Er zijn momenten geweest dat ik me ongelooflijk ziek voelde. Ik lag weken lang in bed door de vermoeidheid en de pijn, ik kon bijna niets meer. Ik werd wakker, probeerde de dag door te komen in bed, elke dag opnieuw. Natuurlijk had ik weleens een bui waarin ik vond dat ik wel dood kon. Maar meestal gelukkig niet! Ik wil jullie graag vertellen waar ik me toen aan kon vasthouden, waar ik toen voor leefde.