Iedereen die me volgt op social media weet wel een beetje wat er de laatste dagen gebeurd is, maar nu blijf ik natuurlijk vragen krijgen: hoe gaat het? Ik dacht dat het wel handig zou zijn om al jullie vragen in een keer te beantwoorden. En om jullie te bedanken, want al jullie lieve berichtjes waren overweldigend!
Hoe het allemaal begon
Als je mijn diary’s een beetje bijhoudt, of mijn how’s Lyme? blogposts leest, dan weet je wel dat het de laatste tijd niet super gaat. Ik kreeg vooral steeds meer pijn. Nu ben ik wel veel gewend qua pijn, maar op een gegeven moment gaat je lichaam extreem reageren op pijn en dan wordt het écht vervelend.
Die reacties op pijn heb ik in de vorm van verkrampingen, bewustzijn verliezen, en extreem trillerig worden en nog wat van dat soort narigheid. Ook triggert het epileptische aanvallen, ook niet iets waarvan je blij wordt.
Vorig weekend
In het paasweekend had ik al spijt dat ik niet naar de huisarts was gegaan. En woensdag niet nadrukkelijk genoeg tegen de arts in Epe gezegd heb dat het niet uit te houden valt.
Zo ben ik de dagen doorgekomen met een middel dat versuffend werkt. Dit middel zorgt ervoor dat er minder signalen worden doorgegeven, dus ook minder pijnsignalen. Daar had ik nog wel wat van, en de maximale dosis lag vrij hoog, dus dat heb ik gebruikt om de dagen door te komen.
Zaterdagavond ging het helemaal niet, maar mijn ouders gingen zondag voor het eerst in lange tijd weer eens iets leuks doen. Ze gingen naar mijn broer in Amsterdam en daar de ouders van de vriendin van mijn broer ontmoeten. Heel erg leuk, iets dat ze al heel lang wilden doen! Dat is de enige reden dat ik ervoor heb gekozen om geen ambulance te bellen, maar mijn medicijnkastje nog verder te plunderen. Als je op zaterdagavond een ambulance belt, dan heb je garantie dat je daar de hele nacht zit te wachten, namelijk… En dan zouden mijn ouders niet weg kunnen. Ik wilde heel graag dat ze gewoon konden gaan en even niet aan mij hoefden te denken.
Niet uit te houden
Zo heb ik het vol weten te houden en na die dag heb ik mijn ouders heel duidelijk verteld dat het echt niet goed ging en dat de pijn niet meer te doen was. Het gevoel, maar ook het om de haverklap wegvallen en de bijwerkingen van de shitload aan medicijnen die ik had genomen.
Naar de huisarts
Dus mijn moeder maakte een afspraak bij de huisarts. Ik kon woensdag helaas pas terecht. Nou ja, vooruit. Dan nog maar een extra dagje aan die nare medicijnen en extra van alle pilletjes dan.
Woensdag haastten we ons naar de huisarts (ik weet niet precies waarom we haast hadden, de huisarts is zelf ook altijd wel een paar minuutjes later). Toen we binnenkwamen was er een kindje hard aan het huilen. Dat duurde best een tijd, daar had ik last van. Door de haast mijn koptelefoon vergeten, dom. Hoewel ik niet echt meer besef van tijd had, ik zat maar gewoon de wachten en te wachten. Totdat ik niet meer kon zitten. Te laat om nog ergens bij de assistente te kunnen gaan liggen helaas, dus: midden op de vloer in de wachtkamer, hihi. Dat zag er vast gek uit.
De afspraak die mijn moeder via internet had gemaakt was niet doorgekomen, dus ik had helemaal geen afspraak. Lag ik daar, zonder überhaupt een afspraak te hebben. Echt niet zo handig, haha. Er was een lief meisje in de wachtkamer dat haar afspraak aan mij wilde geven. Ik kan me niet zo veel meer herinneren, maar dat weet ik nog. Dat vond ik zo lief.
