Schoolkrantstress

Zeker weten dat er voor de volgende schoolkrant hard gewerkt is. Ik zit serieus te stressen om de schoolkrant terwijl ik gewoon nog toetsweek heb. Haha, dat klopt niet helemaal he?

Volgens mij zijn wij (nog) niet zo’n goede redactie, in elk geval eentje die nog niet zo goed met deadlines kan werken. Het enige wat we kunnen doen is hopen dat we het zo snel mogelijk door kunnen mailen en dat we hem voor de vakantie nog uit kunnen delen!

Maar natuurlijk wil ik jullie even mee laten voelen met mij. Dus heb ik voor jullie een preview van de schoolkrant!

Ik zou mezelf niet zijn als ik mijn eigen blog niet ongegeneerd even zou promoten. Haha! Hopelijk valt het een beetje in de smaak. Een verhaaltje over de blog van Carlijn, die bovendien ook in de redactie zit, en mijn eigen blog dus.

Dat was een sneak preview van de krant die misschien geen schoolkrant wordt. Omdat we een beetje laat waren. Terwijl ook deze schoolkrant weer een uitmuntende inhoud had, al zeg ik het zelf. We hebben echt een aantal toppers in de redactie! Maarja, wel een beetje te laat. Shit.

Iets om naar uit te kijken

Hebben we dit niet allemaal een klein beetje nodig, iets om naar uit te kijken? De een wordt pas vrolijk van een luxe vakantie om naar uit te kijken, de ander kijkt weken uit naar een avondje naar de bios. Ik kijk ook ergens naar uit…


Foto door Tobias Schlitt / Flickr

Voortdurend kijk ik uit naar de zomer. Ik kan er niets aan doen, ik houd nu eenmaal van het zonnetje. En zomervakantie klinkt me ook niet verkeerd in de oren. En dan ook nog OP vakantie, dat zou helemaal perfect zijn.

Maar het meest kijk ik uit naar de tijd na mijn examens. Dan begint mijn vakantie en dan ben ik verlost van de last die op mijn schouders ligt. Eigenlijk is het niets voor mij, het is allemaal onzeker wat ik ga doen. Ik was altijd een meisje dat op zeker speelde.

Wat ik ga doen na mijn examens is een groot raadsel. Misschien ben ik zelfs nieuwsgierig naar die tijd. Ik ga bloggen, mezelf verbeteren, echt gezond eten, sporten. Ik ga alle dingen doen die ik wil doen. Ik kan ook gewoon alles doen wat ik wil, op dat moment.

Ik kijk dus uit naar de tijd na mijn examens. De tijd dat niets moet en alles kan. Naar welk moment kijk jij uit? En hoe belangrijk is dat voor je?

Ik ga wel doorleren

Vaak wordt aan mij gevraagd wat ik ga doen na de HAVO. In elk geval ga ik niet, zoals iedereen gaat doen, studeren. Maar ik stop niet met leren hoor. Wat ik precies ga doen, dat weet ik nog niet. Maar als ik alleen doorga met bloggen, zelfs dan blijf ik leren.


Foto door Michael J. Slezak / Flickr

Voor school schrijven alle havisten in de examenklas een betoog of een beschouwing, voor een cijfer dat flink meetelt. Hiervoor kregen we een boekje met wat schrijftips. Het begin was vrij vanzelfsprekend, maar later moest ik wel even een paar keer goed nadenken. Er waren toch wel veel dingen die ook ik op mijn blog verkeerd doe. Nu hoeft het niet allemaal precies hoe het hoort, maar ik ga wel voor zo goed mogelijk. Ik heb nog veel te leren.

Ook wat betreft WordPress en al die codes die daarbij horen ben ik nog geen expert. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er heel erg weinig van snap. Maar natuurlijk, hierover ga ik in de toekomst zo veel leren dat ik uiteindelijk wel met deze dingen overweg kan.

Via mijn blog ben ik van plan nieuwe kansen te krijgen en deze te pakken. Zo schrijf ik binnenkort een stukje voor een grote website, wat ik best een uitdaging vind. Dat is misschien de eerste kans die ik pak, maar ik weet zeker dat er nog veel meer kansen op mijn pad komen.

