Lichtpuntje #15 Geluk komt van binnen, niet van buiten

Inmiddels weet ik hoe het is om pech te hebben en hoe ik daar het beste mee om kan gaan. Maar soms… dan voel ik me toch een pechvogel en vind ik mezelf even heel zielig. Gelukkig is dat meestal maar van korte duur, want dan bedenk ik: geluk komt van binnen, niet van buiten.(ik oordeel hierbij niet over andere mensen overigens, maar op deze manier spreek ik mezelf ‘streng’ toe) Het maakt niet uit wat er om me heen gebeurt, ik ben degene die kan kiezen hoe ik ermee omga. En dan krijg ik weer zin om er iets aan te doen!

over-geluk

Ik ben heel blij dat ik dat voor mezelf kan bedenken. Dat ik van mezelf weet dat ik het zelf kan veranderen. Het zal niet voor iedereen even makkelijk zijn om dit te doen – voor mij is het op dit moment ook heel moeilijk (ja, vanwege die stomme bijwerkingen; ik voel me verdrietig), maar diep van binnen weet ik dat het zo zit. En dat is een lichtpuntje; hoe naar ik me ook voel, ik weet dat het beter wordt omdat je het voor een (groot) deel ook zelf in de hand hebt.

22 reacties

  1. Dina 17 september 2013 / 07:21

    Je hebt helemaal gelijk. Mooi beschreven.

  2. Tineke 17 september 2013 / 07:47

    Heel mooi geschreven en je hebt helemaal gelijk. Zet je toch wel even aan het denken!
    Liefs

  3. Suzanne 17 september 2013 / 08:09

    Ik vind je echt super sterk en zo positief! Daar kunnen velen een voorbeeld aan nemen. Dikke kus

  4. Anne 17 september 2013 / 08:18

    Mooie gedachte 🙂 Soms heb je dat inderdaad nodig om toch het positieve te blijven zien en je niet te laten leiden door ellende die van buiten komt.

  5. Rosalie 17 september 2013 / 11:00

    En hoe je met de dingen omgaat, ook van binnen dus 😉

  6. Swaen 17 september 2013 / 11:15

    Mooi geschreven, knap van je om zo positief te blijven!

  7. SunshineCin 17 september 2013 / 12:09

    Ik kan nog wel eens wat van jou leren, van jouw positiviteit! Ik heb opgenomen gelegen in het ziekenhuis wegens een complicatie na een operatie. Maar ik heb daar een heel fijn gesprek gehad met de geestelijke verzorger. Niet dat ik nou zo katholiek ben aangelegd, maar die man is een oude leraar van de middelbare school en hij kwam gewoon even een praatje maken en zette me met beide benen op de grond en vertelde ook dat ik niets aan dit kan doen, omdat het al gebeurd is. Dat zette mij aan het nadenken: count your blessings! Succes!

  8. The Beauty Suitcase 17 september 2013 / 13:11

    Ik heb op dit moment echt last van een herfstdip, terwijl ik gek ben op herfst. Helpt altijd wel om zo’n mooi stukje te lezen 🙂

  9. Nem 17 september 2013 / 16:26

    Goed bezig 🙂 het is moeilijk soms, ik hoop dat je je snel weer beter gaat voelen!
    Liefs

  10. Giulia 17 september 2013 / 16:44

    Kort maar krachtig! Hoe moeilijk het ook is, als je dit maar vaak genoeg tegen jezelf zegt begin je het langzaam wel te geloven :). Daarbij kun je jezelf ook bedenken dat je dus ook heel trots op jezelf mag zijn dat je gelukkig bent! Je kunt het niet alleen “negatief” benaderen, maar ook positief: als jij dus tegen jezelf zegt dat je je niet ongelukkig mag voelen omdat je dat zelf kunt veranderen, betekent het ook dat jij de verantwoordelijkheid hebt gehad wanneer je je wél vanzelf gelukkig voelt! Mooi toch!

  11. Yolande 17 september 2013 / 17:07

    Goed van je dat je er zo over kan denken! Hopelijk voel je je snel weer beter Lisanne!

  12. Manja 17 september 2013 / 17:18

    heel mooi! En wat goed van je om er zo over te denken (ben het helemaal met je eens!)

  13. Dagmar 17 september 2013 / 20:37

    Wauw heel inspirerend! Dankjewel voor het delen van deze mooie quote!

  14. Lianne 17 september 2013 / 21:08

    Ik sluit me hier helemaal bij aan! Kop op hoor meis! 😉

  15. Marjolein | Mr.Dork 18 september 2013 / 11:06

    Lieve Lisanne,

    Hou je sterk, hou je vast aan je lichtpuntjes. Het is zó moeilijk, ik weet het. Soms lijkt het voor mij alsof ik gedoemd ben, ik wil niet zijn wie ik ben en ik wil me niet voelen zoals ik me voel. En dan het andere moment, denk ik. Stik! Stik rot-Fibromyalgie en stik rot-(waarschijnlijk)ME/CVS-ofwatdatanderemagzijn. Barst maar lekker, het is MIJN lijf, MIJN leven en ík bepaal zelf of dat ik me vandaag goed of slecht voel.

    Het is zo verwarrend. Het ene moment straal je en kun je de hele wereld aan en is je geest sterker dan de pijn en het volgende moment lijkt het weer de overmacht te nemen.

    Hou vol, goed dat je ook van dit een lichtpuntje maakt. Want zo móét je het leven blijven zien. Positief, ook al heb je rot dagen.. Dikke knuffel!

    x Marjo

  16. Anne 25 september 2013 / 12:34

    Ik voel me aangesproken….. ik ben de positiviteit echt even helemaal kwijt. Mijn houvast is dat ik weet dat het wel weer terug komt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.