Volgens mij houdt het ons allemaal wel een beetje bezig; kansen pakken, alles eruit halen wat erin zit, werken voor succes, zo veel mogelijk geweldige dingen doen. Later, wanneer ons leven voorbij is, willen allemaal terug kunnen kijken op een geweldig leven. Geen dingen die je anders gedaan zou hebben en met trots terug kunnen kijken. Klinkt perfect. Maar hoe dichtbij komen we bij dat plaatje als we doorgaan zoals we nu leven?
Het perfecte leven van de jongeren van nu
Soms zeggen ze dat de jongeren van nu veel meer bezig zijn met wat ze willen, dromen waarmaken en zingeving aan het leven – yoga en mindfulness enzo.
Een van de positieve dingen aan het leven als een jongere in deze tijd? We worden geïnspireerd en gemotiveerd door alles om ons heen, vooral via het internet. Onze idolen en voorbeelden komen bijvoorbeeld op Instagram, Twitter en Facebook wel heel dichtbij. En wel heel menselijk. Ik merk om mij heen dat dat heel veel mensen motiveert om hun dromen na te jagen, om er ook voor de volle 100% voor te gaan. We krijgen het gevoel dat we compleet verantwoordelijk zijn voor ons eigen geluk, als je maar hard genoeg je best doet bereik je vanzelf de top! Toch?
Maar af en toe lijkt het alsof wij, jongeren, allemaal gaan voor dat geweldige perfecte leven. Met allemaal grandioos vette dingen, coole banen, verre reizen, luxe uitjes en hippe feestjes. Misschien is het de social media, maar als ik bijvoorbeeld naar Facebook kijkt lijkt het alsof dat is waar het leven om draait.
Waar ouderen aan het eind van hun leven het meest spijt van hadden
Onlangs zat ik hier aan te denken en herinnerde ik me een artikel uit Psychologie Magazine. Het ging over waarvan ouderen aan hun sterfbed spijt hadden, wat ze anders gedaan zouden hebben als ze het opnieuw mochten doen.
‘Ik wilde dat ik de moed had gehad om mijn eigen leven te leven. En niet het leven dat anderen van mij verwachtten.’
‘Ik wilde dat ik niet zo hard had gewerkt en er was geweest voor mijn gezin.’
‘Ik wilde dat ik de moed had gehad om mijn werkelijke gevoelens te uiten.’
‘Ik wilde dat ik meer tijd met mijn vrienden had doorgebracht en vooral: dat ik de vriendschappen die belangrijk voor me waren, had gekoesterd en belangrijk had gemaakt.’
‘Ik wilde dat ik mezelf had toegestaan om gelukkig te zijn.’
Natuurlijk leven de jongeren van nu in een heel andere tijd dan de ouderen toen ze jong waren, dus echt goed vergelijken kan misschien niet. Maar ik weet zeker dat we van de ouderen van nu veel kunnen leren en daarom wilde ik graag deze citaten met jullie delen. Op de website van Psychologie Magazine zijn nog 7 levenslessen van ouderen te lezen. Heel erg mooi!
Beste van beide werelden
Aan de ene kant is het natuurlijk geweldig om ‘groots te denken’ en je dromen na te jagen en geweldig coole dingen te doen, maar hoe denken we daarover aan het einde van ons leven? Is dat dan nog steeds wat we belangrijk vinden? Tips om het beste van beide werelden te gebruiken:
- Denk vooral na wat je zelf wil
- Met hard werken en groot dromen is niets mis, maar neem ook de tijd om stil te staan bij wat je al bereikt hebt en waar je al trots op kan zijn en waarmee je tevreden bent
- Sta af en toe eens stil bij hoe jij je tijd indeelt en wat voor jou de perfecte balans zou zijn
- Een verschrikkelijke cliché, maar hij moet erbij: wees jezelf. Jij bent jij en zoals je bent ben je goed genoeg.
Het blijft voor mij een beetje gek om erover na te denken (want mijn einde is nog lang niet nabij, daar ga ik in elk geval niet vanuit), maar eigenlijk is het heel interessant om hierover na te denken. Denk jij dat de jongeren van nu veel van de ouderen kunnen leren? En waar ligt jouw eigen focus het meest?
