PLAN: writing an e-book!

Eerder schreef ik al over het schrijven van een e-book. Ik had veel twijfels over het onderwerp waarna ik het idee maar even liet wachten. Vervolgens vertelde nog iemand me dat ik echt een e-book moest gaan schrijven en gaf me meteen een onderwerp. Goed idee! Als je meer wil weten zul je even verder moeten lezen…

Lees meer

Onvervulde schrijfdromen

Ik roep het al jaren, ik wil een boek schrijven! Een echte onvervulde droom. Maar hallo, voor het schrijven van een boek heb je eigenlijk helemaal niets nodig. Ja, een computer waarop je kan typen en een goede dosis fantasie. Waarom doe ik dat niet gewoon?

Via weheartit.com

Nu ik toch tijd heb, waarom niet gewoon beginnen? Ik weet dat november een of andere maand is waarin heel veel mensen een boek/verhaal schrijven (of een poging doen tot), maar ik denk niet dat ik daaraan mee ga doen. Eigenlijk weet ik het nog niet. Ik wil het wel in een maand (of een korte tijd) doen.

Call me crazy, maar ik ga nu heel hard een leuk verhaal bedenken. Ik heb genoeg slechte chicklits gelezen, lekker ontspannend, en er kan er makkelijk nog wel eentje bij. Eentje van mij. Misschien gratis als e- book op m’n blog zetten?

Hopelijk is het meer dan alleen een plan of een voornemen en ga ik dit ook echt doen. Volgens mij zijn er veel meer mensen die ook graag een boek willen schrijven. Waarom doe je het niet?

Een goed idee komt wanneer je het niet verwacht

Inderdaad. Goede ideeën kunnen komen op het moment dat je het niet verwacht. Je kunt jezelf overtreffen door na te denken over iets nieuws. En dan vooral op het moment dat je er geen zin in hebt en een enorm gebrek aan inspiratie hebt. Zo ook bij het bloggen.


Via weheartit.com

Dat is dan ook mijn idee achter dagelijks bloggen. Gewoon door blijven gaan in de hoop dat je iets briljants schrijft. En geloof me maar, dat gebeurt. En als je me niet gelooft, dan heb je het vast niet geprobeerd.

Zo zijn er bijvoorbeeld ook stukken waaraan ik enorm heb getwijfeld. Moet ik dat nou wel online gaan zetten? Is dat niet te privé? Krijg ik daar geen rare reacties op? En juist als je dat denkt, dan heb je beet! Mensen vinden lezen over privé zaken van anderen namelijk bijster interessant. En te privé, bestaat dat eigenlijk wel? Zo scheef ik bijvoorbeeld over mijn grootste angst.

Daarom vind ik dat elke blogger dagelijks zou moeten bloggen. Niet wachten tot er eens iets leuks naar boven komt. Gewoon elk moment aanpakken voor het schrijven van iets briljants. Dus… ik doe elke dag weer een poging, jullie ook? En ehh… het geldt niet alleen voor bloggen, ook voor andere ideeën, deze komen ook wanneer je het niet verwacht!

Het redden van de schoolkrant

Waarschijnljik weet je wel dat onze school sinds dit schooljaar een schoolkrant heeft. Nu hebben we een klein probleempje met de schoolkrant, een financieël probleempje. Een probleem dat opgelost gaat worden, daar ben ik zeker van! Maar hoe?


Via weheartit

In onze redactie hebben we zeker een aantal talentjes zitten, je kunt hier het laatste nummer lezen. Het zou toch zonde zijn als deze geen ruimte meer krijgen om te schrijven voor de schoolkrant. Daarom moeten we ervoor zorgen dat de schoolkrant blijft bestaan.

Hiervoor willen we iets gaan organiseren bij ons op school, hoe en wat weten we nog niet precies. Een feest, een concert, workshops? Er zijn ongetwijfeld nog veel meer dingen die we kunnen proberen, maar wat kunnen we nu echt het beste doen? Wat levert het meeste op?

Op het moment wordt onze schoolkrant gemaakt bij Schoolmagazine, wat op zich erg goed gaat. Een minpunt, het is best duur. Ik heb geen idee precies hoe duur, maar mijn gevoel zegt dat het goedkoper kan. Ook dit moeten we gaan uitzoeken.

Maar misschien kunnen jullie mij hierbij helpen. Wat voor advies zouden jullie ons geven? Zelf heb ik al wel een plan staan om mensen op school enthousiast te maken, maar met enkel een hoopje enthousiaste mensen zijn we er nog niet. Wie heeft er een briljant plan voor het redden van onze schoolkrant?

Ik blog, dus ik besta

We laten allemaal constant sporen achter op het internet, denk aan Hyves, Facebook, Twitter. En tegelijkertijd willen we zo min mogelijk sporen achterlaten, want we houden van dat kleine beetje privacy dat we nog overhebben. Maar door te bloggen laat je ook sporen achter, toch?


Via weheartit.com

De meeste mensen willen dat er zo min mogelijk over ze te lezen valt op het internet. Want bijvoorbeeld halfnaakte foto’s van hyves uit je tienertijd, die wil je echt niet terugvinden als je 30 bent. En persoonlijke informatie, die gooien we ook niet echt graag het net op.

