Waar ik de laatste tijd zeker weten de meeste vragen over krijg: Tinderen en daten wanneer je ziek bent. Hoe pak ik dat aan? En heb ik nog tips? Ik maakte er een video over!
Bekijk de video hier als je hem niet kan zien en klik hier om je te abonneren op mijn YouTube kanaal!
Je bent niet minder waard wanneer je ziek bent
Ieder mens is verschillend, zo ook jij. Als je helemaal niet ziek was geweest, dan was je een heel ander mens geweest dan je nu bent.
Dan had je een heleboel pluspunten gehad die je nu niet hebt. Dan had je veel meer gekund!
Maar dan had je ook dingen moeten missen. Doordat je ziek bent ontwikkel je ook bepaalde vaardigheden en leer je veel over bijvoorbeeld andere mensen en het leven. Het zou kunnen dat je meer tijd hebt om toe te kijken wat andere mensen doen en daarvan kunnen leren. Maar het kan ook dat je een hobby hebt, die je zonder ziekte nooit had gehad.
Ik ben er oprecht van overtuigd dat ziek zijn je niet minder waard maakt, maar je gewoon een ander mens maakt.
(Soms moet ik mezelf daar ook even aan herinneren)
Meteen eerlijk zijn
Zelf ben ik meteen eerlijk. Er zijn zo veel dingen in mijn leven die wijzen op mijn ziekte dat eromheen praten het alleen maar heel lastig gaat maken. Op die manier maak je het voor jezelf ook een heel groot ‘ding’ voor wanneer je het wel gaat vertellen. Dan wordt het echt een moment waarop die ander verbaasd is. Als je het meteen vertelt bij de kennismaking als je over je leven vertelt, dan kijkt niemand later meer op. Dan komt diegene geleidelijk aan meer te weten, dat vind ik zelf erg prettig.
Het luchtig houden
Zoals ik al zei vind ik het zelf prettig om geleidelijk aan te vertellen over mijn ziekte en beperkingen. Zo probeer ik er altijd zo nuchter en luchtig mogelijk over te praten.
Als iemand doorvraagt, dan vertel ik graag (Lyme awareness!), maar het hoeft niet alleen maar over ziek zijn te gaan.
Series kijken en rustig aan doen zijn dingen die normale mensen ook doen, dus die kun je rustig noemen wanneer iemand naar je dag vraagt, haha.
Je bent een mooi mens, juist door je ziekte
Door ziek te zijn, zijn er juist dingen die je leert. Dingen die niet leuk zijn om te moeten leren. Dit zijn een paar voorbeelden:
- Omgaan met teleurstellingen
- Weten wie je ‘echte vrienden zijn’
- Je hebt meer mensenkennis daardoor gekregen
- Doordat je bijvoorbeeld pijn hebt ben je een echte bikkel geworden en klaag je niet veel
- Je weet nooit wat morgen je brengt, waardoor je geniet van elke dag
- Zelfs op de meest slechte dagen kun je nog positieve dingen, lichtpuntjes, zien
En er zijn er nog veel meer. In eerste instantie lijkt ziek zijn en daten een hopeloze kwestie, maar ik denk dat veel mensen door ziek te zijn juist een mooier mens worden. En ik hoop dan ook dat al deze mooie mensen andere mooie mensen en heel veel liefde gaan vinden!
Heb jij dingen waar je tegenaan loopt bij het Tinderen of het online of offline daten met een ziekte/beperking?
Ik vind zo stoer hoe je het daten hebt opgepakt. Ik heb nog zo mijn twijfels over tinder maar wie weet
Wat een goed artikel en duidelijke vlog. En inderdaad de ware haakt echt niet af omdat je ziek bent. Knap dat je aan het daten bent ondanks je ziekte. ?
Ik leerde mijn mannetje kennen voordat ik ziek werd. Een jaar na onze ‘verkeringsdatum’ werd ik ziek.. Best heftig want ik ben wel degelijk veranderd sinds ziekte. Ontzettend knap dat je je niet aan de kant laat zetten door je ziekte en gewoon lekker blijft date 🙂
Wat een leuke en fijne video Lisanne! Ik vind het echt leuk dat je hierover vertelt want ik vraag me regelmatig af hoe je dat brengt, dat je ziek bent. In mijn gevoel schrik je mensen dan meteen af, maar als ik jou zo hoor valt dat eigenlijk wel mee. Als je het gewoon luchtig en geleidelijk vertelt. (: Maar het is wat je zegt, het ligt dan natuurlijk wel aan die persoon wat hij ervan vindt.
Ik vind je instelling ontzettend positief en stoer! Mooi dat je zo goed onder woorden kunt brengen dat ziek zijn inderdaad een belasting is, maar dat je er ook ontzettend veel door hebt te bieden.