Dit artikel zet je wel aan het denken. Ik vind dat wij nogsteeds veel van de ouderen kunnen leren. Het feit dat geen oudere zegt dat hij liever harder wilde werken om zijn echte droom na te jagen geeft wel aan dat het daar niet allemaal om draait. Natuurlijk je dromen najagen is fijn en leuk, maar de rest om je heen moet je niet vergeten, daar draait het uiteindelijk niet om. Ik vind het een mooi en inspirerend artikel!
Heel erg mooie post. Wat ik van ouderen zou willen/kunnen leren is het vermogen om dingen zélf te doen, héél praktisch. Als ik zag wat mijn grootvader allemaal zelf kon in huis, terwijl ik nu al in mijn haar zit te krabben over een stukje vloer dat moet aangevuld worden (de drempel is verlegd, dus een klein stukje ondergrond gieten en betegelen). Of wat ik boven met de slaapkamers zou willen doen, terwijl het voor hem enkel de aankoop van materiaal zou zijn, de rest kon hij gewoon. En dat geldt voor héél veel oudere mensen, ook voor de vrouwen. Een knoop aannaaien kan ik nu wel, maar een rits verstellen, daar begin ik niet aan, terwijl mijn grootmoeder het haast met haar ogen dicht kon. Ze wisten zoveel van het leven buiten, en van het leven in het algemeen. Natuurlijk heb ik een drukke job, maar mijn grootouders hebben ook steeds kéihard gewerkt en al die dingen er gewoon naast gedaan. Daar heb ik bewondering voor.
Maar verder denk ik dat ik al behoorlijk ver sta in het leven leiden dat ik wil leiden. Ik heb een job die ik graag doe en die bij me past. Verre reizen zijn uitzonderlijk en geweldig, maar ik voel niet de druk om ze elk jaar te doen. Er zijn mankementjes aan ons huis, maar we hebben zélf een huis gekocht, zonder hulp van buitenaf en zonder een wurglening (al is ze ook best stevig, vind ik persoonlijk, omdat we heel weinig spaargeld hadden, om niet te zeggen: geen). Mijn man loopt constant te dromen over een ruimer, netter afgewerkt huis in een prijsklasse die we volgens hem aankunnen, maar waarvan ik weet dat we dan op een aantal andere zaken moeten inboeten. Ik heb dat materialistische minder. Ik ben ook gesteld op comfort en investeer graag in goede/leuke spullen, maar kan dat ook vlot lossen als dat moet.
En sinds ik mama ben, wil ik vooral dat kleine man een warme thuis kent en een veilige haven… dus met die focus, vind ik zelf, zit het wel goed.
Wat jij zegt over ouderen die alles zelf kunnen maken, herken ik ook heel sterk. Ik zou ook zo graag meer ZELF kunnen. Maar het lijkt wel alsof we dat allemaal verleerd hebben! Ik begreep dat praktische cursussen en workshops tegenwoordig ook terug van weggeweest zijn. Zodat we zelf een muurtje kunnen bouwen bijvoorbeeld 🙂
Mooi geschreven, goed om hierbij stil te staan 🙂
Echt supertof artikel! Zo sta je er echt even bij stil. Ik zag laatst filmpje van Klapstoel Zo.tv, vier jongens die allemaal onzin dingen doen, maar sommige dingen staan nu echt op mijn bucketlist.
Mooie artikel, goed om over na te denken.
Prachtige blog dit. Ik heb het artikel ook gelezen en het raakte me enorm. Het valt mij ook op dat iedereen tegenwoordig het perfecte leventje wil. En dat zijn dan vaak toch spullen of dingen die geld kosten (een mooi ingericht huis bijv. of allemaal leuke dingen kunnen doen).
Mooi artikel! Het zet mij wel aan het denken!
Alweer zo`n prachtig artikel! Ik heb er even bij stilgestaan maar ik zou inderdaad trots op mezelf moeten zijn voor de dingen die ik al heb bereikt! Jij zou echt bij een tijdschrift moeten werken. Ik vind dat iedereen jouw artikelen zou moeten lezen!
Liefs
Erg mooi stukje!
Die citaten komen me inderdaad bekend voor, wordt de laatste tijd veel aandacht aan besteed. Inspirerend artikel.
