Bloggen als therapie. Ik ben absoluut niet degene die dat bedacht heeft, maar wel iemand die het volop gebruikt heeft, zonder het te merken zelfs. Hoe werkt bloggen als therapie en waarom is het zo’n effectieve therapie? Aan het eind van deze blogpost komt nog een mededeling over de blogtips, maar daar leg ik in deze blogpost meer over uit!
Flickr / josefeliciano
Blogtherapie, bloggen als therapie, hoe dan?!
Ik kan me voorstellen dat je hier nog nooit over hebt nagedacht. Zelf zie ik bloggen vaak meer als een vorm van ondernemen, hoewel bloggen voor heel veel mensen ook als een therapie werkt. In de praktijk kan het op de volgende manieren therapie zijn:
- Je kan je gevoelens van je af schrijven
- Bezigheidstherapie: zoals waarom ik ben begonnen met bloggen bijvoorbeeld
- Je kan jezelf trainen in verschillende dingen. Denk bijvoorbeeld aan het omgaan met negatieve reacties of het simpelweg beter leren schrijven
- Een manier om te leren de dingen in het leven in een vormpje te gieten zodat het bij je past. Heeft misschien iets meer toelichting nodig: als je heel veel dingen niet kan is er via een blog vaak een manier om het wel te kunnen. Deze is heel erg van toepassing op mij! Sommige dingen van het bloggen, sommige soorten blogposts, sommige activiteiten die soms bij het bloggen horen, die kan ik niet. Maar ook heel veel dingen kan ik wel! Dus dan kun je doen wat je kan, en de dingen die je niet kan zijn vaak helemaal niet nodig. Vaak kun je ondanks een boel beperkingen alsnog iets heel moois maken.
Waarom blogtherapie zo goed werkt
Omdat je het helemaal kan doen zoals jij het wil, zoals het bij je past en precies zodat jij kan bereiken wat je wilt, wat dat ook is. Of dat nu een persoonlijk of een zakelijk doel is!
Tijdens het bloggen en het beginnen met bloggen maak je bepaalde keuzes: hoe vaak zet ik een nieuwe blogpost online, over welk onderwerp wil ik bloggen? Hoe diep wil ik op dat onderwerp in gaan? Aan de hand van wat je wil bereiken maak jij je keuzes. Je kan het precies aanpassen op wat jij nodig hebt!
Voor mij is bloggen van een bezigheidstherapie gegaan naar een bedrijf, of eigenlijk iets daar tussenin. Dat wil zeggen dat mijn doel veranderd is, en dat is juist heel positief geweest, maar nu is het weer veranderd.
Stoppen met blogtips
Inmiddels heb ik veel blogtips geschreven, ik heb heel veel mensen geholpen en om eerlijk te zijn: ik ben nog lang niet uitgepraat. En toch stop ik ermee!
Waarom? Omdat bloggen een vak is, ik een perfectionist ben en ik mezelf graag een beetje ruimte wil geven. Als ik blogtips geef dan wil ik het goed doen, en op dit moment ben ik door mijn behandeling niet goed in staat om elke zondag een goed artikel met nog meer blogtips te schrijven. Doordat ik verward ben en me niet goed kan concentreren moet mijn blog weer een beetje meer bezigheidstherapie gaan worden, en ietsje minder een bedrijf.
Mijn liefde voor bloggen is groot en als alles goed gaat dan komt het zeker weten weer terug, wellicht op een andere manier! Een boek zou wel heel gaaf zijn, toch? Je weet het nooit.
Gebruik jij jouw blog als therapie? En op wat voor manier doe je dat?
Uiteraard blijven alle basis blogtips en alle andere blogposts met blogtips gewoon te lezen!
Interessant artikel! Zelf gebruik ik mijn blog misschien ook wel als therapie, lekker alles van me afschrijven. Had ik inderdaad nog nooit zo over nagedacht.
