En weer bikkelen!

Het is weer zo ver, tijd voor een nieuwe ronde APS therapie. De vorige keer was ik er behoorlijk ziek van en heeft het nauwelijks geholpen. Hopelijk hebben we deze keer meer geluk! Maar even hoe het allemaal verder gaat…

via weheartit.com

Voor mijn gevoel ga ik weer de goede kant op. Ik doe mijn best om een beter ritme te krijgen, wat de afgelopen week wel aardig gelukt is. Nu met de APS is het wel extra een uitdaging, want overdag slapen is echt een valkuil. En van de APS word ik erg moe, dus hopelijk houd ik het vol!

Verder ben ik bezig met minderen met medicijnen. Nu ik wat vroeger kan slapen, doe ik er maar meteen een schepje bovenop: minder pijnstillers voor het slapen. Ik heb geen flauw idee of ik het kan, maar het is het proberen waard.

Verder zit ik over 2 weken weer 4 weken lang zonder vriendje. Ik lijk al bijna zielig, haha! Hopelijk heeft tegen die tijd de APS geholpen en kan ik weer hard aan de slag. De Lisanne die jullie kenden komt er weer aan! Wish me luck!

Lorentz therapie

Vanaag eens iets anders dan normaal. Ik ga namelijk een behandeling uitproberen, lorentz therapie. Als ik het opzoek op Google dan kom ik meteen uit bij het Gemini, het ziekenhuis hier in Den Helder. Zelf ben ik heel erg benieuwd naar deze therapie, dus natuurlijk ga ik jullie ook op de hoogte houden.

Gisteren moest ik even op controle komen bij de internist, voor mijn schildklierwaarden (ik heb naast fibromyalgie ook de ziekte van Hashimoto). Omdat ik niet bepaald serieus word genomen door mijn huisarts kan ik bij hem veel beter terecht, want hij neemt het wel serieus. Daarom vroeg ik naar iets tegen de pijn, waarna hij ons vertelde over de lorentz therapie.

Het is iets met stroompjes door het lichaam en het afvoeren van afvalstoffen of zoiets. Ik snap er nog vrij weinig van, maar de internist was er vrij positief over. Omdat ik weet dat er veel dames zijn die ook fibromyalgie hebben die mijn blog lezen, zal ik jullie ook op de hoogte houden. Iemand die hier al ervaring mee heeft?

Primark en ziekenhuisspulletjes

Vrijdag toen ik weer naar huis mocht vanuit het ziekenhuis zijn we naar de Primark geweest. Van Amsterdam naar Hoofddorp is niet zo heel ver, en er was koopavond. Dus ik vond wat shoptherapie wel op zijn plaats.

Het jurkje linksonder hoop ik morgen aan te doen naar een gala. Ik weet alleen nog niet of ik daar heen kan want ik moet morgen weer naar het ziekenhuis. Maar anders gaat-ie gewoon een andere keer aan, want hij kan ook gewoon op een broek. maar het jurkje is dus mijn favoriet. het zwarte shirtje is ook leuk voor het uitgaan, leuk gewoon voor op een broek. Het onderbroekje is te klein, haha. Verder had ik nog wat ondergoed gekocht, maar dat vond ik niet zo gepast om aan jullie te showen, haha.

En ook toen ik in het ziekenhuis lag werd ik verwend. Tijdschriften zodat ik fijn een beetje kon lezen. En daarnaast een pen, uit de nieuwe Bruna hier in de buurt. Op de voorkant van het doosje waar de pen in zit staat Een speciaal cadeau voor jou, op de pen staat mijn naam, en op dat dingetje wat om  het doosje heen zit staat de betekenis van mijn naam, Lisanne, een inteligente doorzetter. Dat is toch wel fijn om te lezen op dit moment.

Dat was wat ik eventjes aan jullie wilde laten zien. Ik word altijd zo blij van nieuwe spulletjes, hoe stom dat ook klinkt. Ach, wij vrouwen mogen dat, blij worden van shoppen. Nietwaar?

I'm back!

Hallo lieve lieve lieve lezers! Allereerst wil ik jullie even bedanken voor alle lieve berichtjes op mijn blog. Heel erg lief!

