Het is alweer even geleden dat mijn relatie van 4,5 jaar over ging. Ik denk alweer een half jaar geleden! De tijd gaat hard. Ik weet dat iedereen hier altijd mega nieuwsgierig naar is, vandaar dat ik er best een blogpost over wil schrijven. Hoe vind ik het om vrijgezel te zijn?
Lekker rustig
In het begin vond ik het vooral heel lekker rustig. Even alleen je eigen zorgen, niet de zorgen voor twee mensen in je hoofd. Grappig, dat heb je helemaal niet door als je midden in een relatie zit, vooral niet als je zelf degene bent die veel zorg nodig heeft. Maar alle dingen van mijn ex in mijn hoofd namen ook nog behoorlijk wat energie. Dat helemaal kunnen loslaten is heerlijk rustig!
Eenzaam
Zoals jullie wel weten voel ik me vaak ziek, maar ik voel me ook regelmatig extreem ziek. Op die extreme momenten is het wel rot om niet iemand te hebben die je steunt, voor je zorgt, of je zegt dat het wel goed komt. Gelukkig heb ik wel onwijs lieve ouders die voor me zorgen, maar dat is toch nét een beetje anders.
Daarentegen vind ik alleen zijn en alleen wonen ook heel erg fijn, gewoon helemaal je eigen plekje hebben, alles op je eigen manier en op je eigen tijd doen. Vind ik fijn! Veel fijner dan ik had gedacht.
Leuk!
Kun je het je voorstellen? Ik had al 4,5 jaar niet gekeken naar mannen en potentiële liefdes omdat… nouja, ik dacht dat ik de liefde van mijn leven al gevonden had, hahaha.
Als je dan ineens je ogen open dan zie je in een keer ehh… heel veel!
Daten
De wereld van het daten… daarover zal ik misschien nog wel iets schrijven. Daten kan heel leuk zijn, maar ook heel ongemakkelijk of gewoon heel raar. Niet dat ik nu zó veel dates heb gehad hoor, maar leuk, ongemakkelijk en raar zaten er alle drie bij, hahaha.
Verder is iemand leren kennen ook net even iets lastiger als je een uitgebreide gebruiksaanwijzing hebt. De eerste date had ik met iemand die ál mijn Week van de Teek video’s had gezien voor hij mij ontmoette en dus eigenlijk al heel erg veel van mij wist. En ik kende hem ook al wel. Maar er zijn ook mannen die juist heel specifiek die dingen niet willen zien omdat… ik weet niet waarom? Waarschijnlijk omdat het dan makkelijker is om in hun hoofd te houden dat ik niet zo ziek ben, ofzo. Aan mij is natuurlijk maar weinig te zien van de buitenkant. Dat vind ik zelf minder prettig, aangezien je er dan halverwege achter komt dat ik tóch wel zieker ben dan gedacht. En drie keer raden wat er dan gebeurt… Ik probeer altijd meteen heel open te zijn over het ziek zijn trouwens, misschien moet ik daar ook apart nog eens iets over schrijven.
Ik denk dat een soort eis voor een date moet zijn dat ze al die video’s hebben gezien. Dat zou raar zijn. Het werkt wel. Maar het is raar.
De wereld van Tinder
Ik heb natuurlijk al een paar blogposts geschreven over Tinder. Mijn spannende belevenissen!
Aanrader om te lezen, ze zijn grappig. Er komt nog een deel vier aan, haha.
Trots
Eigenlijk realiseer ik me steeds meer hoe ver ik in mijn eentje ook kom. Wel met hulp van mijn ouders, maar hulp zal ik altijd nodig hebben, in elk geval voorlopig. Maar zonder hulp van Tim (hoewel ik hem altijd een berichtje kan sturen, we zijn nog goed bevriend!) kom ik eigenlijk veel verder dan ik had gedacht.
Verder ben ik ook wel heel blij dat ik een zo normaal mogelijk leven kan leiden. Daarbij heb ik geluk, maar ik heb ook zeker een deel aan mezelf te danken en aan de keuzes die ik voorheen gemaakt heb. Met mijn huis ben ik in elk geval héél erg blij.
Ik vind happy single een beetje een overdreven benaming, maar ik heb het best wel goed zo. Behalve op die momenten dat ik het écht heel erg zwaar heb, dan mis ik wel ‘iemand’. Maarja, daaraan begin ik inmiddels ook wel een beetje te wennen. Hoewel ik denk dat het nooit helemaal went, wat denk jij?
Rust en een eigen plekje, dat herken ik wel. Ondanks dat ik al 16 jaar heel gelukkig samenwoon met mijn vriend, lijken die twee punten mij heel erg fijn. Daarom geniet ik er altijd van als ik een keer een avondje alleen thuis ben, en dit is zeker niet rot bedoeld. Iedereen heeft wel eens tijd en ruimte voor zichzelf nodig. Wat ik jammer vind, is dat ik nooit alleen heb gewoond. Ik kreeg mijn eerste huisje en juist op dat moment liep ik mijn vriend tegen het lijf en gingen we eigenlijk gelijk samenwonen. Aan de andere kant, denk ik dat ik het wel heel stil zou vinden als ik alleen zou wonen. Gelukkig ben je omringd door lieve familieleden en vrienden die je niet alleen gezelligheid geven, maar ook heel goed voor jou zorgen!
