Deze blogpost is voor alle dames die steun vinden in mijn blog. Voor de dames die zelf ook moeten dealen met een bepaalde beperking en misschien wel op zoek zijn naar iets van herkenning. Meiden die van lotgenoten gewend zijn dat deze niet zo positief in het leven staan, en dat zelf juist wel heel erg hebben.
RULE #1 wees altijd dankbaar en optimistisch
Een tijdje geleden stelde ik een lijstje op met deze leefregels. Ik sta persoonlijk achter elke regel en ik vind ze heel waardevol. Daarom wil ik graag meer aandacht besteden aan deze regels. Dit doe ik door de regels een voor een te behandelen en er een apart artikel over te schrijven.
Misschien is dit wel de allerbelangrijkste regel die er is. Probeer altijd optimistisch en dankbaar te zijn. Natuurlijk is het niet altijd even makkelijk, maar door deze regel na te leven zul je een gelukkiger mens worden. Daarbij komt ook nog dat deze mensen de wereld beter maken dan hij al is!
Mijn grote toekomstdromen
Als de dag van gisteren weet ik het nog. Ik zat als meisje van 15 in het JBI (revalidatiekliniek) met een revalidatiearts tegenover mij. Ik zou gaan revalideren, en hij vroeg wat ik later wilde worden, wat ik later wilde gaan doen. Mijn antwoord als ziek, moe, verdrietig meisje: ‘Dat weet ik niet, dat weet ik echt niet’. Ik kon bijna niets, wat zou ik in de toekomst dan wel kunnen? Daar zat ik dan, 15 jaar oud, en ik zag niet eens een toekomst voor mezelf. Nu, bijna 5 jaar later, is dat wel anders! Wat zijn nu mijn plannen voor de toekomst?
Mijn beste voornemen
Maandagavond had #blogpraat als onderwerp een terugblik en een vooruitblik, omdat de volgende Blogpraat in het nieuwe jaar valt. Bij de vooruitblik werd er gevraagd naar goede voornemens voor de blog. Het eerste wat ik dacht zei ik: Volgend jaar, eind 2011 heb ik minstens 10 keer zo veel bezoekers als nu.
Nu zul je misschien denken, huh blogpraat, wat is dat? Ik zal het je vertellen. Elke maandagavond komen wij, als bloggers, van 20.00 tot 21.00 bij elkaar om te praten over bloggen. Via Twitter. Steeds weer verbaas ik me weer over wat voor geweldige ideeen en motivatie ik hiervan krijg.
Maargoed, terug naar mijn verhaal. 10 keer zo veel bezoekers. Om eerlijk te zijn wilde ik 100 zeggen, maar de kans is iets kleiner dat ik dat waar kan maken. Dus speelde ik op safe en zei 10 keer. Of dit iets te optimistisch is? Nee hoor, helemaal niet. 2011 wordt namelijk mijn jaar.
Ambition is the path to success. Persistence is the vehicle you arrive in.
Bill Bradley
Nu vraag jij je natuurlijk af, hoe veel bezoekers moet je dan hebben? Ik heb op het moment tussen de 100 en de 200 bezoekers per dag (met af en toe wat uitschieters tot de 600 per dag, maar die laat ik even buiten beschouwing). Ja, het is niet zo heel veel, dat weet ik. Maar wees gerust, over een jaar zal ik jullie vertellen dat deze tussen de 1000 en de 2000, of (nog veel) hoger zit.
De bezoekersaantallen waren niet het enige waar ik aan dacht hoor. Ook ben ik van plan om kansen te krijgen door het bloggen, opdrachten als ik mijn diploma heb, of speciale dingen doen, die mensen zonder blog niet doen. Kansen krijgen en ze benutten dus. Ook niet gek toch?
Mijn doel is dus hoofdzakelijk het omhoogkrikken van mijn bezoekersaantallen. Maar ik vraag me af: Wat wil jij? Wat zijn jouw goede voornemens op bloggebied? Een blog beginnen, jouwe verbeteren, op welke manier? Ik ben benieuwd.
Chronisch optimisme
Een plaatje dat op de chronisch ziek forum hyves staat. Ik denk dat het wel klopt. En oja, ik zal proberen voortaan weer over iets vrolijkers te schrijven, het moet hier geen trieste boel worden, haha.