Primark en ziekenhuisspulletjes

Vrijdag toen ik weer naar huis mocht vanuit het ziekenhuis zijn we naar de Primark geweest. Van Amsterdam naar Hoofddorp is niet zo heel ver, en er was koopavond. Dus ik vond wat shoptherapie wel op zijn plaats.

Het jurkje linksonder hoop ik morgen aan te doen naar een gala. Ik weet alleen nog niet of ik daar heen kan want ik moet morgen weer naar het ziekenhuis. Maar anders gaat-ie gewoon een andere keer aan, want hij kan ook gewoon op een broek. maar het jurkje is dus mijn favoriet. het zwarte shirtje is ook leuk voor het uitgaan, leuk gewoon voor op een broek. Het onderbroekje is te klein, haha. Verder had ik nog wat ondergoed gekocht, maar dat vond ik niet zo gepast om aan jullie te showen, haha.

En ook toen ik in het ziekenhuis lag werd ik verwend. Tijdschriften zodat ik fijn een beetje kon lezen. En daarnaast een pen, uit de nieuwe Bruna hier in de buurt. Op de voorkant van het doosje waar de pen in zit staat Een speciaal cadeau voor jou, op de pen staat mijn naam, en op dat dingetje wat om  het doosje heen zit staat de betekenis van mijn naam, Lisanne, een inteligente doorzetter. Dat is toch wel fijn om te lezen op dit moment.

Dat was wat ik eventjes aan jullie wilde laten zien. Ik word altijd zo blij van nieuwe spulletjes, hoe stom dat ook klinkt. Ach, wij vrouwen mogen dat, blij worden van shoppen. Nietwaar?

Happy thoughts

Ik ben helemaal happy! Oke ik geef toe dat ik me niet geweldig voel, maar ik voel me wel blij. Waarom ik zo vrolijk ben? Hieronder een quote en een lijst met mijn gedachten.

A happy person is not a person in a certain set of circumstances, but rather a person with a certain set of attitudes.
Hugh Downs


Foto door pinksherbet op Flickr

Zoals ik al zei, ik voel me niet goed. Ik vind mezelf ook niet echt een geluksvogel, haha. Maar ik ben wel blij. En dankbaar. Zie hieronder een lijstje met een paar van mijn happy thoughts:

  • Mijn eigen bedje ligt zo lekker.
  • En mijn eigen kussen ook.
  • Er is niemand die me vroeg wakker maakt.
  • Ik hoef niet meer uit te kijken over de HvA.
  • Het is zo heerlijk rustig in mijn eigen kamertje.
  • Ik heb het gister super gezellig gehad met mijn vriendinnetjes. Veel gezelliger dan normaal!
  • Ik ga dinsdag weer naar school, hoop ik. En op de fiets haha.
  • Vanaf nu weer lekker schrijven voor mijn website, heb er zin in!
  • De schoolkrant is bijna klaar en hij wordt leuk!
  • De douche hier thuis is eigenlijk toch wel fijner dan die in het ziekenhuis.
  • Ik kan lekker de hele dag zelf weten wat ik doe.
  • Ik heb geshopt bij de Primark in Hoofddorp!
  • Volgens mij ben ik weer een beetje aan het afvallen.

Ik ben vooral heel erg blij dat ik terug ben uit het ziekenhuis. Nu ik heb ervaren hoe het is als het erger is, ben ik juist extra dankbaar voor het fijne plekje dat ik hier heb. Dus ik ben lekker aan het genieten van eigenlijk helemaal niets bijzonders. Wat zijn jouw happy thoughts op het moment?

I'm back!

Hallo lieve lieve lieve lezers! Allereerst wil ik jullie even bedanken voor alle lieve berichtjes op mijn blog. Heel erg lief!

Ik ben weer thuis uit het AMC. In totaal ben ik er drie dagen geweest, maar het voelde als 3 maanden. Ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn eigen kamertje, mijn eigen bedje en gewoon lekker thuis zijn! Wat ik gedaan heb in het AMC? Vooral heel erg veel wachten. Maar voor de mensen die het wat interesseert zal ik er iets over vertellen.