Ik denk dat we er wel van kunnen leren en dat het vooral belangrijk is te realiseren wat we allemaal al wel bereikt hebben. Ik denk, of ik hoop het althans, dat we tegen het einde van ons leven dat perfectionistische een beetje los kunnen laten en terug kunnen kijken op ons leven vanuit een ander perspectief. Heel veel jonge mensen willen allesnperfevr maar je hoort vaak dat als je ouder wordt je het wat beter kan loslaten.
Wauw, even een stil momentje hoor die lessen van ouderen. Ik ben het er wel mee eens dat ik inderdaad vaak teveel denk aan het perfecte leven leiden en dat dat eigenlijk helemaal niet goed is. Wat een inspiratie op de vrijdag morgen. Hier ga ik zeker wat mee doen 🙂 Liefs
ik probeer zeeeeker ook te genieten van het leven, maar soms gaat dat natuurlijk beter dan anders 🙂
Dit las ik ooit ook in de Flow. Wat een eye-opener was dat.
Ik denk wel dat ze/we veel kunnen leren van de ouderen. Mede omdat we vooral op dit moment bezig zijn een leven te leven voor anderen. Althans, dat idee heb ik. Geëmmer over een carrière, die moet geweldig zijn en we willen graag allemaal echte carrièretijgers zijn. Vooral merk ik dat als mensen net klaar zijn met school en heel trots verkondigen dat ze echt niet parttime willen werken want dat is maar saai en dom want waarom zouden vrouwen niet gewoon een beetje doorwerken? Om een half jaar erna te horen: oh ik ga nu parttime werken want dat is toch wel veel beter (om daar weer een extra positief overdreven praatje over te houden bijvoorbeeld). Dat irriteert me wel een beetje, dat meewaaien en keuzes ‘goedpraten’. Bang om de reactie van anderen.
Ik heb altijd 40+ uur gewerkt omdat ik geen andere keuze had, maar als het aan mij ligt, ga ik nu parttime werken. Omdat ik na al die jaren inzie dat het leven niet om werken draait. Eigenlijk zijn jouw woorden dus helemaal juist: met hard werken is niets mis, maar sta af en toe even stil.
Of het idee dat je snel en veel moet hebben. De laatste tv, de laatste telefoon, de laatste hotspot bezoeken, minimaal reizen naar de andere kant van de wereld maken en geen land in Europa gezien hebben. Ik ga regelmatig in Europa op vakantie en dat vinden mensen om mij heen maar lame. Dat zeggen ze ook en bovendien vinden ze dat ik naar bijvoorbeeld Cuba moet gaan. Terwijl ik vind dat Europa veel geschiedenis heeft en dat ik dat juist zo mooi vind. En natuurlijk maak ik ook wel eens een verre reis, maar dat is minder vaak dan anderen. (Dat idee heb ik dan weer.)
Wie zegt dat ‘erbij willen horen’ alleen bij pubers hoort, heeft het mis want ik heb het idee dat het net zo goed doorschuift naar jongeren en dertigers. Alleen dan gaat het niet meer over het merk spijkerbroek, maar over dat perfect ingerichte huis etc.
Goed, als ik het nu teruglees lijkt het allemaal erg cynisch. Dat is eigenlijk niet zo bedoeld, maar ik probeer er echt kritisch naar te kijken. Ik merkte toen ik anders naar het leven ging kijken (ik was gestrest van het vele werken, had veel aan mijn hoofd, vrienden zeiden ‘ik zie je zo weinig’ en vervolgens kreeg ik bij sommige mensen ook het idee dat ik veel niet aanpakte zoals het zou horen; hahaha je tv is echt té oud, WIJ gaan tenminste naar Brazilië) dat niet iedereen mijn gedachtegang kon volgen. Ik wilde het liefste me meer focussen op dingen die WEL belangrijk zijn voor MIJ en ik merkte dat ik dat de afgelopen 5 jaar eigenlijk niet (genoeg) gedaan had. En dat is schrikken! 5 Jaar is lang!!
