Onlangs schreef ik een stuk over motivatie en gaf ik tips over hoe je jezelf kunt motiveren. Hierin schreef ik over de wilskracht en hoe ver je daarmee kan komen. Maar wist je dat er ook zoiets bestaat als te graag willen? Te veel je best doen? Dit is iets wat ik vaak merk, maar kort geleden had ik een perfect voorbeeld. En aan de hand daarvan wil ik graag uitleggen dat graag willen niet de sleutel naar alles is.
Flickr / alongfortherideily
Restless legs
Ik heb last van restless legs. Dit is een rusteloos gevoel in de benen die vooral opspeelt wanneer je gaat slapen. Ik heb niet alleen restless legs, maar restless alles. Armen, benen, mijn hele lichaam. Zoals ik maandag al ter sprake kwam toen ik vertelde over mijn gezondheid. Dat wil zeggen dat wanneer ik ga slapen, door dit gevoel ik niet in slaap kan komen. Wellicht klinkt het een beetje gek voor mensen die dit nog nooit ervaren hebben, maar het is wel wat te vergelijken met heel erg nodig moeten plassen terwijl je in bed ligt. Het is een vervelend, irritant gevoel dat je uit je slaap houdt. En je wil dat het weg gaat, hehe.
Graag willen
Ik ben zelf heel erg bezig met een zo gezond mogelijk leven. Dat wil zeggen: goed eten en drinken, regelmaat, rust, in beweging blijven, alles om ervoor te zorgen dat het zo goed mogelijk gaat met mijn gezondheid. Simpelweg omdat dat iets is wat heel erg belangrijk voor me is, het is fijn om je zo lekker mogelijk in je vel te voelen. En door deze factoren heb je daar zelf ook invloed op!
Bij die dingen hoort ook een goede nachtrust. Het liefst een zo vast mogelijk ritme, niet te veel slapen, niet te weinig slapen. Een van de dingen waar ik vaak tegenaan loop is dat mijn ritme verdraait, en dus dat ik heel laat in slaap val en heel laat pas wakker word. De ervaring leert dat een normaler ritme me beter laat voelen, maar natuurlijk niet wanneer ik het van de ene op de andere dag radicaal anders ga doen. Ik kan er niet voor kiezen om laat te gaan slapen en dan vroeg te gaan opstaan, om daarna vroeg te gaan slapen en mijn ritme te veranderen. Daarvan ga ik me heel ziek voelen, het moet allemaal stapje voor stapje. Rustig aan.
Je snapt misschien wel: door die restless legs kan ik niet slapen en val ik pas laat in slaap. En ik wil heel graag vroeg slapen om een goed ritme te behouden.
Lukt niet.
Dus dan lig ik in bed met die restless legs, gefrustreerd omdat ik zó graag wil slapen.
Loslaten
Door die frustratie kan ik natuurlijk niet makkelijker in slaap komen, op die manier duurt het alleen maar langer en langer. En als ik dat elke dag doe wordt mijn ritme steeds meer verdraaid!
Dus deze keer wil ik iets heel erg graag, wil ik er alles aan doen, maar het enige wat ik eraan kan doen is het loslaten. Relaxed in bed gaan liggen met de instelling: ik zie wel wanneer ik in slaap val.
Kortom: wanneer je iets heel graag wil, dan is het niet altijd kwestie dat je er keihard voor moet werken. Soms moet je juist het tegenovergestelde doen: het loslaten. Zorgen dat je er relaxed onder bent. Dit zijn vooral situaties waar je geen invloed op hebt, maar je merkt dat in mijn situatie ik er wel invloed op heb. Ik heb er een positieve invloed op wanneer ik niet te graag wil.
Nu is dit een heel simpel voorbeeld, maar ik denk dat iedereen in zijn leven wel situaties als deze tegen komt (of gaat komen). Momenten waarop je heel graag wil, maar dat het tegelijkertijd beter is om het los te laten. Herken jij zulke situaties?
