Warmtepleisters – mijn ervaring

Laatst had ik zo’n last van m’n rug en m’n nek, dat ik m’n moeder liet masseren. En toen bedacht ik me dat ik nog Action warmtepleisters had liggen! Dit was natuurlijk het moment om deze uit te testen!

Action warmtepleisters

De Action warmtepleisters

Eerst even wat meer info over de Action warmtepleisters. Deze zijn bedoeld voor langdurige intensieve verzorging van vermoeide, gevoelige en stijve spieren. Het werkt door de cayennepeper de doorbloeding stimuleert. Daardoor zorgt dit voor een warm gevoel en verlichting van de pijn. Te koop voor 0,99 euro bij de Action in het formaat 18×12 cm.

Normaal masseerde mijn moeder me  bijna dagelijks, maar sinds de APS therapie heeft ze dat eigenlijk nauwelijks meer gedaan. Nu was ik wat ziekjes en verkouden, en dat voelde ik erg in mijn lichaam. Een mooi moment om de warmtepleisters uit te proberen en mijn mening met jullie te delen! Eens zien of het helpt tegen de pijn…

Nu moet ik eerst even zeggen dat ik heel slecht tegen hitte kan. Bijvoorbeeld onder de douche. Sommige mensen nemen een hete douche tegen de pijn, maar dat is er voor mij niet bij. Te heet water voelt voor mij echt heel onprettig. Dus, hopelijk zijn de Action warmtepleisters niet te heet voor mij!

Mijn eerste ervaring met de action warmtepleisters. De pleister heb ik door midden geknipt en op mijn ruggengraat aangebracht. Ik heb mijn gedachten, op chronologische volgorde, voor jullie op een rijtje gezet. Ik vond het wel leuk om het eens zo te doen!

Mijn ervaring:

  • Eerste reactie: Wat zit dit vervelend, het trekt wat aan de haartjes op m’n rug en het is moeilijk omkleden (ja dat heb ik even geprobeerd).
  • Wanneer gaat dit eigenlijk werken, ik voel nog niets!
  • Even op Twitter gevraagd, na 10 minuutjes dus.
  • Wat als er straks niemand thuis is en die pleister moet van m’n rug?
  • Het wordt al warm… lekker!
  • Na 10 minuutjes wordt het heet, inderdaad. Maar niet vervelend! Het voelt nu wel fijn! Benieuwd hoe dat straks is!
  • Nu, inmiddels 15 minuten bezig voelt het nog steeds wel fijn warm aan. Wel heter dan net, een gek gevoel! Maar niet onprettig.
  • Nu, weer 5 minuten later voelt het nog heter. Maar ik weet niet of het perse heet is, want het voelt niet als een onprettig hete douche. Het voelt misschien wat prikkelig (en warm), maar ik vind het niet perse vervelend.
  • Ruim een half uur na het opplakken voel ik het nog steeds warmer en warmer worden… Maar hij zit er nog op! Het voelt wel lekker ontspannen, ik word er slaperig van, haha!
  • De pleister wordt steeds warmer en warmer…
  • Twee uur na het opplakken: AU, haal het eraf!

Oke, ik heb het er dus twee uur op laten zitten in totaal. Je kan veel over de pleisters zeggen, maar het doet zeker niet niets! Je voelt er ongetwijfeld iets van. Of dat prettig of onprettig is zal per persoon verschillen.

Bij mij begon het uiteindelijk te irriteren. M’n rug/nek voelde alsof hij helemaal heet en opgezet was. Het gevoel was niet heel vervelend, maar vervelend genoeg om het niet langer dan twee uur vol te houden. Nadat ik hem eraf haalde voelde m’n nek nog wel lekker warm en ontspannen. Hierna ging ik slapen en de volgende dag voelde ik geen verschil met voordat ik de pleister gebruikt had.

Uiteindelijk heeft het wel even geholpen, maar ik denk niet dat ik de Action warmtepleisters vaker ga gebruiken. Ik gebruik toch liever de verdovende werking van kou, in plaats van warmte. (De Ice Power die ik al eens genoemd heb hier, bijvoorbeeld!) Maar goed hé, niemand is hetzelfde, ik ken ook mensen die dit wel heel fijn vinden! Heb jij al eens een warmtepleister geprobeerd, wat vond je ervan? (Geen idee of ze ze nog verkopen, maar je zou op de website van de Action kunnen kijken)

Oja, misschien dat ik er eens eentje opplak als het buiten ijskoud is, lekker warm! 😉 

27-11-2012 Udate: Inmiddels staan er meer blogs online over mijn ervaringen met warmtepleisters! Lees ook deze artikelen:

Challenge: It's healthy time again!

