Door mijn fibromyalgie ben ik over sommige dingen erg onzeker geworden. Hierdoor heb ik bijvoorbeeld nog nooit in m’n eentje de trein genomen. Stom eigenlijk, dat een 19jarige nog nooit zelf met de trein is geweest, toch? Vandaag wordt m’n eerste keer!
Ik zal even kort uitleggen waarom. Ik heb vast weleens verteld over het wegvallen van mij. Hier had ik eerst heel veel last van. Als ik veel pijn had, te veel druk op mij lag, of als ik gewoon te moe was, dan viel ik weg. Gewoon, boem, en ik lag op de grond.
Nouja, dan word je dus bang voor heel veel dingen. Wat als ik op de fiets wegval, of als ik eens tegen een punt van een tafel aanval terwijl er niemand thuis is? Dat is gelukkig nog nooit gebeurd, maar het kon wel. Hierdoor werd ik nogal onzeker om alleen iets te gaan doen. En dan vooral ergens heengaan met het ov.
Ongeveer een jaar geleden viel ik dagelijks weg. Nu ben ik een paar maanden niet meer weg gevallen en daar ben ik enorm blij mee. En daarom wordt het tijd om wat onzekerheid weg te nemen. Dus, gewoon de trein pakken en gaan met die banaan. In totaal 4 uur in de trein morgen en ook nog in een vreemde stad ergens heenlopen waar ik nog nooit ben geweest.
Klinkt alsof het niets voorstelt, maar het is net alsof ik voor het eerst zonder mama naar school moet lopen. Ik geef het toe, ik vind het eng. Hahaha, serieus het klinkt zo stom. Maar ik ga het wel doen! Kom maar op met dat stukje zelfvertrouwen. Welke “eerste keer” kun jij je nog goed herinneren?
Oja, waarom ik met de trein moet? Daar horen jullie later meer over! (afbeelding via weheartit.com)
Ik was 20 toen ik voor de allereerste keer alleen met de trein ging! Ik ging toen naar Utrecht om naar de ZOOMexperience te zijn – ook alleen dus.. Was echt een enorme stap voor mij ^^ Ik ben benieuwd waar je naar toe bent gegaan 🙂
goed dat je het gaat doen en ik hoop dat het allemaal gaat lukken
Ik weet niet meer hoe oud ik was toen ik voor het eerst alleen met de trein ging. Volgens mij was ik 16 en ging ik naar Tilburg voor een paar dagen.. Ik durfde het ook niet en ben toen altijd met Zusje gegaan. Ik was altijd bang dat ik een trein zou missen. Beetje dom, want dan neem ik gewoon de volgende.
Ik vind het wel heel knap van je hoor! 🙂 En succes!
Ik was 16 toen ik voor het eerst alleen met de trein ging, en dat was dan ook nog gelijk naar Antwerpen om een meisje te meeten die ik via internet kende. Dubbel eng dus, ik deed het echt bijna in mijn broek, maar ik heb het wel gedaan en het was hartstikke leuk.
Ik ben benieuwd wat je gaat doen, veel plezier/succes!
Veel plezier en succes vandaag!
Ik weet niet eens wanneer ik alleen ging met de trein. Denk dat ik een jaar of 18 was.
De eerste keer dat ik moest lessen voor mijn rijbewijs kan ik me nog heel goed herinneren! Al was dat niet echt helemaal alleen. En de eerste keer dat ik meiden van internet ging ontmoeten. Dat was ook best heel spannend!
Ik was achttien toen ik voor het eerst (alleen) met de trein ging. Ik vond het op dat moment niet zo’n big deal, totdat ik ineens migraine kreeg en een soort van mijn verstand wegviel. Ik was in Amsterdam en zat in een trein richting Vlissingen en ik moest naar Den Haag. Ik bleef maar aan de conducteur vragen waarom we eerst helemaal naar het noorden gingen en daarna pas naar Den Haag, ik snapte er helemaal niks van. Op dat moment zag ik Vlissingen dus aan voor Den Helder, kon even niet zo helder meer nadenken.
Maar hey ben er uiteindelijk gekomen (Den Haag)
hey lisanne
ik gaan toevallig zaterdag voor het eerste met de trein
naar leiden en ik ben 22 , ik vind het ook super spannend
maar komt wel goed ik wens je veel plezier vandaag wat je ook gaat doen
groetjes natanja
Ik was volgens mij een jaar of 18 toen ik alleen met de trein ging. Met de trein reis ik al sinds ik 5 ben, maar niet alleen. Maar ik had genoeg ervaring opgedaan dat ik nooit moeite heb gehad met reizen met de trein (en ook niet met de bus, tram of metro).
Ik ging toen ik 14 was voor het eerst alleen met de trein naar mijn vriend toe. Dat was 2,5uur in de trein, helemaal alleen. Die eerste reis durfde ik geen boekje te gaan lezen, omdat ik bang was dat ik of in slaap zou vallen of het niet in de gaten zou hebben waar ik uit moest stappen 😛 Was nergens voor nodig natuurlijk, maar wel aan de conducteurs gevraagd of ik in de goede trein zat!