Ik geloof zeker dat het een vicieuze cirkel is die dan moeilijk te doorbreken is. Restless legs herken ik en ik weet nog wel hoe vervelend dat is. Heel mooi hoe je dit artikel schrijft met zowel je eigen ervaringen als een informatief stuk. Knap ook hoe je dit bij jezelf bent aangegaan om dit aan te pakken
Het beste medicijn tegen niet kunnen slapen is denken: het maakt niet uit wanneer ik in slaap val, ik lig hier lekker en ik rust toch wel uit, en mocht het echt niet lukken dan doe ik morgen (nog) wat minder. Op yoga leerde ik ontspanningsoefeningen die me ook vaak helpen. Mocht het echt niet lukken omdat ik té moe ben dan heb ik altijd nog een spierontspanner in mijn nachtkast liggen die zorgen dat ik toch naar dromenland vertrek. Ook dat is een geruststellende gedachte.
Los laten vind ik soms heel moeilijk, maar het is wel goed om te doen vaak.
Heel herkenbaar…. Mooi geschreven! Al vind ik t soms erg lastig als ik in bed lig en niet kan slapen…. Er komt altijd eerst frustratie … En later pas het moment van.. Naja oké het is niet anders.. Maar wat je zegt is inderdaad beter om te doen.. Relaxed in bed gaan liggen met een instellingen van; we zien wel! Ik ga t proberen! Thanks!
Ik denk dat het soms heel goed is om dingen los te laten. Dingen die je niet kunt veranderen.
Maar ik denk ook dat je niet té snel iets ‘te graag’ wil. Loslaten wanneer je er niks aan kan veranderen, maar nooit opgeven wanneer je iets wil waar je wel zelf voor kunt zorgen, ook al is het heel moeilijk.
Ik ben een doorzetter, geef nooit op. Bedenk een plan C,D en E nog voordat plan A dreigt te mislukken, maar ben steeds meer aan het leren dat er ook dingen zijn die je niet in de hand hebt, zoals je gezondheid en die kan ik dan ook steeds makkelijker accepteren.
Maar moeilijk is dat wel:)
Heel herkenbaar. Gelukkig heb ik er nu minder last van. Ik merk het alleen als ik te druk bezig ben. Dus ik heb regels opgesteld. Na 8 u s avonds niet meer achter de computer (werken), maar lekker iets ontspannends doen. Mocht ik nog veel aan mijn hoofd hebben dan maak ik er een to do list van voor de dag erna. En wat ik heb geleerd in het revalidatiecentrum is dat slapen ook energie kost. Het klinkt gek maar voor het proces in slaap vallen heb je ook energie nodig, wanneer mijn energie op is, kan ik niet in slaap vallen (je valt natuurlijk wel een keer in slaap). Wanneer het zo ver is weet ik dat ik een grote stap terug moet doen overdag.
Met slapen herken in het zeker! Ik heb een periode gehad van heel slecht slapen en ik wilde zó graag gewoon maar 1 nachtje lekker slapen. En dan zie je de minuten en uren wegtikken. En dan word je boos op jezelf. Want je wilt zo graag maar waarom lukt het niet?! De enige manier voor mij was ook loslaten. Wat natuurlijk totaaaal niet lukt zonder trucjes. Dus ik heb ontspanningsoefeningen gedaan in bed om me te concentreren op wat anders. En ik had het zo geregeld dat de volgende dag ik vrijheid had om bepaalde dingen niet te doen. Dus een uurtje later naar school oid.
Maar met andere dingen merk ik ook dat loslaten het beste werkt. Wat is nou het ergste dat er kan gebeuren als het niet lukt?! Ik kom altijd tot de conclusie dat er veel ergere dingen zijn 😉
Mooi geschreven en ik herken me heel erg erin!
Ik vind het best moeilijk om los te kunnen laten. Zoals dat voorbeeld met het slapen… Ik denk dan oke loslaten, maakt niet uit hoelaat je in slaapt valt maar toch ben ik dan ergens bezig met slapenslapenslapen. Ik vind het wel knap als mensen ‘t kunnen 🙂
Goed artikel! Ik herken het inderdaad heel goed. Niet zo zeer met slapen, maar meer met iets anders. De laatste tijd probeer ik te denken: ik blijf gewoon mijn best doen en dan komt het vanzelf wel goed. En als het niet gebeurt, ja dan heb ik er wel veel lol aan gehad. Ik had inderdaad ook in de gaten dat iets te graag willen niet altijd de oplossing is, ondanks dat het soms wel wordt gezegd.
