Mensen die exact weten wat ze willen en daar voor de volle honderd procent voor gaan. Wat een inspirerende mensen zijn dat, vind je ook niet? Dat vond ik dus ook, ik zag zulke mensen echt als een voorbeeld. Totdat ik tot de ontdekking kwam dat dat helemaal niet bij mij zou passen.
Een visie
Ik vind het zelf super mooi als mensen exact weten wat ze willen in het leven. Dat ze wanneer ze tien zijn eigenlijk al weten dat ze juf willen worden. Misschien weten ze op dat moment nog niet exact waarom ze dat willen, maar ze willen het al wel.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor sommige jongeren die op de middelbare school al begonnen met ondernemen. Bijzonder, vooral als er ook echt een plan ligt voor het bedrijf en de persoon in kwestie echt een visie heeft.
Ze weten precies waar ze naartoe willen en tsja… waarom dan niet alvast beginnen?
Ik vind dat super mooi en bijzonder. Dat wilde ik ook!
Visieloos
Ik zou geen mindstyleblogger zijn als ik hier zelf nog nooit over had nagedacht. Wat is mijn visie? Wat is voor mij en mijn bedrijf het ultieme? Wat wil ik op lange termijn bereiken? Wat zou echt mijn ultieme droom zijn?
Natuurlijk heb ik wel een aantal dingen waarop ik me focus en waar ik naartoe werk, maar eigenlijk is dat voor mij helemaal niet zo belangrijk.
Wat ik heb gemerkt is dat het voor mij juist heel belangrijk is om in het moment te leven en juist van de situatie waarin ik op dat moment zit het beste te maken. Dat is ook een uitdaging! Nu is mijn situatie misschien iets anders dan die van een gemiddelde leeftijdsgenoot, maar ik vermoed dat ook als ik niet ziek was geweest er geen plan voor de lange termijn had gelegen.
Bouwen aan de toekomst
Is het dan zo dat ik de toekomst totaal onbelangrijk vind? Nee, ook niet helemaal. Ook ik vind het leuk om naar iets toe te werken en met iets groters bezig te zijn dan alleen vandaag. Ook als dat bestaat uit wat minder leuke dingen.
Maar ik merk dat ik juist veel gelukkiger ben als ik kijk naar wat mij vandaag gelukkig maakt. Dat is (vaak) werken aan iets wat langer dan een dagje, een weekje of een maandje duurt. Maar jaren vooruit kijken en daarvoor een plan maken en dat uitvoeren? Dat past helemaal niet bij mij. Op dit moment niet in elk geval.
Nog steeds heb ik veel bewondering voor jongeren met een (succesvol) bedrijf die vooruit kijken. Maar onlangs bedacht ik dus dat dat helemaal geen voorbeeld is voor mij omdat het niet bij me past. Wat past er beter bij jou, langetermijnplanningen en kijken naar je toekomst of doen wat je vandaag gelukkig maakt?
Ik heb nooit geweten wat ik wil. Het begint wel steeds meer vorm te krijgen, maar echt een visie voor de toekomst heb ik nooit zo gehad. Vroeger vond ik het heel frustrerend om nooit een duidelijk beeld te hebben van wat ik wilde, maar nu vind ik het eigenlijk wel prima. Het is gewoon hoe ik ben. En ik heb gemerkt dat hoe minder het me uitmaakte dat ik het niet wist, hoe beter ik ging weten wat ik wel en niet wilde. Waarschijnlijk hield ik mezelf een beetje tegen met het gepieker erover en het idee dat ik het allemaal al zou moeten weten en plannen haha! Ik heb nu wel meer ideeën over wat ik de komende paar jaar zou willen doen. Maar al met al blijf ik vooral een “we zien wel hoe het loopt persoon” 🙂
Heel mooi artikel! Zelf ben ik heel erg van het go with the flow, al strookt dat niet helemaal met mijn drang om alles onder controle te hebben. Dat zijn twee tegenstrijdigheden die niet echt matchen met elkaar. Ik krijg het gelukkig steeds beter onder de knie.
Ik doe maar wat. :’)
Haha. Same here.
Ik zou vroeger altijd schrijfster worden en nu blog ik. Ook wist ik in groep drie al dat ik juf wilde worden en tien jaar later ben ik nog steeds bezig met leertechnieken en neig ik naar de pabo toe als vervolg studie. Toch ben ik een enorm go with the flow mens.
