Een geweldige lente

Dat de lente gisteren begonnen is, dat is je vast niet ontgaan. Maar misschien weet je nog niet dat ik de lente een geweldig seizoen vind, vooral dit jaar. Deze lente is een lente vol nieuwe beginnen, maar ook een lente waarin ik heel veel dingen ga afsluiten. En hopelijk gaat het zonnetje hierbij schijnen.


Via weheartit.com

Ten eerste is het geweldig dat de winter voorbij is. We hebben het weer overleefd! Alle sneew en vrieskou is weer voorbij. Die donkere, koude, natte dagen mogen we weer achter ons laten. Yay!

Spring is nature’s way of saying, “Let’s party!” 
Robin Williams

Verder iets wat ik al zo’n honderd keer heb verteld op mijn blog. Dat ik deze lente mijn Havo diploma ga halen. Dat stomme papiertje dat ik zo graag wil. Deze lente zal er eentje worden van bloed, zweet en tranen, maar daarna zal er een last van mijn schouders af vallen, eindelijk kan ik dat afsluiten.

En als laatste… een lente met een nieuwe start! Wanneer ik klaar ben met school heb ik zeeen met tijd, die ik allemaal onwijs nuttig ga besteden. Hopelijk vind ik een baantje (ik heb al iets op het oog!), kan ik me verder ontwikkelen in het schrijven en kan ik hier ook echt iets mee gaan doen. Ook ben ik van plan om gezonder te gaan leven en te gaan sporten.

Kortom, mij gaat een geweldige lente tegemoet. Ik zal er keihard voor moeten werken, dat weet ik, maar dan heb ik ook wat! Dan ben ik vrij! Ik weet zeker dat deze lente mij heel veel geluk gaat brengen. En hoe gaat jullie lente eruit zien?

Overwinning

Zo zou ik gisteren omschrijven, als een overwinning. Niets groots, maar veel kleins. En al die kleine dingen bij elkaar maakt dat het toch wel errug goed voelt. Nou is het allemaal niet bijzonder spannend, maar toch ga ik het jullie vertellen. Omdat het misschien toch een klein beetje spannend is. Voor mij in elk geval wel.

overwinning
triomf, victorie, zege, succes, zegepraal


Via weheartit.com

Als eerst deed ik vandaag mijn Engels mondeling. Als je mijn blog al langer leest weet je misschien wel dat ik een ramp ben als het om engels gaat. Maar ik heb een voldoende! En maandag deed ik ook mijn luistertoets, dus deze twee dingen kan ik afstrepen van mij to-do lijstje.

Toen schreef ik me in voor de schoolkrantdag, heel leuk! Eigenlijk dacht ik dat de hele redactie, op mij na, zijn vrije zaterdag hier niet voor wilde opgeven. Mijn laatste hoop waren twee meisjes (de leukste!) waarvan ik weet dat ze ook echt van schrijven houden. En ja hoor, zij wilden wel heen! Dus wij, met onze schoolkrant, zijn ingeschreven en gaan op 9 april richting Amsterdam!

Dus ja, ik ga naar Amsterdam. Normaal kom ik alleen in Amsterdam als ik naar het ziekenhuis moet. Nu ga ik naar Amsterdam naar de HvA! Waarschijnlijk ga ik dat niet leuk vinden, op een hogeschool terwijl ik zelf niet kan studeren, maar hopelijk is het daar zo leuk dat ik dat vergeet. Ik ben al een jaar of 4 niet in Amsterdam geweest, buiten de ziekenhuisbezoeken, dus ik heb er zin in! We volgen twee workshops en we hebben uiteraard onze krant opgegeven voor de awards.

En als laatste, niet echt iets bijzonders… maar ik heb besloten waar ik wil gaan solliciteren na mijn examens. Gewoon omdat ik zeker weet dat ik dat wil. Dus ik ga ze binnenkort denk ik maar een mailtje sturen, want volgens mij zoeken ze nu mensen.

En… dat was het eigenlijk wel. Oja, ik ben samen met m’n maatje Koos een rondje wezen rijden in zijn nieuwe auto, dat is ook wel een overwinning natuurlijk. Hoe vrolijk kun je worden van zo veel kleine dingen bij elkaar? Heel vrolijk! Wat was jouw laatste overwinning?

Gewoon een rotdag

Ja, zelfs ik heb weleens een rotdag. Gister bijvoorbeeld. Een dag waarop ik alles en iedereen vervloek wat ik tegen kom. Een dag waarop ik niet doe alsof ik vrolijk ben. Ja, dat bestaat.


Via weheartit.com

Ik voelde me ziek en had een rotdag op school. Alles ging fout en dat lag niet geheel aan mij. En ik haat het als andere mensen mijn geluk kunnen bepalen.

