Ik ga havvn JUS proberen!

Inderdaad, ik ga de unieke havvn JUS testen! Benieuwd? Havvn JUS is een jus die zou moeten zorgen voor een goede gezondheid. De jus is sap met alleen maar gezonde en natuurlijke ingrediënten. Daarnaast wordt deze jus gezien als een van de grootste ontdekkingen van de laatste tijd op gezondheidsgebied. Ik ben, door mijn gezondheidsklachten door m’n fibromyalgie, natuurlijk de uitgelezen persoon om dit te testen.

Maar eerst meer over de jus. Deze belooft namelijk meer energie te geven en zou het immuunsysteem ondersteunen. Daarnaast is het goed voor de huid, het functioneren van hart- en bloedvaten, de bloedsuikerspiegel en nog veel meer dingen. Natuurlijk ben ik zelf het meest geïnteresseerd in de energie, ik kan wel wat extra energie gebruiken!

Daarnaast wordt epigenetica gezien als een van de grootste medische ontdekkingen aller tijden. Deze jus werkt op epigenetica, als eerste ter wereld. Jus is ontwikkeld door topwetenschappers op epigenetisch gebied. Dit houdt kort samengevat in dat de genen verteld moet worden wat voor genen ze zijn en hoe ze moeten werken. In de loop van de jaren of bij ziektes zijn er enkele genen beschadigd. Jus herstelt die genen en herinnert de rest van de genen er aan wat voor genen ze zijn. Hierdoor behaal je dus zeer grote gezondheidsvoordelen.

De havvn jus bevat een enorm aantal gezonde ingrediënten. Als je geïnteresseerd bent in de ingrediënten van de jus kun je hier kijken voor een overzicht. Bij elk ingrediënt staat een uitgebreide uitleg over wat het precies is en waarom het goed voor je is. In jus zit een gigantische hoeveelheid Resveratrol. Dit wordt gezien als een van de sterkste antioxidanten van dit moment. Tevens werkt dit op de gen SIRT-1, dit is de verouderings gen. Jus laat deze langzamer werken.

Sinds een aantal dagen gebruik ik nu de jus, ik moest het eerst opbouwen met theelepeltjes en eetlepels. Hierna kan ik twee maal per dag 30 ml van de jus nemen, dat is helemaal niet veel dus het moet wel sterk spul zijn (maar wel volledig natuurlijk, dus niet schadelijk!). Voor gezonde mensen is een maal per dag 30 ml voldoende. Na ongeveer 1 à 2 flessen zou ik een resultaat kunnen zien, ik ben heel erg benieuwd.

Wil jij het ook uitproberen? Je kunt de havvn jus bestellen op totallychange.eu,
hier komt mijn jus ook vandaan. Wanneer ik nieuws heb over de jus dan laat ik het jullie weten. Als het bij mij werkt is het waarschijnlijk ook goed voor andere mensen met fibromyalgie! Ik houd jullie op de hoogte!

Sport en geluk

Zoals je misschien wel weet, begon ik anderhalve week geleden met sporten. Voor mij, met m’n fibromyalgie was dat niet niks, maar ik kan je nu vertellen dat dit zeker wel een goede keuze was.


Via weheartit.com

Je moet weten dat ik tegenwoordig altijd elektrisch fiets. Daarnaast had ik al vijf jaar niets aan sport gedaan. Om eerlijk te zijn was ik ervan overtuigd dat je met fibromyalgie in mijn vorm niet kan sporten. Maar als ik graag wil sporten, dan ga ik dat gewoon doen.

Dus ik begon met Power 90, een programma waarbij je 6 dagen in de week sport. Een half uurtje per dag om precies te zijn. Ik heb een poging gedaan hoor, elke dag sporten, maar dat gaat gewoon niet. Het kan wel, maar alleen als ik verder niets te doen heb. Maar dat heb ik wel. Dus nu doe ik het gewoon om de dag.

De resultaten
Inderdaad, ik sport nu anderhalve week en ik merk al iets wat je een resultaat zou kunnen noemen. Ik merk namelijk dat ik veel minder zwak ben. Daarnaast was ik (lenige Lisanne) een stijve hark geworden, ook daar wordt duidelijk aan gewerkt. Door het trainen van mijn spieren word ik steeds sterker dus hopelijk is mijn zwakke lichaam binnenkort geen zwak lichaam meer.

En dan het gevoel wat sporten geeft. Als als klein Lisannetje hield ik van sport. Nu houd ik nog steeds van sport. Waarom? Geen idee, maar het geeft gewoon zo’n goed gevoel. Ze zeggen dat dat iets te maken heeft met endorfine, datzelfde stofje als die uit chocolade.

Dus… ook chronisch ziek, zwak lichaampje of fibromyalgie? Ga sporten! Ik geef toe: de eerste paar dagen waren verschrikkelijk. Maar nu op mijn eigen niveau kan ik gewoon lekker doorgaan. Ik denk zelfs dat ik nog wat nieuwe work- outs tevoorschijn ga toveren (tips?). Sport jij, of ben je liever lui dan moe?

