‘Ik wil graag stoppen met roken, maar het lukt me niet’
‘Ik wil graag gezonder gaan eten, maar ik krijg er niet de kans voor’
‘Steeds ruzie maken met mijn partner is niet wat ik wil, maar ik kan het niet stoppen’
‘Graag zou ik meer willen sporten, maar ik ben gewoon niet zo’n persoon’
Allemaal uitspraken die nergens op slaan, althans… als we Ernst Beier, schrijver van het boek ‘People-reading: How we control others, how they control us‘ moeten geloven. Volgens hem klopt er helemaal niets van deze uitspraken.
Omdat je het stiekem fijn vindt?
Ernst Beier stelt dat mensen die deze dingen zeggen anderen willen doen laten geloven dat het waar is wat ze zeggen, maar ondertussen precies het tegenovergestelde willen. Bijvoorbeeld door te zeggen dat je roken haat, maar het je niet lukt om te stoppen, wil je anderen laten denken dat je graag wil stoppen met roken. Maar ondertussen ga je stug door met roken… Haat je roken dan echt zo erg? Wil je dan echt stoppen met roken, of wil je andere mensen laten denken dat je wil stoppen met roken?
Als je echt zo graag wilde veranderen, waarom doe je het dan niet? Wil je het dan wel echt? Goede vraag om jezelf eens te stellen! Is het niet gewoon een ‘maniertje’ om geaccepteerd te worden? Dit is hoe Beier het stelt, voor zover ik nu heb kunnen lezen. Ik ben benieuwd naar zijn boek, want ik denk dat je dit niet overal over kan zeggen (of… toch wel?)
Hetzelfde geldt voor de uitspraak ‘Ik wil niet lullig doen hoor, maar…’. Door dat te zeggen wil je juist wél lullig doen. Je wil mensen laten denken dat je niet lullig wil doen, maar ondertussen wil je juist wel lullig doen.
Sommige van deze dingen zeggen we zonder erbij na te denken. Puur zodat we zijn ‘zoals het hoort’, zoals het geaccepteerd wordt. Grappig eigenlijk… Ik denk dat wel het allemaal weleens doen, maar er niet altijd bij stilstaan. We doen het een, maar zeggen het ander. Ik ga er de komende tijd eens op letten bij mezelf! En jullie? Hebben jullie weleens van die slappe smoesjes of tegenstrijdige uitspraken? Ik wel hoor… ik ga binnenkort in een blog met de billen bloot, haha.
Haha wat een tof artikel! En ook wel herkenbaar, ‘ik wil niet lullig overkomen, maar eigenlijk baal ik erg van dit of dat!’ Hihi , ik geloof wel heel erg ik dat ieder mens kan veranderen als hij het zelf ook gelooft 🙂
Gaaf! Ik herken het wel en ben het deels met hem eens.
Haha heel herkenbaar! Zo zag ik een jaar geleden ook iemand op televisie die zei: Ik wil graag afvallen, en ondertussen kwam het beeld van diegene met z’n hand in een zak chips, rollend op zijn bureaustoel om iets aan de andere kant van de kamer te pakken haha :’) En ik denk dat iedereen het bewust of onbewust altijd wel eens doen inderdaad.
Heel herkenbaar! Vaak denk ik daarna…. Waarom zeg ik dat nou zo? Dan flap ik er dingen uit die ik écht niet zo bedoel… Maar je gaat wel nadenken waarom je dingen op een bepaalde manier zegt….. Maar ik vraag me af…. Hoe verander je dat?
Ps.; goed artikel!!
Wat een goed artikel! En het is inderdaad iets om even bij stil te staan of om over na te denken. In ieder geval komt het woordje “maar” steeds terug in die zinnen… Van “maar” had ik al geleerd dat ze eigenlijk het eerste stuk van de zin ontkrachten; waarop het tweede deel van de zin vaak een negatieve ombuiging is…. 🙂
Goede opening! Wekt meteen de interesse. Zelfs beetje provocerend 😉 ik ben het er deels mee eens. Ik geloof wel dat er mensen zijn die iets echt willen veranderen, maar bij wie het, ondanks dat ze hard hun best doen, niet lukt. Een verslaving bijvoorbeeld is niet makkelijk vanaf te komen. Of bijvoorbeeld gedrag dat je vertoont door psychische problemen (eten, ruzie maken, etc.), terwijl je dat zelf echt anders zou willen zien.
