Gezondheidsupdate: Lorentztherapie en Havvn JUS

Lisanne / / 7 reacties

Voor ‘t eerst op mijn blog een update over mijn gezondheid. Niet om te vertellen hoe goed of slecht het gaat, maar om te vertellen hoe het is met de Havvn jus waarmee ik tijdelijk gestopt ben. En over hoe de lorentz (APS) therapie bevalt.


Via weheartit.com

APS-therapie
Voorheen had ik het steeds over lorentztherapie, maar het apparaat waaraan ik lig bij de therapie is het APS apparaat. Over de therapie zelf vertelde ik hier al eerder. De therapie werkt door middel van stroompjes die door je lichaam heen gaan. Hierdoor zouden spieren losser worden en afvalstoffen moeten worden afgevoerd. Klinkt heel aantrekkelijk voor iemand met fibromyalgie, inmiddels ben ik bezig met de tweede ronde.

Ik kan jullie vertellen: het werkt. De eerste keer na de therapie kon ik het al voelen, m’n schouders waren losser. M’n hoofd knalrood en m’n ogen vielen bijna dicht, maar ik had minder pijn. De therapie is steeds 3 keer in de week, 2 weken achter elkaar. Die eerste twee weken ben ik kapot moe geweest, maar het was het waard.

Vandaag, zo’n 5(?) weken na het beginnen van de eerste sessie, ben ik weer voor het eerst naar de APS therapie geweest. Weer ben ik erg moe (dat was te verwachten, haha), maar dat geeft niet want ik weet dat het helpt. Ik voel me veel losser en lichter. De verpleegkundige zei dat hij kon zien dat ik makkelijker bewoog en ook uit de vragenlijsten die ik heb ingevuld bleek dat het echt geholpen heeft.

Havvn JUS
Alweer een tijdje terug schreef ik deze review over Havvn JUS. In dat stuk schreef ik dat ik niet zo goed wist wat het deed voor m’n energie, dat ik daar eigenlijk niet zo veel van gemerkt heb. Maar ik ben inmiddels gestopt met de jus, en ik kan je vertellen dat ik het nu wel merk.

Wat ik merk is dat ik me vooral wat energieloos/futloos voel, ik voel me niet echt opgewekt. Daarnaast heb ik, nu ik gestopt ben met de jus, weer veel meer last van buikpijn. Grappig, want toen ik het wel nam heb ik er helemaal niet bij stil gestaan dat m’n buikpijn minder was. Conclusie dus is dat ik de jus weer opnieuw ga kopen, het werkt gewoon goed.

Van mijn vijand een vriend maken

Lisanne / / 5 reacties

Ken je dat, een vriend die eigenlijk geen vriend is? Hij is altijd in de buurt, blijft je overal bij lastig vallen. En dat altijd precies op de momenten dat het niet uitkomt. Ik heb er een, het is de pijn.

Hij volgt me altijd, wat ik ook doe. Als ik eens iets leuks ga doen dan denkt deze beste vriend dat hij mee mag. Maar dan wel zonder toestemming. En ja hoor, dan komt hij me weer lastig vallen.


Foto door yamagatacamille op Flickr

Ik heb hem uitgescholen, in elkaar geslagen, ik heb verdelger gebruikt. Niets helpt. Ik moet met hem leren leven. Ik moet het onder ogen zien. Hij is er gewoon altijd, hij gaat niet weg.

Altijd ben ik onaardig geweest tegen hem, in de hoop dat hij misschien zou opgeven en vertrekken, maar nee hoor. Hij bleef rustig achter me aan zitten. Hij geeft niet op.

Misschien moet ik eens proberen om aardiger te zijn tegen de pijn, naar hem luisteren. Zitten wanneer ik voel dat hij wat aandacht nodig heeft. Liggen wanneer hij dit nodig vindt. Oke, zo aardig is misschien overdreven. Maar ik spreek bij deze met mezelf af dat ik aardiger tegen hem zal zijn in de toekomst.