Volgens mij hebben we allemaal wel van die stoute dromen, waarvan we weten dat ze nooit uit zullen komen. We proberen het niet eens, ‘omdat het toch niet lukt’, ‘het is de moeite waard niet om te proberen’. Maar als dat echt is wat ons zo geweldig lijkt, waarom proberen we het dan niet, wat houdt ons nou precies tegen?
Als de dag van gisteren weet ik het nog. Ik zat als meisje van 15 in het JBI (revalidatiekliniek) met een revalidatiearts tegenover mij. Ik zou gaan revalideren, en hij vroeg wat ik later wilde worden, wat ik later wilde gaan doen. Mijn antwoord als ziek, moe, verdrietig meisje: ‘Dat weet ik niet, dat weet ik echt niet’. Ik kon bijna niets, wat zou ik in de toekomst dan wel kunnen? Daar zat ik dan, 15 jaar oud, en ik zag niet eens een toekomst voor mezelf. Nu, bijna 5 jaar later, is dat wel anders! Wat zijn nu mijn plannen voor de toekomst?
Ik roep het al jaren, ik wil een boek schrijven! Een echte onvervulde droom. Maar hallo, voor het schrijven van een boek heb je eigenlijk helemaal niets nodig. Ja, een computer waarop je kan typen en een goede dosis fantasie. Waarom doe ik dat niet gewoon?
Via weheartit.com
Nu ik toch tijd heb, waarom niet gewoon beginnen? Ik weet dat november een of andere maand is waarin heel veel mensen een boek/verhaal schrijven (of een poging doen tot), maar ik denk niet dat ik daaraan mee ga doen. Eigenlijk weet ik het nog niet. Ik wil het wel in een maand (of een korte tijd) doen.
Call me crazy, maar ik ga nu heel hard een leuk verhaal bedenken. Ik heb genoeg slechte chicklits gelezen, lekker ontspannend, en er kan er makkelijk nog wel eentje bij. Eentje van mij. Misschien gratis als e- book op m’n blog zetten?
Hopelijk is het meer dan alleen een plan of een voornemen en ga ik dit ook echt doen. Volgens mij zijn er veel meer mensen die ook graag een boek willen schrijven. Waarom doe je het niet?