De vorige keer vertelde ik je al over onze kinderwens terwijl ik chronisch ziek ben. Onze uitdagingen en de weg die we moeten bewandelen voor het einddoel: een kindje. Door de huisarts werd ik verwezen naar de gynaecoloog, vorige week hadden we deze afspraak. Dat vond ik héél spannend, want ik had geen idee hoe groot de uitdaging zou worden en uiteindelijk wat onze kansen gaan zijn.
Al eerder heb ik het in een blogpost genoemd, ik wil graag moeder worden. Ik ben nu 31 en ik ben chronisch ziek en slik een hele lijst met wel 10 verschillende soorten medicatie. Hoe gaat dat? Kan ik deze wens in vervulling laten gaan? Of is het iets wat ik maar moet laten? In deze blogserie komen we daar samen achter.
Hoe zijn mijn doelen voor september gegaan? In deze blogpost bekijken we dat en ik bedenk mijn doelen voor komende maand. Ik neem je graag mee!
De zomervakantie is voorbij. Oké, ik heb niet echt zomervakantie gehad, maar september voelt wel echt als het afsluiten van een oude periode en het beginnen van een nieuwe. Mijn doelen voor komende maand heb ik op een rijtje gezet!
Soms voel ik me een beetje zo. Alsof ik vol met geheimen zit, alsof ik niet mag en kan zeggen wat ik wil zeggen. Ik ben zelf een heel open mens, ik heb totaal geen moeite met delen wat ik denk. Of wat ik meemaak. Eigenlijk heeft dat me ook heel erg veel gebracht. Maar toch word ik vaak tegengehouden door een stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat ik het beter niet kan doen. Dat ik iets beter maar voor me kan houden, want wie wil dat nou weten?
Zoekend naar een prikkelende titel, een beetje mysterieus, zodat jij hierop zou klikken. Nee, deze keer niet, ik ben te enthousiast, haha. En dit zijn geen grapjes! Ik heb een heel bijzondere avond gehad, het is vastgelegd, en ik vind het geweldig dat ik dit met jullie kan delen.
14 december ging ik samen met Allard, mijn vriend, naar het Assaut. Dit is een jaarlijks feest georganiseerd door adelborsten, de studenten op het KIM, waar mijn vriend universitair docent is. Dresscode is white tie, dus iedereen ziet er altijd super mooi en chique uit. Deze keer in roaring twenties thema.
Tsja, ik ben een volwassen vrouw, zesentwintig jaar oud om precies te zijn. En ik heb een vriend. Dan is het logisch dat je nadenkt over de vraag of je graag kinderen wilt, toch? Voor mij is het volledig vanzelfsprekend om erover te denken, maar er staat iets kleins in de weg. Mijn gezondheid. Zelfs als het fysiek kan, dan zijn er zeer sterke aanwijzingen dat mijn ziekte overdraagbaar is van moeder op kind. Hoe denk ik over het moederschap? Wil ik dat ooit wel?
Jep, ik ben oud, 26! Vandaag geworden. Het is een bijzondere leeftijd voor mij, vooral om wat er het afgelopen jaar is gebeurd. En: wat de plannen eigenlijk waren en wat ik verwacht had. Want een jaar geleden zag het er allemaal een stuk minder rooskleurig uit.