Beetje van beiden. Ik heb niet écht een visie, maar de laatste tijd weet ik wel iets meer wat ik wil. Leuk artikel, zet je aan het denken!
Ik had altijd een redelijk duidelijk beeld van mijn toekomst. Een work hard, play hard leventje.. Maar toen werdt ik ziek. Dat gaat er dus (waarschijnlijk) niet meer inzitten. Daar heb ik het ontzettend moeilijk mee gehad dus voortaan probeer ik zo veel mogelijk per dag te leven. Als je namelijk ver vooruit plant kan het ook ontzettend tegenvallen, en soms neem je andere wegen die je op een veel mooiere plaats brengen.
Hier ben ik nu heel erg mee bezig! Ik zou hel graag precies willen weten wat ik wil, wat ik leuk vind, maar daar ben ik echt nog naar aan het zoeken.
Wow, wat, zijn er al jongeren die nu een bedrijf hebben? Noem eens een voorbeeldje? (: Erg knap dan dat ze dat nu op deze leeftijd al kunnen en er voor gaan. Ik zou zo’n angsthaas zijn dat ik te weinig tijd zou hebben voor school etc. Ik geef je trouwens helemaal gelijk. Je geniet van dag tot dag. En zo heb je ook net wat meer aan je dag denk ik. Ik maak me trouwens soms wel even zorgen, dat ik nog stééds niet weet wat ik wil.
Ik heb nooit geweten wat ik wou. Ik veranderde ook om de haverklap met alles: sport, opleiding, kledingstijl, etc. Wel weet ik dat ik vooral geen kantoorbaan moet nemen en werk ik het liefst in de winkel met klanten om mij heen. Maar of ik gewoon een simpele medewerker wil blijven of hogerop wil, ik weet het niet. Van mij hoeft het niet zo als ik zie hoeveel stress mijn supervisor en departmentmanager hebben. Maar in de baantjes die ik heb gehad hoor ik telkens weer je hebt potentie je moet doorgroeien. Maarja wil ik dat wel? Ik ben best stress gevoelig en als ik zie hoe hun soms rondlopen, mij niet gezien haha. Maarja ik weet aan de ene kant dus ook niet of ik wel onder een baas wil blijven werken of van mijn hobby mijn baan wil maken. Achja ik twijfel al mijn hele leven en zo ben ik nu eenmaal. Soms wou ik dat ik wist wat ik wilde, dat zou een hoop geld aan studies hebben gekost haha.
Pfoeh. Ik kom altijd om in de vele dingen die ik écht wil doen. En ik denk dat het een kwestie is van “gewoon” doen en genieten… Als het echt een droom of passie van je is, dan blijft het hangen. Dan ben je er goed in, dan ga je ervoor, dan hou je ervan en dan komt het goed.
Als ik sinds mijn puberteit me vast had geklampt aan dat ene ding dat ik wilde (apothekers assistente worden), dan had ik zoveel mooie ervaringen en andere andere “visies” niet bekeken. Super zonde zou dat zijn geweest, want dan had ik mijn wereldje heel klein gemaakt.
Dankzij het hebben van vele visies en dromen en daar actief achteraan jagen is mijn wereld juist groot, weet ik veel verschillende dingen en ken ik heel veel verschillende inspirerende mensen. Dus eigenlijk probeer ik beide dingen heel erg hard: leven in het nu en -altijd- een visie najagen.
Wat een inspirerend artikel heb je erover geschreven. Ik ga er nog eens goed over nadenken.
Ik denk dat ik op dit moment leef in het moment, omdat het denken over de toekomst me simpelweg te angstig maakt. Hoe ik dit vroeger deed weet ik eigenlijk niet meer!
Toen ik jonger was, wist ik totaal niet wat ik wou worden. Gelukkig weet ik het nu wel en heb ik een mooie doel voor ogen.
Goed artikel! Ik vind het ook inspirerend dat mensen al vanaf jongs af aan een visie hebben en daar gewoon voor gaan! Ik ben wel iemand die langetermijnplanningen heeft. Ik vind het fijn om ergens naar toe te werken en een doel te hebben! maar sinds ik ben gaan beseffen dat de kans klein is dat ik ooit beter word probeer ik ook meer te genieten van elke dag en kleine doelen te stellen. Ik merk ieder geval dat achteraf gezien korte termijn doelen ook iets beter bij me passen, maar ik kan het toch niet laten om langetermijnplanningen te maken!
