Vijf feel good factoren

Soms is een goed humeur veel dichterbij dan je denkt. Meestal word je blij van de meest kleine dingen, toch? Dan zou het ook simpel moeten zijn om jezelf op te vrolijken als dit nodig is.

When I do good, I feel good. When I do bad, I feel bad. That is my religion.
Abraham Lincoln

Wanneer hetgeen wat je doet, goed gaat, dan voel je je goed. Zo simpel is het. Maar hoe zorg je dat jij je voelt alsof het goed gaat? Ik zal het je vertellen!


Via weheartit.com

Goed in je vel
Om te beginnen moet je lekker in je vel zitten. En dit bedoel ik niet figuurlijk, maar letterlijk. Wat is een beter gevoel dan leven in een fit en getraind lichaam? Van (naar jouw mening) een pondje te veel word je niet blij. Doe er dan iets aan, zo moeilijk is dat niet! Weet wat je eet en sport. Fijne bijkomstigheid is dat je na het sporten een voldaan gevoel hebt. Een dag alleen maar gezond eten kan trouwens ook een erg voldaan gevoel geven.

Lees!
Ja, ook als je niet van lezen houdt. Sla gewoon eens een boek open, lees de krant, of koop een interessant tijdschrift. Het gevoel dat je iets geleerd hebt zal je onbewust ook een goed gevoel geven. En zo erg  is het niet toch, lezen? En als je het wel vervelend vindt, doe het eens gewoon, het zal je verbazen hoe interessant het kan zijn.

Een rommeltje in je huis is een rommeltje in je hoofd…
Persoonlijk vind ik het toch wel een beetje jammer. Maar het is nu eenmaal zo, als je omgeving fijn opgeruimd en georganiseerd is voel je je gewoon beter. Word jij blij als je je kamer binnenkomt en je nauwelijks een stap kunt zetten? Nee inderdaad, ik ook niet! Ruim gewoon af en toe eens iets op, ookal is het niet écht nodig. Ook dit zal je een voldaan gevoel geven, daarbij komt dat je hoofd ook een stuk rustiger zal worden.

Ontvang complimentjes
Nu denk je, huh? Hoe kun je nu zelf zorgen dat je complimentjes ontvangt? Hoeft niet hoor. De kans is groot dat je al veel complimentjes krijgt, maar er te weinig bij stil staat. Iemand zegt niet zomaar dat je ergens goed in bent, of dat je haar goed zit. Sta daar eens bij stil. Als iemand je een complimentje geeft, zeg dankjewel en onthoud het! Daarnaast is het ook fijn om complimentjes te geven, zo geef je de dag van een ander ook een positieve vibe.

Vergeet je vrienden niet
En dan bedoel ik niet perse je beste vriend waarmee je elke dag belt. Die ene leuke collega, of die ene vriendin die je maanden geleden voor het laatst zag. Geef ze eens een belletje, dat vinden ze leuk! Of spreek eens met iemand anders af dan iemand in je vaste vriendenkring. Nieuwe mensen ontmoeten en leren kennen is leuk!

Zoals je misschien wel hebt gemerkt maak ik zelf niet gebruik van alle vijf de factoren. Hoeft ook niet, maar het kan wel helpen! Eigenlijk kan ik met al deze punten nog wel aan de slag, shame on me! Als ik een rothumeur heb dan weet ik dus meteen hoe het komt. Eigen schuld, dikke bult, haha! Hoe zit het met jullie?

Wachten is gezond

Wachten is waarschijnlijk iets wat je behoorlijk vervelend vindt. Grote kans dat je wachten tijdverspilling vindt en je al je tijd zo nuttig mogelijk wil besteden. Doe maar niet, wachten is namelijk goed voor je.


Via weheartit.com

Alleen wachten, echt wachten, wie doet dat tegenwoordig nog? Wanneer je ergens in de rij staat te wachten zie je meerdere mensen in dezelfde rij met hun mobieltje staan. Zullen ze het zo druk hebben, dat ze perse op dat moment hun mail moeten beantwoorden? Vast niet.

Mobieltjes worden tegenwoordig gebruikt als opvulling voor wachttijd. Al leuke spelletjes worden speciaal niet te lang gemaakt, zodat mensen deze voor tussendoor kunnen gebruiken. Zodat ze hun wachttijd nuttig kunnen besteden.

Maar wist je dat wachten juist goed voor je is? Zo vertelde ik jullie eerder dat mijn briljante plannen in mijn hoofd opkomen wanneer ik op de wc zit, in mijn bed lig, of onder de douche sta. Eigenlijk op de momenten dat ik niets doe, op de momenten dat mijn hoofd nergens mee bezig is. Wachten is een moment waarin we tot rust komen, onze hersenen hoeven even niets ingewikkelds te doen.

