De lessen die 2014 me leerde

Elk jaar is er wel íets nieuws in je leven. Een gebeurtenis, een situatie, of gewoon je manier van denken. Vandaag wil ik graag de lessen die 2014 mij leerde met jullie delen! Het is persoonlijk, en het gaat toevallig beide over geld…

lessen-die-ik-leerde-in-2014

bron

Hoe dichtbij oneerlijkheid in het leven is

Dat ik ben gediagnostiseerd met de ziekte van Lyme in het afgelopen jaar wist je waarschijnlijk wel. Maar wist je dat er rond dit gebied bizar veel oneerlijkheid speelt? Goede tests worden niet vergoed, de juiste behandelingen afgekeurd (eigenlijk uitgesteld, een goede behandeling moet er toch uiteindelijk wel komen, hoop ik). En je moet gewoon heel erg veel zelf betalen wanneer je chronische lyme hebt. We zijn allemaal netjes verzekerd voor zorg, maar wat heb je daar nou aan wanneer jouw aandoening nog niet goed behandeld kan worden in vrijwel alle reguliere ziekenhuizen?

Waarom het zo is weet ik niet: een kwestie van geld, maar natuurlijk ook alle procedures enzo die doorlopen moeten worden mochten ze in Nederland ook de Internationale richtlijnen (ILADS) willen gaan gebruiken om lyme te behandelen. Met twee weekjes antibiotica ben je niet van een Bacterie af die zich al jaren lang in je lichaam heeft kunnen verspreiden. De Nederlandse richtlijnen zeggen dat dat wel zo is, en zo lopen er dus veel mensen rond die wel ooit lyme ‘gehad’ hebben, een korte kuur kregen, en nu een diagnose zoals ME, fibromyalgie of MS hebben. Er is zo veel onduidelijkheid over. Ik snap ook wel dat zulke dingen tijd nodig hebben, maar ik leef nu en ik heb het nu, dus ik wil nu een oplossing. En ik ben niet de enige!

Oneerlijk…

Lyme is natuurlijk slechts een van de vele dingen die hier oneerlijk zijn, maar door Lyme ben ik het ineens extra goed gaan zien.

Dat ik de moeite, maar ook het geld waard ben

Sinds mijn dertiende ben ik chronisch ziek, wat betekent dat als tiener nooit heb kunnen werken. Super jammer, want het is voor zo veel dingen goed: verantwoordelijkheid, zelfstandigheid, ervaring opdoen, op zo veel gebieden geeft het je iets. Maar weet je waar het ook bij helpt? Het geeft je een beetje eigenwaarde.

Ik vind mezelf echt wel de moeite waard, ik ben best leuk, meestal. Door de jaren heen, vooral vlak na het halen van mijn Havo diploma, heb ik zo oneindig veel afwijzingen gehad op zakelijk gebied. En uiteindelijk vond ik dat ook best logisch: je kan beter een gezond iemand aannemen, dat is een stuk makkelijker. De redenatie is logisch, maar al die afwijzingen gaven me wel het idee dat ik het geld niet waard was. Dat ik geen nuttig werk kon verzetten of waarde kon toevoegen op wat voor manier dan ook.

Gelukkig weet ik nu dat dat bullshit is. Afgelopen jaar is het steeds beter gegaan met mijn bedrijf en dat zorgt ervoor dat ik begin te merken dat ik echt het geld wel waard ben. Je kan me beter niet aannemen als vakkenvuller bij de supermarkt, dan kun je beter iemand anders aannemen, maar er zijn echt wel dingen die ik wel kan doen en waarbij het het wel waard is om mij te betalen voor mijn werk.

Je kan gelukkig zijn met weinig

Dit wist ik natuurlijk al, maar ik denk altijd op mijn diepste punt: erger dan dit moet het niet worden, dan houd ik het niet vol. Op een nog dieper punt houd ik het nog steeds vol. Al voel ik me nog zo ziek, er zijn altijd fijne kleine dingen die me gelukkig kunnen maken! Ik vind dat zoiets bijzonders, ik ben benieuwd of sommige mensen in veel extremere omstandigheden dit ook zullen hebben…

Zijn er lessen die het afgelopen jaar jou geleerd heeft?

