Vult jouw partner jouw tekortkomingen in? Haalt hij je angsten weg? Da’s niet zo’n goed teken. Onlangs kwam ik in de Quest psychologie een onwijs mooie tip tegen wat betreft relaties. Het kwam erop neer dat je niet op zoek moet naar iemand die jouw tekortkomingen, jouw ‘gaten’ invult. Maar iemand die een aanvulling is, inplaats van een invulling. Goed, het klinkt wat vaag zo, ik zal het even verder uitleggen…
De nadruk ligt vaak op wat we minder goed kunnen
Het begint vaak al heel jong, als je een rommelkont bent dan zal je moeder maar blijven herhalen dat je je troep moet opruimen. Of op school, ben je slecht in rekenen? Dan moet je extra veel oefenen voor rekenen. Je moet gaan werken aan je gebrek, zodat je die gaten/tekortkomingen opvult.
Je innerlijke criticus
Je ontwikkelt een soort innerlijke criticus die zich instelt op de dingen die je vroeger vaak gezegd zijn. Onbewust richt je je vaker dan je wilt op je tekortkomingen. Hierdoor kan het ook zijn dat je onzeker bent en dat je niet helemaal tevreden bent met jezelf.
Ga relaties aan vanuit liefde, niet vanuit angst, gebrek of tekortkomingen
De truc is dat je relaties aangaat vanuit liefde. Niet vanuit een angst, gebrek of een tekortkoming. Dat laatste is heel verleidelijk als je onzeker bent! Het is misschien een beetje een cliché, maar houden van jezelf en het waarderen van jezelf is een belangrijk aspect in je relaties met anderen. (dit liedje van Harry Jekkers vertelt precies wat ik bedoel, maar dan leuker!)
Je bent goed zoals je bent en je hebt geen opvulling van jouw tekortkomingen nodig. Je partner kan beter een aanvulling op je leven zijn, in plaats van een invulling van gaatjes.
Nu gaat dit niet altijd precies zo natuurlijk, maar ik denk dat de kern van een relatie het beste kan bestaan vanuit de aanvulling, niet de invulling. Goed, deze tip wilde ik graag even met jullie delen. Hebben jullie hier weleens over nagedacht?
Heel mooi geschreven! Het is ook echt zo, gelukkig is mijn vriend een aanvullen op mijn leven en niet om mijn leven op te vullen <3
Mooi geschreven! Hier heb ik eigenlijk nooit bij stilgestaan, maar het is wel interessant om over na te denken. Ik ben het er ook wel mee eens inderdaad. 🙂
Zo had ik er eigenlijk nog niet over nagedacht, ik GEB mijn vriend zeker niet gekozen voor invulling van mijn tekortkomingen, positiever gezien zou ik wel stellen dat mijn vriend mij aanvult waar mogelijk en ik hem 🙂
GEB is heb (autocorrect)
Heel mooi geschreven, voor mij is mijn vriend een aanvulling op mijn leven.. Nooit echt bij stilgestaan, haha. Ik heb vriendinnen die doen het alleen voor het ‘vriendje-hebben’, echt heel naar..
Nooit bij stilgestaan eigenlijk!
Fijn artikel weer!
Goed geschreven zeg. Ik heb met veel mensen gewoon een fijne aanvulling op je leven ^^
Ja aanvulling denk ik ook, dat is belangrijk
Ik ben het helemaal eens met het artikel van vandaag. Mijn vriend is ook echt een aanvulling in mijn leven. Opvulling klinkt ook zo naar.
Hmm, ik vind het toch nog wel redelijk vrij interpretabel. Na het lezen van deze tekst zal niemand snel toegeven dat zijn/haar vriend/vriendin een invulling ipv aanvulling is, toch?
Ik houd veel van mijn vriend en een deel van onze relatie bestaat wel uit aanvulling op elkaars tekortkomingen. Ik ben snel (te) ambitieus en erg op de toekomst gericht, terwijl hij heel erg “go with the flow en het zal allemaal wel goedkomen” is. En we halen inspiratie uit elkaar. Ik om wat relaxter te zijn, hij om wat meer uit zichzelf te halen. Tja, dat heeft wel met tekortkomingen te maken, maar uiteindelijk hebben we door in elkaars aanwezigheid te zijn wel een prettiger leven.
En er is natuurlijk veel meer dan dat wat onze relatie maakt. Maar bovenstaand vind ik geen slecht onderdeel terwijl het wel voort komt uit een tekortkoming die ik wil veranderen.
Dito…
Ik wilde zelf reageren maar dit zegt eigenlijk genoeg. 🙂
Invulling en aanvulling kunnen soms hetzelfde betekenen, wanneer je er als mens gelukkiger door bent. Omdat je meer rust vindt in samen, dan alleen.
Je hoeft het ook niet toe te geven, dat verwacht ik ook helemaal niet. Maar ik vond het een mooie om over na te denken 🙂
Mijn vriend is ook soms een invulling (hij zorgt voor mij waar ik dat niet kan), maar vond het daardoor juist leuk om na te denken over in welke dingen hij wel een aanvulling is.
Nu ik dit lees krijg ik een smile van oor tot oor. Mijn vriend is inderdaad mijn aanvulling en niet de invulling. *Happy moment*
Mooi geschreven, mijn vriend is echt een aanvulling (:!
Goed om eens over na te denken, als ik dit zo lees kan ik wel stellen dat mijn vriend een enorme aanvulling is in mijn leven 🙂
*en het maakt gelijk duidelijk waarom eerdere relaties niet werkten ;-)*
Mooi geschreven. 🙂 Ik ben altijd best wel nuchter… een aanvulling is dus een mooi woord. 😉
Ik wil niet afhankelijk zijn, en totaal niet een vriendje hebben voor het vriendje hebben.
