Hoe ouder we worden hoe meer we allemaal een andere kant op gaan. Mijn leeftijdsgenoten zijn me al voor gegaan, die studeren nu bijna allemaal. Maar wat als ook ik straks mijn diploma heb? Welke weg ga ik op?
Heerlijk veilig zat ik op de HAVO. Ik hoefde niet over mijn toekomst te denken, het enige waar ik aan dacht was gewoon de HAVO. Meer was er niet. En nu nog steeds eigenlijk niet, want ik zit er nog steeds.
Iedereen moet kiezen was hij na zijn of haar middelbare school gaat doen. De meeste volgen de standaard weg: Studeren. Ik neem een zijstraatje, ik ga niet studeren. Maar waar mijn zijstraatje mij heen zal brengen dat weet ik niet.
Ik neem een weg waarvan ik niet weet waar deze mij heen brengt. Het leuke daaraan is dat ik verrast kan worden, door een positieve wending in mijn weggetje. Daar ga ik ook vanuit. Dat ik, met mijn zijstraatje, veel verder kan komen dan de meeste mensen denken.
Maar wat ik wel heel jammer vind is dat iedereen iets anders gaat doen. Iedereen blijft dan wel op die veilige weg, maar iedereen komt ergens anders terecht. Ik ga de mensen waarbij ik nu op school zit wel missen. En mijn leeftijdsgenoten, die allang van school zijn, die mis ik al. Maar we moeten allemaal vooruit.
Wat ik zeker weet dat mijn weg mij, en iedereen, gaat verrassen. Mijn weg gaat er rooskleurig uit zien. Waar ik terecht kom weet ik niet, maar dat is stiekem best leuk. Wat is jouw eigen weg, en waar gaat jouw weg heen? En is deze anders dan die van jouw vrienden?