Ja, ik gebruik bloggen als therapie. Sterker nog, dat is de reden waarom ik ben begonnen met bloggen. Natuurlijk hield ik altijd al van schrijven, maar in dit geval was dat de reden. Het helpt echt. Door de reacties op mijn blog kreeg ik zoveel meer vertrouwen, werd mij eindelijk duidelijk dat ik geen aansteller was, dat mijn situatie zelfs erger was dan ik zelf dacht en dankzij blogtherapie heb ik uiteindelijk de stap naar echte therapie gemaakt. Dus, voor mij een heel herkenbaar artikel dit. Goed dat je erover schrijft!
Goh, ik had er nog niet zo bij stilgestaan, maar eigenlijk is het wel zo ja. Soms schrijft ik mijn gevoelens van me af en als ik dan merk dat meer mensen tegen dezelfde dingen aanlopen helpt dat enorm. Wat dat betreft geef ik zelf ook wel eens tips op mijn blog maar ik krijg ook een hoop tips van lezers terug en dat vind ik echt heel leuk/fijn! En verder is het voor mij ook wel een soort bezigheidstherapie ja. Ik begon m’n blog toen ik het erg rustig had. Inmiddels heb ik het weer een stuk drukker maar merk dat mijn blog me een stuk ontspanning geeft.
Begrijpelijk trouwens dat je even stopt met de blog tips. Jammer (het blijft één van m’n favoriete onderwerpen op je blog want je bent er gewoon echt ontzettend goed in! ), maar ik snap hoe lastig het is als je je niet kunt concentreren. Met dit soort moeilijke gezondheidsdingen moet je het je gewoon zo comfortabel mogelijk maken vind ik altijd. Veel sterkte met de behandelingen!
Lisanne, wat goed dat het bloggen zo’n fijne uitlaatklep voor je is. En wat goed dat je je blog zo inricht dat je daar zelf het meeste plezier aan beleeft. Dank voor de vele nuttige tips en mocht dat boek er ooit nog eens komen, dan ga ik er zeker naar kijken. Maar voor nu wens ik je vooral veel gezondheid en energie toe. Hopelijk voel je je binnenkort weer beter.
Hartstikke bedankt voor al je blogtips. En ook voor je andere posts trouwens. Ik lees je met veel plezier.
Wat een mooi artikel en ik merk ook dat bloggen een heerlijke uitlaatklep is en door de feedback en steun die je krijgt heel therapeutisch e opbouwend werkt. Zeker in de herstel tijd na mijn zwangerschap heeft bloggen me veel positiviteit en kracht gegeven. Bijzonder dat dit zoveel kan betekenen voor iemand
Ik heb er nooit zo bij stil gestaan. Maar uiteindelijk is het wel zo. Bloggen helpt mij gevoeleen van me af te schrijven, open te zijn. Ik leer mezelf kennen. Maar het leert me ook.meer van de wereld om me heen.
Begrijpelijk dat je stopt met de tips.
Wat een ontzettend interessant artikel!
En wat jammer dat je stopt met het bloggen met blogtips! Maar ik begrijp het wel en wil je eigenlijk alleen maar bedanken voor de tips die je gegeven hebt! Ik ben er echt heel erg ver vooruit mee gekomen en lees ze vaak nog eens terug. Dus bedankt!
Heel interessant weer! Mega jammer dat je stopt met de blogtips, maar wel begrijpelijk natuurlijk. Heb er heel veel uit geleerd! Een boek zou wel vet zijn ja 😀 X
Als je ooit een boek maakt, ik koop ‘m zeker en vast! 🙂 Ik denk dat ik mijn blog ook wel een beetje als ‘therapie’ gebruik.
Oh zeker heel erg waar. Ik ben begonnen met bloggen als bezigheidstherapie. Ik schrijf zelden over mijn ziekte maar het is wel 1 van de redenen waarom ik begonnen ben met bloggen.