Ja, ik denk ook dat het in zulke gevallen ook niet zo simpel is als in een ‘normaal’ geval!
Het zijn smoesjes ja. Maar veranderen kan natuurlijk ook heel moeilijk zijn. Wil je het dan niet erg genoeg? Voor een deel misschien. Bij mezelf ken ik het “wel willen willen” (iets wat denk ik bij mijn beperking chronische depressie hoort), dan zou ik het wel willen veranderen en toch is er geen motivatie. Dat is dan vooral een gebrek aan zelfvertrouwen. Het mislukt altijd, nu zal het ook niet lukken.
Je moet trouwens nooit tegen een psychiater “Ik wil niet lullig doen, maar…” zeggen. Mijn moeder zei eens iets in die trant toen ik met mijn ouders gesprekken had bij de psych. Dus hij zegt: Doe dat dan ook niet!! Mn moeder deed steeds weer een poging, want ze wilde datgene blijkbaar graag kwijt. En hij maar zeggen: Als je niet lullig wil doen, zeg het dan niet. Ik vond het reuze grappig, vooral omdat het over mij ging en mijn moeder vaak op die manier heel kwetsende opmerkingen kon maken (ze begreep helemaal niks van mijn beperking destijds).
Denk dat je gelijk hebt hoor! Soms wil je iets heel graag, maar kan het echt niet. Maar dan zit daar echt een onderliggende reden achter… zoals bij jou bijvoorbeeld! Denk dat dat wel vaak is bij mensen met een beperking, zij kunnen simpelweg niet altijd voldoen aan wat er sociaal verwacht wordt. Daarentegen kunnen de meeste mensen dat wel, anders was het niet sociaal gewenst. Denk dat het zo in een kringetje loopt! (beetje vaag uitgelegd, hoop dat je het snapt :P)
Hehe, toevallig dat je dat herkent van je moeder (en natuurlijk grappig dat hij haar daarop wees, hihi)
Wat interessant! Ik denk dat veel mensen dit (onbewust) doen. Ik stiekem ook!
Gr. Cato
Goede blog!
Heel herkenbaar inderdaad… Vooral met ‘ik wil meer gaan sporten zodat mijn conditie beter op peil word’ en dat ‘lukt’ dan vervolgens niet…
Haha oh ja, ik denk dat ik ze ook wel heb. Maar moet ook zeggen dat ik van sommige mensen het ook zwaar irritant vind. ‘Ik wil stoppen met roken, maar het lukt me niet’ inderdaad nee. Anders had je het wel gedaan.. Sommige mensen blijven het ook tot vervelends toe herhalen..
Wat leuk om te lezen! En het is echt zo waar!
Best wel herkenbaar! haha.
Goed artikel! Ik ken zoveel mensen die zeggen: ‘ik wil echt beginnen met ontbijten, maar het lukt niet’. Wat een onzin, gewoon 5 min eerder opstaan en een boterham smeren :’) haha.
Ik vind dat Anne een goed punt aansnijdt. Nu heeft zij depressies die haar tegenhouden, maar ik ken ook mensen die zo’n laag zelfbeeld hebben dat zij geloven dat ze iets niet kunnen. Soms is dat heel bizar om te zien van buitenaf.
Het onderschrift onder het plaatje (‘Omdat je het stiekem fijn vindt?’) vindt ik recht voor z’n raap. Ik ben van nature een lui mens, een eigenschap die ik al had vóór ik ziek werd. Zou ik het leuk vinden om actiever en spontaner te zijn? Zeker weten, maar ik ben ook tevreden met de balans die ik nu heb gevonden. Stiekem is het namelijk best fijn om met een kop thee en stukje chocolade Pinterest af te speuren. Anders deed ik het niet zo vaak. 😉
Hehe, vind het echt super stoer dat je dat gewoon toegeeft! 😀 Ook omdat je als chronisch vermoeide nogal eens naar je hoofd geslingerd krijgt dat je ‘gewoon niet zo lui moet zijn’ 😛
Volgens mij is het voor iedereen weleens goed om even lekker lui te doen!
