Ik heb het al wel vaker gezegd, ik vind studeren best een beetje overrated. Gezellig met z’n allen naar de universiteit of naar de hogeschool? Heel gezellig! Maar hoe nuttig is het nu eigenlijk?
Consumptietip: smaakt beter met een korreltje zout
Kun je het je nog herinneren, de laatste keer dat je zo hard leerde op dingen die je niet snapte, niet kon en niet leuk vond dat je er hoofdpijn van kreeg? Via weheartit.com
Ten eerste, hoe graag studeert een mens nu eigenlijk? Hebben we echt plezier in naar school gaan? Volgens mij hebben de meeste leeftijdsgenoten een grote hekel aan leren en alles wat hiermee te maken heeft. Jezelf voor de lol rot studeren… liever niet. Daarnaast heb je, wanneer je een complete studie doet, altijd vakken die je minder leuk vindt. Daar kun je dan niet omheen, helaas pindakaas.
In plaats daarvan kan leren ook heel leuk zijn. Door alleen dingen te leren die jou écht interesseren. En dan kom je erachter dan leren eigenlijk heel leuk is, net zoals nieuwe dingen leren wanneer het over je hobby gaat. Niet studeren betekent dus niet dat je niets leert! Volgens mij leer je juist meer als je leert wat je leuk vindt.
Een diploma is fijn, dat geeft een beetje zekerheid. Maar heb je het echt nódig? Ja en nee. Toegegeven: als je arts, verpleger, of iets anders waar regels aan verbonden zijn wil worden heb je zeker een diploma nodig. Als dat je passie is moet je vooral gaan studeren, als je graag zekerheid wilt, ook gewoon gaan studeren. Als je van jezelf weet dat je geen discipline hebt om jezelf dingen te leren, dan kun je maar beter gaan studeren, haha. (En als je van gezelligheid houdt ook, wat dat betreft is het jammer dat ik niet kan studeren ;-))
Maar door te leren in de praktijk leer je misschien wel veel meer dan op school, is het niet? Zoals bijvoorbeeld Cynthia (Misslipgloss.nl), die in verband met haar succesvolle website met haar studie journalistiek stopte. Ik geef haar groot gelijk, want de ervaring die ze nu kan opdoen die zou haar studie niet kunnen bieden. En tsja, studeren kan altijd nog…
En oja nog iets, waarom feiten in je hoofd stampen als Google ook alles weet?
Kortom, ik ben van mening dat het niet zo’n ramp is dat ik de mogelijkheden niet heb om te gaan studeren (vanwege mijn gezondheid, voor als je dat nog niet wist). De kans dat ik zonder nog wel verder kom, en belangrijker: gelukkig blijf, is misschien wel net zo groot op deze manier. Wat ik vooral jammer vind is dat ik geen klasgenoten meer heb, maar dat overleef ik. Nu vraag ik me af wat jullie vinden. Vinden jullie dat iedereen het zou moeten doen zoals het hoort, en waarom dan? Of delen jullie mijn mening en hebben jullie nog meer redenen waarom studeren een beetje overrated is?