Het uitzicht vanuit mijn bedje

Toen ik op de afdeling binnen kwam werd ik naar mijn bed gebracht. In een kamer met nog 8 mensen en heel veel piepjes en heel veel stemmen. De verplegers was het gelukkig al binnen 2 minuten duidelijk dat ik daar niet helemaal hoorde, haha. Dus toen werd ik op een tweepersoons kamer gezet. Uiteindelijk heb ik daar bijna de hele tijd gelegen, vooral in mijn eentje.

Verder heb ik vooral dagen lang gewacht. er zijn 2 onderzoeken geweest, en een wat langer gesprek. En natuurlijk steeds allemaal artsen aan mijn bed. Maar mijn dagen werden gevuld met continu wachten. Wat er allemaal precies onderzocht is en wat daaruit kwam daar ga ik jullie niet mee vervelen, maar ik word binnenkort in een ander ziekenhuis voor een langere periode opgenomen.

Gelukkig had ik hele leuke verplegers en artsen. Ik werd vooral door jonge mensen (en studenten) geholpen, dus dat was wel heel erg leuk. Aan de andere kant ook wat minder, omdat er ook mensen van mijn leeftijd daar werkten. Normaal vind ik dat nooit erg, ik gun alle mensen van mijn leeftijd het beste! Maar ik realiseerde me daardoor zo dat ik nooit een hbo zou kunnen doen. En dat ik dan nog uitkeek over een gebouw van de HvA (het groenige gebouw links op de foto met dat lichtstreepje/letters erboven) hielp ook niet echt mee.

Dus ik moet eerlijk toegeven dat ik het niet echt (echt niet) leuk vond. Maar ik heb het achter de rug. En ik ben nu alleen maar blijer om weer lekker thuis te zijn. Dus ik ga de komende dagen extra genieten van het weer terug thuis zijn! Haha.

Flabbergasted

Leuk woord he, ik wilde het ook graag eens gebruiken, haha. Goed, ik was gister dus flabbergasted. Verbaasd. Heel erg verbaasd. Zo verbaasd dat ik een minuut met mijn mond open heb gezeten. Ik kreeg namelijk mijn scheikunde toets terug.


Foto door Kmark op Flickr

Na een week ziek te zijn geweest werd ik op een maandag wakker met het gevoel: Jaaa! Ik werd vroeg wakker en ging naar school om mijn scheikunde toets te maken, zonder te leren. Ik had vorige week maandag gewoon een goede dag. Dus ik maakte mijn scheikunde toets even.

Je moet weten dat ik helemaal niet goed ben in scheikunde, nooit geweest. Ik ben ook bijna nooit aanwezig geweest bij scheikunde de afgelopen 2 jaar. Afgelopen periode was ik wel bijna alle lessen aanwezig. Mijn toets ging niet echt goed, maar ik had het achter de rug, dat was het belangrijkste.

Gister kreeg ik dus mijn toets terug. Nog nooit haalde ik hoger dan een 6.2, bijna altijd een 5. Deze keer rekende ik op iets tussen en 3 en een 5, het ging wel, maar zonder te leren zou ik, als matige scheikundeleerling, natuurlijk nooit een voldoende halen.

We zaten in de les, en de leraar deelde de toetsen uit. Op mijn tafel legde hij een blaadje neer. Stiekem wilde ik niet kijken, maar mijn nieuwsgierigheid won het. Maar wat ik toen op mijn blaadje zag staan… dat klopte niet. Was dit mijn toets? Stond mijn naam erop? En mijn handschrift? Dit was mijn toets! Ik had een 6.7!!!

Ik, degene die altijd slecht is geweest in scheikunde, had een voldoende gehaald. Voor een toets waar ik niet voor geleerd heb. Ik ben echt onwijs blij! Hoe blij kun je zijn om een cijfer? Heel erg blij dus, haha! Dit is ook nog eens een goede motivatie voor mij om in zo veel mogelijk lessen aanwezig te zijn. Wanneer was de laatste keer dat jij stomverbaasd was?