Gisteravond was de finale van Benelux Next Topmodel. Hoewel het misschien een beetje een uitgekauwd programma is (netals Idols en de Xfactor) heb ik het gevolgd. Iedereen die het volgde had een hekel aan Renee. Ik niet, vanaf het begin heb ik het haar het meeste gegund. Wil je weten waarom?

Iedereen die het volgde vond Renee niet leuk. Maar wat vonden ze zo stom aan haar? Ze was arrogant. En bitchy. Als een ander iets fout deed, deed zij het extra goed. Als een ander niet gemotiveerd was, was zij extra gemotiveerd. Ze wist precies hoe ze alles op de juiste manier moest doen. En dat spreekt mensen niet aan.

Ik zag het anders. In het begin zag ik vooral een mooie meid, die goed haar best deed. Ze presteerde keer op keer, ze heeft nauwelijk iets fout gedaan. Ze heeft zelfs anderen geholpen. Oke, ze kwam dicht bij perfectie, misschien iets te dicht bij voor de meeste meisjes?

Maar wat ik vooral zag was haar inzet, haar passie. Ze weet wat ze in huis heeft en dat gebruikt ze. Ze weet dat ze ver kon komen, en dat gebruikte ze. Een van haar uitspraken was dat als een ander steken zou laten vallen, dat zij ze op zou vullen.

Ze weet wat ze wil en daar gaat ze voor. Ze laat andere mensen haar niet in de weg zitten, waarom zou ze? Ze gaat haar eigen weg. En ze weet dat ze ver kan komen. Ik heb bewondering voor haar, voor haar talent, voor haar uiterlijk, en voor haar inzet. Volgens mij is het helemaal niet onprettig om Renee te zijn.

Zij is zoals alle mensen zouden moeten zijn. Laat je door niets of niemand in de weg zitten. Haal het uiterste uit je leven, denk niet dat je iets niet kan, maar doe het gewoon!

Uiteindelijk is ze tweede geworden, en heeft ze niet gewonnen. Maar waarom hebben ze allemaal zo’n hekel aan haar? Omdat ze passie heeft, omdat niemand haar in de weg kan staan? Omdat we weten dat ze het in zich heeft? Waarom?