Ja, die vervelende opmerking zijn nog altijd lastig. Gelukkig sta ik nu een stuk steviger in mijn schoenen. Er zit namelijk wel een verschil tussen ‘lekker op de bank liggen luieren’ en ‘rusten op de bank omdat je misselijk bent van vermoeidheid’. Zoals jij ook nog verschillende soorten pijn kan ervaren met verschillende redenen. Niet alles hoeft fibro te zijn. En niemand kan zeggen welke pijn het is, behalve jij.
Haha heel herkenbaar! Ik gebruik best vaak van zulke smoesjes!
Oh haha, jawel… helaas.
haha wat een leuk artikel om te lezen!
het klopt wel, ik zeg ook vaak sorry ik wil niet lullig doen terwijl je dat dus eigenlijk al wel doet.
oeps.
Oh ja hoor, zeker wel. Vooral die over afvallen klinkt herkenbaar in de oren. Mogelijkheden genoeg om gezond(er) en minder te eten, of om meer te bewegen, maar als het er op aan komt…. is de keuze voor makkelijk en lui toch weer makkelijker.
Wat een goed artikel. Eigenlijk is het ook zeker waar. Als je iets écht wilt, dan doe je het ook wel.
Haha, ik kijk nu al uit naar die blog!
Overigens heel herkenbaar dit, goed stuk!
Dat met dat lullig doen is wel waar ja, dan weet je dat je lullig gaat doen en zeg je het alleen maar om die persoon te laten weten dat je ‘m wel aardig vindt maar toch even lullig gaat doen :p Ik denk niet dat het voor álles geldt, maar dat er wel een grote kern van waarheid in zit!
Heel fijn artikel, dankjewel 🙂 Je hebt me echt een beetje geholpen.
Goed artikel!
Zeker nuttig om over na te denken 😉
Echt een leuke site heb je!
Woow jij laat mij eigen kei hard op aarde landen en weer reëel worden. Ik heb al jaren een probleem met eten en zeg elke keer ‘ik wil minder en gezonder eten’ en toch lukt het mij elke keer niet. Maar wat jij hier beschrijft is absoluut 100% waar.
Dit kan mijn insteek goed beïnvloeden en ik ga eens kijken hoe ik het anders kan aanpakken..
Ik wil niet lullig doen! Dat zeg ik dus heel vaak!
Hahah, leuk stukje!
Dit is echt zo herkenbaar!!
Ik vind dit wel een heel goed artikel, ben het er wel mee eens!
Ik denk wel dat je kunt veranderen als je dat wilt. Als je echt wilt stoppen met bijvoorbeeld roken kun je dat best.
Haha heel herkenbaar, ik denk dat ik het zelf ook wel doe. Ga er eens op letten!
Interessant. Ik ga nu beginnen met gezond eten en ik heb geen excuses om het niet te doen!
O, dit is wel heel herkenbaar! Zowel bij anderen als bij mijzelf. Ik zeg wel vaak “niet lullig bedoeld hoor, maar…” Volgens mij wil ik diegene juist behoeden en vast er op voorbereiden dat wat ik zeg lulliger overkomt dan dat ik het bedoel. Maar ik bedenk me nu, door dat juist van te voren te zeggen mensen het automatisch lullig opvatten. Net zoiets als “wij zijn niet duur”. Wat onthoud je? Wij en duur!
Hi, als eerst.. Wat een leuke site heb je!
En naar dit boek ben ik erg benieuwd, het heeft me nu al aan het denken gezet.. haha
Ik ben benieuwd naar die van jou dan!
Goed artikel!
Oh jaaaa dat herken ik helemaal. Toch zit er kennelijk nog iets goeds in die slechte gewoontes, er zit een voordeel aan, want anders konden we ze wel makkelijker los laten. En tegelijkertijd geloof ik er wel in dat je alles kunt veranderen. Als je het echt wilt dus.