DELEN:

51 reacties

  1. Kelly Caresse 29 december 2014 / 06:23

    Wauw wat een oprecht, eerlijk en mooi artikel! Ik vind het zo knap hoe jij kan reflecteren op je gevoel. Mooi geschreven!

  2. Liliane 29 december 2014 / 06:43

    Wat heb je dit mooi weergegeven Lisanne. Zo eerlijk en zo verstandig. Goed hoe positief je in het leven staat!
    Ik hoop trouwens echt dat ze vorderingen gaan maken in Nederland met de behandeling van Lyme. Dat is mijn wens voor jou!

  3. Manon 29 december 2014 / 06:59

    Heel mooi geschreven en met veel dingen ben ik het echt met je eens.

  4. Dina 29 december 2014 / 07:16

    Wat een eerlijk stukje. Ik hoop echt dat er snel een betere behandeling voor je ziekte mogelijk is!

  5. Patricia Schmitz-Heres 29 december 2014 / 07:40

    Wat ontzettend mooi omschreven. En wat triest dat men zo omgaat met bepaalde ziekten. Ik hoop voor jou dat het beleid snel aangepast wordt en je wel goede tests en dergelijke vergoed krijgt.

    Wat 2014 mij geleerd heeft is dat je in het moederschap toch echt lekker je eigen gevoel moet volgen. Je krijgt zoveel mensen die het allemaal beter weten, maar je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt.

  6. Esther Marieke 29 december 2014 / 08:27

    Prachtig geschreven.. Het is echt balen dat je in die periode niet hebt kunnen werken en constant bent afgewezen. Dat haal je nu dubbel en dwars in met je harde werk voor je blog. Ik hoop dan ook dat je beseft hoeveel je waard bent voor je lezers!

  7. Anita 29 december 2014 / 08:49

    Wat een mooi artikel weer! Stom dat chronische lyme zo onbekend is! Door je artikelen heen zie je dat je momenteel echt wel eigenwaarde heb, ontzettend fijn om dat te zien!

  8. Marion 29 december 2014 / 08:51

    Heel mooi geschreven weer. Het is ook oneerlijk. Ik denk inderdaad dat veel chronisch zieken hier tegenaan lopen. Vreselijk. Het is heel moeilijk om al die afwijzingen te incasseren, maar je moet het inderdaad realistisch bekijken. Het gaat niet om jou als persoon. Je zegt het heel erg goed in dit artikel. Heel moeilijk, maar wel de beste manier om ermee te dealen, want dat zul je uiteindelijk toch moeten. Of je nou wil of niet. Chronisch ziek zijn is echt heel naar, maar het maakt je ook sterk. Jij bent daar een heel mooi voorbeeld van.

  9. Rosanne 29 december 2014 / 09:03

    Wat vreselijk oneerlijk dat ze je afwijzen op gezondheid… Mijn broer is blind en is nu drie jaar werkzaam als masseur in een wellnesshotel. Daar nemen ze hem met zijn soms wat onhandigheden gewoon zo hij is, ik vind dat zo mooi. Ze hadden ook een ‘goedziende’ masseur kunnen aannemen. Ik hoop dat er voor jou toch nog mooie kansen op je pad komen, hou daar aan vast!

  10. Sylvia 29 december 2014 / 09:22

    Mooi stuk! Lijkt me verschrikkelijk als je door niet kunnen werken en afwijzingen het gevoel krijgt dat je niet de moeite waard bent. Gelukkig zie je nu in dat dat niet het geval is, met je eigen bedrijf bewijs je toch maar mooi het tegendeel 🙂 Op naar een mooi en succesvol 2015!

  11. angelique 29 december 2014 / 09:22

    Mijn belangrijkste les is dat je moet doen wat je gelukkig maakt. Ik heb dit jaar voor mezelf gekozen EINDELIJK en dat was de beste beslissing ooit

  12. Elize 29 december 2014 / 09:33

    Heel goed en mooi geschreven!
    Iedereen zegt altijd dat gezondheid het belangrijkste is in het leven en vaak ook dat geld niet het belangrijkste is. Maar jammer genoeg hangen de twee wel samen. Mensen zonder goede gezondheid zijn vaak armer. En arme mensen hebben vaak een minder goede gezondheid. Waarschijnlijk kunnen beiden een oorzaak zijn voor het ander. Dit is een onderwerp wat bij mijn studie ook nog al eens terug gekomen is en waar ik later ook wel wat mee zou willen doen misschien. Erg interessant!
    En ook oneerlijk! Het zou toch mooi zijn als iedereen dezelfde kansen zou hebben op goede zorg in Nederland. Maar voor mijn gevoel wordt het steeds erger…
    Voor het specifieke geval van Lyme vind ik het ook zo ontzettend verbazingwekkend… Er kan nog heel wat verbeterd worden!