Ik heb mijn vriend ook via een datingsite leren kennen. (Badoo, lijkt erg op tinder).
Idd meteen open zijn over alles, luchtig en via een positieve kijk en niet gaan ‘clingen’ omdat je ziek bent..
Het is geen enkel probleem, er zijn idd mannen die er niets om geven dat je ziek bent en je persoon zien en daarvan houden. Mijn vriend zegt altijd dat hij tot rust komt bij mij, dat hij dat rustig aan juist goed vind en mij niet als zieke of slap ziet. dus ja, hangt er maar vanaf wat voor man je voor je hebt..
Kan best hoor!
Ik wens het je toe. Hij komt er wel een keer aan 🙂
Een leuk boek over daten dat ik eens las is toen ik op de site was is “when the buddha dated”
Ohw, de juiste titel van het boek is, If the buddha dated
Wat goed dat je deze video hebt gemaakt! Ik merk dat dit echt een ding is voor heel veel chronisch zieken: zich minderwaardig voelen in hun (eventuele) relatie. Ik begrijp het wel. Zelf heb ik dat gelukkig bijna helemaal los kunnen laten en ik wil dat anderen ook zó graag mee geven.
Knap dat je zoveel laat zien van jezelf aan potentiele partners/dates. Je bent ook gewoon een ontzettend leuk persoon. <3 🙂
Toen ik mijn man leerde kennen (via een datingwebsite) was ik al ziek. Ik heb het hem meteen in een van onze eerste mailtjes vertelt. Eerst luchtig (ik ben hypermobiel, dus lekker lenig en dat kan leuk zijn) en later wat serieuzer (ik kan daardoor niet alles wat ik zou willen). Dat maakte hem allemaal niets uit. Maar na een paar dates begon ik last te krijgen van verlammingsaanvallen. Niet alleen voor mij, maar ook voor hem enorm heftig. Hij heeft later ook gezegd dat hij dat heel moeilijk vond. Maar hij vond mij zo’n leuk meisje dat hij die conversiestoornis geen reden vond om bij me weg te gaan. Gelukkig maar! Mijn ziekte heeft onze band in korte tijd supersterk gemaakt en dat is ook mooi
Ik vind het zo onwijs moeilijk, daten met een beperking. Ik leerde mijn ex kennen voor ik ziek werd, na 2 maanden werd ik ziek, na de 1e operatie ging het best oke en gingen we samen wonen maar helaas na een jaar werd ik weer ziek en herstelde niet. Na 3 jaar relatie heeft hij het uitgemaakt vanwege mijn ziekte (was toen nog niet zo zwak als nu) Nu alweer 4,5 jaar vrijgezel. Verschillende dates gehad met jongens die ik op internet en in real life leerde kennen maar helaas haken ze tot nu toe allemaal af vanwege mijn ziek zijn.
Inmiddels heb ik mij er een beetje bij neer gelegd dat de kans bestaat dat ik alleen blijf en heb ik momenteel redelijk vrede mee maar vaak zat denk ik, ohhh ik wilde dat ik nu tegen iemand aan kon kruipen.
Herkenbaar denk ik .
Best herkenbaar. Ik ben nu herstellende van mijn ziekte (in hoeverre dat 100% lukt is nog onduidelijk) en kan weer parttime werken en studeer 1 dag in de week. Dan is het ook lastig om te vertellen dat je niet alles kunt “want je werkt en studeert toch?”. Ja, maar dat betekent juist dat ik daarbuiten rustiger aan moet doen, om dat werken en studeren vol te kunnen houden. Ook kan het de ene dag goed gaan en de andere dag slecht, ook dat is lastig uit te leggen. “Maar gisteren ging je toch nog gewoon shoppen?” ja, maar daardoor heb ik vandaag pijn en lig ik de hele dag in bed.
Mijn ervaring is inmiddels dat als een jongen echt om je geeft, hij het wel gaat begrijpen, of in ieder geval wil begrijpen. Doet hij dat niet, dan is hij niet de ware!
Maar ik blijf het spannend vinden om aan iets nieuws te beginnen. Mijn ex maakte het na 4 jaar uit omdat ik ziek werd en minder kon dan in het begin van onze relatie, ik blijf de angst houden dat het opnieuw gebeurt. Maar het ziek zijn heeft me ook veel gebracht (mensen leren kennen, anders in het leven staan) en dat heb ik toch maar weer ‘in the pocket’! 🙂
Het lijkt me eerlijk gezegd ontzettend lastig om te daten met een chronische ziekte. Maarja, ik heb mijn huidige vriend (inmiddels al 6 jaar samen) ook ontmoet terwijl ik al ziek was. Dus het valt toch wel mee 😉 haha. Ik heb daar nog wel eens naar gevraagd en hij vertelde me inderdaad dat het hem niets uitmaakt. Hij vind mij gewoon ontzettend leuk, het feit dat ik chronisch ziek ben maakt hem niet uit. Ik snap het ook wel want ik ben natuurlijk zo veel meer dan mijn ziekte. Maar ik kan me ook voorstellen dat je niet echt zit te wachten op een partner met een chonische ziekte. Echt heel fijn dat je dit onderwerp bespreekbaar maakt lisanne!