De huisarts en de assistentes kennen me nu wel even, maar kennen dit soort dingen enkel van het vertellen. Ik was niet volledig bij bewustzijn en heel slap, bewegen ging nauwelijks. Ze schrokken en de huisarts maakte meteen een belletje naar de spoed om te kijken wat ze daar voor me konden doen.
Naar de spoedeisende hulp
In de auto gepropt, eruit getild, in een rolstoel getild waarin ik niet rechtop kon zitten en nauwelijks bij bewustzijn was. En toen wachten in de wachtkamer van de spoed. Terwijl ik niet meer kon zitten, dus ik hing naar voren. Ik had geen besef van tijd meer, maar voor mijn gevoel heb ik een eeuwigheid daar zo gezeten zonder geholpen te worden. Inmiddels was ook mijn vader gearriveerd en samen met mijn moeder probeerde hij mij overeind te houden.
Na lang wachten (of nouja, in mijn beleving lang wachten, te lang wachten) kon ik terecht op een brancard, alle bedden waren bezet.
En toen begon het wachten, zoals dat altijd gaat op de spoed. Logisch, je weet nooit wat er nog meer binnen komt, dat kunnen natuurlijk erg nare dingen zijn.
Na lang wachten, bloed afnemen, nog meer wachten, nog meer tests, lang overleg met de artsen was de conclusie…
We willen je opnemen
Wie mijn blog al écht lang volgt weet al dat ik dat in zo’n geval niet zou doen. Veel te druk, te veel prikkels, van een opname word ik vooral zieker, tenzij er natuurlijk iets concreets gebeuren moet. Maar dat was er niet echt. Ze wilden met een pijnteam naar me gaan kijken de volgende dag en ter observatie mij daar houden.
Toen ik vertelde dat ik dat niet wilde (je mag altijd zelf kiezen, of het verstandig is, is een tweede, maar fijn dat je altijd een keuze hebt), werd er weer overleg gepleegd met de artsen en waren we eindelijk klaar
Vier uur later: morfine
Eindelijk, morfine.
Dat was eigenlijk exact waarvoor ik mijn tripje naar de huisarts maakte. Helaas maar voor vier dagen aangezien ik vandaag een intake heb bij de Walborg kliniek in Amsterdam. Hopelijk kunnen zij me dezelfde medicatie voorschrijven, wellicht in een andere vorm of dosering.
Liggend op de grond bij mijn ouders
Een dag later, donderdag
Donderdag…
Nog steeds veel pijn, gelukkig mag de morfine verdubbeld van de huisarts.
Later op de dag had ik nog steeds te veel pijn, dus is dit nog verder verhoogd door de arts op de spoed die ik eergisteren ook had. Daarnaast was er ook een foutje gemaakt met omrekenen van Tramagetic/tramadol naar Morfine. Tsja… heftig foutje voor mij, maar goed, artsen zijn ook maar mensen.
Ik hoop dat ik nu genoeg pijnstilling heb, en als dat niet zo is dat ze me daar in de Walborg kliniek beter mee kunnen helpen.
Hoe gaat het nu met je?
Ik heb mijn Tramagetic (ik slikte de hoogste dosis Tramadol, in Tramagetic vorm omdat ik niet tegen de gewone variant kan, details, details) in moeten wisselen voor de morfine. De afkickverschijnselen van de Tramadol gaan nog komen, aangezien ik pillen slikte met een 24uurs afgifte en dat altijd nog wel wat langer doorwerkt. Dus, dat moet nog komen.
Verder ben ik duf, suf, of ik ook echt minder pijn heb durf ik nog niet te zeggen. Ik moet wel elke zes uur de medicatie nemen, wat wel een uitdaging is, haha. Maar het gaat wel oké, ik houd het zo nog wel even uit. Mijn ouders helpen me ook goed. Hopelijk ook vandaag, helemaal naar Amsterdam met de auto.
Verder kan ik weinig hebben en voel ik me erg uitgeput maar zo’n SEH is ook één en al drukte en niet echt aantrekkelijk om je rust te pakken. Het is zeg maar knettervermoeiend. Dus, daarvan ben ik ook nog aan het bijkomen. Verder weet ik nog niet precies hoe het gaat, ik ben nog duf. En die afkickverschijnselen van de Tramadol moeten nog komen, dat lijkt me ook niet niks.