    Wat ik leerde dit jaar? Dat ik zelfverzekerder mag zijn. Ik had altijd een hekel aan foto’s van mezelf, daar ben ik flink overheen gekomen! Heb ik mezelf wel even voor moeten dwingen, maar ach, haha! En ook wat betreft studie gerelateerde dingen ben ik een stuk zelfverzekerder geworden gelukkig.

  13. Monique 29 december 2014 / 09:35

    Prachtig geschreven! En ik geloof dat iedereen ergens goed in is. Niet alle soorten werk zijn voor iedereen geschikt, maar er is altijd wel wat waarin je kunt uitblinken en waar ze je dus zeker ook voor mogen (moeten) betalen. Wat naar trouwens, dat rond de behandeling Lyme nog zoveel onduidelijk is in Nederland… Hopelijk snel verbetering!

  14. Annemijn 29 december 2014 / 09:47

    Mooie lessen Lisanne! En als je je blog niet als baan had waren er vast niet zoveel mooie artikelen online gekomen. Ik heb veel van je mogen leren in 2014!

  15. Diy's for you and me 29 december 2014 / 09:50

    Wat een mooi stukje, Lisanne! Ik vind het keer op keer knap hoe je door blijft zetten en probeert om je positieve knop om te draaien! Ga zo door meid, want je bent inderdaad de moeite én geld waard, maar ook nog meer dan dat!

  16. Danielle 29 december 2014 / 10:26

    Wat een mooi artikel :)! geluk is het mooiste cadeau dat je jezelf kan geven, en ik denk dat jij jezelf dit jaar erg gelukkig hebt gemaakt!

  17. Eline 29 december 2014 / 10:29

    Ik heb geleerd dat ik veel meer doorzettingsvermogen heb dan ik ooit gedacht had. Een fijne les 🙂

  18. sam 29 december 2014 / 10:57

    Het is zo oneerlijke en belachelijk geregeld in nederland, je betaald je scheel aan de zorg maar krijgt er zelden iets voor terug!

  19. MySimplySpecial 29 december 2014 / 12:16

    Het lijkt me heel frustrerend dat je wel netjes verzekerd bent, maar er dan toch weinig aan hebt. Raar geregeld!

  20. Yvonne 29 december 2014 / 12:38

    Het lijkt me enorm frustrerend om tot deze conclusies te moeten komen. Ik ervaar deze frustratie op een ander vlak en toch – toch schrik ik er iedere keer weer van hoe oneerlijk en ongelijk de wereld verdeeld is.

  21. Natas 29 december 2014 / 14:05

    Laat dat ‘best’ maar achterwege bij de zin ‘ik ben best leuk’. Je bent leuk! Het woordje ‘best’ zwakt het af. Je bent leuk! En je bent het absoluut waard! Iedereen is het waard!

  22. Renate 29 december 2014 / 14:17

    Mooi zo’n artikel! Ik merk inderdaad de laatste jaren ook door veel research naar wat ik eventueel zou kunnen hebben dat veel ziektes waar ze nog niet alles over weten, maar gewoon zien als iets wat niet bestaat of inderdaad gewoon niet vergoed word, belachelijk! En ik herken heel erg dat je zegt: “ik denk altijd op mijn diepste punt: erger dan dit moet het niet worden, dan houd ik het niet vol. Op een nog dieper punt houd ik het nog steeds vol.” Ik dacht jaren geleden toen ik al redelijk ziek was “het moet niet erger worden, want dan hoeft het leven niet meer van mij” en nu jaren later en ik ben 10 keer zieker en ik hou het nog steeds vol!
    Ik heb in 2014 vooral geleerd om bepaalde dingen los te laten en vooral los te laten “wat andere van je verwachten dat je doet” zoals studeren, terwijl ik liever gewoon mijn hart volg om dat beetje energie dat ik nog heb in creatieve en muzikale dingen te stoppen en hopelijk daar werk in te vinden! Dus mijn les is vooral geweest om dingen los te laten, meer te doen wat ik denk dat juist is en meer te genieten van de kleine dingen!