Maar ook over het onderwerp van mijn site, wat ondertussen een beetje veranderd is, kan ik nog zo enorm veel leren. Ook hier heb ik geen studie voor nodig, want omdat ik het zo interessant vind en het mijn ding is wil ik er alleen maar meer over weten. En er meer over schrijven natuurlijk.

Uiteindelijk komt het erop neer dat er nog zo veel te leren valt. Maar ook dat het leren uiteindelijk allemaal vanzelf gaat, omdat het dingen zijn die ik wil leren. Er is nog zo veel wat ik wil en kan leren. En waar een wil is is een weg en mijn wil is er. Ben jij onbewust jezelf ook dingen aan het leren, terwijl je je school meer als leren ziet?

School is not cool

Hoe vaak ik op school wel niet hoor van mijn medeleerlingen hoe verschrikkelijk ze school vinden. Ze haten het en ze zouden het liefst gewoon elke dag vrij hebben. Hoe komt het dat ik daar geen snars van snap?


Via weheartit.com

Oke, voor mij is school een middel om in de bewoonde wereld te blijven. Elke dag ga ik naar school zodat ik onder de mensen blijf. En ik vind het leuk, ik heb het gezellig met mijn vrienden en ik leer een beetje nieuwe mensen kennen.

Maar ik zit op school voor mijn diploma, dat HAVO papiertje waar ik het al oneindig vaak over gehad heb, dat wil ik gewoon. Dat papiertje, de zekerheid van een diploma, dat wil ik zo snel mogelijk, maar met naar school gaan is niets mis.

Ik snap wel dat zij, mijn medescholieren, liever leren voor wat ze leuk vinden. Maar je hebt een basis nodig voordat je kunt beginnen met je focussen waar je echt goed in bent. Op school wordt deze basis misschien niet perfect gelegd, maar het hoort zo, het is nu eenmaal zo, we moeten het ermee doen.

Dat woord moeten, dat is het het hem volgens mij. Ze moeten iets. Ojeej, nu is het meteen niet meer leuk. Is dit dan de reden dat scholieren school altijd haten? School doet alles fout, overal is iets over te klagen, maar is het eigenlijk allemaal wel zo erg als ze beweren? Volgens mij niet. School is een verplichting. Verplichtingen horen niet leuk te zijn, daarom is het niet cool om school leuk te vinden.

Dat is hoe ik denk over scholieren die klagen over naar school gaan. Die elke dag zo gauw mogelijk weer naar huis willen. Ik blijf juist zo lang mogelijk, als dat gezellig is, als dat kan. Maar voor mij is het geen verplichting meer, maar een keuze. Daarnaast ben ik simpelweg blij dat ik het kan. Is mijn gedachtengang belachelijk, of heb ik stiekem gelijk?

26 mei en nu

Nog 4 maanden, 2 weken en 1 dag. Weet je wat er dan is? Dan ben ik klaar. Helemaal klaar met school. Ik kijk er naar uit! Maar hoe gaat het nu?

Zoals je in de vorige post zag deed ik een oproepje om jullie allemaal mijn enquete voor mijn profielwerkstuk te laten invullen, daar ben ik dus mee bezig. Daarnaast moet ik echt keihard gaan leren voor de toetsweek (24 januari), ik ben namelijk treurig weinig in de lessen geweest vergeleken met vorige periode. Natuurkunde, wiskunde en scheikunde moeten even bijgewerkt worden. En Engels… tsja, dat is vrij hopeloos, maar ik ga het wel proberen goed te doen.


Via weheartit.com

Verder staat er hierna nog een toetsweek op de planning (in totaal dus 3 in het schooljaar), een Engels mondeling, een presentatie voor Nederlands, een luistertoets voor Engels en misschien nog een PO voor scheikunde? Niet heel erg veel, vooral dingen die ik wel ga overleven. En de examens… die overleef ik zeker weten, als ik daar eenmaal ben.

Het met lijstjes werken, waar ik jullie eerder over vertelde, gaat best goed. Het is allemaal op orde en duidelijk wat ik allemaal nog moet doen. Vooral voor school is het handig. Hoewel het me wel een beetje gaat benauwen als ik ernaar kijk- nog zo veel te doen. Maar dat komt goed. Ik ga nog even door met lijstjes maken!

