Waarom studeren helemaal niet nodig is

Ik heb het al wel vaker gezegd, ik vind studeren best een beetje overrated. Gezellig met z’n allen naar de universiteit of naar de hogeschool? Heel gezellig! Maar hoe nuttig is het nu eigenlijk?

Consumptietip: smaakt beter met een korreltje zout


Kun je het je nog herinneren, de laatste keer dat je zo hard leerde op dingen die je niet snapte, niet kon en niet leuk vond dat je er hoofdpijn van kreeg? Via weheartit.com

Ten eerste, hoe graag studeert een mens nu eigenlijk? Hebben we echt plezier in naar school gaan? Volgens mij hebben de meeste leeftijdsgenoten een grote hekel aan leren en alles wat hiermee te maken heeft. Jezelf voor de lol rot studeren… liever niet. Daarnaast heb je, wanneer je een complete studie doet, altijd vakken die je minder leuk vindt. Daar kun je dan niet omheen, helaas pindakaas.

In plaats daarvan kan leren ook heel leuk zijn. Door alleen dingen te leren die jou écht interesseren. En dan kom je erachter dan leren eigenlijk heel leuk is, net zoals nieuwe dingen leren wanneer het over je hobby gaat. Niet studeren betekent dus niet dat je niets leert! Volgens mij leer je juist meer als je leert wat je leuk vindt.

Een diploma is fijn, dat geeft een beetje zekerheid. Maar heb je het echt nódig? Ja en nee. Toegegeven: als je arts, verpleger, of iets anders waar regels aan verbonden zijn wil worden heb je zeker een diploma nodig. Als dat je passie is moet je vooral gaan studeren, als je graag zekerheid wilt, ook gewoon gaan studeren. Als je van jezelf weet dat je geen discipline hebt om jezelf dingen te leren, dan kun je maar beter gaan studeren, haha. (En als je van gezelligheid houdt ook, wat dat betreft is het jammer dat ik niet kan studeren ;-))

Maar door te leren in de praktijk leer je misschien wel veel meer dan op school, is het niet? Zoals bijvoorbeeld Cynthia (Misslipgloss.nl), die in verband met haar succesvolle website met haar studie journalistiek stopte. Ik geef haar groot gelijk, want de ervaring die ze nu kan opdoen die zou haar studie niet kunnen bieden. En tsja, studeren kan altijd nog…

En oja nog iets, waarom feiten in je hoofd stampen als Google ook alles weet?

Kortom, ik ben van mening dat het niet zo’n ramp is dat ik de mogelijkheden niet heb om te gaan studeren (vanwege mijn gezondheid, voor als je dat nog niet wist). De kans dat ik zonder nog wel verder kom, en belangrijker: gelukkig blijf, is misschien wel net zo groot op deze manier. Wat ik vooral jammer vind is dat ik geen klasgenoten meer heb, maar dat overleef ik. Nu vraag ik me af wat jullie vinden. Vinden jullie dat iedereen het zou moeten doen zoals het hoort, en waarom dan? Of delen jullie mijn mening en hebben jullie nog meer redenen waarom studeren een beetje overrated is?

De laatste schoolkrant!

De laatste schoolkrant van dit schooljaar. Of het écht de allerlaatste schoolkrant is, dat weet ik nog niet. Maar ik hoop natuurlijk heel hard dat dit niet zo is. Kijk mee en geniet van deze laatste editie van Old School van dit schooljaar!

Klik hier om de schoolkrant te bekijken!

Iets later dan verwacht, 30 juni was de datum waarop ik beloofde hem online te zetten. Alleen is er iets mis gegaan, het uitdelen is wat vertraagd en het is mij nu ook niet duidelijk wanneer dit gaat gebeuren. Dus… dan maar zo!

Laat weten wat je ervan vindt! Favorieten?

Afscheid nemen

Ergens een goede punt achter zetten is nooit m’n sterkste kant geweest. Het liefste houd ik alles lekker zoals het is, dat geeft wat zekerheid. En daar houden we tegenwoordig van, zekerheid. Maar he, ik ben geslaagd voor de Havo, nu móet ik wel afscheid nemen van de school waarop ik 7 jaar rondhuppelde.