Het is alleen wel erg jammer dat we wachten niet op deze manier ervaren, maar iets meer op een negatieve manier. Maarreh, denk even aan de positieve kant van wachten, de volgende keer dat je weer in de supermarkt of in de apotheek staat te wachten.

Fietsen!

Fietsen is een van de dingen waar ik simpelweg van houd. Fietsen is een van de dingen die mij onwijs gelukkig kan maken. Eerder schreef ik al dat fietsen mijn stukje geluk is. Laatst vond ik een briljant plaatje en natuurlijk wil ik die graag met jullie delen.


Via weheartit.com

Mooie fiets met al die bloemetjes he? Zelf heb ik de hele winter nauwelijks gefietst, kon ik niet meer. Het was te koud en mijn lichaam verzette zich. Maar nu het weer mooier weer is ben ik beste vrienden met mijn superfiets, mijn elektrische maatje.


via weheartit.com

Dus… genoeg redenen om deze lente extra vaak de fiets te pakken, of niet?

Wat als… ik ooit gezond zou zijn?

Zoals jullie weten heb ik fibromyalgie en is ooit gezond worden waarschijnijk iets onmogelijks. Maar heerlijk om eens over na te denken en bij weg te dromen. Hoewel ik dat eigenlijk nooit durf te dromen doe ik het nu toch. Wat als ik ooit gezond zou zijn?


Via weheartit.com

Ken je de momenten dat je wakker wordt en denkt: Ik voel me heerlijk, dit wordt mijn dag! Je bent aan het dansen en springen en je geniet van hoe geweldig je je op dat moment voelt. Die momenten waren altijd zo geweldig! Het gevoel dat je echt zin hebt om iets te gaan doen en dat je de hele wereld aan kan. Nu heb ik ze niet meer, op een of andere manier bestaan deze momenten bij mij niet in combinatie met pijn en vermoeidheid. Maar als ik gezond ben heb ik ze weer!

Toekomstplannen maken, dat zou ik doen! Hoe geweldig is het om na te denken over mijn toekomst, over een mooie opleiding, een mooi huis, kinderen, terwijl ik weet dat dit alles mogelijk is! Omdat je gewoon weet dat je dat alles kan. Je inschrijven voor een studie en weten dat je deze kan voltooien. Dat lijkt me nu echt geweldig.

Als ik opeens gezond was zou ik meteen heel veel tegelijk willen gaan doen. Harlopen, leren auto rijden, fietsen, naar school gaan, dansen, reizen, leren, werken en nog zo veel meer!

Oja, shit. Daarom denk ik hier nooit aan. Ik kruip even helemaal in de wereld waarin ik weer gezond ben, waardoor ik even vergeet dat ik het niet ben. En niet word. Ik zeg altijd dat je moet durven dromen. Maar moet ik zelfs dit durven dromen?

Mijn potentiële beste vriend: De weegschaal

Op het moment dat ik dit typ heb ik net een enorme zak popcorn in mijn eentje leeggegeten. Ik moet me schamen. Nadat alles in mijn mond verdwenen was heb ik gezien hoeveel calorieen er in die zak zaten. Ik heb wanhopig behoefte aan een weegschaal.


Via weheartit.com

Eerder viel ik al bijna 10 kilo af, hier kun je dit terug lezen. Maar waarom heb ik dan nog een weegschaal nodig? Ik wil zo slank mogelijk blijven en zo gezond mogelijk eten. Elke dag wegen zou me helpen om op mijn voedsel te blijven letten. 

Je hoeft me niet voor gek te verklaren dat ik dit wil, want ik heb hier een hele normale verklaring voor. Ten eerste beweeg ik het meest makkelijk als ik zo slank mogelijk ben, vanwege de fibromyalgie. Dus om zo veel en makkelijk mogelijk te blijven bewegen wil ik zo slank mogelijk zijn. Maar ook omdat mijn buikpijn weer aan het opspelen is wil ik zo gezond mogelijk eten. Voor die zak popcorn word ik nog wel gestraft.

We hebben wel een weegschaal hoor. Maar deze staat in de kamer van mijn ouders. En ik voel me altijd zo sneaky als ik me daar ga wegen. Eentje in mijn eigen kamer of in onze (broertje en mijn) badkamer zou perfect zijn.

Dus, wat ik weer ga doen is gezonder eten. Is dat een goed idee of is dat een goed idee? Nu nog een weegschaal. Wie doet mij een weegschaal cadeau?

Het gezonde eten

Een tijdje geleden heb ik mezelf uitgedaagd om weer gezond te gaan eten. Dit kun je hier lezen. Maar helaas heb ik dat opgegeven. Het lukte gewoon niet. Of toch wel?


