Levensles verhaal: Een inspirerende pot golfballen met zand

Onlangs kwam ik op Facebook een ontzettend inspirerend verhaal tegen, een soort levensles. Dit is precies wat ik in 2013 wil gaan doen. Dit verhaal moet je echt even lezen! Ik ben zo vrij geweest om het verhaal te vertalen, simpelweg omdat ik vind dat het gedeeld moet worden.

levensles

Via weheartit

Een professor stond voor zijn filosofie klas en had voor zich een aantal spullen liggen. Op het moment dat zijn les begon, pakte hij een grote, lege mayonaisepot en vulde deze met golfballen. Hij vroeg zijn klas of de pot vol was. En ja, zei de klas, de pot is vol.

Vervolgens pakte de professor een doos met steentjes en gooide deze ook in de pot. Hij schudde de pot en de steentjes rolden de pot in en namen plaats op de lege plekjes tussen de golfballen. Weer vroeg hij zijn klas, is de pot vol? En ja, stemden zij in, de pot is vol.

Toen pakte de professor zijn volgende doos, deze was gevuld met zand. En ook deze deed hij in de pot. Zoals je misschien begrijpt, de zandkorreltjes namen plaats in de lege ruimten die de pot nog had. Toen hij weer vroeg aan zijn studenten of de pot vol was waren zij het unaniem met elkaar eens, ja, de pot was nu echt vol.

De professor haalde twee glazen gevuld met bier onder zijn bureau vandaan en gooide de hele inhoud in dezelfde pot. Het bier vulde de mini gaatjes die nog over waren gebleven. De studenten lachten.

‘Nu,’ zei de professor toen het weer stil was, ‘stel je voor dat deze pot jouw leven voorstelt. De golfballen zijn de belangrijkste dingen – je familie, je kinderen, je gezondheid, je vrienden en je grootste passies – en als je alles voor de rest kwijt raakte en je alleen dit zou overhouden, dan was je leven nog steeds vol, compleet. De steentjes zijn de andere dingen die ook belangrijk zijn, zoals je baan, je huis en je auto. En het zand is de rest, de kleine dingen.

Als je het zand als eerst in de pot doet,’ vervolgde hij, ‘dan is er geen ruimte meer over voor de steentjes en de golfballen. En in het leven werkt dat precies op die manier.

Als je al je tijd en energie besteedt aan kleine dingen, dan zul je nooit meer ruimte hebben voor de dingen die echt belangrijk zijn.

Focus je op de dingen die echt belangrijk zijn voor jouw geluk.

Breng tijd door met je kinderen. Breng tijd door met je ouders. Ga op bezoek bij je grootouders. Neem je partner mee uit eten. Er is altijd nog tijd om het huis schoon te maken en het gras te maaien.

Zorg eerst dat je de golfballen in je pot hebt zitten, de dingen die echt belangrijk zijn. De rest is alleen zand.’

Een van de studenten steekt haar vinger op en vraagt waarvoor het bier stond. De professor lachte en zei ‘Ik ben blij dat je het vraagt. Het bier laat zien dat het niet uit maakt hoe vol je leven ook lijkt, er is altijd ruimte voor een paar biertjes met vrienden.’

Bron van de tekst. De tekst is dus niet door mij zelf geschreven, alleen vertaald.

31 reacties

  1. ashley 2 januari 2013 / 07:46

    Wat een super mooie levensles! Ik had hem nog nooit gehoord, maar het klopt wel! De golfballen zijn het belangrijkste en de rest komt wel. Dat heeft die man wel goed verzonnen, ik zou er zelf niet op komen, haha. Maar wel onwijs mooi!

  2. Hester 2 januari 2013 / 09:47

    Ah wauw, mooi! En van dat bier, dat vroeg ik me ook al af, da’s dan wel een droog antwoord. :p

  3. Fien 2 januari 2013 / 10:06

    Wow, zoiets had ik al een keer gehoord ja, super inspirerend!

  4. Anneke 2 januari 2013 / 10:21

    Ik kende het verhaal al, maar hij blijft mooi. Ik vind het alleen soms wel moeilijk. Je moest zo vaak toch dingen doen waar je eigenlijk geen zin in hebt of het zin er niet van in ziet (ik denk aan rare opdrachten van mijn opleiding) terwijl je die tijd ook zou kunnen opvullen met leuke en belangrijkere dingen.

