Kan niet? Kan wel! Dreams coming true

Lisanne / / 8 reacties

Op 30 november schreef ik op het eerst op mijn blog over hardlopen (hier dus). Als ik het stuk terug lees, dan voel ik tussen de regels door dat ik het niet meen. Ik wil het wel hoor, hardlopen. Maar op dat moment geloof ik er nog helemaal niets van. Als jij mij had gezien op die 30 november, dan had ook jij me uitgelachen als ik zei dat ik wilde hardlopen. On-mogelijk. Niet dus.


Via weheartit.com

Het was een droom, een grote wens. Het heeft altijd door mijn hoofd gespookt. Het heeft er altijd al in gezeten en is er simpelweg nooit meer uit gekomen. Hardlopen hoort bij mij en ik ga ervan genieten zo lang als dat mogelijk is.

Ik heb gekregen wat ik wilde, maar het heeft zo veel moeite en tijd gekost om simpelweg te beginnen. Ik wilde zeker weten dat het zou lukken, wat dat betreft was dat misschien verstanding (Als in na 1 keer proberen:’zie je wel ik kan het niet’). Aan de andere kant: Ik had weken (of maanden) eerder kunnen beginnen.

Ik kan het wel!!!

Zo dat is eruit. Ik kan veel meer dan ik denk. En als dat niet zo is, dan wil ik daar zelf achter komen. 99 keer op je snuit gaan en een keer een overwinning is beter dan 100 keer toekijken hoe anderen het wel kunnen en zelf niets proberen. Hoeveel vertrouwen heb jij in je lichaam, je verstand en jezelf? Overschat of onderschat je jezelf eerder?

Overwinning

Lisanne / / 7 reacties

Zo zou ik gisteren omschrijven, als een overwinning. Niets groots, maar veel kleins. En al die kleine dingen bij elkaar maakt dat het toch wel errug goed voelt. Nou is het allemaal niet bijzonder spannend, maar toch ga ik het jullie vertellen. Omdat het misschien toch een klein beetje spannend is. Voor mij in elk geval wel.

overwinning
triomf, victorie, zege, succes, zegepraal


Via weheartit.com

Als eerst deed ik vandaag mijn Engels mondeling. Als je mijn blog al langer leest weet je misschien wel dat ik een ramp ben als het om engels gaat. Maar ik heb een voldoende! En maandag deed ik ook mijn luistertoets, dus deze twee dingen kan ik afstrepen van mij to-do lijstje.

Toen schreef ik me in voor de schoolkrantdag, heel leuk! Eigenlijk dacht ik dat de hele redactie, op mij na, zijn vrije zaterdag hier niet voor wilde opgeven. Mijn laatste hoop waren twee meisjes (de leukste!) waarvan ik weet dat ze ook echt van schrijven houden. En ja hoor, zij wilden wel heen! Dus wij, met onze schoolkrant, zijn ingeschreven en gaan op 9 april richting Amsterdam!

Dus ja, ik ga naar Amsterdam. Normaal kom ik alleen in Amsterdam als ik naar het ziekenhuis moet. Nu ga ik naar Amsterdam naar de HvA! Waarschijnlijk ga ik dat niet leuk vinden, op een hogeschool terwijl ik zelf niet kan studeren, maar hopelijk is het daar zo leuk dat ik dat vergeet. Ik ben al een jaar of 4 niet in Amsterdam geweest, buiten de ziekenhuisbezoeken, dus ik heb er zin in! We volgen twee workshops en we hebben uiteraard onze krant opgegeven voor de awards.

En als laatste, niet echt iets bijzonders… maar ik heb besloten waar ik wil gaan solliciteren na mijn examens. Gewoon omdat ik zeker weet dat ik dat wil. Dus ik ga ze binnenkort denk ik maar een mailtje sturen, want volgens mij zoeken ze nu mensen.

En… dat was het eigenlijk wel. Oja, ik ben samen met m’n maatje Koos een rondje wezen rijden in zijn nieuwe auto, dat is ook wel een overwinning natuurlijk. Hoe vrolijk kun je worden van zo veel kleine dingen bij elkaar? Heel vrolijk! Wat was jouw laatste overwinning?