Ik hoef niet meer naar allerlei feestjes alleen om mee te doen, ik koop een nieuwe tv als deze kapot is, ik maak tijd vrij om mijn moeder te kunnen zien, ik maak tijd om beter en gezonder te koken, ik maak tijd voor drankjes in de stad met vriendinnen en zorg dat mijn agenda niet dichtslibt met allerlei afspraken zodat ik lekker zorgeloos kan en mag leven en veel vaker spontaan iets kan gaan doen. Waar ik juist zo dol op ben!
Want als ik oud ben, dan weet ik dat de relaties en ervaringen in mijn leven belangrijk voor mij zijn geweest. Belangrijker dan een nieuwe tv, auto, baan of erbij willen horen. Althans, dat hoop ik want anders maak ik nu wat verkeerde beslissingen hahahaha!
xxx
Nancy
Goed artikel, ik heb hier nog nooit zo over na gedacht! Ik denk dat beiden wel een punt hebben, je moet er voor jezelf een goede middenweg in zien te vinden.
Indrukwekkend. Al denk ik zelf dat ik op dit moment echt doe wat ik denk dat het beste is en mij het gelukkigste maakt. Toch zijn er denk ik altijd dingen die je achteraf anders had willen doen. Toch ligt mijn eigen focus op het genieten. Voor mij is dat op dit moment het belangrijkste, doen wat ik wel kan en daarvan genieten en niet naast mijn schoenen gaan lopen. Accepteren hoe het nu is.
Mooi artikel. Denk dat we er bijna allemaal wel eens wat vaker bij stil mogen staan. 😉 Genieten en dromen najagen. Ik hoor altijd om mij heen dat de tijd zo snel gaat, dat begin ik nu zelf ook echt te merken. Die jaren vliegen voorbij. Nu ben ik enorm druk met school en ik merk dat de dagen voorbij vliegen… en waar ben ik nu mee bezig? Ja…. met mijn toekomst… alleen… soms denk ik dat ik wat meer stil mag staan bij het feit dat er nog meer is dan school. Alleen is de andere gedachten die knaagt dat ik mezelf juist voor de volle 100% wil inzetten. Dubbel gevoel dus. Leren van ouderen kunnen we sowieso, zij hebben zoveel levenservaring. 🙂 Maar natuurlijk zijn de tijden ook wel anders geworden dan 70 jaar geleden. 🙂
Mooi artikel. Zet je echt aan het denken.
Af en toe sta ik erbij stil wat ik zou willen veranderen aan mijn leven wanneer ik zou weten dat ik over een maand er niet meer zou zijn. Vaak heeft dat betrekking op mezelf en ga ik daar mee aan de slag. Ook vraag ik mezelf wel eens af wat ik zou willen doen als het mijn laatste dag zou zijn, het enige wat ik zou willen is nog even met mijn vriendin knuffelen en kletsen, voor de rest. Ik zou geen eens spijt hebben omdat hoewel ik het niet altijd even makkelijk heb ik weet dat het leven nooit perfect zal zijn. Ik ben blij met de gelukkige momenten die ik beleef, koester ze en probeer er zoveel mogelijk te beleven.
Heel goed om hier af en toe even bij stil te staan inderdaad!