Heel begrijpelijk dat je er mee stopt, bedankt voor alle goede tips ik heb er zeker wat aan gehad! Enne een boek zou heel tof zijn;)
Herkenbaar! Ik begon ook met bloggen als een soort bezigheidtherapie, toen ik ziek thuis kwam te zitten. Inmiddels ben ik weer beter gelukkig en blog ik nog steeds. Heerlijk!
Denk dat je hier wel een punt hebt: mijn blog is – hoe graag ik het ook doe – een stuk therapie. Ik leer mijn mening te ventileren, met negatieve reacties om te gaan en mijn gedachten te ordenen. De dingen die ik aan anderen schrijf laten me zien hoe ver ik al gekomen ben én duwen we nogmaals met de neus op het feit dat ik vol moet houden. Het grappige is, wellicht is het niet alleen voor míj een soort therapie. Voor mijn lezers ook!
Bedankt voor alle tips die je al gegeven hebt! Je gezondheid is momenteel echt veel belangrijker! Hopelijk kom je er weer sterker uit en kan je straks je tips weer delen. Misschien in een andere vorm.
Aan bloggen besteed ik naast mijn werk de meeste tijd. Alles wat ik doe staat in relatie tot mijn blog bijna. Als ik iets koop bedenk ik of het misschien voor mijn blog gebruikt kan worden. Als ik een recept uit probeer, maak ik er foto’s van om het met mijn volgers te delen etc.
Het klopt wat je zegt. Ik merk dat mijn blog in eerste instantie mijn uitlaatklep is (en dat is ook waarom ik blog). Natuurlijk is het leuk om meer en meer bezoekers te krijgen, maar mijn blog is nog echt van mij en dat zie je ook. Daarom ook geen tienduizenden bezoekers, want het is geen blog die zoveel mensen interesseert 🙂
Goed dat je op tijd aan de bel trekt trouwens, het is helemaal niet erg om te zeggen “jongens, het lukt me gewoon even niet, hoe graag ik het ook zou willen”. En liever perfectionistisch zijn en dus nu even stoppen, dan halfgare tips op je blog hoor Lisanne!
Ja toch wel.
Ik ben pas begonnen met bloggen, maar wilde dit wel al heel lang doen.
Door omstandigheden ging ik de afgelopen jaren “onzichtbaar” door het leven.
Ik ben er helemaal klaar mee dat negativiteit zoveel invloed op mijn leven heeft gehad en heb de knoop doorgehakt om te gaan bloggen en weer te zijn wie ik altijd was.
Goed artikel om even bij stil te staan. Dank je.
Jammer dat dit voorlopig het laatste artikel is maar je moet inderdaad eerst beter worden. Een boek zou inderdaad héél leuk zijn. Wanneer komt ie uit? 😉
Bloggen is voor mij niet zozeer een therapie maar het geeft me wel veel energie en het is echt iets van mijzelf!
Ik ben begonnen met bloggen om mijn ellende van me af te schrijven. Het zorgde ervoor dat ik goed moest nadenken wat ik werkelijk voelde en hoe ik over bepaalde dingen dacht. Dat ruimde heerlijk op in mijn hoofd. Later bleek ook dat de vele lieve reacties die ik op mijn schrijfsels kreeg toch wel erg fijn waren en me een beetje door de moeilijke periodes heen hielpen. Bloggen was en is voor mij nog steeds een therapie.
Ja zeker, het is voor iedereen wel een soort therapie denk ik. Daarom was ik ook zo van streek toen vorige week mijn laptop stuk was. Jammer dat je nu met de blogtips stopt, maar wel begrijpelijk. Ik begrijp dat je als perfectionist alleen goede dingen online wilt zetten – of ja, dingen die JIJ goed vind. Ik vind al jouw posts goed en leuk om te lezen :-)! Vooral de blogtips omdat ik er vaak nog naar terug kijk als ik iets wil weten. Ik hoop dat je gezondheid het snel weer toelaat.
