Een tijdje geleden maakte ik een video over Tinderen en (online) daten wanneer je een beperking hebt of chronisch ziek bent. Achter die video sta ik nog steeds, maar er zijn een aantal dingen die door mijn hoofd kronkelen (naast de Borrelia bacteriën).
Roze bril
We denken dat we op Tinder allemaal best kritisch zijn. We hebben onze eigen dingen die we wel en niet willen. We houden iemand goed in de gaten of diegene perfect genoeg is. Maar als we eenmaal iemand een kans geven gaat er een roze bril op.
Dan zie je vooral de positieve punten…
En dat is natuurlijk wat iedereen ook laat zien bij het maken van een online profiel: zijn positieve punten.
Dus we worden een beetje overspoeld met leuke dingen van elkaar, maar ondertussen vraag je je af: wat is er nog écht? Dat wat je zegt, is dat zo omdat je dat ook vindt, of omdat ik er zo over denk?
Perfect profiel
Onlangs had ik een gesprek met een vriend. Ik vroeg me af waarom veel van mijn dates uiteindelijk afhaken. Met de vriend in kwestie heb ik ook gedate, dus hij wist wel een mogelijk antwoord.
Mijn profiel heb ik eigenlijk geprobeerd zo te maken, zoals ik ben. Ik heb er foto’s op staan van verschillende momenten, bijvoorbeeld. Maar de momenten in een rolstoel of aan het infuus laat ik weg. Vanzelfsprekend bijna, toch?
Mijn profieltekst zegt iets op de manier waarop ik in het leven sta, of in elk geval zo veel mogelijk probeer te staan. Dat komt over als een jonge meid vol levenslust die de wereld aan het ontdekken is. Dat klopt wel, maar toch weer niet helemaal.
Vervolgens hoort men in een van de eerste gesprekken dat ik ondernemer ben, een super leuke baan heb en dat ik op mezelf woon in een prachtig huis (daarop ben ik zelf ook gewoon super trots). Ondertussen vertel ik ook wel over Lyme.
Maar dan wordt het écht
In eerste instantie denken de meeste mannen dat het niet zo’n big deal is, dat Lyme. Ik vertel er wel over. Over hoe het écht is. Of ze zien het wel als iets groots en heftigs, maar snappen en zien de impact en gevolgen er niet van. Dat is logisch. Het is ook niet voor te stellen hoe het is als je het zelf niet hebt.
Als ze mij ontmoeten, dan merk je ook niet meteen iets aan mij. Behalve dat ik iets meer ‘lui’ ben dan iemand anders, ik vraag eerder aan een ander om iets te pakken of iets te doen (zelfs als dat bij mij thuis is, haha). Verder lijk ik heel normaal.
Maar na een aantal ontmoetingen wordt steeds duidelijker dat ik dingen niet kan. En dat ik toch niet echt dat perfecte meisje met een mooi uiterlijk, mooi innerlijk, mooie baan en mooi huis. Ja, dat ben ik óók. Maar ik ben toch echt ook een meisje met chronische Lyme.
Uitspraken van een wijze meneer
Dat dus. Zuur.
Niet dat ik me daardoor uit het veld zou laten slaan (als dat zo makkelijk ging had je nu dit stukje natuurlijk niet gelezen, dan was mijn blog al lang ten onder gegaan bij gebrek aan succes in’t begin)
Wat er wél tof is aan online daten
Naast dat het zuur is en het nog weleens mis wil gaan vind ik online daten nog steeds super interessant.
Wat ik wel tof vind aan Tinderen:
- Je krijgt een kijkje in het leven van heel verschillende mensen. Hun manier van leven kan je weer aan het denken zetten.
- Je komt mensen tegen die je normaal nooit zou ontmoeten en nooit mee in gesprek zou raken.
- Vooral het aantal verschillende mensen en het feit dat er zó veel verschillende mensen zijn (die ik ook nog graag mag) is heel leuk. De een gaat kamperen in de sneeuw, de ander is een ultieme boekenwurm of gaat naar honderd muziekfeestjes in de week (ok, bijna dan).
- Mensen durven veel eerder meer van zichzelf te laten zien wanneer ze typen tegen een foto. Zo kun je iemand veel eerder écht leren kennen in plaats van dat dat heel lang duurt. Mensen durven zich best snel kwetsbaar op te stellen.
- Ik heb toch wel een aantal vrienden gemaakt tijdens het Tinderen/daten. Dat is veel waard, vind ik!
Ik dacht toen ik begon met Tinderen: joh, ik kies gewoon iemand uit, diegene vindt mij vanzelfsprekend ook wel leuk, en dan wordt het heus wel iets als ik dat wil. Dat ging een beetje anders dan gedacht. Eigenlijk hetzelfde als met mijn carrière, ooit dacht ik dat ik met alleen een havodiploma en een Lymehoofd wel een toffe baan kon scoren. Uiteindelijk is het gelukt, hahaha. Ik had alleen even wat geduld nodig.