Foto door cajie op Flickr

Eerder deze week schreef ik al dat ik mijn emoties aan het wegeten was. Ik moest er maar gewoon aan toegeven, bij mooier weer ga ik gewoon weer fijn door met gezond eten en afvallen. Dacht ik.

November is niet echt mijn maand geweest, ik hou ook gewoon niet van donker weer. Ik kan er niet zo goed tegen. En blijkbaar kost het dan veel moeite om gezond te eten.

Ik durfde niet meer op de weegschaal. En meestal is het inderdaad dan te laat, dan zit er alweer een paar kilo aan. Gisteren stond ik op de weegschaal en zag ik tot mijn grote verbazing dat ik helemaal niet was aangekomen. Wat een grap!

Nu ik weet dat ik niet ben aangekomen ben ik weer gemotiveerd. Ik ga het gewoon opnieuw proberen. Gezond eten. Ik ga gewoon vrolijk door. Wie weet ga ik me er nog beter door voelen. Hoe houden jullie het vol met dit donkere nare koude weer om alsnog gezond te eten?

Ziek of gezond, wat ben ik?

Wie ben ik en wat ben ik? Nee, ik zit niet in de puberteit. En nee, hoef ook niet te kiezen of ik een gothic, emo, huppel, of alto wil zijn. Ik ben me sinds kort heel erg hard aan het afvragen waar ik nu eigenlijk bij hoor. Bij de zieke mensen of bij de gezonde mensen?

Ik heb gemerkt dat de meeste mensen zo denken: Zieke mensen zijn zielig en beperkt en gezonde mensen zijn normaal. Met zieke mensen hoor je rekening te houden en te helpen, en met gezonde mensen niet. Maar als een gezond iemand iets niet kan, of iets anders doet dan normaal, dan anderen roddelt iedereen erover. Helaas is er niet iets als “daartussenin”, nee dat bestaat niet.

Zelf heb ik mezelf voorheen altijd tot de “zieke mensen” moeten rekenen. Op dat moment wist iedereen dat ik een beetje anders was. Je zag het niet aan me, ik zag (en zie er nog steeds) kerngezond uit. Maar aan de hand van mijn gedrag wist iedereen dat ik ziek was.

Lisanne kan niet gymen, Lisanne is bijna nooit op school, Lisanne kan niet vroeg opstaan, Lisanne kan niet zo goed tegen veel druk, Lisanne kan weleens heel moe zijn, Lisanne valt wel eens flauw, Lisanne was gewoon een beetje anders dan iedereen. En daar hield iedereen heel erg goed rekening mee.

En toen voelde ik me opeens stukken beter.

Nu is Lisanne wel bijna altijd op school, nu is ze wel overal bij op school, nu is ze bijna altijd vrolijk. Maar waarom spijbelt ze dan altijd de eerste twee uur? En waarom is ze vaak zo chaggerijnig? Waarom zeurt ze zo als je irritant en druk doet? Waarom heeft zij geen gym? En waarom heeft ze maar 5 vakken?

Foto door assbach op flickr

Je wil niet weten hoe vaak ik nu vragen krijg over waarom ik nou eigenlijk anders ben. En dat snap ik ook wel, ik zit nu bij andere mensen in de klas. Maar wat me wel op is gaan vallen is dat mensen die me eigenlijk wel goed kennen deze vragen ook gaan stellen. Terwijl ze stiekem precies weten wat er aan de hand is, maar het gewoon even vergeten.

Ik voel me nu wel een stuk gezonder. Maar wil dat nu zeggen dat ik opeens moet doen alsof ik een compleet gezond mens ben? Krijg ik nu niet meer het stempeltje chronisch ziek, maar het stempeltje aansteller?

Het stempeltje chronisch ziek gooi ik het liefste meteen in de prullebak, maar jammer genoeg kan dat niet. Van mezelf hoef ik niet te kiezen. Sterker nog: Ik kan nieteens kiezen! Dat doen andere mensen al voor mij. Daarmee wil ik niet zeggen dat iedereen me opeens een aansteller vindt hoor, maar het zijn er toch een stuk meer geworden. En dat terwijl ik me beter voel. Een beetje vreemd is het wel!

Uiteindelijk ben ik allebei, ik gedraag me als een gezond iemand. Maar stiekem ben ik toch wel een beetje ziek. Hoewel, ik zeg het liever anders, heerlijk cliché. Ik ben allebei niet. Ik ben Lisanne. En ik ben gewoon een beetje anders.

Een feestje in je mond

Ik gooide laatst wat ingredienten in een bakje, en boem! Smaakexplosie! Ik ben helemaal enthousiast. En, niet onbelangrijk, het is gezond. Als ontbijt, luch of tussendoortje.

Misschien ben ik heel achterlijk dat ik dit nooit eerder bedacht heb, maar I like it.

Wat er in zit: wat cornflakes, biogarde, en druiven. Simpeler kan niet!