Mooi geschreven!
Volgens mij heb ik een aantal jaar geleden ook last gehad van restless legs. Zo’n irritant gevoel was dat! Bij mij is het vanzelf over gegaan. Maar ik snap je frustratie dat je er niet goed door kunt slapen. Moeilijk is dat, om sommige dingen te accepteren/los te laten.
Hey Lisanne,
Heel herkenbaar, maar dan met willen gaan werken. Ik wil zooo graag werken dat ik al 2.5 jaar in een patroon zit van werken, ziek vallen, rechtkrabbelen, werken, hervallen, rechtkrabbelen, werken, hervallen enzovoort. Op dit moment ben ik weer thuis, lukt het rechtkrabbelen langs geen kanten en ik wéét dat ik het moet loslaten om vooruit te kunnen. En dat is zo dubbel: ik weet dat ik het moet loslaten en toch lukt het me niet.
Bedankt, Lisanne.
Nans
Wat een mooie post. Goed dat je zo over je eigen situatie kan schrijven. Erg knap hoor!
Tijdens de examenperiode wilde ik zo graag de vakken waar ik heel slecht in ben goed doen dat ik alles er voor opzij zette. Maar het werkte niet, ik werd gedemotiveerd door het ene naar het andere slechte cijfer voor een oefenexamen en daardoor schoten de andere vakken ook niet op. Toen ik had besloten om die twee vakken maar helemaal te laten zitten en er niks meer voor te doen (het waren vaardigheid toetsen (Duits en Engels), dus heel veel leren had toch minimaal zin) en ben me helemaal gaan focussen op de vakken die ik wel kon, of waar ik wel vooruitgang kon boeken als ik goed zou leren. Ik zag mijn cijfers voor de oefenexamens langzaam stijgen en kreeg steeds meer vertrouwen. Uiteindelijk ben ik geslaagd, weliswaar met een laag cijfer voor Duits (Engels had ik erg goed gegokt, haha), maar hé, dat maakt niks uit! Hier heeft het loslaten zeker geholpen!
Mooi artikel en inderdaad, het los laten is ook wel belangrijk. Als je teveel op iets focust dan verlies je vaak alles om je heen, waarin ook weer dingen kunnen zitten die je juist nodig hebt voor die situatie.
Ik kan het heel slecht uitleggen, maar wellicht dat je begrijpt wat ik bedoel 🙂
Goed artikel en interessant onderwerp, dat willen & loslaten! Op een meditatiecursus kwam ik dit ook tegen en het probleem van niet in slaap vallen kwam hier ook veelvuldig aan de orde. Mediteren helpt mij enorm met loslaten; in mijn geval was dit erg prettig in mijn zoektocht naar een baan.
Dit is echt precies wat ik me vandaag ook realiseerde (wel dan in een heel andere situatie). Ik vind het alleen zo lastig (al dan niet onmogelijk) om iets te los te laten wat ik zo graag wil. Meh!
Hello lovely, just came across your blog and it’s awesome! I am your newest follower and look forward to your next post! 🙂
I have a new outfit post up on my blog, would love to know your thoughts:
http://electricsunrise.blogspot.co.uk/
xoxoxox
Herkenbaar! Vooral over dat loslaten!
Heel herkenbaar. Ik heb dat nu met hartkloppingen bijvoorbeeld.
Heeeel herkenbaar!!!
Wat bij mij altijd helpt: lekker warme douche, een “sleep music” muziekje (typ maar in op youtube), op je ademhaling letten… En dan evt. nog een extra pijnstiller..
Kortom: ontspannen is echt heel belangrijk!