Wat als… ik ooit gezond zou zijn?

Zoals jullie weten heb ik fibromyalgie en is ooit gezond worden waarschijnijk iets onmogelijks. Maar heerlijk om eens over na te denken en bij weg te dromen. Hoewel ik dat eigenlijk nooit durf te dromen doe ik het nu toch. Wat als ik ooit gezond zou zijn?


Via weheartit.com

Ken je de momenten dat je wakker wordt en denkt: Ik voel me heerlijk, dit wordt mijn dag! Je bent aan het dansen en springen en je geniet van hoe geweldig je je op dat moment voelt. Die momenten waren altijd zo geweldig! Het gevoel dat je echt zin hebt om iets te gaan doen en dat je de hele wereld aan kan. Nu heb ik ze niet meer, op een of andere manier bestaan deze momenten bij mij niet in combinatie met pijn en vermoeidheid. Maar als ik gezond ben heb ik ze weer!

Toekomstplannen maken, dat zou ik doen! Hoe geweldig is het om na te denken over mijn toekomst, over een mooie opleiding, een mooi huis, kinderen, terwijl ik weet dat dit alles mogelijk is! Omdat je gewoon weet dat je dat alles kan. Je inschrijven voor een studie en weten dat je deze kan voltooien. Dat lijkt me nu echt geweldig.

Als ik opeens gezond was zou ik meteen heel veel tegelijk willen gaan doen. Harlopen, leren auto rijden, fietsen, naar school gaan, dansen, reizen, leren, werken en nog zo veel meer!

Oja, shit. Daarom denk ik hier nooit aan. Ik kruip even helemaal in de wereld waarin ik weer gezond ben, waardoor ik even vergeet dat ik het niet ben. En niet word. Ik zeg altijd dat je moet durven dromen. Maar moet ik zelfs dit durven dromen?

Het gezonde eten

Een tijdje geleden heb ik mezelf uitgedaagd om weer gezond te gaan eten. Dit kun je hier lezen. Maar helaas heb ik dat opgegeven. Het lukte gewoon niet. Of toch wel?


Foto door cajie op Flickr

Eerder deze week schreef ik al dat ik mijn emoties aan het wegeten was. Ik moest er maar gewoon aan toegeven, bij mooier weer ga ik gewoon weer fijn door met gezond eten en afvallen. Dacht ik.

November is niet echt mijn maand geweest, ik hou ook gewoon niet van donker weer. Ik kan er niet zo goed tegen. En blijkbaar kost het dan veel moeite om gezond te eten.

Ik durfde niet meer op de weegschaal. En meestal is het inderdaad dan te laat, dan zit er alweer een paar kilo aan. Gisteren stond ik op de weegschaal en zag ik tot mijn grote verbazing dat ik helemaal niet was aangekomen. Wat een grap!

Nu ik weet dat ik niet ben aangekomen ben ik weer gemotiveerd. Ik ga het gewoon opnieuw proberen. Gezond eten. Ik ga gewoon vrolijk door. Wie weet ga ik me er nog beter door voelen. Hoe houden jullie het vol met dit donkere nare koude weer om alsnog gezond te eten?

Morgen zal het beter zijn

Oke ik geef het niet graag toe, maar ik heb alweer mijn dag niet. Ik ben blijkbaar allergisch voor mijn nieuwe medicijnen. Het enige wat ik de hele dag doe is slapen, ookal wil ik nog zo graag iets anders doen. Maar morgen zal ik niet meer slapen.


Foto door bayat op Flickr

Van mijn nieuwe medicijnen krijg ik eczeem, bultjes en overal jeuk. Ik voel me de hele dag heel erg warm (het voelt koortsig, maar het is het niet). Daarnaast ben ik zo moe dat ik niets anders doe dan slapen.

Er is contact geweest met het AMC, met de arts die de epilepsie heeft vastgesteld en de medicijnen heeft voorgeschreven. Het is een wonder dat we contact met haar konden krijgen, want ze heeft het altijd enorm druk. In eerste instantie zeiden ze in het AMC dat we naar de huisarts moesten, maar toen de boodschap werd doorgegeven aan de dokter (of eigenlijk professor), heeft zij even gebeld. Heel erg lief.

Daarom zijn er nu nieuwe medicijnen doorgefaxt naar de apotheek. Dus de medicijnen kunnen vandaag nog opgehaald worden. Ik vind het geweldig.

Nu kan ik het vrij letterlijk nemen dat ik me morgen vast beter voel. Maar normaal gesproken als ik mijn slechte dagen heb dan zit er ook iemand in mijn hoofd die me vertelt dat ik me morgen vast en zeker beter kan voelen. En dat de slechte dag vast gauw voorbij is. En wanneer het de volgende dag dan niet veel beter is, dan vertelt dit stemmetje gewoon weer precies hetzelfde. En altijd geloof ik hem weer.