Dus wat doe ik op zo’n dag? Heel hard huilen, me alleen voelen en er vervolgens achter komen dat ik heel veel lieve reacties op mijn blog had en dat er ook op Twitter nog heel veel lieve mensen zijn. Dus eigenlijk valt het allemaal wel mee en begin ik de volgende dag weer met een lach.

De tijd gaat (te?) snel

Een aantal dagen geleden keek ik in het jaarboek van vorig jaar, omdat ik dit keer weer een nieuw stukje ging schrijven, maar dan voor dit jaar. En toen wist ik weer hoe het toen was. Zo veel mensen op school waarmee ik bevriend was! Misschien had ik daar meer van moeten genieten.


Via weheartit.com

Vorig schooljaar was het jaar dat de gemiddelde oud-klasgenoot van mij slaagde. Negentig procent van de mensen die ik kende op school was opeens weg. Foetsie. Gingen allemaal hun eigen pad op, allemaal met een andere toekomst.

Maar hoe rijk ben je, als je op een school die 1100 leerlingen telt, bij elke studiezaal kunt stilstaan en een praatje maken. Hoe rijk is het dat je zo veel mensen op zo’n grote school kent, dat je je er meer dan thuis voelt? Heel erg rijk ja, maar dat bedenk je je op dat moment niet.

Hoewel ik uiteraard uitgebreid gebruik heb gemaakt van het “naar de wc gaan”. Als ik geen zin meer had in mijn les ging ik naar de wc. En dan bleef ik precies 20 minuten weg. Dan liep ik een rondje, maakte met iedereen een praatje en de die 20 minuten waren me altijd veel te snel voorbij. Maar langer dan 20 minuten toileteren is ook een beetje vreemd.

En toen kwamen we aan in het nieuwe schooljaar. Het schooljaar waarin ik heel veel nieuwe mensen heb leren kennen. Maar het zal nooit meer zo zijn als vorig jaar, of beter nog, het jaar daar voor. Al deze mensen zitten nu op een universiteit of een hogeschool. Is het gek dat ik dat een heel raar idee vind?

Zo stond ik vorig jaar nog met ze op een examenstunt. Met zo veel mensen die ik kende, zo veel mensen die wisten wie ik was. Zo veel mensen die wisten waarom ik zo was en hoe dat zo gekomen is. De mensen van nu weten wie ik ben en geloven wie ik ben, maar verder weten ze eigenlijk helemaal niets.

Toen ik terugkeek in mijn jaarboek leek het een hele mooie herinnering. Maar wel eentje van 10 jaar geleden terwijl het nog maar 1 jaar geleden is. Wat gaat de tijd snel. Ik zal maar gauw gaan genieten van dit schooljaar, met deze mensen, voordat het nu verandert in een herinnering.

Dom, blond of allebei?

Ik zal het eerlijk toegeven: Soms kom ik een beetje dom over. Door mijn extreme vermoeidheid ben ik misschien ook wat minder inteligent geworden (kan dat wel, minder inteligent worden?). Stiekem ben ik best een slim meisje, het komt er alleen niet meer uit. Ben ik nu gewoon dom of hoe zit dat?


Via weheartit.com

In de onderbouw op het Vwo ging alles me vrij gemakkelijk af. Ik haalde, vergeleken met de rest, gewoon goede cijfers. Toen we in de 3e klas de DAT test hadden kwam dit er ook uit, ik was slimmer dan de gemiddelde Vwo-er. Terwijl ik tijdens die test al het concentratievermogen van een koe had. Best goed gedaan van mezelf.

Maar nu zit ik in Havo 5, ben al 2 keer blijven zitten en snap soms geen snars van de lesstof. Door klasgenoten en veel andere mensen wordt er dan ook vaak meteen het stempeltje “niet zo slim” op mijn voorhoofd geduwd. Maar wie weet zit er in mij nog steeds wel dat slimme meisje.

Doordat iedereen meteen een mening heeft over mij en het feit dat ik 2 keer ben blijven zitten, speel ik dit een beetje mee. Wanneer iemand mij dom noemt hierdoor vind ik het niet fijn om meteen heel erg serieus te gaan uitleggen hoe het komt dat ik een beetje dom ben. Daarom speel ik het spelletje lekker mee en gedraag ik me ook als een dom blondje. Ik stel domme vragen, geef domme antwoorden en zeg regelmatig ‘echt?’ op de meest stomme opmerkingen.

Maar ben ik nu gewoon dom, doe ik alleen alsof, of allebei? Wat ik zelf denk? Ik ben niet dom, mijn slimme kanten komen gewoon niet meer naar buiten. En ik speel wel het domme blondje. Maar ondertussen vind ik rood haar veel mooier dan blond.

Hard werken

Voor het eerst in tijden kan ik weer zeggen dat ik echt hard heb gewerkt. Aan de schoolkrant. Ik ben echt onwijs blij dat ik dit kon! Maar heb ik nu geen spijt dat ik niet meer tijd heb besteed aan mijn eigen schoolwerk en alles wat ik nog in moest halen?