Dus… dat is hoe het gaat. Ik ben blij dat ik me iets minder verschrikkelijk voel. Maar ik voel me nog steeds niet top. Het is even afwachten… Verder wil ik iedereen wel bedanken voor alle lieve berichtjes op social media. Dat waren er zó veel en het was allemaal zo lief. Heel erg bedankt!
Oja: ik heb op dit moment geen behoefte aan tips voor andere medicijnen of behandelingen. Ik weet dat dat altijd goed bedoeld is, maar ik hoop dat je dat begrijpt voor nu. Mijn hoofd stroomt al over. (Ofzo, als dat een uitdrukking is)
Meis, ik had dit nog niet gehoord, ik wil je enorm veel sterkte wensen en ik heb zoveel respect voor je doorzettingsvermogen! Ik zal voor je bidden!
Ah meisje, wat heftig om te lezen. Hoop echt dat je snel stapje voor stapje omhoog gaat klimmen en je beter gaat voelen. Het wordt tijd dat er een goede behandeling gevonden wordt.
Heel veel sterkte, x
Wat een ontzettend heftig verhaal Lisanne. Hier schrik ik van. Wat een vreselijke ziekte. Ik hoop zo dat je geen afkickverschijnselen krijgt. Ik leef met je mee.
Ik volg je al een paar jaar maar ik reageer eigenlijk nooit. Maar wat een heftig verhaal! Ik hoop dat je je heel snel weer wat beter mag voelen en dat er een behandeling gevonden wordt die aanslaat. Heel veel sterkte! Ik heb ontzettende bewondering voor je hoe jij met alles omgaat!
Oh no, wat ontzettend vervelend! Super veel sterkte <3
Ah Lisanne, wat erg om te horen dat je nu nog meer pijn hebt! Ik gun het je zo beter te worden, hopelijk gaat het in elk geval snel al wat beter.. Heel veel sterkte en liefde!
wat ongelooflijk heftig zeg! Ik hoop dat ze je in de kliniek kunnen helpen. Ik leef met je mee.
Ontzettend heftig om te lezen! Ik wens je heel veel sterkte toe! Xxx
Heel veel succes vandaag bij de kliniek, ik ga duimen dat ze iets voor je kunnen betekenen! En als je je rust moet pakken waardoor er wat minder blogartikelen online zullen komen dan moet je dat vooral doen he!!
Heftig zeg. Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen.
Lieve Lisan, ik krijg tranen in mijn ogen als ik je verhaal zo lees. Je bent zo sterk. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Heel heftig zeg! Heel veel sterkte en ik hoop dat ze in Amsterdam wat voor je kunnen betekenen!
Wat heftig. Ik vind het zo erg voor je. Zo’n moeilijke periode nu. En je hebt je zo sterk gehouden.
Ik hoop echt dat het snel betert! Veel moed!
Wat een heftig verhaal! Heel veel sterkte!!
Wat een ontzettend heftig verhaal! Hoop dat het snel beter gaat. Heel veel sterkte de komende tijd!
Pff heftig en vooral veel sterkte!! Ik hoop dat ze in Amsterdam een goed medicijn of een manier vinden om minder pijn te hebben
Knuffel! (Virtueel dan natuurlijk, ik weet niet of aanrakingen ook al te veel prikkels zijn).
Ik hoop echt heel erg dat ze bij Walborg iets voor je kunnen betekenen. Ik vond het er altijd best wel druk, maar dat is lang geleden en als het nog steeds zo is hoop ik dat het voor jou meevalt vandaag! Voor mij dachten ze in elk geval in hele andere richtingen dan de reguliere artsen, dus wie weet…!
Heel veel sterkte met alles Lisanne!!
Gewoon even heel veel liefde voor jou <3 Succes vandaag!
Heel veel sterkte. Wat heftig voor je zeg. Hoop zo dat je je nu snel wat beter gaat voelen en weer minder pijn hebt.
Tsjeeh heftig zeg, sterkte!