  23. Evelien 29 december 2014 / 14:20

    Wat ontzettend mooi geschreven, zo eerlijk en oprecht. Ik hoop dat 2015 je veel lichtpuntjes mag brengen.

  24. Petra 29 december 2014 / 14:48

    Mooi artikel Lisanne. Jammer dat er nog zo weinig bekend is over je ziekte en je veel zelf moet betalen. Hopen dat dit snel veranderd. Fijn dat je nog steeds lichtpuntjes ziet. Respect.

  25. Susanne 29 december 2014 / 14:52

    Ik vind het juist zo goed dat je je blog bent begonnen en dat je uiteindelijk daar je geld mee verdient! Jij verdient ook je geld, maar niet zoals iedereen dat doet, maar je doet het wel! (volg me je nog haha). Dat laatste heb ik bij mezelf ook gemerkt maar ik zeg altijd: je bent veel sterker dan je zelf denkt! Ik ben heel benieuwd wat 2015 voor je gaat brengen!

  26. Deisy 29 december 2014 / 15:57

    Prachtig geschreven en ben het volkomen met je eens: de zorg is in Nederland echt niet goed geregeld. Goede mensen, zoals jou, worden daar de dupe van terwijl andere profiteren. Ik vind het wel heel fijn om te horen dat je zoveel positiviteit uit je blog weet te halen. Ondanks dat weet ik zeker dat je zeker heel leuk bent, het is alleen heel fijn dat jij je dit jaar ook heb gerealiseerd 🙂 Je bent een toppertje!
    Ik heb het afgelopen jaar geleerd om waardering te hebben voor kleine dingen, want de dingen die je als vanzelfsprekend ziet hoeven niet altijd vanzelfsprekend te zijn. Geniet dus nu het nog kan… X

  27. Emily 29 december 2014 / 16:02

    Oh, wat is deze post raak, zeg. Ik herken me heel erg in het deel van school en werk, en de gedachte ‘erger dan dit moet het niet worden’.
    Toch weer doorzetten en kunnen volhouden wanneer ‘t nog slechter gaat. Wat kunnen mensen sterk zijn, hé? Ik vind het altijd heel fijn om jouw artikelen over ziek zijn te lezen. Je hebt er altijd zo’n prettige vibe in. Niet overdreven positief, want je blijft eerlijk, maar kan toch altijd iets positiefs vinden. 🙂

  28. Manon 29 december 2014 / 16:32

    Wat een persoonlijk maar prachtig en waar artikel <3

  29. Iris 29 december 2014 / 19:00

    Je zou toch zeggen dat medische zorg voor iedereen, ongeacht budget, beschikbaar moet zijn?

  30. Janine 29 december 2014 / 19:18

    Gelukkig komen er ook goede dingen voort uit iets naars. Ik ben blij dat je het jezelf inmiddels wel waard acht! En misschien kan je niet veel doen qua werk maar ik denk dat je met je blog ook veel bijdraagt!

  31. Annette - Ann Ages Gracefully 29 december 2014 / 19:20

    Dat heb je prachtig verwoord. Iedereen heeft zo zijn sterke en zwakke kanten. Als we allemaal wat meer doen met wat we wel kunnen of graag doen ipv proberen te verbeteren waar het niet zo lekker gaat zou de wereld er heel anders uit zien. Wijze les ook voor het bedrijfsleven! Goed stuk.

  32. Suuz 29 december 2014 / 19:44

    prachtig lieve lisanne, je bent een bijzonder persoon! trots op je!

  33. Eva 29 december 2014 / 20:07

    Hey Lisanne, weet je hoe bijzonder het is wat jij doet? Jij kan dan geen vakkenvullen maar je kan mooi wel een super blog neerzetten! Jij hebt blijkbaar de kracht om mensen met jou positiviteit te helpen en dat over te brengen. Ik, en ik weet zeker ook vele anderen hebben heel veel aan jou stukjes! Jij denkt na over het leven en stelt vragen zodat ik zelf ook ga nadenken. Je bent een voorbeeld voor hoe je omgaat met iets echt heel super moeilijks! En daar put ik kracht uit! Ik heb het ook moeilijk soms maar ik heb bij lange na niet wat jij hebt! En blijf hopen en wensen. Misschien is het niet het tragische medische wereldje wat jij gaat helpen maar zijn er veel betere en alternatieve manieren? Jij bent het in ieder geval echt helemaal waard om weer beter te worden. En Geld verdienen met je blog is echt een super prestatie. Grote schouderklop voor jou! En als je ooit in het echt ontmoet, kom ik je knuffelen! ( niet te stevig 😉 0

