Afgelopen week was weer een volle! Allard had een weekje vakantie, dus we hebben lekker veel dingen gedaan. Ondanks dat het geen vakantieweer was (alleen maar regen en donker!) hebben we het toch super leuk gehad. We gingen naar het tuincentrum, naar Alkmaar en we gingen wandelen in het bos.
De week is voorbij gevlogen! Mijn planner heb ik woensdag gebruikt, maar nog niet terug gelegd op mijn werkplek, oeps. Ik beloof plechtig dat ik hem op maandag zeker netjes ga invullen. Gelukkig hebben we veel foto’s. Ik laat je zien wat ik gedaan heb afgelopen week! Schilderles, fotograferen en veel spelletjes spelen.
Afgelopen week heb ik weer veel dingen gedaan. En zoals we dat vroeger ook altijd deden maakte ik weer een fotoverslagje. Afgelopen week speelden we spelletjes en ging ik “even” naar Ikea. En natuurlijk heb ik ook wel wat dingen gedaan aan mijn bedrijf. Ik laat het je zien!
Wat heerlijk om weer terug te kijken op de week! Ik heb een heleboel gedaan. Het is wel knus om elke zondagavond te gaan zitten en te kijken hoe de week was, met een kopje thee en mijn planner voor volgende week. Wat me opvalt is dat mijn weken veel langer voelen omdat ze voller zijn, dat is wel heel erg fijn. Ik doe zo veel bijzondere nieuwe dingen!
Zoals ik “vroeger” mijn diary bijhield op Lisanneleeft.nl, gaan we dat nu weer doen. Maar dan net een beetje anders. Afgelopen week heb ik als een toerist met een camera rondgelopen in Rotterdam, Heiloo en Alkmaar. En op ons eigen stekkie in Den Helder natuurlijk! Ik heb behoorlijk wat beleefd deze week, dus… dit wordt een goede en volle eerste!
Een blog stond ooit gelijk aan een digitaal dagboek. Nu is het veel meer dan dat, overal! Maar dat betekent niet dat we er niet alsnog een digitaal dagboek van kunnen maken. Ik deel dingen met je die ik de afgelopen tijd deed. Voorheen had ik mijn Diary’s die ik wekelijks maakte, nu gieten we het in een ander vormpje! Maar ik ga weer een online dagboek bijhouden.
Ondanks dat ons huis ‘instapklaar’ was, zoals ze dat zo leuk noemen, was het nog wel even klussen geblazen. Voor mijn gevoel vallen dat soort dingen altijd tegen, vooral als je zo uitkijkt naar het eindresultaat. Nu zijn we eindelijk zo ver dat alle meubels in ons huis staan en het huis steeds meer als een echt thuis begint te voelen. Hoe het gegaan is vertel ik in deze blogpost.
Soms voel ik me een beetje zo. Alsof ik vol met geheimen zit, alsof ik niet mag en kan zeggen wat ik wil zeggen. Ik ben zelf een heel open mens, ik heb totaal geen moeite met delen wat ik denk. Of wat ik meemaak. Eigenlijk heeft dat me ook heel erg veel gebracht. Maar toch word ik vaak tegengehouden door een stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat ik het beter niet kan doen. Dat ik iets beter maar voor me kan houden, want wie wil dat nou weten?