Ik vind het jammer dat je gaat stoppen met de tips, maar je moet ook aan jezelf denken. Neem voldoende rust, en een boek lijkt me inderdaad heel gaaf x
Ik gebruik mijn blog ook als een soort therapie.. Heel vaak ben ik zo druk in mijn hoofd dat mensen het irritant vinden als ik dat mondeling kwijt wil: ik spraakwaterval, hakkel omdat ik sneller denk dan ik praat en vertel altijd veel meer dan nodig is. Met bloggen kan ik gewoon flink ratelen (en later in een blogpost het geratel eruit knippen.. Maar dan ben ik het wel kwijt!)
Lisanne, bedankt voor je blogtips! Ik heb er veel aan (gehad) en lees ze nog steeds met veel plezier. Goed dat je voor jezelf kiest: je bent ook maar een mens! Succes met je behandelingen.
Heel erg bedankt voor al je blogtips! Ik heb ze met veel plezier gelezen :).
Mijn blog begon ook als uitlaatklep en ik zocht lotgenoten. Inmiddels blog ik niet alleen maar over fibromyalgie (integendeel).
Voor mij zeker, en het helpt ook echt. Lekker van je afschrijven! Ondertussen ook nog mensen kunnen helpen met je verhaal, dat is het allermooiste 🙂
Ik gebruik mijn blog ook zeker als bezigheidstherapie. Aangezien ik niet kan werken, is het toch leuk om aan het einde van de dag een ‘voldaan’ gevoel te hebben. En uit mijn blog haal ik een hoop ‘energie’. Daarnaast wil ik mijn blog graag gebruiken als kennis- en informatiebron voor patiënten met een aangeboren hartafwijking. Ik heb mijn ‘ziekte’ altijd zeer privé gehouden, maar sinds ik in het AMC loop voor een second opinion ben ik hierin veranderd. Als ik door mijn ervaringen te delen iemand anders kan helpen, dan doe ik dat graag! Al is het maar 1 persoon op de hele wereld!
En daarnaast ken ik niemand in mijn omgeving, die ook (een jonge aangeboren) hartpatiënt is. Het lijkt mij leuk om eens iemand te leren kennen, die met dezelfde beperkingen moet leven. En dan wellicht van die persoon dingen te kunnen leren.
Leuke blogpost! En hopelijk voel je je snel weer enigszins beter!
Liefs, Peggy.
Ik snap helemaal dat je er mee stopt! Maar meid, geen probleem. Aan alle tips die je tot nu toe hebt gegeven heb je weer vele bloggers geholpen en kunnen we allemaal vooruit. Jij moet eerst herstellen en dat komt allemaal goed. Daar heb ik al het vertrouwen in.
Daarnaast is bloggen onbewust voor mij therapie. Dat zie ik nu stiekem wel in. Het ritme is er in geslopen en mijn vriend weet ook dat ik druk met bloggen ben. Het is iets wat nou in mijn leven hoort en daar ook gaat blijven.
Voor mij is bloggen ook begonnen als uitlaatklep en hobby. Heerlijk dat het iemand zo kan helpen. Wat goed dat je voor jezelf kiest, heel begrijpelijk. Je gezondheid gaat voor!
Wat een interessant artikel! En ik snap dat je stopt met blogtips, goed dat je voor jezelf kiest!
Ik herken dit heel goed! Ik ben jaren geleden begonnen met bloggen, omdat ik thuis zat door klachten (wat uiteindelijk waarschijnlijk ook fibromyalgie is) en omdat ik een angststoornis had. Ik wilde na een tijdje toch mijn leven weer positief maken en ik ben altijd al dol geweest op schrijven en fotograferen en ik ben ook echt een deler, ik klets het liefste de hele dag, dus dit was voor mij de perfecte manier om IETS te doen met mijn leven. Uiteindelijk is het zo goed uitgepakt dat ik er zelfverzekerder door werd, positiever en ik heb zelf een lange tijd BDD gehad en doordat ik positief schreef over beauty (en zelfs mijn therapeut heeft me dat later vertelt) dat ik daardoor een andere positieve kijk erop kreeg! Ik blog zeker om er ook een bedrijf van te kunnen maken, want bloggen vind ik heerlijk, maar ik blog ook zeker als therapie!
