Als minimeisje nog bij de kleutertjes liep ik al op het atletiekveld. Pas toen ik last kreeg van m’n gezondheid ben ik hiermee gestopt. En om eerlijk te zijn: ik heb heb er nog altijd naar verlangd. Sporten zit gewoon in mij. Ik kan nog zo hard schreeuwen hoe hard ik het haat,  ik meen het niet. Ik kon het niet meer, dus zei ik maar dat ik het stom vond. Dat vind ik dus echt niet he.

In een van mijn eerste posts vertelde ik al over mijn liefde voor hardlopen. Haha, lees vooral even die laatste alinea. Dat heb ik zelf niet onthouden, maar zo zie je maar dat het in m’n hoofd blijft zitten. Ook stond hardlopen op mijn lijstje met nieuwe voornemens. Mijn oude hardloopschoenen daar was de demping uit. Bij de Reussport hadden ze korting. En 1+1=2. Dus bewonder hierboven m’n nieuwe schatjes.

Nu is alweer bijna 6 jaar geleden dat ik voor het laatst over de atletiekbaan rende. Die atletiekbaar wordt het niet meer. Maar dat gedeelte met dat rennen… dat eigenlijk wel. Ik ga weer hardlopen!!! Nu ik m’n schoenen heb gekocht kan ik niet meer terug, vinden jullie ook niet? Het moet me gewoon lukken!

Hebben jullie ook zo’n zwak voor hardlopen, of heb je er eerder een beetje een hekel aan? Als jij een echte hardloper bent, zou je me dan kunnen vertellen watvoor schema je gebruikt hebt om te beginnen? Want beginnen met hardlopen met m’n fibromyalgie zonder schema… dat durf ik niet aan.