Ik had eigenlijk hetzelfde als jij; ik keek zo ontzettend op tegen mensen die een doel hadden met hun leven en daar helemaal voor gingen! Mijn broertje is er zo een, in de brugklas zei hij al: ‘later word ik dominee’, en nu is hij afgestudeerd theoloog en wordt hij zondag bevestigd bij zijn eerste gemeente *trotskijkt* Nou ja, zo wilde ik dus eigenlijk ook zijn, iemand die weet wat ze wil en daar volledig voor gaat.
De laatste jaren heb ik erg moeten leren dat zo leven niet bij mij past. Ik vind teveel leuk om me helemaal op één ding te richten, en als ik me nu richt op wat ik leuk vind volg ik ook de weg die ik moet volgen. Net als Lauri wilde ik als kind al schrijfster worden, als tiener wilde ik een studierichting volgen en daar dan over schrijven in een tijdschrift, nu schrijf ik op mijn weblog. Eigenlijk doe ik dus precies wat ik als 15-jarige wilde doen, ik word er alleen niet voor betaald zoals ik toen hoopte, en omdat ik altijd vond dat ik een weg moest kiezen is het uiteindelijk een omweg geworden. Ik wilde ook altijd met kinderen werken, maar het onderwijs is niets voor mij. Nu durf ik te proberen moeder te worden, en te genieten van vrijwilliger zijn bij scouting, en dat is óók goed en met kinderen werken. Zo, heb ik geleerd, komt er altijd wel iets op mijn pad als ik met de Flow mee durf te gaan in plaats van alles te plannen.
Wat een goed geschreven artikel! Ik dacht altijd precies wat ik wilde, maar dat bleek achteraf allemaal bewijsdrang te zijn. Ik heb inmiddels drie verschillende studies gedaan maar ben er achter gekomen dat dit gewoon niet mijn ding is. Soms best lastig in een maatschappij waar het de normaalste zaak van de wereld is dat iedereen maar zo hoog mogelijk moet afstuderen..
Zelfde probleem hier!
Ik ben zelf heel ambitieus en wil echt een uitdagende baan later. Daar werk ik dan ook hard voor en daar word ik gelukkig van 🙂 Maar ik heb wel gemerkt dat je af en toe even moet stilstaan en kijken wat je allemaal al hebt bereikt. Anders ben je alleen maar bezig met de toekomst en vergeet je in het hier en nu te leven. Daarom heb ik nu ik weer aan een nieuwe uitdaging begin ook besloten om weer veel actiever te gaan bloggen, zodat ik mezelf dwing alles goed op te slaan en op te schrijven zodat ik er later ook nog naar terug kan kijken.
Nooit geen grote droom gehad of weten wat ik echt zou willen! Vandaar dat ik nu soms ook vastloop in waar ik heen wil, binnenkort start ik met een traject om te kijken hoe ik mijn ‘talenten’ zoals ze dat zo mooi noemen goed kan gaan benutten.
Mooi artikel! Goed om hier eens bij stil te staan. Ik vind het maar lastig om hier iets over te zeggen. Het ene moment ben ik heel erg bezig met de toekomst en het andere moment juist weer met het nu. Is dat vreemd? Verder heb ik vaak wel een aantal ideeën over mijn visie voor later, maar helemaal uitgewerkt is dat zeker niet.
Ik wist al vanaf een jaar of vier wat ik met mijn leven wilde. Ik heb dat ook gedaan. Ik heb aan het conservatorium gestudeerd en mijn diploma gehaald. Echter … nu …. een paar jaar later … droom ik van iets nieuws en ben ik opnieuw mijn toekomst aan het plannen. Kortom: Ik kijk vooral op de langere termijn. 😉
Ik doe eigenlijk iets wat er een beetje tussenin zit. Voor dingen zoals het kiezen van een studie moest ik me wel bezig houden met wat ik op de lange termijn wil. Nu ben ik blij met mijn keuze en de richting die ik op ga, maar ik heb nog steeds geen flauw idee wat ik nou precies ‘wordt’ als ik hiermee klaar ben. En dat vind ik ook niet erg! 🙂 I’ll go with the flow for as long as I like where it’s going, haha.
Ben zelf ook een meer go with the flow kinda girl. Eigenlijk kijk ik veel te weinig op lange termijn – ik zou het mss beter doen – maar ik zal wel zien waar de toekomst mij brengt.
