Nee, ik ga niets vertellen over hoe ik valentijn vier, over hoe erg ik valentijn haat, of hoe commercieel valentijn is. Ik ga jullie vertellen dat ik het anders doe. Mijn valentijn is de allerbelangrijkste persoon in mijn leven. Ik zelf.
Stiekem voel ik me wel een klein beetje alleen. En jullie weten wat mijn grootste angst is, dus ik voel me hier niet echt heel erg prettig bij. Maar stel dat ik nu echt alleen zou zijn, dan ben ik altijd nog met de belangrijkste persoon in mijn leven. De enige persoon waar ik echt op kan vertrouwen.
Eerder schreef ik al over hoe belangrijk houden van jezelf eigenlijk is. Nog steeds sta ik hier achter, je moet eerst houden van jezelf, voordat je van iemand anders kan houden. Maar ook moet je houden van jezelf zodat er iemand van jou kan houden. Wat is er nu aantrekkelijker dan een vrouw met vertrouwen in zichzelf?
Daarom laat ik deze valentijn niet voorbij gaan met een rotgevoel, maar juist met een goed gevoel. Een goed gevoel omdat ik houd van mezelf, wat stiekem veel belangrijker is dan houden van wie of wat dan ook. En om toch nog maar eventjes terug te vallen op het standaard valentijnverhaaltje, wat doen jullie met valentijn?