Gemengde gevoelens


Foto door andraspfaff op Flickr

Zoals jullie hebben gelezen in mijn vorige post was ik vandaag naar het AMC. Om eerlijk te zijn had ik niets bijzonders verwacht. Ik verwachtte hetzelfde verhaaltje als altijd: We hebben niets kunnen vinden

Maar tot mijn verbazing ben ik weer een diagnose rijker, waar ik niet heel blij mee ben. Aan de andere kant ben ik wel blij, want ik heb medicijnen die zouden kunnen helpen. Mijn eerste reactie was dan ook joepie, daar kan iets aan gedaan worden (ben ik niet gewend, haha). 

Ik ben vandaag gewoon een beetje van allebei, blij en niet blij. Morgen ben ik weer helemaal blij, beloofd!

Lisanne en afvallen

Zoals jullie weten heb ik fibromyalgie en kan ik niet veel bewegen. Doordat ik niet veel kan bewegen en ik meer ging eten werd ik steeds zwaarder. Op een gegeven moment kreeg ik door dat ik te zwaar werd, en ben ik gaan afvallen.

Een jaar geleden ging het steeds slechter met me en bewoog ik steeds minder. Dagen bracht ik door in bed, achter de laptop, met de tv aan. Een paar keer per dag ging ik er uit om naar de wc te gaan, dat was mijn beweging van de dag. Zo ging het regelmatig een aantal weken lang, soms ging ik tussendoor ook nog een paar uurtjes naar school en bleef ik dingen doen met mijn vrienden als ik me beter voelde.

De momenten die ik in bed doorbracht werden steeds zwaarder, ik wilde dat helemaal niet! Omdat ik er zo verdrietig van werd ging ik mijn emoties wegeten. Mijn moeder heeft dat zo vaak tegen me gezegd, zo vaak gezegd dat ik zwaarder werd, maar ik wilde het niet geloven dus ik werd boos. Elke dag at ik koekjes, snoepjes, ijs (soms wel twee bakjes), en chips. Die laatste twee waren de favorieten, chips en chocoladeijs. Ik weigerde op de weegschaal te gaan staan, want ik werd toch niet dik.

Op een gegeven moment waren er een mensen die heel eerlijk waren over een aantal andere mensen. De een had een dikke buik, met de ander was weer iets anders mis. En ik was stevig. Ik, degene die altijd mooi slank was, altijd een normaal gewicht had. Ik werd stevig genoemd! En op dat moment ging ik eens goed naar mezelf kijken, was ik stevig? Ik keek naar foto’s van vroeger en van nu. Ja, ik was inderdaad wel veel aangekomen. En toen ging ik op de weegschaal staan, 70 kilo gaf de weegschaal aan. Nee, dit kon niet kloppen, ik was altijd 60 kilo!

Vriendinnetje Marieke en ik op het gala. Dit was niet het ergste moment, maar op het moment dat ik nog zwaarder was stond ik niet graag op foto’s. Je kunt hier echt zien dat ik daar echt een ander gezicht had.

Kort daarna kreeg ik van alle ongezonde dingen die ik at buikpijn, ik kon geen chips meer eten, geen ijs meer eten, overal kreeg ik onmenselijk veel buikpijn van. Op dat moment kreeg ik zelfs van alles wat ik at buikpijn.

Vanaf dat moment is mijn leven veranderd, een knop in mijn hoofd is om gegaan. Geen ongezonde dingen meer voor mij. Ik let sindsdien verschrikkelijk goed op wat ik eet, hoeveel ik ervan eet, en hoelang ik wacht tot ik weer iets eet. Er is geen dag voorbij gegaan dat ik niet minstens 2 stukken fruit heb gegeten, geen dag dat ik niet genoeg water heb gedronken.

Dit is een foto van nu, je kunt duidelijk zien hoe mijn gezicht is  (terug)veranderd. Foto’s van hoe mijn lichaam er nu uit ziet zijn te vinden bij mijn outfit of the day posts. Check trouwens even hoe blij ik ben, haha.

En ja, ik ben afgevallen, ik ben best veel afgevallen zelfs, enkel met een gezonder eetpatroon. Hoe de weegschaal een half jaar terug 70 kilo aangaf, geeft de weegschaal nu 61 kilo aan. Negen kilo afgevallen dus, ik denk dat er nog wel een tiende kilo af gaat ook. Ik voel me nu zo veel beter in mijn vel! Ik denk dat veel meer dames ook graag willen afvallen en/of gezonder eten, daarom ik wil jullie aanraden om gewoon die stap te nemen.

Nu wil ik niet zeggen dat mensen die 1.73 zijn zoals ik en 70 kilo wegen dik zijn, helemaal niet zelfs! Maar bij mij hoorde het gewoon niet, ik voelde me nietmeer thuis in mijn eigen lichaam.