Mij lijkt het trouwens heel raar inderdaad als je ineens weer naar andere mannen kijkt en weer gaat daten! De zenuwen zouden door mijn lichaam gieren!
Ik weet het niet. Als ik boven alleen in bed lig omdat ik te ziek ben, ja, dan is het wel een troost dat er iemand beneden zit die me steunt. Misschien gaat het inderdaad nooit over. Ik weet het niet. Ik wou dat ik kon zeggen dat het over ging, want ik dat gun ik je… Misschien horen die momenten erbij. Dat je zonder die momenten ook de trots niet zou voelen die je nu wel voelt. Maar ja, we zullen het nooit helemaal zeker weten. Toch vind ik het weer mooi om je optimisme te lezen en dat je geniet van het hebben van je eigen plekje, ook al zijn jouw omstandigheden heel anders dan die van een ander. X
Herkenbaar! Ik ben vorig jaar sinds een relatie van 6 jaar vrijgezel geworden. Door onze dochter zijn wij nog wel aan elkaar gebonden en laat ik ook minder snel iemand in mijn leven. Ik vind het heerlijk om alleen te zijn als is een beetje liefde af en toe ook meer dan welkom. En je kan al-tijd veel meer dan je denkt! Daar zijn wij vrouwen voor, haha!
Wat een mooi geschreven artikel! Het zal waarschijnlijk nooit wennen, maar het is vooral hoe je ermee omgaat, denk ik, en dat doe jij wat mij betreft heel goed en positief!
Wat heb je dit weer mooi en openhartig geschreven. Zelf heb ik al ruim 10 jaar een relatie maar smul van de verhalen van een vriendin die eeuwige vrijgezel lijkt te blijven.
Wat een lekker positief artikel. Single zijn is ook helemaal niet zo erg (ten minste, dat vond ik ook toen ik het was). Ik wilde zelfs bijna een jaar helemaal niet daten. Lekker rustig 😉
Ik kan me wel voorstellen dat je iemand mist op de extra zware momenten. Ik hoop dat dat minder wordt voor je. Of natuurlijk dat je een nieuwe prins op het witte paard vindt 😉
Je hebt het heel mooi omschreven. Ik kan me heel goed voorstellen dat je iemand mist tijdens de zware momenten. Het gaat echt goedkomen, ben ik heilig van overtuigd 🙂
Wat sterk Lisanne! Ik hoop echt dat je iemand gaat ontmoeten die je weer verliefd, geliefd en speciaal laat voelen!
Ik weet het niet. Of het zal wennen. Ik denk het ook niet, die momenten zul je altijd hebben. Maar je leert er steeds beter mee omgaan denk ik.
Ik vind je zo sterk en vind het fijn voor je dat je de mooie kanten van het single zijn ook hebt gevonden.
Ik hoop dat je snel de liefde van je leven gaat vinden. Die loopt ergens rond en ik gun het je heel erg dat je hem tegen gaat komen!:)
Wat bekijk je het toch weer lekker positief 🙂 Ik begrijp wel dat je “iemand” mist op de zware momenten, maar ook kan genieten van de rust.
Wat fijn dat je er zo sterk door voelt. En mooi om te lezen dat jij en Tim nog goed bevriend zijn. Het lijkt mij echt naar om, vooral voor jou, nog extra energie kwijt te zijn doordat je met ruzie uit elkaar gaat oid.
Ik hoop dat je weer een hele lieve vent mag ontmoeten waarmee je nog gelukkiger kan worden dan dat je nu al bent 😉
Ik heb al een lange tijd een relatie, maar in de periodes dat ik vrijgezel was verlangde ik toch altijd naar iemand. Toch vond ik het einde van een relatie soms wel fijn (achteraf gezien dan), het geeft een soort van nieuwe kansen.
Wat fijn dat je je er zo goed bij voelt! Ik snap wel dat het af en toe moeilijk is, maar het heeft inderdaad ook veel voordelen. Meer rust en minder zorgen. Een artikel over hoe je ‘het ziek zijn’ brengt tijdens een eerste date lijkt mij heel interessant, dat zou ik graag lezen. (:
Ik ben nog helemaal niet van plan om weer te gaan daten. Ik kijk wel om me heen maar dat is het dan ook. Vind het vooral fijn dat ik even alleen op mezelf kan focussen! 🙂
Sterk verhaal. Inderdaad, in je eentje kom je er ook wel! Al is het gevoel van eenzaamheid natuurlijk wel erg vervelend. Maar er komt echt wel weer iemand op je pad. Al is dat misschien niet van vandaag op morgen. En dat geeft niet :).
Fijn dat je het toch nog zo goed redt als single. Maar alleen zijn op momenten dat je echt extreem ziek bent is inderdaad niet leuk.
