Volgens mij heeft iedereen weleens een belangrijke beslissing moeten nemen. Neem je ontslag, of doe je het niet? Die ene feestcommissie, ga je erin, of doe je het toch niet? Die vriendin die altijd zeurt, moet je die vriendschap nu beëindigen? Sommige mensen zijn goed in keuzes maken, die weten binnen twee tellen wat ze willen. Anderen zijn juist heel erg goed in piekeren en twijfelen. Ik heb een aantal tips bij het maken van de juiste keuze!
Volgens mij mag ik mezelf inmiddels expert noemen in het bijstellen van mijn toekomstplannen. Fibromyalgie heeft een hoop van mijn dromen kapot gemaakt, dat begrijp je waarschijnlijk wel. Maar snap je ook dat fibromyalgie me er ook een hoop heeft terug gegeven?
In de onderbouw van het Vwo werden we al gedwongen om te kijken naar een vervolgstudie. Zelf vond ik het erg moeilijk om te kiezen, omdat ik overal ‘gewoon’ goed in was. Nergens heel erg goed in. Maar langzamerhand werd het wel duidelijk wat ik wilde.
Plan A: De ALO. Ik vond het heerlijk om naar school te gaan, maar als het op school niet ging zoals ik wilde, had ik altijd nog de sport. Als ik me niet fijn voelde, dan ging ik sporten. Maar ook was sport voor mij iets waar ik goed in was. Toen begon de fibromyalgie mij lastig te vallen, na een jaartje was plan A definitief van de baan.
Plan B: Op dit moment zat ik in Vwo 3 en wilde ik dolgraag de studie Industrieel Ontwerpen gaan doen, op de universiteit in Delft. Iets wat precies bij mij zou passen, daar was ik van overtuigd. Maar toen werd duidelijk voor mij dat ik het Vwo niet ging halen. Na een paar keer scheef aangekeken te worden toen ik vroeg naar een HBO opleiding. Nouja, onwijs “zonde” maar vooruit dan maar.
Plan C: In de 4e klas ging ik samen met mijn vader naar een open dag. Inholland in Alkmaar. Ik ging kijken bij Accountancy en Technische bedrijfskunde. Dat laatste was het helemaal. Dat was precies de studie die bij mij paste. Alle vakken hoorde bij mij, deze studie was mij op het lijf geschreven. Totdat…
Plan D: Dat is nu. Niet studeren. Helemaal niet gewoon. Omdat het niet kan. Nu ga ik gewoon op zoek naar iets wat ik wel kan. En ik wil na de Havo werken en schrijven. Het liefst een combinatie van die twee.
Ik kan best goed mijn toekomstdromen bijstellen, vind je ook niet? Zo heb je oneindig veel keuze, het volgende moment is er weinig meer over. Maar ik ben tevreden hoor.
Maar is plan A beter dan plan B (in dit geval D)? Dat zou ik niet meteen zo durven zeggen. Maar als ik op dit moment weer de volledige keuze had gehad, dan denk ik niet dat het een van deze 3 studies zou worden.