    Liefs!!!
    Eva

  34. Sofie 29 december 2014 / 20:37

    Mooi verwoord! Jaren geleden ging het een tijdje heel slecht met me, puur omdat ik geen werk had en het idee had dat ik niet ‘nodig’ was. Inmiddels ben ik al jaren ondernemer en ‘heel erg nodig’ en dat scheelt zo veel! Snap dus helemaal wat je bedoelt. Fijn dat je met je blog zo nuttig kan zijn

  35. Emmy 29 december 2014 / 20:46

    Dat stukje met: ‘ dat ik de moeite, maar ook geld waard ben’.. raakt me echt enorm. Ik werk ook niet vanwege mijn handicap. Ik wilde wat anders dan speciale dagbesteding, maar blijkbaar is dat niet echt mogelijk in nederland..

  36. Sanne Marlijn 29 december 2014 / 21:15

    Lieve Lisanne, ik kan je zo ontzettend goed begrijpen en ik heb er zoveel respect voor dat je ondanks alles gewoon door blijft gaan en nog steeds je positieve vibes weet over te brengen op anderen. Ook ik heb een hoop geleerd van 2014. Dit jaar is er bij mijn zusje lymfeklierkanker vastgesteld en dat heeft er bij ons gezin behoorlijk ingehakt. Haar jonge leventje is nu zo onzeker en ik heb mijn lieve zusje zien aftakelen van een gezonde puber naar een dood en doodziek meisje wiens leven ineens onzeker is. Ik heb geleerd meer te relativeren, minder te zeuren, meer te genieten van kleine dingen en van alle wensen die ik had is er eigenlijk nog maar eentje over en dat is dat zij beter wordt. Hopelijk voor jou een mooi 2015 in het vooruitzicht. Ga zo door met je blog, ik geniet er iedere dag van.

  37. Xaviera 29 december 2014 / 21:45

    Wat mooi en eerlijk geschreven. En ook heel herkenbaar, als mede chronisch zieke. Prachtige lessen om te leren, je bent het geld en de moeite zeker waard en dat is heel goed om te beseffen!

  38. Wendy 30 december 2014 / 01:15

    Wat een mooi stuk en wat een mooie lessen heb jij geleerd dit jaar. Lessen waar wij ook weer van kunnen leren.

  39. Tirza 30 december 2014 / 13:33

    Herkenbaar zeg dit!

    Kom zelf ook vaak in de knoop met geld. En zo heb ik dit jaar ook keer op keer gemerkt hoe oneerlijk de dingen werken.
    Ik wil dolgraag studeren en werken, maar een voltijd studie hou ik niet vol, en als je deeltijd wilt doen verwachten ze dat je erbij werkt, dus moet je ALLES zelf betalen. Geen lening of wat dan ook te krijgen, duo helpt niet, uwv kan niks, en een bank gaat een wajonger echt niks lenen.
    Tegelijkertijd wordt mij keer op keer mindfullness aangeraden door huisarts, psycholoog ed, maar ook dat mag je zelf betalen. Het voelt vaak alsof alle deuren voor mn neus worden dichtgegooid, het mij niet gegunt is. (en het “ik ben het niet waard” spookte ook veel door mn hoofd eerst)

    En toch door zetten, want er zijn ook mooie dingen in het leven. Toch is die oneerlijkheid een bittere pil om te slikken.