Via weheartit.com

Ik ben de hele avond naar de profielwerkstuk presentaties geweest zodat ik hiervoor een stuk kon schrijven. Daarnaast heb ik nog een stuk geschreven over The Secret voor in de schoolkrant. Na de profielwerkstuk presentaties heb ik meteen alle foto’s op de computer gaan zetten en ben ik als een malle gaan schrijven. Nog meer werk geklaard!

De complete dag was ik bezig! Oke, ik heb wel een half uurtje op mijn bed gelegen en ik heb uitgeslapen, maar ik heb niet het gevoel dat ik weinig heb gedaan vandaag.

Maar ik heb dingen gedaan die ik leuk vond, die ik het beste kon doen in het belang van de schoolkrant. Kon ik niet beter proberen een toets te leren? Of een van de vele dingen maken die ik nog moest inhalen? Kon ik niet beter aan mezelf denken? In plaats van aan de mensen om mij heen?

Tot ‘s avonds laat heb ik keihard gewerkt aan de schoolkrant. Wat ik ervoor terug kreeg? Niets, een blanco pagina. De persoon die in de account van de leraar kan heeft per ongeluk mijn pagina overgeschreven. Kan gebeuren helaas. Maar shit, nu heb ik spijt. Hoewel ik misschien niet eens iets aan school kon doen, ik had dat eerst moeten proberen.

Is dit een teken dat ik meer aan mezelf moet denken en minder aan andere mensen op school? Of is het een teken dat ik nog harder moet werken of dat ik iets fout heb gedaan? Laten we uitgaan van het eerste. Misschien moet ik, totdat ik alles heb ingehaald, niets meer voor de schoolkrant doen. Hard werken aan mezelf en niet voor een ander. Tsja, dan ben ik maar even egoistisch.

Eventjes pauze

In een week maakte ik 3 toetsen, wat enorm veel voor mij is. In de 5 jaar dat ik ziek ben heb ik dit volgens mij nog nooit voor elkaar gekregen. Graag wilde ik nog even doorgaan met de 4e en 5e toets, maar helaas lukt dat niet meer.


Via weheartit.com

Deze keer bewaarde ik het makkelijkste tot het einde, natuurkunde en wiskunde. Maar misschien geldt voor mij dat de laatste loodjes het zwaarst wegen, om welk vak het dan ook gaat. Beide vakken willen gewoon niet meer lukken, ik snap er gewoon niks van. Dat is niks voor mij.

Ik heb het dus eventjes opgegeven met de toetsen. Ik kan wel blijven proberen, maar daar word ik alleen maar verdrietig van omdat ik weet dat het nu toch niet lukt. Tijd en ontspanning, dat is wat ik even nodig heb nu. Mijn hoofd laat ik even lekker uitrusten door leuke dingen te doen en het rustig aan te doen. Rust is, zelfs voor mij, af en toe toch wel een goed medicijn.

Trots

Stiekem, heel stiekem ben ik deze week heel erg trots op mezelf. Er zijn meerdere dingen deze week waar ik heel erg blij en gelukkig van werd. Natuurlijk wil ik dit dolgraag met jullie delen.

Lisanne op Girlscene.nl

De meeste van jullie weten het waarschijnlijk wel: Ik ben geinterviewd door girlscene, er is een stuk verschenen over mijn leven met fibromyalgie. Klik hier om het stuk op girlscene te lezen.

Ik liep van school naar huis!
Oke, dit klinkt voor jullie vast niet heel erg spannend, maar ik ben donderdag toen ik eerder weg mocht van school naar huis gelopen. De afgelopen maanden kan ik niet meer naar school fietsen, dus word ik elke dag met de auto gebracht. Nu mocht ik eerder naar huis, maar dat wist mijn moeder natuurlijk niet van tevoren. Ik koos ervoor om 1 kilometer naar huis te lopen en niet mijn moeder te bellen om mij op te halen. Ik ben trots op mezelf!

Cijfers
Vorige week had ik toetsweek. In deze week voelde ik me niet super, maar ik heb op het moment 3 toetsen gemaakt. Scheikunde, Engels en Nederlands. Voor scheikunde had ik een 6.3, voor Nederlands een 7,5! Ik ben helemaal tevreden, vooral het feit dat het lukt met het maken van de toetsen. Natuurkunde is mislukt, ik viel na 5 minuten in het lokaal weg, maar daar hebben we het niet over. Maandag maak ik wiskunde en dan hoef ik nog maar een toets! Even ter vergelijking: dit jaar doe ik 5 vakken, vorig jaar heb ik er met heel veel moeite 2 gedaan. Ik heb deze toetsweek al 3 toetsen gemaakt en 3 goede cijfers gehaald!

Trots zijn op jezelf is een goed gevoel. Zo goed dat ik het even aan jullie moest melden, haha! Waar ben jij op dit moment trots op?