  5. Lizzy 2 januari 2013 / 11:11

    Wauw wat een inspirerende tekst! Je moet er maar op komen zeg! Erg mooi geschreven, en het zet me zeker aan het denken.

  6. Tamarah 2 januari 2013 / 11:16

    Wauw mooie metafoor met een belangrijke boodschap, helemaal mee eens! Love it!

  7. Lianne 2 januari 2013 / 11:21

    Ik was eens op een bruiloft en toen werd dit ook gedaan! Vind het echt goed 🙂

  8. Lenneke 2 januari 2013 / 11:27

    Heel mooi! Ik houd wel van dit soort filosofische dingen.

  9. roos 2 januari 2013 / 12:44

    Ik had deze ook al op Facebook gelezen ja. Echt heel inspirerend.

  10. Ilse 2 januari 2013 / 12:50

    Inderdaad erg inspirerend. 🙂

  11. Irene 2 januari 2013 / 12:53

    Deze zag ik een tijdje geleden op Facebook ja! Echt een verrassende manier van denken vind ik, het is vanuit een heel ander perspectief dan vanuit waar de meeste mensen denken. I like 🙂

  12. Rosalie 2 januari 2013 / 15:38

    Aaah Lisanna wat lief dat je het vertaalt hebt, mijn engels is zo slecht :(. Wat een mooi verhaal! 😀

  13. Simone 2 januari 2013 / 15:55

    Wauw, wat een mooi stuk. Ik heb er kippenvel van! Het heeft me nu ook wel wakker geschud en weet nu wat me te doen staat. Let’s go for it!

  14. Desi 2 januari 2013 / 16:27

    Deze kende ik al, maar het is echt een mooi verhaal! Fijn dat ik het weer een keer kon lezen, goede reminder 🙂

  15. Renate 2 januari 2013 / 16:29

    Wauw! Dat is een mooi gevonden metafoor zeg 🙂

  16. Isabel 2 januari 2013 / 18:43

    Haha, ohh wat leuk 🙂 Past perfect bij jou!

  17. Tara 2 januari 2013 / 19:14

    Haha, een leuk verhaal met een moraal 🙂

  18. Roxanne 2 januari 2013 / 22:02

    Ik heb deze wel eens eerder gelezen maar hij is zeker goed!

  19. Petra 3 januari 2013 / 12:13

    Ik kende hem al, in een iets andere vorm, maar hij blijft ijzersterk. Zo jammer alleen dat het toch moeilijk blijft om dit in de praktijk toe te passen. Voor je het weet ben je weer drukker met je werk of hobby’s in plaats van bij je oma langs te gaan (ik noem maar iets). Soms zou het fijn zijn om een coach op je schouder te hebben die je dan even helpt herinneren wat er echt belangrijk is.

  20. Deborah 3 januari 2013 / 12:16

    Wat een prachtig inspirerende tekst zeg!
    Maar inderdaad, dit is precies wat we moeten doen.

  21. Vivian 3 januari 2013 / 15:54

    Ik zag deze ook op Facebook, eerst begreep ik het niet helemaal maar jouw uitleg verklaart een hoop, ik vind het een heel mooie manier van tegen het leven aan kijken!

  22. Lisa 3 januari 2013 / 17:46

    Deze heb ik ook al een aantal keren voorbij zien komen op facebook en iedere keer weet het weer een glimlach op mijn gezicht te toveren! Vind dit echt geweldig 😀

  23. Josephine 3 januari 2013 / 19:11

    Wauw wat een prachtige tekst! So true en dit houd ik zeker in mijn achterhoofd. Dat van het bier is wel grappig trouwens haha.

  24. Laura 6 januari 2013 / 22:47

    Ah wauw wat een inspirerend verhaal! Echt heel erg mooi, en ook heel erg waar 🙂

  25. Barbara 27 december 2016 / 00:28

    Geweldig verhaal! Ik zou het filmpje nog weleens een keer willen zien. Heb je een tip waar ik dat kan vinden? Hoe heet die professor?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.