  40. Elke 30 december 2014 / 20:09

    Hoewel ik er niet zo gek van ben om over geld te praten, moet ik soms ook vriendinnen eraan herinneren dat ik weinig geld overhoudt aangezien ik momenteel een minimale ziektewet uitkering heb en keihard mijn best doe om de dingen te doen die ik kan, maar helaas weinig geld overhoud aan het einde van de maand. Heb toevallig bijna de hele middag zorgverzekeringen zitten uitzoeken om zo goed mogelijk onder pannen te zijn voor volgend jaar, maar het is zoals je zegt, barre oneerlijk. Niet dat er veel aan gedaan kan worden, zou ook niet de schuld op de regering willen schuiven ofzo, maar oneerlijk blijft het wel 😉

    Ohh en dit jaar heb ik enorm veel geleerd! Onder andere dat je je maar beter kwetsbaar en eerlijk kunt opstellen dan je beter voor te doen dan je bent, alleen maar zodat mensen geloven dat je niet zo ziek bent… En idd ook dat ik het waard ben om zoveel moeite te doen om beter te worden, ik heb juist zoveel dromen en plannen die ik waar wil maken wat er nu niet in zit. En dat ik niet meer dan mijn best kan doen… als familie of vrienden vragen hoe het gaat en ik zeg eerlijk dat het soms goed belabberd is, riep ik er altijd achteraan ‘dat het wel goed komt’ of ‘ik doe mijn best!’ Maar nu weet ik dat ik er écht niet meer aan kan doen, it is what it is, deal with it 🙂 Erg verrot, maar ik blijf positief en vrolijk waar mogelijk en als ik dan weet dat ik het niet kan beinvloeden door mijn best te willen doen, geef dat heel veel rust 🙂 Ik hoop dat er een mooi jaar voor de deur staat voor ehhh… iedereen! Haha

  41. Elke 30 december 2014 / 20:16

    Oooh ik heb nog iets belangrijks geleerd; als ik écht even niet meer kan en gewoon even kwaad ben of gefrustreerd ben om alles, dan kan ik maar beter (uiteraard als er niemand in de buurt is) even heel hard op de vloer stampen, met de deur slaan of rare geluiden maken uit frustratie. Als ik mezelf dan zo vreemd zie doen, moet ik gauw alweer zo hard lachen dat ik maar weer op de bank kruip en wacht tot een nare bui overtrekt 🙂

  42. Miranda 30 december 2014 / 21:36

    Op momenten dat het lichamelijk heel slecht met me ging dacht ik altijd aan mensen met fibromyalgie die nog minder kunnen dan mij. Als ik bv las dat jij niet eens kan douchen dan werkte dat voor mij weer positief. Klinkt stom en weet niet of ik dat zo goed uitleg maar op momenten dat ik er doorheen zat hield me dat op de been. En ik kreeg door zulke verhalen meer respect voor mensen. Geen ziekte is hetzelfde..geen mens is hetzelfde. En idd dat geld en vergoedingen verbaas ik me ook enorm over.

  43. EigenParfumerie 31 december 2014 / 01:44

    Mooi om te zien hoeveel levenskracht hiervan uitgaat. Ik wens je alle goed voor 2015!

  44. Saar 31 december 2014 / 09:05

    Dat zijn mooie maar harde lessen geweest! En niet alleen in 2014, denk ik. Ik hoop dat 2015 je wat meer geluk kan brengen,want met jouw diagnose is het leven alvast niet zo eenvoudig.

    Mijn les voor 2014 is deze van zorgen voor jezelf en lief zijn voor jezelf geweest, maar zoals met alles op vlak van ‘werken aan jezelf’ zijn die lessen zeker nog niet afgelopen!

  45. Hester 31 december 2014 / 10:08

    Mooie lessen. Die oneerlijkheid bij Lyme is inderdaad wel de realiteit, maar stel dat je gewoon geen geld hebt om de behandeling te betalen… Dat lijkt me zo erg! En ik snap wel dat je inderdaad gaat denken dat je werk geen geld waard is, terwijl het werk dát je aflevert volgens mij hartstikke goed is. Je doet het misschien alleen op een andere manier omdat je beperkt wordt.

  46. Anne 8 januari 2015 / 19:34

    Mooi verhaal, goed uiteengezet. Ik ben enorm aan het worstelen met het chronisch ziek zijn en werk vinden. Mijn scholing en re-integratie loopt op zijn einde, ik MOET nu aan het werk. En dat wil ik ook heel erg graag. Maar wie wil me dan hebben? Ik heb ook niet het idee dat het veel beter zal worden, nu met de Participatiewet. Gemeenten zijn nu (naar schatting) verantwoordelijk voor 5,5% van de beroepsbevolking. En hoeveel banen moeten er gecreëerd worden volgens de rijksoverheid? Het is de bedoeling dat er 125.000 bij komen voor deze groep. Dat is bij lange na niet genoeg…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.