Heel erg veel succes! Hopelijk gaat de morfine je weer een beetje bovenop helpen!
En volg wat goed voor jou voelt, dat is het belangrijkst. Wel heel fijn om te horen hoe je ouders je zo steunen!
Wat een rotziekte is dat toch zeg 🙁 Heel veel sterkte! Ook ik zal voor je bidden …
Sterkte Lisanne en op naar een oplossing!
Ik hoop dat ze wat voor je kunnen betekenen. Fijn ook dat je je ouders de kans gaf op een leuke dag, maar jammer dat jij het vervolgens zo moet bekopen!
Lieve lisanne Veel sterkte !wij denken aan je! Xxxx van Els +dochter
Lieve Lisanne Veel sterkte Wij denken aan je Xxxxx Els+dochtertje
LIeve lIsanne, Heel veel beterschap! Wat heb je een vreselijke week meegemaakt..
Hopelijk brengt vandaag meer positiviteit! Geen leuke update maar wel fijn om op de hoogte te zijn.
Heel veel liefs! xx
Heel veel sterkte en succes bij je afspraak vandaag! Ik hoop dat ze snel een plan hebben om de pijnen weg te nemen en dat het beter met je gaat.
Wow wat heftig zeg! Heel veel beterschap gewenst, ik hoop dat de pijn snel wat minder gaat worden!
Ik vind het zó naar om te lezen meid dat de afgelopen tijd zo heftig is voor je. Afkicken van medicijnen is zwaar en ik kan je alleen maar veel succes en sterkte daarmee wensen. En hopen dat je snel door de zure appel heen bent! En dan hoop ik dat de pijn snel minder word en jij snel bijgetankt ben van het eerste hulp avontuurtje. Het ziekenhuis met al zijn ritmes en bezigheden sloopt je gewoon. Heel veel sterkte en neem goed je rust!
Jeetje Lisanne…ik was zo benieuwd hoe het met je ging na dat akelig berichtje op Instagram maar wat vreselijk… ik zit werkelijk met tranen in mijn ogen…ik ga een kaarsje voor je opsteken en echt heel hard duimen dat je je snel weer wat beter voelt x.
Ohhh wat heftig! Ik zag het al op social media inderdaad, fijn om nu het hele verhaal te horen en te horen hoe het met je gaat ookal gaat het niet goed 🙁 Veel sterkte en een dikke knuffel vanuit hier! Ik hoop echt dat het snel weer iets beter gaat en ze je goed kunnen helpen in de Walborg kliniek. Zet ‘m op! <3
Heel veel succes vandaag! En pssst laat je postbus checken #kaartje 😉
Ik wens je veel sterkte en kracht toe, en hoop dat je je spoedig beter voelt !
Heel veel sterkte Lisanne, dat je je maar snel beter mag gaan voelen x
Ik hoop echt dat het weer helemaal goed met je komt dit is best schrikken als lezer. Heel erg veel beterschap.
Jeetje, wat krijg jij het weer voor je kiezen zeg! Vind het heel knap dat je ondanks alles alsnog een fout van de artsen met grote gevolgen voor jou zo makkelijk kan ‘vergeven’! Stay strong, veel liefs!
Heel, heel, heel veel sterkte, succes & rust toegewenst lieve Lisanne. Dat ze je maar mooi goed kunnen helpen. <3
Hi Lisanne, ik reageer vrijwel nooit, maar wil je nu toch wel even alle sterkte van de wereld wensen. Je bent zo sterk en dapper! X
Jeetje meid wat verschrikkelijk klinkt het allemaal. Ik had je er al succes mee gewenst maar een tweede en ook derde keer kan geen kwaad. Succes xx
Jemig meis, wat ontzettend heftig om te lezen! Ik wens je heel heel veel sterkte de komende tijd. Houd vol! Dikke knuffel van mij!
Heel veel sterkte lieve Lisanne, ik hoop echt dat je je binnenkort weer een beetje beter gaat voelen en dat je nieuwe behandeling aanslaat <3
Wat ontzettend heftig!!
