! Sterkte!
Ah wat balen Lisanne….
Lig met buikgriep op bed mijzelf heel zielig te vinden. Maar nu ik jouw blog lees, relativeert dat alles. Respect dat je zo optimistisch blijft, ondanks dat je lijf zo weinig meewerkt. Daar heb ik heel veel bewondering voor. Ik bid voor je. Sterkte!
Wat reuze balen dat het niet zo goed werkt 🙁 Misschien kun je immuum worden voor het bijengif? Geen idee of het kan hoor 😉
Heel erg balen dat de werking van het bijengif is afgenomen. 🙁 Ik hoop dat daar toch weer verandering in gaat komen!
Ik hoop dat het bijengif je nog veel gaat helpen en je een juiste dosering vindt! Niet fijn dat je rug minder goed tegen de prikken kan. Wanneer mag je weer naar de arts of is dat tegenwoordig meer telefonisch? Maar super fijn dat je een eigen plek hebt nu en heel veel succes met de actie om het huis lymeproof te maken!
Ik kwam via via op je blog terecht en was een beetje aan het rondneuzen, maar moest bij dit berichtje toch even een reactie geven. Wat ontzettend rot zeg.. Ik hoop voor je dat je er snel een beetje bovenop komt en dat er sowieso een middel komt wat je wel goed helpt! Sterkte!
Echt balen dat het bijengif niet meer zo goed werkt 🙁 Ik was net zo blij voor je dat je iets had gevonden wat wel leek te werken. Ik hoop dat het snel weer wat beter met je gaat. Hou je sterk meid!
Liefs Melanie
Dat gevoel is zo balen. Maar lieve Lisanne, je woont nu wel helemaal op jezelf. Je houdt jezelf zo goed staande, dat is ook zeker wat waard. Ik weet dat je je alsnog best wel heel kut voelt en ik hoop dat het snel wat beter gaat. Ik wou nog wat zeggen, maar vergeten. Dus uhm einde bericht.
Wat jammer van de tegenslagen, je hebt dan ook zo’n machteloos gevoel denk ik? Gelukkig voel je je nu een beetje redelijk en blijf je positief! Super sterk van je
Niet leuk en fijn dat het niet echt mee wil zitten op het moment! Ik hoop dat je, je snel weer iets beter zal gaan voelen en de injecties wat beter gaan… sterkte!
Wat jammer dat het bijengif niet meer zo goed werkt zeg! En wat betreft het op jezelf wonen: ik vind het enorm knap dat je er nog steeds woont. Ik woon samen, maar ook samen is het nog best veel werk.
Oh, wat klote dat het bijengif niet meer zo goed werkt als voorheen!!
Misschien is het even een dipje omdat je lichaam went aan de hoeveelheid en nu zoekt je lichaam zelf zijn nieuwe balans.
Laten we het hopen!
X
Ahh nee, ik had zo voor je gehoopt dat de stijgende lijn zou aanhouden. Ik hoop voor je dat hij weer snel de goede kant opgaat.
Ik vind die wisselende perioden zelf best lastig. Toen ik nog constant op bed lag wist je uiteindelijk niet beter. Nu heb je weleens een betere dag/periode. Heel fijn natuurlijk, maar je krijgt dan hoop en plant dan voorzichtig iets en dan valt het zo tegen als je weer in bed belandt.
Wat balen dat het niet zo lekker gaat, maar wat knap dat je toch lekker in je eigen plekje wilt wonen. Des ondanks heb ik heel veel bewondering voor al je positiviteit!
Balen dat het nu weer zo slecht gaat. Gelukkig heb je je ouders en hun hulp nog!
Ik wens je veel beterschap! Zou leuk zijn moest het terug weer wat beteren.
Verhuizen is erg vermoeiend, dat je gezondheid dan even minder is vind ik niet gek. Maar ik hoop wel dat het op korte termijn weer beter word voor je! Sterkte meid!
Ik heb ook zoveel respect voor je ouders! Die mag je koesteren.
Het lijkt mij een hele pittige droom, op jezelf wonen en alles zelf proberen te doen. Ik kan mij voorstellen dat alleen al de verhuizing erin hakt, laat staan al het extra van een huishouden wat daarbij nog komt kijken. Daar heb ik echt respect en bewondering voor, ik zit op mijn 26ste namelijk nog steeds thuis.. En soms voelt dat wel opgesloten, al weet ik dat ik nu nog niet zonder alle extra hulp kan. Wel hoop ik dat het Bijengif zijn werk weer gaat doen, je deed het er zo goed op! Hopelijk is het een tijdelijke dip van de verhuizing en schiet je straks de goede kant weer op 🙂
Vervelend dat het toch weer is achteruitgegaan maar ik denk inderdaad dat het best kan komen ook door de spanningen van het verhuizen etc. Fijn dat je daar wel gelukkig bent! ♥
Ik worstel ook heel erg met de bijengif op het moment. Ik ben gehalveerd met de dosering in de hoop dat het beter gaat. Mijn rug trekt het ook niet meer.. En dat al na 3 maanden. Ik vind het zo knap dat jij het tot nu toe toch vol houdt! Ik heb ook een mega dip op het moment en ik twijfel ook super erg aan doorgaan, maar ja. Ik weet niet wat ik anders nog kan proberen, heb al zoveel behandelingen gehad. Maar goed, ik gun jou dat je je een stuk beter gaat voelen, net als in het begin. Zodat je weer yoga kunt doen en een paar uurtjes meer aangekleed kunt zijn. Sterkte Lisanne en kop op! Je bent een kanjer!
Balen dat het toch tegen blijkt te vallen! Hopelijk gaat het wel snel weer wat beter!