Ik ben het helemaal met je eens! Mijn vorige vriendje vulde mijn gaten, maar nu ik met iemand anders date, merk ik pas dat dat verkeerd was. Ik merk nu juist dat het fijn is als iemand je aanvult en het beter is dat iemand je versterkt in plaats van dat iemand je maakt tot iemand die je eigenlijk hoort te zijn, maar gewoon niet bent.
Ook heb ik gemerkt dat je eerst van jezelf moet (proberen te) houden, wil je van iemand anders kunnen houden. 🙂
Wat een leuk stuk!
Ik denk dat het voor ons vrouwen anders ligt dan voor mannen..
Waar wij een leuke ‘aanvulling’ zoeken vinden mannen het vaak tóch fijn om een beetje ‘bemoederd’ te worden…
(uitzonderingen daargelaten) vinden ze het maar wat fijn als wij s’ávonds hun bord de kledingkast of de koelkast voor ze ‘invullen’ 😉
Mijn vriendje is mijn aanvulling!!
Mooi geschreven Lisanne! Het is inderdaad heel belangrijk dat je relatie een aanvulling is, dat is ook het eerste wat ik zoek als ik een relatie zou beginnen. Iemand die me laat opbloeien en die me aanvult!
Ik kan me wel inleven in de reactie van Rosa, maar moet toch ook concluderen dat mijn vriend naast invulling toch eigenlijk een hele grote aanvulling is!
Wat een fijn artikel! Een aanvulling is inderdaad veel beter dan een invulling en een relatie zou ik met liefde moeten beginnen. -x
Je hebt dit mooi geschreven! Hier heb ik best wel veel over na gedacht de laatste tijd. Mijn eerdere relatie van een poos terug was echt een invulling, hoe stom het klinkt. Ik miste iets, maar hij vulde het aan. Helaas werkt dat zo niet. Ik vind het altijd zo belangrijk dat iemand je aan kan vullen en je echte liefde deelt. Dit heb ik gemerkt bij m’n vorige relatie … dat nu ook al een poos over is. Spijtig, en nog stiekem vaak verdriet… Dat is ook de reden geweest waardoor ik laatst weer een keer een invulling had met een date. Het is allemaal zo stom en onlogisch. Het werkt alleen niet. Liefde vul je bij iemand aan en niet in. Helaas ben ik de ware nog niet tegen gekomen, haha – misschien ook wel door mijn kritische puntjes … maar heb nog tijd zat, al begin je het snel te missen!
Wat een prachtig stuk! Ik denk inderdaad dat je meer hebt aan iemand die jouw persoonlijkheid aanvult dan invult. Daarnaast is er nog een redelijke kans dat je zelf vanzelf de ‘gaten’ in je persoonlijkheid aanvult, waardoor je ‘invulvriendje’ eigenlijk overbodig wordt. Als je vriend dan geen aanvulling is, dan heb je er eigenlijk niets meer aan.
Leuk om eens over na te denken! Het klinkt wel logisch, maar zelf had ik er nooit aan gedacht. Ik denk dat veel mensen wel een invulling zijn voor je leven, maar dat dat ook juist weer een aanvulling kan zijn. Een beetje dubbel, maar het ligt dan ook erg dicht bij elkaar.
Mijn vriendin is zeker een aanvulling maar ik merk in sommige dingen ook een invulling.
Goed artikel en eigenlijk ook wel logisch!
Mooi! En ja, dat is inderdaad wel zo. Daarbij moet het gewoon goed voelen 🙂
ik reageer normaal nooit op een blog, maar met deze blog sla je de spijker op zijn kop (of hoe dat ook heet) super geschreven! echt een nadenkertje voor mij 😉
Liefs!
Echt mooi geschreven!
Ja, ik denk er een beetje te vaak over na, waardoor ik nog onzekerder wordt 🙁
Hier heb ik zeker wel eens over nagedacht. In het verleden had ik eigenlijk altijd relaties waar iets niet aan klopte of waar iets scheef zat en dat liep dan stuk. Niet dat het nu perfect gaat, maar voor mezelf is er iets anders dan normaal. In de drie jaar dat ik single was, heb ik echt geleerd op eigen benen te staan. Ik heb mezelf goed leren kennen en ik weet nu dus dat ik het prima alleen kan. Het is alleen leuker om samen door het leven te gaan. Voor mij is mijn relatie dus echt een aanvulling op mijn leven en geen invulling van een leegte.
Mooi geschreven! En dat is eigenlijk waar mijn relatie is afgesprongen …
Goed geschreven! Ik heb er nooit zo over nagedacht maar het klopt wel.
Heel goed artikel en iets waar ik me helemaal bij aansluit. Ik heb geen partner (ben al 9 jaar single, bewust) maar ik hou wel veel van iemand, met wie ik helaas geen relatie kan hebben. Juist daardoor heb ik geleerd dat van iemand houden, of je nu in een relatie ziet of niet, inderdaad een aanvulling moet zijn en geen invulling. Vroeger was ik daar heel anders in. De relaties die ik had waren altijd puur een vlucht. Ik was dan ook doodongelukkig. Met mensen die roepen ‘ik ben incompleet zonder hem/haar’, voel ik altijd de neiging eens een stevig gesprekje te houden om ze ervan te overtuigen dat het zo dus net NIET werkt.
Het is denk ik erg mooi om het alle tweets hebben een invulling maar ook een aanvulling alleen moet er een mooie balans zijn