Via weheartit.com

Stiekem vind ik het helemaal niet leuk dat ik weg “moet” van school. Vooral omdat ik geen nieuwe school heb waar ik weer een aantal jaar kan rondhuppelen. Ik vind het niet leuk omdat ik op vrij extreme wijze niet van nieuwe dingen houd. M’n hoofd zegt dat ik alles hetzelfde wil houden, dat ik op zeker wil spelen, dat ik geen nieuwe dingen wil proberen en dat het allemaal wel goed is zoals het is.

Had je niet verwacht van mij, of wel? Tegelijkertijd weet ik ook wel dondersgoed dat hoe mijn hoofd denkt, dat dat niet goed voor me is. Dat is voor geen mens goed. Zeven jaar op dezelfde school is meer dan genoeg. Stilstand is achteruitgang.

Maar een stemmetje in m’n hoofd zegt ook dat dat niet goed voor me is. Risico’s nemen, nieuwe dingen proberen, angsten overwinnen, dat is goed voor me. En dat is voor mij een stuk moeilijker dan ik het doe overkomen.

Dat ik het moeilijk vind om afscheid te nemen van iets ouds, en nieuwe dingen te gaan doen, dat wil niet zeggen dat ik het niet ga doen. Ik ga het juist wel doen. Als ik al die eigenschappen niet in me heb zitten, dan moet ik daar iets aan doen. Dan moet ik mezelf maar pushen om dingen te doen die ik eigenlijk niet “durf”. Gewoon, omdat ik geloof dat ik daar gelukkiger van zal worden.

Mijn voornemens van toen

Een van mijn allereerste stukjes op mijn blog ging over school. Het is een stuk dat stamt uit de tijd dat ik net twee weken in het nieuwe schooljaar naar school ging. Hierin vertelde ik wat ik graag anders wilde gaan doen dat jaar, ten opzichte van het jaar ervoor. Het ging om dit stuk.


Via weheartit.com

Dat vorige jaar was overigens een rampjaartje voor mij, op school en op gezondheidsgebied. En daarom ben ik nu ook zo blij dat ik jullie de doelen van toen kan voorschotelen en erbij vertellen hoe het is gegaan. Leuk trouwens, dat ik ze destijds heb opgeschreven, zodat ik er nu nog eens naar terug kan kijken. Gaan we…

1. Zo veel mogelijk lessen volgen, ook als het geen belangrijke lessen zijn
Heb ik voor het grootste gedeelte wel gedaan. Eigenlijk vooral omdat het zo gezellig was. En zodat ik niets zou missen. Het enige is dat ik wel vaker dan ik had gehoopt langer in bed heb gelegen. Maar dat was toen gewoon nodig blijkbaar, want dit schooljaar ben ik nauwelijks lui geweest.

2. Huiswerk maken
Dit is er eentje waarin ik toch wel gefaald heb. Dat ging gewoon niet, meestal was ik na school gewoon helemaal kapot. Ik had er gewoon geen kracht meer voor. Maargoed, welke Havo leerling heeft zijn huiswerk eigenlijk wel gemaakt? Oke, ik heb misschien helemaal niets gemaakt, maar ik zal vast niet helemaal de enige zijn.

3. De vakken bijhouden, het moet niet zo zijn dat ik in een les kom en er niets van snap omdat ik drie weken achterloop
Jep! Dit heb ik ook gedaan, dit ging vrij goed omdat ik eigenlijk bijna geen dagen had dat ik achter elkaar te beroerd was om naar school te komen. Enkel twee weken voor kerst was ik veel afwezig door veel te veel ziekenhuisbezoeken. Gatver. Maar dat was dan ook het enige moment dat ik het gevoel had dat ik iets gemist had.

4. Voor nu eerst alles inhalen wat ik nog mis uit de vierde klas
Dit heb ik in no-time gedaan. Ik geloof dat het vooral ging om boekverslagen van Nederlands. De eerste paar weken heb ik als een malle boeken gelezen, wat ik overigens helemaal niet erg vond omdat mijn beste mama voor mij een paar leuke boeken wilde kopen die ik hiervoor kon gebruiken.