Ontzettend fijn om te lezen dat je vrede hebt met het single leven en je het zelf eigenlijk ook prima red!
Heel erg herkenbaar dit. Ik ben nu ook alweer bijna een jaar single, en het is inderdaad heel erg wennen.
Over het algemeen gaat het me goed af, en ben ik trots op mezelf en hoe goed ik mijn eigen keuzes maak en waar ik nu sta, maar wanneer ik door een rotperiode ga dan baal ik toch wel dat ik niet iemand heb (natuurlijk heb ik mijn vriendinnen, maar dat is toch anders). Heel erg mooi verwoord Lisanne!
Ik ben sinds een paar weken ook single na een relatie van 4,5 jaar,, voor mij voelt het nog wel raar, merk ook dat ik er nog niet helemaal aan gewend ben, moet nog erg schakelen als ik bijvoorbeeld iets vertel wat ik samen met hem heb gedaan is m’n eerste gedachte om te zeggen ‘dat heb ik samen met mn vriend gedaan’
aan de andere kant merk ik ook dat ik mezelf meer uitdaag om dingen buiten mn comfortzone te doen 🙂
Dat herken ik wel ook, ik denk dat ik nu op het punt ben gekomen dat mijn hoofd heeft bedacht dat Tim = ex en niet meer Tim = vriend. Hahaha. Dat bleef ik nog lang (steeds bijna) verkeerd zeggen!
Haha ja precies dat!!
Ik vind het maar lastig om te bepalen wat nu het juiste moment is om te vertellen dat je chronisch ziek bent. Vertel jij dat al snel, of pas later in het contact?
Wat een mooi geschreven artikel. Zo te lezen ben je comfortabel met vrijgezel zijn, al zou je wel voor een nieuwe liefde open staan. Ik gun je een lieve man die helemaal voor jou gaat.
Erg mooi geschreven, ik ben benieuwd naar je nieuwe tinder-belevenissen!
Ook al heb ik een relatie ik vind het juist heel fijn om soms helemaal alleen een weekend weg te gaan zonder man en kinderen. Dan beleef ik weer de vrijheid van alleen aan mezelf denken dat is zo heerlijk. En om het nog maar niet te hebben over alle verplichte nummers van verjaardagen en feestdagen bij schoonfamilie. Het een of het ander het is allebei niet zaligmakend. Ik zou me lekker even op jezelf focussen en dan weer denken aan anderen ?
Leuk en mooi dat je hier ook gewoon over schrijft! Ik denk dat het sowieso helemaal niet erg is om een tijdje alleen te zijn als je relatie uit is omdat je dan gewoon even kan bedenken wie jíj precies bent en waar je heen wil met je leven als je niet ‘afhankelijk’ van iemand bent. Als je langer alleen bent wordt het misschien wat vervelender, maar zeker binnen dit jaar zou ik er gewoon nog even van ‘genieten’ inderdaad. Het heeft ook gewoon wel voordelen en leuke aspecten, zeker op kortere termijn denk ik.
Knap geschreven! Ik kan me goed voorstellen dat het soms best lastig is, maar dat je er op je eigen manier ook sterker van wordt en dat het ook best iets fijns heeft.
Een eigen plekje is zalig. Hoewel ik al enige tijd in een relatie zit hebben echt onze eigen levens, dat is zo belangrijk in een relatie. Fijn dat je het vrijgezellenleven zo goed bevalt, zelfliefde is zo belangrijk. De meeste onderschatten dit of durven niet met zichzelf aan het werk. Als je er opeens alleen voor staat en helemaal in zo’n situatie moet je wel
Toch een positieve ervaring denk ik zo, wat fijn! En ik denk ook dat het heel terecht is, het is namelijk helemaal niet ‘erg’, gelukkig heb je wel lieve mensen om je door de moeilijke situaties heen te helpen! Ben ook benieuwd naar je deel 4 van de Tinderverhalen haha 😉
Wel fijn voor jou dat het alleen ook goed is. En nog fijner dat je jouw ouders en Tim achter de hand hebt voor noodgevallen.
Ja heel fijn! Mijn ouders zijn geweldig en ik ben heel blij dat Tim er ook nog gewoon is 🙂
Wat een goed en dapper artikel. Je bent van niemand afhankelijk. Hopelijk vind je snel weer iemand.
Ik ben bijna 6 jaar samen met mijn vriend. We wonen niet samen maar het lijkt me ontzettend raar om hem opeens kwijt te zijn. Ook omdat hij eigenlijk mijn beste vriend . Daten als je chronisch ziek bent is altijd een beetje extra lastig, denk ik. Al heeft mijn vriend er nooit zo’n probleem van gemaakt (heel fijn natuurlijk).
Ik stond er hetzelfde in als jij, maar nu ik een jaar single ben, vind ik het wel weer mooi geweest. Ben wel weer toe aan gezellig met iemand leuke dingen doen en knus op de bank zitten met zn 2en haha! Mijn ervaring is wel dat hoe wanhopiger je op zoek gaat, des te meer het tegenvalt. Laat het op je afkomen, dat werkt veel beter!