Ondertussen vermaak ik me gelukkig prima.
Fijn dat je zoveel plezier beleeft aan Tinderen en mensen ontmoet. Jammer dat sommige dates afhaken. Ik denk dat er nog veel onwetendheid heerst over Lyme en welke en vooral ook hoeveel impact deze ziekte kan hebben. Ik wist totdat ik jouw blog ontdekte wel van het bestaan van Lyme, maar wist niet dat het zo’n ernstige en levensbepalende ziekte is. Daarom is het ook zo goed dat jouw blog er is en initiatieven zoals de Week van de Teek. Hopelijk vind jij een date die voor je door het vuur gaat, ondanks dat je Lyme hebt. Het is je gegund Lisanne, liefdesgeluk. Hopelijk komt het snel op je pad.
Haha, ik moest lachen over je zin over dingen die door je hoofd kronkelen. 😉
Ik heb geloof ik wel al eens gezegd dat ik vroeger ook wel online datete, maar daarmee gestopt ben toen ik erger ziek werd. Een relatie zit er nu gewoon niet in, daar ben ik te ziek voor. En ik heb ook niet zoveel te vertellen, buiten dat ik ziek ben, moe ben en me niet goed voel. Aantrekkelijk is dat natuurlijk niet. En ik heb niet eens de energie om eens af te spreken. Ik heb nu wel nog met één man contact via mail, geen idee hoe dat gaat aflopen.
Uiteindelijk kom je de ware wel tegen. Mijn man ‘plukte’ ik ook van het internet, jaren geleden al. We hebben inmiddels 2 kinderen. Mijn situatie is anders,maar echt je komt hem wel tegen. In de tussen tijd heb je leuke mensen ontmoet, dat is fijn.
Leuk dat je zo veel mensen leert kennen op die manier. Eigenlijk nooit zo over nagedacht, maar het klopt wel wat je zegt, dat mensen toch meer over zichzelf vertellen als ze typen. Ik ben dan ook opener. Je komt vanzelf dan ook iemand tegen die echt goed bij je past.
Fijn dat je er een nuchtere kijk op hebt. Toen ik na een kapot gelopen huwelijk aan daten begon, stond ik er ook heel onbevangen in. Okay ik had 2 kinderen maar was nog erg jong, had een baan en co-ouderschap waardoor mijn kinderen ook niet eens altijd bij mij zijn. tijdens het daten ontdekte ik dat ik best veel aandacht kreeg op mijn profiel. Maar de meeste mannen van mijn eigen leeftijd begrepen niet wat het inhoudt om moeder te zijn. Op een gegeven moment besefte ik dat mijn vijver met vissen kleiner is. Dat vond ik best pijnlijk omdat het voelde alsof ik al was afgeschreven terwijl ik mijzelf niet zo zag. Maar uiteindelijk vond ik wel iemand die mij voor mij aantal. Lang verhaal kort. We zijn gaan samenwonen, getrouwd en inmiddels hebben we ook samen een kind. Naast alle mensen die niks voor je zijn, zijn er ook mannen die wel wat zijn en met een daarvan hoeft het maar te klikken.
Ik heb nooit gedate, heb op mijn 18e in een dronken bui iemand versierd en we zijn nog steeds samen, getrouwd en hebben 2 kinderen. Ik heb dus echt geen flauw idee hoe het is om te daten. Zie wel bij mijn beste vriendin (die dan wel niet chronisch ziek is, maar alleenstaande moeder is) dat het moeilijk is om bij het daten een man te vinden die de lastige stukjes voor lief neemt.
Maar goed dat je ook van de leuke stukken van het tinderen geniet! En als je helemaal geen initiatieven neemt om in contact te komen met mogelijke toekomstige partners, ga je die ook nooit vinden. 😉
Vind knap dat je je aan het Tinderen hebt gewaagd en er open en eerlijk over bent dat je ziek bent. Er is nog zoveel onwetendheid over Lyme dat mensen het niet zullen begrijpen wat voor impact het heeft en dan maar liever afhaken. Helaas werkt het tegenwoordig wel zo.
Maar geloof wel dat jij de ware gaat tegenkomen die het snapt.
Het heeft ook wel een voordeel dat mensen er nog niet over weten. Kan ik ze er mooi voor waarschuwen, haha. Ik ben op Tinder ook echt wel een beetje iemand die waarschuwt voor Lyme en uitlegt wat het is enzo 🙂
Dat doe je goed ik zit niet op een dating site maar wil wel een X met jou daten ok?
Leuk dat je zo leuke mensen leert kennen! Ik heb er geen ervaring mee, maar ik geloof echt dat je de ware gaat tegenkomen!