Ik vind dit een hele mooie post en ik denk dat het ons allemaal hier nog meer over laat nadenken ( maar ik doe het al elke dag haha ). Ik was jaren geleden ook zo dat ik alleen maar groot kon dromen en elk klein mooi momentje ging langs me af, want dat zag ik niet eens meer. Ik had een doel en dat doel moest behaald worden om gelukkig te kunnen zijn. Nu jaren later weet ik beter, ik streef nog steeds naar mijn doelen en ik droom nog steeds BIG, maar ik waardeer de kleine momenten net zo goed als de grote momenten en ik denk dat we inderdaad nooit zo bij stil staan wat we al bereikt hebben, ik heb mezelf aangeleerd om daar wel naar te kijken als ik weer een moment heb van “ik ben er nog lange niet” dan denk ik altijd aan een quote die je ooit gepost heb: I may not be there yet, but i’m closer than i was yesterday, dus in feiten heb je altijd al iets bereikt hoe groot of klein het eigenlijk ook is. Ik denk dat je opzich die uitspraken van oudere wel kunt vergelijken met nu, we zijn misschien vrijer en we laten ons meer inspireren om te doen wat wij willen doen, maar er is ook nog steeds die grote druk van wat andere van je vinden. Na al die jaren heb ik het eindelijk voor een groot deel achter me kunnen laten en probeer ik dit ook vol te houden – om te doen wat IK wil en niet wat andere willen of van mij verwachten, maar ik weet dat heel veel mensen dit niet kunnen en vooral jongeren ( 12 − 16 jaar ) hebben het er daar vaak heel moeilijk mee, want ik denk niet dat mensen voor hun lol gaan roken, alcohol drinken of drugs gaan gebruiken dit heeft ook nog steeds te maken met “wat andere van je vinden”, dus ik denk dat je de uitspraak ” Ik wilde dat ik de moed had gehad om mijn eigen leven te leven. En niet het leven dat anderen van mij verwachtten. ” heel serieus moet nemen, want ik denk eerlijk gezegd dat er maar weinig mensen zijn die echt kunnen zeggen “ik ben echt zoals ik wil zijn”, want heel veel mensen durven dit niet ( jong of oud, it doesn’t matter ) en wat ik ook een hele mooie quote vind is: live like it’s your last day. Ik probeer elke dag gelukkig te zijn met wat ik heb en er elke dag een goede/mooie dag van te maken en het is ook niet erg om soms verdrietig of boos te zijn of je zorgen te maken en je kunt niet elke dag leuke dingen doen, want school is bijvoorbeeld ook belangrijk, maar sinds ik meer met psychologie en boeddhisme bezig ben heb ik geleerd dat gelukkig zijn niks met “leuke dingen doen” te maken heeft, het is veel breder dan alleen dat ( het is een onderdeel, maar niet het belangrijkste ).
Wat een mooi stukje. Die citaten. Het zet me echt aan het denken. Ik zet net toevallig een blog online over ik ben 30 en wat nu. Over dat ik bereikt heb wat ik wilde toen ik jouw 😉 leeftijd had. Dus wat nu? Maar uiteindelijk gaan die dromen van toen natuurlijk gewoon verder. Ik bedoel, mijn kinderen zijn klein. Onze relatie moet goed blijven enz… Mooi blog trouwens. Zit met veel plezier door al je artikelen te struinen. Liefs Maai
Iets om over na te denken!
Wat een mooie artikelen schrijf je toch altijd Lisanne, mijn complimenten!
Ik denk wel dat het de generatie van nu goed doet dat we iets meer gericht zijn op onze doelen. De quotes van de oudere mensen bevestigen eigenlijk wel dat wensen en dromen iets meer centraal mogen staan.
Zelf vind ik het wel heel lastig om mijn dromen achterna te gaan, hoe groot of klein ze ook zijn. Vaak word je met een chronische ziekte wel met je neus op de feuten gedrukt. Waardoor je wel nieuwe wensen en doelen creër. Maar die kleine meisjes dromen zullen daardoor wel dromen blijven 🙂
En verder ben ik het er helemaal mee eens dat een mindful leven je leven wat meer diepgang kan geven!
Een mooie blogpost Lisanne!
mooie post 🙂 dit is toch wel iets waar ik dagelijks bij stil sta, hoe wil ik mijn leven leiden en wat maakt mij het gelukkigst? moeilijk in deze tijd waar je constant wordt geconfronteerd met het geweldige, glamoreuze, gelukkige en altijd fijne leven van anderen wordt geconfronteerd via internet. terwijl dat telkens maar en momentopname is! het is belangrijk bij jezelf te blijven, en inderdaad je eigen leven te leiden. niet makkelijk, maar ik probeer het!
xo, cheyenne
Ik ben er van overtuigd dat we onwijs veel kunnen leren van oudere mensen, op heel veel gebieden. Ik kan echt genieten van hun wijsheid, zo vind ik bijvoorbeeld de oude mannetjes bij mijn muziekvereniging heel bijzonder. 🙂
Dankjewel voor het schrijven van dit artikel, ik heb af en toe even een reminder nodig dat het er niet alleen om gaat mezelf te bewijzen. Ik heb daar altijd een grote drang toe gehad, ik denk mede omdat ik erg klein ben en daardoor vaak onderschat ben en soms gebeurt het nog steeds.