Ik vind dit echt heel erg heftig en vooral ook heel erg klote voor je, jeetje zeg. Ik denk veel aan je en hoop dat het toch snel ietsjes beter gaat en dat ze je kunnen helpen!
Ik schrok al bij het eerdere berichtje! Jeetje wat heftig!
Ik hoop dat ze snel iets voor je kunnen betekenen!
Rust maar lekker uit en de blogpost komen vanzelf wel weer. Je gezondheid gaat op dit moment echt voor!!
Telkens weer vind je weer een ienieminie beetje energie om toch weer je verhaal te vertellen, echt dat vind ik zo knap van je! Dat is echt bizar gevalletje “petje af”.
heel veel sterkte met alles wat nog komen gaat en je ouders ook heel veel sterkte!
lfs, mo
Ah Lisanne, dit is best schrikken!! Ontzettend naar dat je dit moest meemaken 🙁 Ik hoop echt dat je je snel beter gaat voelen en je goed geholpen kan worden! Veel sterkte!! <3
Heftig om zo te lezen, heel veel sterkte en hopelijk voel je je snel weer wat beter ?
Ik wens je heel veel beterschap en sterkte en hoop dat je, je gauw wat beter mag voelen en ook een beetje van het lekkere weer kan genieten.
Jeetje, wat een heftig verhaal.
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Wat een rotziekte!
Aaaah wat klote om te lezen!! Heel veel sterkte en ik hoop dat je komende week wat rustiger en met minder pijn zal verlopen!
Heel veel sterkte en hopelijk voel je je gauw weer wat beter, of gewoon een héél stuk beter. Je bent in ieder geval heel erg sterk! Sterkte! x
Ik volg je al een tijdje en zie nu dat het echt niet goed gaat 🙁 heel veel sterkte! Ik hoop dat je er snel weer een beetje bovenop bent!
Het gaat van kwaad naar erger, wat vervelend! Ik gun je zo veel beter. Ik hoop dat het wat beter wordt komende dagen, veel sterkte!!
Lieve Lisanne,
Wat heftig om te lezen wat je allemaal door maakt de laatste tijd! Heel erg veel sterkte en kracht gewenst!!
Wat een ontzettend heftig verhaal om te lezen. Hopelijk voel je, je snel weer wat beterder.
Simone
Ik hoop echt heel erg dat de morfine snel zijn werk gaat doen en je je weer wat beter gaat voelen!
Heel veel sterkte! X
Wow Lisanen, door jou blog kom ik er pas echt achter wat de gevolgen van een teek kunnen zijn. Wat worden die enorm onderschat! Niet dat dat nu voor jou nog uitmaakt. Ik wil je heel veel sterkte wensen de aankomende tijd. Ik bid voor je dat je je snel weer iets beter mag voelen! Lieve groetjes
Je bent echt zooooo sterk Lisanne! Wauw, ik weet zeker dat heeeel veel mensen van jou kunnen leren. Ik wens je nogmaals veel kracht toe!
Pfff, jeetje zeg! Dat is mooi kl*ten =( Heel veel beterschap en sterkte, ik hoop dat je je snel weer (minstens een ieniemienie beetje) beter voelt. xx
Jeetje, wat klinkt dit heftig. Heel veel sterkte de komende tijd!
Dit is echt even heel erg schrikken… Echt super veel sterkte en beterschap lieve Lisanne! <3
x Anne
je bent een powervrouw zet hem op Lisanne!
Heel heftig om zo te lezen! Hopelijk vallen de afkickverschijnselen mee en werkt de morfine goed!
Heel veel sterkte! Bijzonder om te lezen hoe je er mee omgaat!
Sterkte! Lyme is echt vreselijk! Ik weet het helaas uit eigen ervaring. Vooral dat laatste stukje wat je schreef kan ik goed begrijpen ( helaas ook uit ervaring….) geen behoefte aan tips, hoe goedbedoeld ook, over andere behandelingen/ medicijnen. Dat is helemaal om dol van te worden als je je al zo ziek voelt.
Heel veel Sterkte en kracht, Girl: (
Hugz, B.♡