Heel begrijpelijk dat je dan stopt met de tips, maar ik hoop dat je het ooit weer oppakt als je er wel weer trek in hebt. Ik vind ze altijd tof om te lezen!
Super goed dat je voorjezelf kiest! Je bent echt een voorbeeld in hoe je alles doet. Mijn blog is voor mij echt een bezigheidstherapie. Al moet ik mezelf er soms wel op wijzen dat ik het voor mezelf doe. Ik vind het lastig om niet te posten als ik niet lekker genoeg ben. Maar ik vind dat een blog alleen maar plezier met zich mee moet brengen en dat heb ik niet als ik te moe oid ben. Als ik daar aan denk vind ik het minder erg als het niet zo gaat als ik wil.
Bij afwezigheid van een volwassene op de bank gebruik ik mijn blog vaak om mijn ervaringen van de dag met andere volwassenen te delen. Leuke dingen maar ook minder leuke dingen. En soms zit me iets dwars en ben ik boos en door de ervaring op te schrijven en langzaam maar zeker om te vormen naar iets wat geen klaagzang cq scheldpartij meer is kan ik het gebeuren een plekje geven en mijn boosheid loslaten…
Echt weer een superinteressant artikel en ik herken het ook wel bij mezelf!
Eerlijk gezegd heb ik daar nog nooit over nagedacht. Voor mij is het meer een hobby, die gemakkelijk uit te voeren is.
Ik ben zelf niet zo creatief dat ik goed kan tekenen, knutselen DIY-en, maar schrijven vind ik superleuk en ik kan het op elk moment uitvoeren zonder gebonden te zijn aan een plek.
Bloggen werkt voor mij ook een soort rustgevend. Schrijven is inderdaad therapie.
Een heerlijk artikel, je hebt helemaal gelijk!
Ik weet niet of het echt onder de noemer ‘therapie’ valt voor mij. Het is in ieder geval heel erg ontspannend. 🙂
Wat een leuk artikel. Ik ben zelf niet bewust begonnen met bloggen als therapie. Maar gaandeweg heb ik wel veel aan mijn blog gehad en nog steeds, om dingen van mij af te schrijven en te verwerken. En schrijven werkt voor mij altijd wel therapeutisch.
Wat leuk om te lezen! Ik moest voor het vak narratieve psychologie voor een opdracht een keer een onderzoeksopzet uitschrijven, en toen had ik iets over het onderzoeken van de therapeutische kant van bloggen bedacht. (En ik had er een 9 voor whoehoe) Wel jammer dat we het onderzoek niet daadwerkelijk uit mochten voeren, maar wie weet komt dat ooit nog 😉 Leuke blogpost, en ik hoop dat je je snel weer ietsje beter gaat voelen <3
Het werken aan mijn blog heeft me, samen met reizen, voor een groot deel over mijn depressie heen geholpen. Dus het werkt zeker 🙂
Bloggen is voor mij zeker geen therapie, maar wel een uitlaatklep voor creativiteit en het spuien van mijn mening.
Wat een fijn artikel! Dank je wel voor al je blogtips! Bloggen is voor mij een manier om te informeren, maar misschien is het door de jaren wel een therapie geworden, ik heb er zoveel aan gehad en nog steeds!
Hey Lisanne, jammer dat je stopt met je nuttige tips, maar gezien je uitleg lijkt me dat een goede keuze. In bloggen als therapie herken ik me wel. Wij zijn pas net begonnen met CloudNineDaily.com, maar ik merk nu al dat dit nieuwe project me veel energie geeft. Ik had allerlei grootse plannen die op het laatste moment niet doorgingen en daardoor zat ik best een beetje in de put. Nu niet meer. Elke dag is er weer een minimijlpaal te vieren en we zien de bezoekersaantallen nu al groeien. Bloggen is echt een feest!