Marrokanen stelen altijd, ICT’ers zijn nerds, negers zijn lui, Hollanders houden van fietsen en mannen zijn sterk. WAT een onzin! Waarom gaan we zo vaak uit van dingen die we zonder reden hebben aangenomen? Ik zou het niet weten, maar volgens mij maken we ons er allemaal schuldig aan.
(omdat alle Hollanders zo van fietsen houden)
Fietsen is een van de dingen waar ik simpelweg van houd. Fietsen is een van de dingen die mij onwijs gelukkig kan maken. Eerder schreef ik al dat fietsen mijn stukje geluk is. Laatst vond ik een briljant plaatje en natuurlijk wil ik die graag met jullie delen.
Mooie fiets met al die bloemetjes he? Zelf heb ik de hele winter nauwelijks gefietst, kon ik niet meer. Het was te koud en mijn lichaam verzette zich. Maar nu het weer mooier weer is ben ik beste vrienden met mijn superfiets, mijn elektrische maatje.
Dus… genoeg redenen om deze lente extra vaak de fiets te pakken, of niet?
De zon schijnt en het is heerlijk weer buiten, je zit op de fiets. Je fietst over de weg, of over een fietspad. Maakt niet uit waar naartoe. Je hoort de vogeltjes fluiten, je hoort de wind door de bomen waaien. Je hebt het niet warm en niet koud. Je voelt je alsof je de hele wereld aan kunt, en er verschijnt een glimlach op je gezicht.
Het klinkt misschien heel stom, maar ik ervaar dit bijna elke dag, als ik naar school fiets. Ik vind fietsen fantastisch, en helemaal als het niet regent, of heel koud is, of als het hard waait. Ik hou van fietsen als het normaal weer is, ik geniet ervan.
Hoe dit komt? geen idee, misschien omdat ik een aantal jaar lang niet heb kunnen fietsen, twee en een half jaar. Nu ruim twee jaar geleden hebben mijn ouders een elektrisch gevaarte voor me aangeschaft, gewoon een fiets die stiekem twee keer zo hard(of meer, of minder) voor je vooruit gaat dan dat je eigen kracht eigenlijk doet. Een Batavus Padova Easy. Heerlijk zo’n fiets, ik kon weer fietsen!
Vanaf dat moment ben ik in gaan zien hoe fijn fietsen eigenlijk wel niet is. Nu ik dichter bij school woon fiets ik op eigen kracht naar school, op mijn normale fietsje, en dat gevoel is nog vele malen beter dan op mijn elektrisch gevaarte. Het gevoel dat je zelf vooruit komt, over het fietspad, over de weg, terwijl je geniet van alles wat je voelt, hoort en ziet en je zelf kan weten waar je heen fietst.
Wanneer ik alleen op mijn fietsje zit, het liefst als de zon schijnt, dan verschijnt er bij mij een glimlach op mijn gezicht. Fietsen is mijn stukje geluk, wanneer ik een rotdag gehad heb, en ik fiets van school terug naar huis, dan krijgt mijn fietsje me weer aan het lachen.
Ik wil jullie graag een bijzondere blog laten zien. Vandaag kreeg ik op twitter een tip over deze blog, en meteen was ik geboeid.
Het gaat om de blog cyclingthedistance, van Marc. Marc is een jongen van achttien jaar oud, die graag veel van de wereld wil zien. Zijn plan is om in een jaar door zestien verschillende landen heen te reizen (20. 000 km), en hij doet dit op de fiets. Ja, echt, op de fiets! Hij houdt zijn lezers met zijn blog op de hoogte van de dingen die hij meemaakt.
Omdat beelden en video’s zo veel meer zeggen dan woorden, kun je het beste kijken naar het filmpje dat hij heeft gemaakt. Door het filmpje krijg je een hele goede indruk van hoe zijn reis is.
Hoezo Laura Dekker is leuk dat ze een beetje rond gaat zeilen? Dit is veel leuker! Ik vind dit zelf een hele inspirerende blog. Veel mensen willen graag veel reizen, maar doen het niet, deze jongen doet het wel, op zijn achtiende!
Ik blijf hem zeker volgen, wat vinden jullie ervan?