Ik had mezelf beloofd om, wanneer ik meer tijd had, gezonder te gaan leven. En ik geloof dat dit het moment is, ik heb meer dan genoeg tijd. Voor mezelf en mijn fibromyalgie is het gewoon goed om zo gezond mogelijk te leven. Dus dat ga ik dan maar doen! Ik heb een uitdaging voor mezelf.


Via weheartit.com

Conditie
Het is dramatisch, mijn conditie. Heb ik even geluk dat ik sporten leuk vind! Ik ga weer beginnen met sporten, helaas vind ik vooral het beginnen moeilijk. Maar een sportmaatje vinden op mijn niveau is ook niet zo’n succes geweest. Hoewel ik zelfs voor een fibromyalgie patient een zielige conditie heb, ga ik eens laten zien dat dat beter kan. Ik wil een conditie waar die gemiddelde fibropatient u tegen zegt!


Via weaheartit.com

Food
Ook op dit gebied kan het stukken beter.  De laatste tijd heb ik alles gewoon in m’n mond gestoken met m’n verstand op nul. Natuurlijk is gezond eten gewoon veel beter voor me. 100% gezond kun je nooit eten (vooral niet als je aan alle fibro- eisen wilt voldoen, haha!), maar beter kan het op dit moment zeker. Ongezond eten of drinken is toegestaan, maar ik móet ervan genieten. Als iemand nog simpele lekkere gezonde recepten heeft, tell me!


Via weheartit.com

Medicijnen
Zelf zie ik hier niet zo’n probleem, maar de huisarts maakte zich zorgen over de hoeveelheid pijnstillers die ik gebruik. Voor iemand die zo veel pijn heeft als ik is het helemaal niet veel, eerder weinig, maar goed. De dokter beweert dat ik verslaafd ben en dat ik afkickverschijnselen zou krijgen als ik ga minderen of stoppen. Geloof ik niet in. Ik zal weleens laten zien dat ik niet verslaafd ben!

Een gezonder leven dus. Volgens mij is dat een heel goed idee. Ik ben benieuwd wat ik ervan ga maken, ik ga mijn best doen. Ik probeer het vol te houden, maar het mag niet ten koste gaan van de kwaliteit van leven. Ik kan zonder pijnstillers, dat is een feit, maar als ik dan enkel in bed lig dan wil ik dat natuurlijk niet. Hoe gezond leef jij?

Wel of geen pijnstillers?

Het advies is altijd om zo weinig mogelijk pijnstillers te gebruiken. Dokters hebben het liefst dat je helemaal niets slikt. Liever te weinig dan te veel. Laat ik nou net een van de vele mensen zijn die pijn heeft, maar hoe veel pijnstillers neem je dan? Zo min mogelijk zou je denken. Maar wist je dat mijn leven mét pijnstillers veel fijner is?


Via weheartit.com

Ik ben dus een van de mensen die dagelijks pijnstillers slikt. Van sommige moet ik een vast aantal nemen voor het slapen gaan, van andere kan ik zelf kiezen hoeveel ik er neem. Het is maar net hoe veel ik er nodig denk te hebben. En dat zijn er liever te veel dan te weinig.

De laatste pijnstillers waar ik het over had zijn verslavend. Maar begrijp me niet verkeerd – ik ben niet verslaafd. Dat was de aanleiding voor dit stukje, vandaag keek ik of ik ook zonder kon. En inderdaad, dat kon! De dag ben ik goed doorgekomen eigenlijk. Dan vraag je je af, maar waarom slik je ze normaal dan wel? Feit is: ik kan zonder, maar ik heb vandaag niets nuttigs kunnen doen. Eigenlijk was het meer “de dag doorkomen” zonder pijnstillers.

En dat terwijl ik mét m’n pijnstillers een heleboel kan doen. Het eerste punt is dat ik me minder onzeker voel als ik mijn pijnstillers bij me heb. Stel dat ik opeens veel pijn krijg, dan hoef ik dankzij m’n superpilletjes meestal niet te stoppen waar ik mee bezig ben. En als ik wel moet stoppen dan is de kans groot dat ik nog normaal naar huis kan komen. Het geeft me gewoon wat zekerheid.

Daarbij komt dat ik met pijnstillers gewoon veel meer kan. Dat havo diploma had ik nooit gehaald zonder m’n pijnstillers. Echt niet. Daarnaast zijn dingen zoals shoppen, fietsen, naar school gaan en wandelen zo veel makkelijker met pijnstillers.

Maar het zit niet alleen aan de buitenkant. Door de pijn zit m’n hoofd heel vol waardoor ik op sociaal gebied niet heel sterk ben op het moment dat ik veel pijn heb. Met pijnstillers spreek ik veel makkelijker mensen aan en ga ik makkelijker op dingen af. Maar ook bloggen is iets waarvoor je hoofd een beetje leeg moet zijn. Zonder pijnstillers had ik het bloggen lang niet zo goed zo goed kunnen volhouden.