Knap dat je het zo kunt beschrijven. Het lijkt me inderdaad erg lastig om steeds maar weer duidelijk te moeten maken aan mensen hoe jouw leven er uit ziet. Natuurlijk wil je daar niet meteen mee beginnen, maar aan de andere kant moeten jongens wel weten hoe het zit. Lastig hoor!
Ik vind het alleen maar heel knap dat je er gewoon zo eerlijk en open over bent. Uiteindelijk wil je iemand die jou leuk vind om wie je bent, niet om het plaatje dat je schept. Jammer dat re veel jongens daar op afknappen, maar ik weet zeker dat er ééntje is die dat wél kan waarderen.
Het lijkt mij vreemd om via Tinder iemand te ontmoeten, maar aan de andere kant: het is hetzelfde als internet. Wat betreft Lyme tijdens daten: ik weet niet hoe het is, maar als je iemand echt leuk vindt, maar het dan uit of diegene ziek is?
Het is natuurlijk supernaar als het zo gaat, gewoon zuur inderdaad. Maar uiteindelijk moet er gewoon iemand zijn die het allemaal voor lief wil nemen en dan klopt het wel. Maar dat duurt wat langer.
Tja, geduld is een schone zaak in sommige dingen…Wel tof dat je dit doet hoor, ik zou het niet zo snel durven haha
Ik ben dan nog van vóór het Tinder daten, maar het hele daten met een chronische ziekte is een uitdaging. De een vind dat je te laat verteld dat je ziek bent, de ander vind het te snel, te moeilijk en of te beladen. Het lijkt wel alsof iedereen tegenwoordig bezig is het perfecte plaatje te scoren en het perfecte koppel te worden. Maar met een lange adem komt die gene echt wel voorbij hoor!
Lieve Lisanne,
Het klinkt misschien wat cliche, maar uiteindelijk is het wel zo. De jongens die afhaken op de Lyme die zijn uiteindelijk niet de juiste voor je. Je wordt verliefd op iemand om zijn lach, humor, karakter en tuurlijk uiterlijk wil ook wat (die van jou zit helemaal goed!!, maak je daar nooit zorgen om). Tja, ze krijgen de lyme er gratis bij. Maar als ze jouw echt tof vinden, dan vinden ze dit best ok. Weet de juiste vriend zal het dan ook best ff moeilijk krijgen hoor, zeker als hij niet eerder soort gelijks van dichtbij heeft meegemaakt, maar daar is dan weer een sleutelwoord voor: communicatie!! Echt, blijf vooral lekker door daten, ook gewoon omdat je het leuk vind. En de juiste loopt gewoon nog ergens rond en weet nog niet dat jij (de vrolijke, vol humor, knappe dame) rondloopt en dat jullie bij elkaar gaan passen! Je bent nog super jong, dus nog alle tijd!
Mijn vriend leerde mij kennen terwijl ik nog een andere relatie aan t afsluiten was, vervolgens na 1,5week kreeg ik een slokdarminfectie en kon van de een op de andere dag bijna niets…hij kon toen heel hard weghollen, maar dat heeft hij niet gedaan. Hij heeft een dikke maand voor me gezorgd en daarna is hij nooit meer weggegaan. En geloof mij als we het over ziekte hebben had hij tussen door nog genoeg momenten om weg te hollen, ook toen is hij gebleven x op x en nu zijn we 15 jaar verder en mankeer ik weer wat , hahaha en dit gaat ook niet meer weg! Kortom wil aangeven, dat die ware voor jou er zeker wel nog rondloopt en diegene die van die rare opmerkingen maken….pffffffff wimpel ze maar weg, want deze zijn niet de ware voor jou.
Dus ook niet de moeite waard om kennis te maken met jouw enthousiasme, vrolijkheid, humor enz enz….
succes met daten!!
liefs, monique
Ik ben nog steeds ervan overtuigt, dat er op elk potje een dekseltje past. Vroeger, nog voor het online-daten-tijdperk, had je het niet voor het uitzoeken zoals nu. Maar als je dan iemand vond waarmee het klikte, was het naar mijn idee ook sneller raak. Nu is het net shoppen, alleen de vonk die moet overslaan, heb je niet voor het uitkiezen.
Echte liefde laat zich niet wegjagen en op een dag, zal er voor jou ook een sterk en lief iemand klaar staan. Je hebt meer dan genoeg te bieden….
xoxo
Gerda
Hallo lieve beste Lisanne aller eerst wat een geweldige site proficiat oja ik heb een licht verstandelijke handicap je ziet het niet aan me en als ik het eerlijk mag zeggen zie ik het ook niet aan jou liefs G sporter Rick Reinders uit Hardenberg
Ik ben het met Monique eens Lisanne oja wil je alstublieft Vriendschap met me?