Gezondheidsupdate: Lorentztherapie en Havvn JUS

Voor ‘t eerst op mijn blog een update over mijn gezondheid. Niet om te vertellen hoe goed of slecht het gaat, maar om te vertellen hoe het is met de Havvn jus waarmee ik tijdelijk gestopt ben. En over hoe de lorentz (APS) therapie bevalt.


Via weheartit.com

APS-therapie
Voorheen had ik het steeds over lorentztherapie, maar het apparaat waaraan ik lig bij de therapie is het APS apparaat. Over de therapie zelf vertelde ik hier al eerder. De therapie werkt door middel van stroompjes die door je lichaam heen gaan. Hierdoor zouden spieren losser worden en afvalstoffen moeten worden afgevoerd. Klinkt heel aantrekkelijk voor iemand met fibromyalgie, inmiddels ben ik bezig met de tweede ronde.

Ik kan jullie vertellen: het werkt. De eerste keer na de therapie kon ik het al voelen, m’n schouders waren losser. M’n hoofd knalrood en m’n ogen vielen bijna dicht, maar ik had minder pijn. De therapie is steeds 3 keer in de week, 2 weken achter elkaar. Die eerste twee weken ben ik kapot moe geweest, maar het was het waard.

Vandaag, zo’n 5(?) weken na het beginnen van de eerste sessie, ben ik weer voor het eerst naar de APS therapie geweest. Weer ben ik erg moe (dat was te verwachten, haha), maar dat geeft niet want ik weet dat het helpt. Ik voel me veel losser en lichter. De verpleegkundige zei dat hij kon zien dat ik makkelijker bewoog en ook uit de vragenlijsten die ik heb ingevuld bleek dat het echt geholpen heeft.

Havvn JUS
Alweer een tijdje terug schreef ik deze review over Havvn JUS. In dat stuk schreef ik dat ik niet zo goed wist wat het deed voor m’n energie, dat ik daar eigenlijk niet zo veel van gemerkt heb. Maar ik ben inmiddels gestopt met de jus, en ik kan je vertellen dat ik het nu wel merk.

Wat ik merk is dat ik me vooral wat energieloos/futloos voel, ik voel me niet echt opgewekt. Daarnaast heb ik, nu ik gestopt ben met de jus, weer veel meer last van buikpijn. Grappig, want toen ik het wel nam heb ik er helemaal niet bij stil gestaan dat m’n buikpijn minder was. Conclusie dus is dat ik de jus weer opnieuw ga kopen, het werkt gewoon goed.

De knop ging om

Misschien heb je een klein beetje gemerkt dat ik de laatste paar dagen niet lekker in mijn vel zat. Het ging steeds slechter, had meer pijn en was erg moe. Toen ik nog meer slecht nieuws kreeg zag ik het even helemaal niet meer zitten. Maar wat doe ik op zo’n moment?


Via weheartit.com

Ik lag huilend van de pijn in bed. Ik kon niet slapen. Het enige wat ik kon was huilen. Heel, heel, heel hard huilen. En de dag erna was het weer hetzelfde verhaal. En de dag daarna weer. Totdat ik eindelijk naar de dokter ging.

De ene dokter vertelde me dat ik de druppels die ik voorheen nam weer kon gaan nemen. En deze dokter gaf me een B12 injectie. Ik ben van mening dat prikjes niks voorstellen, het doet gewoon nauwelijks pijn en ik ben natuurlijk wel wat gewend. Deze keer had ik echter al zo veel pijn dat deze prik de druppel was, ik werd kotsmisselijk, heel erg duizelig,  ik zag niks meer en mijn oren zaten dicht. Dat had ik nou nog nooit gehad bij een simpele injectie.

De arts van hierboven gaf me ook nog iets tegen de pijn. Dankuwel dokter. Op naar de volgende, die voor mij gaat uitzoeken wat er mogelijk is aan pijnbestrijding. Er is een hoop mogelijk naar mijn weten, dus ik ga ervan uit dat ik doorverwezen word. Ze gaat het voor me uitzoeken. Dankuwel andere dokter.

En nu zit ik op mijn kamer, extreem vermoeid en met heel veel pijn. Maar ook met pijnstillers, druppels, een B12 injectie en wellicht een verwijzing naar een arts die iets tegen mijn pijn kan doen. Gister zat ik hier huilend en wanhopig. Nu zit ik hier met hoop voor morgen.