Eigenlijk hebben de pijnstillers me weer een stuk van mezelf terug gegeven. Door die fijne pilletjes kan ik weer dingen waarvan ik niet heb durven dromen dat ik ze ooit weer zou kunnen. Ik ben onwijs dankbaar dat ik deze pillen heb en het is een enorme vooruitgang geweest. Hoewel… de doorsnee arts zou daar anders over denken.

De knop ging om

Misschien heb je een klein beetje gemerkt dat ik de laatste paar dagen niet lekker in mijn vel zat. Het ging steeds slechter, had meer pijn en was erg moe. Toen ik nog meer slecht nieuws kreeg zag ik het even helemaal niet meer zitten. Maar wat doe ik op zo’n moment?


Via weheartit.com

Ik lag huilend van de pijn in bed. Ik kon niet slapen. Het enige wat ik kon was huilen. Heel, heel, heel hard huilen. En de dag erna was het weer hetzelfde verhaal. En de dag daarna weer. Totdat ik eindelijk naar de dokter ging.

De ene dokter vertelde me dat ik de druppels die ik voorheen nam weer kon gaan nemen. En deze dokter gaf me een B12 injectie. Ik ben van mening dat prikjes niks voorstellen, het doet gewoon nauwelijks pijn en ik ben natuurlijk wel wat gewend. Deze keer had ik echter al zo veel pijn dat deze prik de druppel was, ik werd kotsmisselijk, heel erg duizelig,  ik zag niks meer en mijn oren zaten dicht. Dat had ik nou nog nooit gehad bij een simpele injectie.

De arts van hierboven gaf me ook nog iets tegen de pijn. Dankuwel dokter. Op naar de volgende, die voor mij gaat uitzoeken wat er mogelijk is aan pijnbestrijding. Er is een hoop mogelijk naar mijn weten, dus ik ga ervan uit dat ik doorverwezen word. Ze gaat het voor me uitzoeken. Dankuwel andere dokter.

En nu zit ik op mijn kamer, extreem vermoeid en met heel veel pijn. Maar ook met pijnstillers, druppels, een B12 injectie en wellicht een verwijzing naar een arts die iets tegen mijn pijn kan doen. Gister zat ik hier huilend en wanhopig. Nu zit ik hier met hoop voor morgen.

Huilen van geluk

Volgens mij heeft iedereen weleens een geluksmomentje. Een momentje dat voor een ander totaal niet bijzonder of interessant is, maar voor jou de hele wereld betekent. Zo’n moment heb ik ook, ik heb er meerdere, maar over een hele bijzondere wil ik jullie iets vertellen.


Via weheartit.com

Vaak doe ik wel alsof het me niet zo veel doet, dat ik met fibromyalgie moet leven. Zo voelt het direct ook helemaal niet. Zo is mijn leven gewoon, niets aan te veranderen en er gewoon het allerbeste van proberen te maken.

Maar ik voel het wel altijd dat het er is hoor. Altijd ja, altijd voelt alles heel erg pijnlijk. Alles voelt heel zwaar, mijn armen, benen, hoofd, al ik deze optil voelt het 100 keer zo zwaar dan ze eigenlijk zijn. En hoofdpijn, die is er altijd. Daarentegen is mijn concentratie er juist nooit, haha.

Dus wanneer ik een momentje heb waarop ik mijn arm kan optillen zonder dat ie zwaar voelt, of mijn vingers kan bewegen zonder dat ze zeer doen zit ik meteen met een vette glimlach op mijn gezicht mijn arm en vingers te bewegen voor zo lang dat moment duurt (een paar seconden, haha). Dat is gewoon even een geluksmomentje, dat ik weer eventjes kan voelen hoe het eigenlijk hoort.

Er zijn duizenden pijnstillers op de markt. De zwakke werken niet, de medicijnen die wel helpen krijg ik niet. Ik ben 18 en ik ben veel te jong om pijnstillers te slikken. Ben ik oud genoeg om altijd pijn te lijden? Blijkbaar. Maargoed, veel artsen willen mij geen pillen geven, want dat hoort niet bij jonge meisjes.

Maar dit jonge meisje slikte toch laatst een pil die ze eigenlijk niet mocht slikken. Een pil die in 2006 verdikkie het meest voorgeschreven medicijn was in Nederland. Een pil waar ik van ga huilen zo fijn voelt het als ik er eentje slik. Ik voelde me veel normaler, ik voelde me eindelijk weer een beetje mens. Maar ook dit is een pil waar ik te jong voor ben, want jonge meisjes horen geen pijnstillers te slikken.

Ik werd dus eventjes zielsgelukkig door het slikken van een pil die bij half Nederland wordt voorgeschreven, bij bijvoorbeeld wat stress of slaapprobleempjes. En bij mij niet. Maargoed, genoeg over mij. Wanneer heb jij zulke geluksmomentjes?