5. Alle verslagen en werkstukken op tijd inleveren
Ik geloof dat zelfs dit me gelukt is. De meeste dingen tenminste. Die van Nederlands waren ietsje later en mijn presentatie van Nederlands was ook echt op het laatste moment. Maar voor de rest ging dat allemaal goed, geloof ik.

6. Zo veel mogelijk zelf regelen voor de dingen die ik nodig heb aan aanpassingen
Inderdaad, zo veel mogelijk. Lang niet alles kon door mij geregeld worden, bij sommige dingen had ik gewoon mijn begeleidster nodig. En soms ook wel een beetje m’n mama. Maar ik heb veeeel meer zelf geregeld in vergelijking met het jaar ervoor.

7. Er zo vaak mogelijk zijn zodat het nog gezelliger wordt
Haha, ook dit is volgens mij wel geslaagd. Uiteindelijk heb ik mijn klasgenootjes leren kennen en nu vind ik het jammer dat ik nooit meer met ze in één lokaal zal zitten. Maar een gezellig schooljaar heb ik gehad en ik heb veel nieuwe mensen leren kennen.

8. Misschien wat hoog gegrepen voor mij, maar ik wil heel graag in de examenstunt commissie
Deze heb ik aan me voorbij laten gaan. Maar zoals jullie weten zit ik wel in de redactie van de schoolkrant, wat natuurlijk veel beter bij mij past! Dus eigenlijk is het alleen maar goed dat ik niet in de examenstuntcommissie ben gegaan.

9. Zo veel mogelijk zelf naar school fietsen, zonder gehaald of gebracht te moeten worden
Hierin heb ik ook wel een klein beetje gefaald. In de winter met al die sneeuw en dat koude weer kon ik het gewoon even niet meer aan. M’n zwakke lijfje kon het niet aan om te fietsen. En m’n zwakke lijfje kon het ook niet aan om in die vieze koude sneeuw te vallen. Enzo. Maar vanaf het moment dat het mooier weer werd ben ik weer op de fiets gestapt. Welliswaar op m’n superfiets (elektrische fiets), maar dat geldt ook wel als fietsen.

Het leuke is dat ik nu zelf mag beoordelen of het gelukt is. En ik vind van wel. Hoewel, bijna dan. Wanneer ik daar straks sta in de schouwburg, met dat Havo papiertje, dan ben ik echt tevreden. Maar eigenlijk ben ik nu al tevreden.

Het redden van de schoolkrant

Waarschijnljik weet je wel dat onze school sinds dit schooljaar een schoolkrant heeft. Nu hebben we een klein probleempje met de schoolkrant, een financieël probleempje. Een probleem dat opgelost gaat worden, daar ben ik zeker van! Maar hoe?


Via weheartit

In onze redactie hebben we zeker een aantal talentjes zitten, je kunt hier het laatste nummer lezen. Het zou toch zonde zijn als deze geen ruimte meer krijgen om te schrijven voor de schoolkrant. Daarom moeten we ervoor zorgen dat de schoolkrant blijft bestaan.

Hiervoor willen we iets gaan organiseren bij ons op school, hoe en wat weten we nog niet precies. Een feest, een concert, workshops? Er zijn ongetwijfeld nog veel meer dingen die we kunnen proberen, maar wat kunnen we nu echt het beste doen? Wat levert het meeste op?

Op het moment wordt onze schoolkrant gemaakt bij Schoolmagazine, wat op zich erg goed gaat. Een minpunt, het is best duur. Ik heb geen idee precies hoe duur, maar mijn gevoel zegt dat het goedkoper kan. Ook dit moeten we gaan uitzoeken.

Maar misschien kunnen jullie mij hierbij helpen. Wat voor advies zouden jullie ons geven? Zelf heb ik al wel een plan staan om mensen op school enthousiast te maken, maar met enkel een hoopje enthousiaste mensen zijn we er nog niet. Wie heeft er een briljant plan voor het redden van onze schoolkrant?

De laatste loodjes

De laatste loodjes wegen het zwaarst, dat zeggen ze altijd he. Ik kan nu uit ervaring spreken als ik zeg dat het waar is. Op het moment ben ik weer bezig met een paar laatste loodjes. Deze keer die van school.