Mooi geschreven! Ik leef heel erg naar het heden toe, ik vecht voor alles wat ik in de toekomst wil bereiken. Een groot nadeel ervan is dat je soms vergeet dat je ook van t nu moet genieten en daar probeer ik nu dan ook op te letten 🙂
Het komt zoals het komt en globaal probeer ik wel het een en ander te sturen. Ik heb globale wensen, soms werk ik ernaartoe. Maar ik heb ook gemerkt dat hetgeen wat voor jou bestemd is, vanzelf op je pad komt als je eraan toe bent.
Het is eigenlijk iets van twee kanten. Ik vind het leuk om ergens naartoe te werken, maar ook heerlijk als nog niets zeker is, dat ik nog niet weet wat de komende maand gaat brengen, me laten verrassen. Go with the flow leven is heerlijk, voor een bepaalde periode dan. Af en toe zekerheid en weten hoe en wat is ook fijn. Zolang dat mooi in balans blijft is mijn leven best wel okay 🙂
Lastig lastig. Ik heb wel een vaag idee wat ik graag zou willen doen/zijn enz, maarja you never know! Je kan de toekomst niet helemaal uitstippelen, die vormt zich om jou 🙂
Ik vind het heel moeilijk om op lange termijn vooruit te kijken. Het is namelijk onzeker hoe het dan met mijn toekomst is. Het enige wat ik zeker weet is dat ik moeder wil worden en verder heb ik echt geen idee. Ik leef niet helemaal met de dag, meer met de week met een paar afspraken die wel langer van te voren gemaakt moeten worden.
Ik experimenteer met een combinatie van beide. Ik geniet zoveel mogelijk van het heden, maar ik probeer me toch ook voor te bereiden op de (nabije) toekomst.
Ik heb me altijd zo druk gemaakt omdat ik niet wist wat ik wilde! En sinds een jaar heb ik het los moeten laten en krijg ik ineens creatieve energie! Dus ik ben om: go with the flow! Al ben ik het met je eens dat een beetje houvast natuurlijk wel fijn is. Het past ook niet helemaal bij mij om alleen maar te doen wat in me opkomt. Maar bezig blijven met welke opleiding of welk beroep perfect bij me past ben ik mee gestopt! Heerlijk!
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje als jij en zou echt willen dat ik een passie had of een lange termijn doel. Maar ondanks dat ik wel veel probeer kom ik er maar niet echter wat ik echt leuk vind. Dus kies ik maar voor de opties die het minst vervelend/nadelig zijn.
Ik ben zo iemand die altijd precies weet wat ik wil, en niet stopt totdat ze dat bereikt heeft. Soms is dat best lastig voor mijn omgeving omdat ik me door niets en niemand laat tegenhouden, maar als ik eenmaal een idee in mijn hoofd heb dan wil ik gewoon dat dat precies op die manier gebeurt. Toch kan ik me voorstellen dat niet iedereen zo is, ik heb het gewoon al vanaf kind gehad. Ik heb ook (bijna) nooit moeite met kiezen, best prettig haha 🙂
Het is bijzonder knap als je op jonge leeftijd al weet wat je wilt, maar dat dan je leven ook nog eens zo loopt dat het kan. Zelf wist ik al heel jong wat ik wilde, echt al op een jaar of 4, deze droom heb ik getracht na te leven, maar helaas al voor mijn 18de strandde deze droom. In de jaren er tussen zijn er wel meerdere dingen voorbij gekomen die me heel leuk leken, maar ik had maar 1 doel. Helaas is het er niet van gekomen en heb ik mijn doelen bij leren stellen, hierdoor ben ik meer met de flow meegegaan. Tot dat ik er nu in het laatste jaar achter ben gekomen dat het meer de flow van mijn omgeving is. Onbewust ben ik me gaan laten sturen na het stranden van mijn eigen toekomstbeeld. Tuurlijk zijn er wegen die ik 100% zelf heb gekozen, maar professioneel gezien ben ik niet gekomen waar ik wilde zijn. Nu probeer ik een nieuw alternatief plan op te stellen voor mezelf, ben niet meer de jongste, maar je bent nooit te oud om je koers aan te passen.
Voor mij is het ook heel dubbel: ik vind het heel belangrijk om in het hier en nu blij te zijn met wat goed gaat en met alles wat mij nu gelukkig maakt, maar tegelijkertijd ben ik ook bezig met werken aan mijn toekomst en mijn dromen. Maar eigenlijk beschouw ik dat ook een beetje als iets wat vanzelf moet komen: ik studeer en ontwikkel me op stage, en als ik daar mijn best voor doe en ervan geniet, werk ik ook meteen aan mijn droom en ik ben in het nu gelukkig.