Ik ben weer thuis uit het AMC. In totaal ben ik er drie dagen geweest, maar het voelde als 3 maanden. Ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn eigen kamertje, mijn eigen bedje en gewoon lekker thuis zijn! Wat ik gedaan heb in het AMC? Vooral heel erg veel wachten. Maar voor de mensen die het wat interesseert zal ik er iets over vertellen.


Het uitzicht vanuit mijn bedje

Toen ik op de afdeling binnen kwam werd ik naar mijn bed gebracht. In een kamer met nog 8 mensen en heel veel piepjes en heel veel stemmen. De verplegers was het gelukkig al binnen 2 minuten duidelijk dat ik daar niet helemaal hoorde, haha. Dus toen werd ik op een tweepersoons kamer gezet. Uiteindelijk heb ik daar bijna de hele tijd gelegen, vooral in mijn eentje.

Verder heb ik vooral dagen lang gewacht. er zijn 2 onderzoeken geweest, en een wat langer gesprek. En natuurlijk steeds allemaal artsen aan mijn bed. Maar mijn dagen werden gevuld met continu wachten. Wat er allemaal precies onderzocht is en wat daaruit kwam daar ga ik jullie niet mee vervelen, maar ik word binnenkort in een ander ziekenhuis voor een langere periode opgenomen.

Gelukkig had ik hele leuke verplegers en artsen. Ik werd vooral door jonge mensen (en studenten) geholpen, dus dat was wel heel erg leuk. Aan de andere kant ook wat minder, omdat er ook mensen van mijn leeftijd daar werkten. Normaal vind ik dat nooit erg, ik gun alle mensen van mijn leeftijd het beste! Maar ik realiseerde me daardoor zo dat ik nooit een hbo zou kunnen doen. En dat ik dan nog uitkeek over een gebouw van de HvA (het groenige gebouw links op de foto met dat lichtstreepje/letters erboven) hielp ook niet echt mee.

Dus ik moet eerlijk toegeven dat ik het niet echt (echt niet) leuk vond. Maar ik heb het achter de rug. En ik ben nu alleen maar blijer om weer lekker thuis te zijn. Dus ik ga de komende dagen extra genieten van het weer terug thuis zijn! Haha.

Op naar het AMC

Eventjes een persoonlijke update, omdat jullie er misschien ook wel iets van gaan merken. Ik word vandaag opgenomen in het AMC, niets ernstigs hoor. Maar misschien dat ik morgen en overmorgen niet update, en dat wilde ik graag even laten weten.

Even een korte uitleg waarom ik word opgenomen. Sinds ze in het AMC hebben vastgesteld dat ik epilepsie heb gaat het niet beter. Ik heb twee soorten medicijnen uitgeprobeerd maar deze werkten allebei gek genoeg niet. En omdat ik steeds blijf omvallen vonden ze het verstandig om even daar te gaan kijken of ze niet kunnen zien wat er nu precies mis is.


Foto door elanaspantry op Flickr

Ik twijfelde een beetje om dit op mijn blog te zetten, maar dit is nu eenmaal hoe het is. En ik ben helemaal niet zielig, het is juist heel fijn dat ik zo snel geholpen kan worden, dat is vaak anders geweest. En het AMC is best een fijn ziekenhuis. Ze hebben namelijk hele lekkere verse broodjes. Broodjes gezond enzo! Yum.

Edit: Ik heb voor vandaag om 12 uur nog wel een stukje klaarstaan!

Gemengde gevoelens


Foto door andraspfaff op Flickr

Zoals jullie hebben gelezen in mijn vorige post was ik vandaag naar het AMC. Om eerlijk te zijn had ik niets bijzonders verwacht. Ik verwachtte hetzelfde verhaaltje als altijd: We hebben niets kunnen vinden

Maar tot mijn verbazing ben ik weer een diagnose rijker, waar ik niet heel blij mee ben. Aan de andere kant ben ik wel blij, want ik heb medicijnen die zouden kunnen helpen. Mijn eerste reactie was dan ook joepie, daar kan iets aan gedaan worden (ben ik niet gewend, haha). 

Ik ben vandaag gewoon een beetje van allebei, blij en niet blij. Morgen ben ik weer helemaal blij, beloofd!