Via weheartit.com

Eerder merkte ik al dat de laatste loodjes het zwaarst wogen bij het afvallen. In het begin ging het allemaal heel makkelijk en heel snel, maar later merk je dat het allemaal steeds moeilijker gaat.

Ook in de toetsweek merkte ik dit weer. Dit jaar heb ik de moeilijkste vakken als eerst gedaan in de toetsweek. Voorheen koos ik altijd voor het makkelijkste als eerste, de rest stelde ik uit. Dit jaar wilde ik dit niet dus begon steeds met de moeilijkste toetsen. Het resultaat? De makkelijkste vakken waren opeens de moeilijkste. Opeens had ik veel meer moeite met de vakken die ik later indeelde… de laatste loodjes dus.

Op het moment ben ik op school bezig met de laatste toetsen. Nog 3 toetsen, 2 PO’s en een presentatie. Weer die laatste loodjes, want het is niet echt makkelijk. Terwijl dit juist nog alleen de vakken zijn waarvan ik dacht dat ik er wel goed in was, zelfde verhaal als eerst eigenlijk.

Maargoed, voor deze dingen heb ik niet heel veel tijd meer (echt weinig tijd). En dan heb ik het gewoon gedaan, dan ben ik klaar. Dan hoef ik nooit meer een natuurkunde toets of zoiets te maken. Dan is het tijd voor een nieuw begin, gelukkig begin je altijd met lichte loodjes (bestaan die?).

Mijn interview- ontmaagding

Als schrijver zou je eigenlijk toch ook moeten kunnen interviewen, toch? Tenminste, ik vind dat ik het moet kunnen. Daarom deed ik gisteravond het allereerste interview van mijn leven. Ik interviewde Tijl Beckand!


Via weheartit.com

Een tijd geleden kocht ik samen met vriendinnetje Lesley kaartjes voor de voorstelling van Tijl. Op dat moment hadden we nog geen schoolkrant. Nu natuurlijk wel en een paar weken geleden kwam Lesley met het briljante idee om Tijl te gaan interviewen. Welja, dat doen we wel even!

Dus daar gingen we, gisteravond, 1 april 2011. Gewapend met een fotocamera, een Ipod om alles op te nemen en pen en papier. Voordat we heen gingen wisten we nog helemaal niet zeker of het wel door kon gaan, maar het kon geregeld worden, top!

Eerst keken we een paar uur naar de show, die overgens onwijs leuk was. En toen… toen ging het gebeuren! Lesley (uber lama-fan) was een klein beetje zenuwachtig, dus ik stelde de vragen en zij maakten aantekeningen. Na een goed interview (denk ik?) en een gezellig kletspraatje met Tijl zijn we klaar.

Het zou nu cliche zijn om te zeggen dat Tijl een aardige man is, toch? Dan zeg ik het lekker toch. En dat was mijn interview ontmaagding. Mijn aller-aller-eerste interview in mijn leven, was die waarbij ik Tijl Beckand interviewde, hoe cool is dat!

Het resultaat zal te zien zijn in de schoolkrant die op 19 mei uitkomt.

Toetsweek 3

Op dit moment zijn we aangekomen bij toetsweek nummer 3! Dit is ook meteen de allerlaatste toetsweek voor de examens. Hopelijk ook de allerlaatste toetsweek van mijn leven.


Via weheartit.com

Uiteraard hoop ik jullie deze week te kunnen vermaken met mijn briljante schrijfsels, daar houd ik nu eenmaal van. Maar het leren wil er nog weleens voor zorgen dat mijn inspiratievoorraad daalt naar 0,0. Maar wees voorbereid op het onverwachte, want wie weet krijg ik door het leren wel opeens heel veel briljante ideeen.

De toetsen die ik deze week maak zijn Engels, wiskunde en scheikunde. De week erop heb ik nog mijn presenatie van Nederlands en daarna moet ik nog 3 toetsen inhalen en twee PO’s van scheikunde doen. Echt veel tijd heb ik niet meer, de klok tikt me iets te snel door. Maar ik ga het halen hoor!