Ik blog, dus ik besta

We laten allemaal constant sporen achter op het internet, denk aan Hyves, Facebook, Twitter. En tegelijkertijd willen we zo min mogelijk sporen achterlaten, want we houden van dat kleine beetje privacy dat we nog overhebben. Maar door te bloggen laat je ook sporen achter, toch?


Via weheartit.com

De meeste mensen willen dat er zo min mogelijk over ze te lezen valt op het internet. Want bijvoorbeeld halfnaakte foto’s van hyves uit je tienertijd, die wil je echt niet terugvinden als je 30 bent. En persoonlijke informatie, die gooien we ook niet echt graag het net op.

Maar wanneer je blogt, dan wil je juist aanwezig zijn op het internet. Tenminste, ik wel. Ik wil mijn spoor achterlaten. Stel dat ik er morgen niet meer ben, dan wil ik dat mensen voor altijd terug kunnen lezen wat ik schreef. Dat iedereen die dat maar wil, nog zou kunnen lezen wie ik ben.

En jij, laat jij bewust dingen achter op het internet, of sta je hier niet bij stil? Zou Veracamilla over 10 jaar nog trots zijn dat zij schreef over het kappen van haar oerwoud? En zou Serena dan nog trots zijn op haar bizarre 1-april grap? Hun lezers zullen deze stukken, met daarbij de bloggers zelf in beeld, in elk geval niet gauw vergeten.

Daarom misschien wel juist, zodat hun lezers onthouden wie ze waren. Maar wat laat ik van mezelf achter op het web? Ik sta (meestal) wel stil bij wat ik schrijf. Maar of ik daar nog trots op zal zijn over 10 jaar… dat weet nog niemand. En jij?