Maar wanneer je blogt, dan wil je juist aanwezig zijn op het internet. Tenminste, ik wel. Ik wil mijn spoor achterlaten. Stel dat ik er morgen niet meer ben, dan wil ik dat mensen voor altijd terug kunnen lezen wat ik schreef. Dat iedereen die dat maar wil, nog zou kunnen lezen wie ik ben.

En jij, laat jij bewust dingen achter op het internet, of sta je hier niet bij stil? Zou Veracamilla over 10 jaar nog trots zijn dat zij schreef over het kappen van haar oerwoud? En zou Serena dan nog trots zijn op haar bizarre 1-april grap? Hun lezers zullen deze stukken, met daarbij de bloggers zelf in beeld, in elk geval niet gauw vergeten.

Daarom misschien wel juist, zodat hun lezers onthouden wie ze waren. Maar wat laat ik van mezelf achter op het web? Ik sta (meestal) wel stil bij wat ik schrijf. Maar of ik daar nog trots op zal zijn over 10 jaar… dat weet nog niemand. En jij?

Een boek schrijven

Dat is wat ik ga doen. Ik roep het al weken  tijdens #blogpraat, maar jullie mogen het ook best weten. En door het jullie te laten weten, kan ik er eigenlijk ook niet meer onderuit, toch?


Via weheartit.com

Sinds ik begonnen ben met mijn blog weet ik dat ik schrijven leuk vind. Ik kan het en ik heb er plezier in. Een boek schrijven móet dan ook wel gewoon op mijn verlanglijstje staan, vind ik. Mijn verlanglijstje is trouwens nooit zo lang, dus alle dingen realiseren die op het lijstje staan moet toch zeker wel lukken.

Ik realiseer me dat er nog een heleboel te leren valt als het om schrijven gaat. Dat is een goed teken, dan heb ik nog een heleboel te leren en hoef ik me de komende tijd niet te vervelen. Maar dat boek, dat komt er! Dan word ik net een soort nieuwe dutchproblogger, haha.

Over een paar jaar kunnen jullie in de winkel een boek kopen, geschreven door mij. Hopelijk heb ik dan zo veel trouwe lezers op mijn blog, dat deze allemaal mijn boek kopen. Dan wordt het vanzelf een bestseller, toch?

Mijn interview- ontmaagding

Als schrijver zou je eigenlijk toch ook moeten kunnen interviewen, toch? Tenminste, ik vind dat ik het moet kunnen. Daarom deed ik gisteravond het allereerste interview van mijn leven. Ik interviewde Tijl Beckand!


Via weheartit.com

Een tijd geleden kocht ik samen met vriendinnetje Lesley kaartjes voor de voorstelling van Tijl. Op dat moment hadden we nog geen schoolkrant. Nu natuurlijk wel en een paar weken geleden kwam Lesley met het briljante idee om Tijl te gaan interviewen. Welja, dat doen we wel even!

Dus daar gingen we, gisteravond, 1 april 2011. Gewapend met een fotocamera, een Ipod om alles op te nemen en pen en papier. Voordat we heen gingen wisten we nog helemaal niet zeker of het wel door kon gaan, maar het kon geregeld worden, top!

Eerst keken we een paar uur naar de show, die overgens onwijs leuk was. En toen… toen ging het gebeuren! Lesley (uber lama-fan) was een klein beetje zenuwachtig, dus ik stelde de vragen en zij maakten aantekeningen. Na een goed interview (denk ik?) en een gezellig kletspraatje met Tijl zijn we klaar.

Het zou nu cliche zijn om te zeggen dat Tijl een aardige man is, toch? Dan zeg ik het lekker toch. En dat was mijn interview ontmaagding. Mijn aller-aller-eerste interview in mijn leven, was die waarbij ik Tijl Beckand interviewde, hoe cool is dat!

Het resultaat zal te zien zijn in de schoolkrant die op 19 mei uitkomt.

In een flow raken

In een flow raken, misschien heb je er weleens van gehoord. Een flow is  een moment waarin je onwijs productief bent en veel inspiratie hebt. Misschien kun je hiet zien als een soort van hyperconcentratie. En erg fijn gevoel, als je het mij vraagt.


Via weheartit.com

Voor mij is een flow een moment waarop ik opeens heel veel ideeen heb en precies weet hoe ik die ga uitwerken. Op dat moment kan ik ze dan allemaal achter elkaar maken, zonder er verder nog over na te moeten denken. Dan werk ik snel en goed en dan heb ik bijvoorbeeld zo 3 stukjes voor mijn blog of voor de schoolkrant getypt! Dat scheelt een hele hoop werk.

Het is een soort van verstand op nul en doortypen. Je vergeet even alles om je heen en alles draait gewoon om nog maar een ding, bij mij dus het typen van die stukjes. M’n beste stukjes zijn dan ook diegene die getypt zijn terwijl ik in een flow zat. Alsof het op die momenten allemaal vanzelf ging.

Maar hoe je dan in een flow raakt, dat vind ik een hele goede vraag. Het liefst zit ik elke dag een aantal uren in zo’n flow. Weinig afleiding en een duidelijk doel zijn misschien dingen die het stimulieren. Maar voor mij is het krijgen van een flow een kwestie van op het juiste moment op de juiste plaats zijn. Een klein beetje onduidelijk, inderdaad.

Ik vraag mij nu af, hoe zit dat met jullie? Zitten jullie weleens in een flow, of wist je nieteens dat dit bestond? En misschien nog wel belangrijker voor mij, hoe kom ik in zo’n flow?