En bij iedereen werkt dat ook anders (hoe je je ontspant), dus je moet het uitproberen (en volhouden), want de eerste keer denk je echt: wat ben ik nu aan t doen.. Maar na een aantal keer gaat het echt helpen! (al weet ik niet of dat helpt tegen restjes legs.. Maar helpt in ieder geval wel om rustig te worden 😉
Liefs!
Ontspannen is natuurlijk altijd goed om in slaap te komen! Op je ademhaling letten ook 🙂 Maar soms is het gevoel van restless legs zo ontzettend heftig dat er niets anders op zit dan bewegen… dan is het puur proberen te ontspannen en het naast je neer proberen te leggen!
Ik heb zelf regelmatig last van insomnia: wakker worden in het midden van de nacht en dan niet meer in slaap kunnen vallen. Uren en uren en uren lig ik dan wakker. En dan begint er van alles door mijn hoofd te spelen, wat het terug in slaap proberen te vallen natuurlijk niet makkelijker maakt. Loslaten is inderdaad de oplossing, maar helaas is dat soms makkelijker gezegd dan gedaan. Regelmatig helpt bij mij het trucje om al de gedachten die blijven spoken in een denkbeeldige doos te steken die op de gang staat, een deksel op die doos te zetten en je mag die doos pas terug openen de volgende ochtend als je door de gang naar de badkamer loopt. Dat maakt mij rustig en zorgt dat ik loslaat. Het klinkt misschien een beetje stom, maar als het werkt, dan werkt het. 🙂
Heel herkenbaar dat als je iets té graag wilt het juist niet wil lukken en je het een beetje los moet laten. Ik sliep eerder ook heel moeizaam, dan lag ik gerust tot drie uur of soms zelfs tot een uur of 5-6 wakker in bed en werd ik er misselijk van omdat ik zo graag wilde slapen, maar het niet lukte! En ondertussen maakte ik me daardoor natuurlijk hartstikke druk want tja, de volgende dag ben je kapot. Wat voor mij het beste helpt is om even afleiding te zoeken van het proberen te slapen, dat werkt bij mij vaak al na een half uur en dan kan ik alsnog slapen.
Ik herken deze situatie heel erg. Ik hoop alleen maar dat het iets doet, loslaten… Want ik heb er al enorm hard voor geknokt en alles wat ik nu nog kan doen is loslaten…
Hoi Lisanne,
Hier grootmoeders tip tegen restless legs. Een stukje zeep in je bed. Hoe simpel kan het zijn.
Mijn moeder gebruikt dit al jaren en volgens haar helpt het. Ik heb zelf alleen last van restless legs als ik rustig op de bank zit. Ook zo’n lekker handig moment. Meestal word het dan ff een rondje lopen 🙂
Bedankt voor alle mooie en inspirerende blogs die je schrijft. Ik herken veel van wat je schrijft en put hier ook kracht uit.
X Bertje
wauw zekers.
Ik wil altijd al HBO doen. Half jaar 24/7 keihard aan gewerkt maar alsnog slechte cijfers. 2 jaar later weer HBO gedaan voor een maand. Ik zag dat het niet goed zou komen dus ik was ermee gekapt. De lat was te hoog voor mij.
Depressief, geestelijk gezond was niet zo goed dus ik herken dit “Te graag willen” enorm. Ik moet nu maar gaan accepteren hé (wat mij nu nog steeds niet lukt).
Heel erg herkenbaar..
Mensen zijn vechters en dat is goed. Vooral historisch gezien natuurlijk, toen we nog regelmatig moesten vechten voor ons leven omdat we bedreigd werden door een sterkere diersoort. Maar die tijd ligt heel ver achter ons en langzaam moeten onze hersenen mee veranderen; Van vechten, vluchten of bevriezen naar accepteren, loslaten en actief aanpakken. Vooral accepteren en loslaten krijgen niet de plek (in de opvoeding) die ze verdienen. Wat we dan gek genoeg wel zijn kwijtgeraakt is het groepsgevoel. Hoeveel er ook verandert, we blijven groepsdieren. En dus moet je ook steun zoeken en emoties uiten in een veilige omgeving niet vergeten, maar dat is weer een heel ander onderwerp.