Het is nu het eind van de vakantie. Vandaag is de eerste dag dat ik weer naar school ga. Ik hoop dat ik weer op de fiets kan! Fijn om weer lekker elke dag onder de mensen te zijn. En te werken aan datgeen wat ik graag wil: dat papiertje.

Mijn eigen weg

Hoe ouder we worden hoe meer we allemaal een andere kant op gaan. Mijn leeftijdsgenoten zijn me al voor gegaan, die studeren nu bijna allemaal. Maar wat als ook ik straks mijn diploma heb? Welke weg ga ik op?


Via Tumblr.com

Heerlijk veilig zat ik op de HAVO. Ik hoefde niet over mijn toekomst te denken, het enige waar ik aan dacht was gewoon de HAVO. Meer was er niet. En nu nog steeds eigenlijk niet, want ik zit er nog steeds.

Iedereen moet kiezen was hij na zijn of haar middelbare school gaat doen. De meeste volgen de standaard weg: Studeren. Ik neem een zijstraatje, ik ga niet studeren. Maar waar mijn zijstraatje mij heen zal brengen dat weet ik niet.

Ik neem een weg waarvan ik niet weet waar deze mij heen brengt. Het leuke daaraan is dat ik verrast kan worden, door een positieve wending in mijn weggetje. Daar ga ik ook vanuit. Dat ik, met mijn zijstraatje, veel verder kan komen dan de meeste mensen denken.

Maar wat ik wel heel jammer vind is dat iedereen iets anders gaat doen. Iedereen blijft dan wel op die veilige weg, maar iedereen komt ergens anders terecht. Ik ga de mensen waarbij ik nu op school zit wel missen. En mijn leeftijdsgenoten, die allang van school zijn, die mis ik al. Maar we moeten allemaal vooruit.

Wat ik zeker weet dat mijn weg mij, en iedereen, gaat verrassen. Mijn weg gaat er rooskleurig uit zien. Waar ik terecht kom weet ik niet, maar dat is stiekem best leuk. Wat is jouw eigen weg, en waar gaat jouw weg heen? En is deze anders dan die van jouw vrienden?

Operatie ontspanning

Afgepeigerd, kapot, gespannen maar toch vol wilskracht. Dat ben ik. En ik heb rust nodig! Er is een ding dat maar door mijn hoofd blijft spoken, m’n diploma. Wilskracht is niet altijd goed, ik word er moe van en nu wil ik rust. Maar ik moet nog zo veel doen…

Time to relax is when you don’t have time for it.
Sydney J. Harris

Goed, ik heb dus ontspanning nodig, hoe ga ik dit aanpakken? Ik heb nu vakantie, dus het is er een mooi moment voor. Ik ben niet iemand die doet aan ontspanningsoefeningen of meditatie, dat is simpelweg niets voor mij. Maar wat kan me wel helpen om rust te vinden?


Foto door Bethan op Flickr

Als eerste ga ik opruimen. Opruimen totdat mijn kamer netjes is. Opruimen totdat alles netjes geordend is en er nergens in mijn kamer meer troep is. Opruimen tot ik erbij neerval dus.

Plannen, want dat profielwerkstuk moet toch gemaakt worden in de vakantie. Ik ga met mezelf afspreken wanneer en hoe lang ik aan de slag ga. Als het goed gaat ga ik door, wanneer het niet echt wil lukken neem ik een half uurtje rust en pak ik het dan weer op.

Ik denk dat dit eigenlijk de twee belangrijkste dingen voor mij zijn, op dit moment. Plannen en opruimen. Misschien is het gewoon een beetje een rommeltje in mijn hoofd. Er wordt aan gewerkt! Alle ontspanningstips zijn trouwens van harte welkom.

Schoolgala

En jawel, ik had weer een feestje! Het schoolgala. Dat is toch een van de schoolfeestjes waar ik graag bij ben. En aankomende week kan ik weer gewoon naar school. Lekker lessen volgen. Maar eerst foto’s van het schoolfeest!

Zie hierboven mij (helemaal rechts) met een aantal van mijn lieve vriendjes. En hieronder nog wat foto’s, voor het geval je geinteresseerd bent in de rest van de foto’s die ik gemaakt heb. Helaas heb ik geen foto waarop je mijn jurkje goed kunt zien.

  

  

  

Bedankt voor de leuke avond lieve mensen!