Eventjes pauze

In een week maakte ik 3 toetsen, wat enorm veel voor mij is. In de 5 jaar dat ik ziek ben heb ik dit volgens mij nog nooit voor elkaar gekregen. Graag wilde ik nog even doorgaan met de 4e en 5e toets, maar helaas lukt dat niet meer.


Via weheartit.com

Deze keer bewaarde ik het makkelijkste tot het einde, natuurkunde en wiskunde. Maar misschien geldt voor mij dat de laatste loodjes het zwaarst wegen, om welk vak het dan ook gaat. Beide vakken willen gewoon niet meer lukken, ik snap er gewoon niks van. Dat is niks voor mij.

Ik heb het dus eventjes opgegeven met de toetsen. Ik kan wel blijven proberen, maar daar word ik alleen maar verdrietig van omdat ik weet dat het nu toch niet lukt. Tijd en ontspanning, dat is wat ik even nodig heb nu. Mijn hoofd laat ik even lekker uitrusten door leuke dingen te doen en het rustig aan te doen. Rust is, zelfs voor mij, af en toe toch wel een goed medicijn.

Flabbergasted

Leuk woord he, ik wilde het ook graag eens gebruiken, haha. Goed, ik was gister dus flabbergasted. Verbaasd. Heel erg verbaasd. Zo verbaasd dat ik een minuut met mijn mond open heb gezeten. Ik kreeg namelijk mijn scheikunde toets terug.


Foto door Kmark op Flickr

Na een week ziek te zijn geweest werd ik op een maandag wakker met het gevoel: Jaaa! Ik werd vroeg wakker en ging naar school om mijn scheikunde toets te maken, zonder te leren. Ik had vorige week maandag gewoon een goede dag. Dus ik maakte mijn scheikunde toets even.

Je moet weten dat ik helemaal niet goed ben in scheikunde, nooit geweest. Ik ben ook bijna nooit aanwezig geweest bij scheikunde de afgelopen 2 jaar. Afgelopen periode was ik wel bijna alle lessen aanwezig. Mijn toets ging niet echt goed, maar ik had het achter de rug, dat was het belangrijkste.

Gister kreeg ik dus mijn toets terug. Nog nooit haalde ik hoger dan een 6.2, bijna altijd een 5. Deze keer rekende ik op iets tussen en 3 en een 5, het ging wel, maar zonder te leren zou ik, als matige scheikundeleerling, natuurlijk nooit een voldoende halen.

We zaten in de les, en de leraar deelde de toetsen uit. Op mijn tafel legde hij een blaadje neer. Stiekem wilde ik niet kijken, maar mijn nieuwsgierigheid won het. Maar wat ik toen op mijn blaadje zag staan… dat klopte niet. Was dit mijn toets? Stond mijn naam erop? En mijn handschrift? Dit was mijn toets! Ik had een 6.7!!!

Ik, degene die altijd slecht is geweest in scheikunde, had een voldoende gehaald. Voor een toets waar ik niet voor geleerd heb. Ik ben echt onwijs blij! Hoe blij kun je zijn om een cijfer? Heel erg blij dus, haha! Dit is ook nog eens een goede motivatie voor mij om in zo veel mogelijk lessen aanwezig te zijn. Wanneer was de laatste keer dat jij stomverbaasd was?