Nog 7 jaar gedaan, met de trein heen en weer. Leerde steeds beter slapen in de trein ook 😉 Nu heb ik sinds 2maand een auto, dus de trein heb ik ook al zo lang niet meer van binnen bekeken 😉
Ik heb dat ong een halfjaar geleden gedaan, was 13 denk ik. Vond het niet zo’n big deal, maar moest wel 3x overstappen ofso en ook nog met de bus, de treinen reden niet! Ook een x met een vriendin geweest, toen raakten we een beetje in paniek, want de trein reed ineens niet meer. Uiteindelijk helemaal goed gekomen, m’n moeder ging thuis alles regelen ;). Verder vind ik het eigenlijk niet zo erg om dingen alleen te doen, ga soms ook alleen naar de stad, dat is gwn makkelijker, je hoeft alleen naar de winkels die jew zelf wil zien 😉
Ik was geloof ik ook 18, of 17… Weet het niet meer precies. Was naar school toe. En ik vond het heel lang heeel erg eng. Nu steeds beetje bij beetje minder 🙂
Ik was volgens mij 12 toen ik voor het eerst alleen met de trein ging.. Ik had via internet een meisje leren kennen uit Venlo en de eerste keer kwam zij naar Eindhoven maar ik wilde natuurlijk ook een keer naar Venlo. Mijn ouders hadden me op de trein gezet en ik werd daar opgehaald en moest bellen als ik daar was, ik vond het super spannend maar aan de andere kant ook enorm cool en stoer dat ik al alleen met de trein mocht haha. Maar ik twijfel nu nog wel eens hoor, als bijvoorbeeld de borden het weer eens niet doen en je moet vertrouwen op wat er op de trein staat.. Ik ben toch altijd weer blij als ik mijn bestemming behaald heb! 🙂
Mijn moeder heeft Epilepsie en zij had vroeger ook heel vaak dat ze ineens midden op straat een aanval kreeg, gelukkig is zij dan altijd verstandig geweest en liep ze altijd over het zebrapad (natuurlijk is dat verstandiger maar, iedereen steekt wel eens snel tussen een paar auto’s over, als zij dat had gedaan had het heel slecht af kunnen lopen), ze moest wel maar hopen dat er een paar mensen zo aardig waren die haar even op de stoep neerlegden, maar vaak werd ze gewoon weer wakker op de stoep en moest ze weer verder. Het lijkt mij ook verschrikkelijk, maar ik vind het erg goed van haar dat ze altijd gewoon blijft doen wat ze wil en niet alleen maar thuis blijft zitten. Mijn moeder heeft ook nooit haar rijbewijs kunnen halen omdat ze daarvoor twee jaar geen aanval moet hebben gehad, en al had ze het wel gehad, dan wilde ze niet met haar epileptische aanvallen anderen in gevaar brengen, maar toch gaat ze ook gewoon nog naar buiten, en af en toe gezellig winkelen. Dat moet je ook gewoon blijven doen, en ik vind het erg goed van je dat je het vandaag gaat proberen 😛
Succes, you can do it! 🙂
Ik was denk ik een jaar of 12/13 toen ik voor het eerst alleen met de trein ging. Ik vond het altijd wel erg spannend, was altijd panisch dat ik mijn overstap niet zou halen of dat er storingen waren ofzo. Uiteindelijk is het altijd nog goed gekomen en wist ik me prima te redden wanneer een reis niet naar planning verliep. Mijn tip is gewoon altijd vragen wanneer je ergens niet zeker over bent, dan komt het eigenlijk altijd wel goed! 🙂
Ik was 12 toen ik voor het eerst alleen met de trein ging, best jong, maar het komt omdat ik een oudere broer en zus heb die in een andere stad wonen omdat ze studeren, anders was ik ook nooit gegaan hoor. Ik was doodsbang want moest overstappen op de bus, en daarna weer met de trein, maar het ging heel goed haha. Succes! liefs!
Toch knap dat je je angst hebt overwonnen. Ik was iets van 12 toen ik voor het eerst alleen met de trein ging, maar ik ging daarvoor al best wel vaak met mijn ouders met de trein.
Stoer dat je nu dan toch alleen met de trein gaat!
Heey Lisanne,
Je hebt het super gedaan vandaag. Een mooi grote stap. Je zult de trein nu wel wat vaker van de binnenkant gaan zien.
Tot 28 januari
Groetjes Janke
Wauw!
Hopelijk is het vlotjes gegaan!
Vroeger heb ik het wel vaker alleen gedaan, nu doe/kan ik dat niet meer (het is allesinds niet veilig)
Ik ben fier op jou!
Btw postpakketje is goed aangekomen, bedankt!
stoer van je zeg :D:D
Ik was 13 of 14 toen ik ermee begon 🙂 Vaak met een vriendinnetje maar soms alleen, we gingen allebei naar een cursus in een andere stad namelijk. Ja dan moet je wel! Ik vond het ook super spannend, maar nu ga ik dagelijks met de trein en het is door de jaren door (3 jaar) zowat normaal geworden. Succes en veel plezier!
Ik was dus 21 toen ik voor het eerst in mijn uppie een lange treinreis ging maken, dat was een meeting met Laura (die ook blogt, ik weet niet of je de blog fifthchange kent) in Rotterdam en daarvoor moest ik ook 2 uur en nogwat minuten met de trein. Ik ben of wordt altijd snel wagenziek, dus ik vermeed dit soort dingen altijd graag, want ik vind ik zo erg om ziek te worden. Het is dan ook niet zomaar misselijk worden, maar bijna een migraine-aanval, nou dat wens je ook niemand toe. Ik vond het ook heel stoer en volwassen van mezelf dat ik dat gepresteerd had, haha. En ik lees hierboven nog wel meer reacties van meiden die ook 18+ waren toen ze voor het eerst alleen gingen treinen, niks om je voor te schamen hoor! Of deze zomer: toen ging ik in mijn uppie vanuit Assen naar Enschede, eer je daar bent, ben je ook 2.5 uur verder (als het er niet meer zijn) en moet je ook honderd keer overstappen. Dat is pas erg om alleen te doen! 😉