Interessante video!
Zelf heb ik weinig moeite met daten want ik heb al heel wat jaren een goede relatie waarin mijn vriend erg goed op de hoogte is van wat ik wel en niet kan en ook wanneer.
Wel herken ik mij een beetje in wat je zegt over het wat positiever brengen. Dan niet zo zeer bij dates maar bij mensen die ik nieuw leer kennen, maar ook bij mijn vrienden soms. Dan zeg ik dat ik een beetje last heb van, terwijl ik in werkelijkheid op dat moment echt ontzettend veel pijn heb. Ik wil iemand niet aan het schrikken maken en ook het automatische medelijden wat ik krijg als ik zeg hoe het echt is heb ik niet altijd zoveel zin in. Toch heb ik hierdoor wel vaak het idee dat men denkt dat het minder erg is dan het is en zijn ze op slechte dagen verbaasd over mij. Dan wou ik wel eens dat ik gewoon meteen gezegd had hoe het echt is. Maar eigenlijk wil ik daar ook niet altijd en met iedereen over praten.. Soms best lastig!
Helemaal mee eens! Je bent niet minder waard door je ziekte. Vroeger zag ik het als mijn zwakte. Schaamde mij er zelfs voor. Tegenwoordig niet. Waarom zou ik? Ik ben zo veel meer dan alleen maar mijn ziekte. Ik ben niet Lyme, ik heb Lyme. Ziek of niet ziek, ik ben gewoon Anke 🙂 !
Succes met je Tinderavondturen haha. Goed dat je niet geheimzinnig doet over je Lyme. Als je er zelf luchtig over doet, is het voor een ander ook minder een big deal. Echt top van je.
xx
Heel erg fijn dit artikel! Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik vind de combi daten en chronisch ziek zijn soms best lastig. Ik vind het soms wel lastig om het juiste moment te vinden om over mijn ziekte te vertellen. soms wordt er inderdaad gevraagd naar iets wat je niet kan, dat is dan wel een mooie ingang. Zondag heb ik sinds lange tijd weer eens een date, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat. Heel veel dateplezier voor jou ook!
Leuk!! En stiekem ook wel spannend, haha, veel plezier zondag! 😀
Je bent top! Na je moeilijke dagen heb je alsnog een goed onderbouwde artikel en video gemaakt. 🙂
Je ziet er goed uit. Ik vind het zelf wel tricky om als chronische zieke te ‘daten’.
Ik ben ook iemand die graag beetje bij beetje dingen deelt, dus als mensen heel veel vragen stellen in een keer, vind ik dat vaak niet fijn. Het is alsof iemand dan meteen in je personal space komt, terwijl je ze nauwelijks kent.
En andersom stel ik hen ook geen hele diepe of zware vragen over van alles.
Ik denk dat iemand met een beetje ervaring in het leven ook wel aanvoelt wat je wel en niet kan zeggen in een eerste gesprek ;-P
Ik geloof net als jou ook erin dat de persoon die bij je matcht om de juiste redenen blijft hangen. Als iemand al ‘afhaakt’ in het begin, omdat je ziek bent is het denk ik meer dan een voorkeuren kwestie. Het heeft echt te maken met wie je bent als persoon en hoe je in het leven staat. Je verschilt dan zoveel van elkaar, dat het verschil ook zou blijven als je eenmaal beter bent. Dat denk ik dan 🙂
Supermooi dat je hier aandacht aan besteedt Lisanne, heel sterk stuk!
Super leuk, ik heb zelf ook een ziekte geen lyme maar wel iets dat ik overal hulp bij nodig heb enzo. en om dan te lezen hoe jij er mee omgaat vindt ik echt heel tof, en geeft toch wel iets meer vertrouwen. Al vindt ik het nog wel moeilijk om het er überhaupt te vertellen. Ik ben bang dat mensen dan meteen denken dat ik ook gelijk ziek ben in me hoofd, terwijl het alleen fysiek is.. En dat mensen dan ineens anders naar je gaan kijken, terwijl ik helemaal niet anders ben.. ja wel een beetje in dat opzicht maar weet je wel niet als persoon.
Naja in iedergeval een superlieve video en ik ga je blog zeker volgen 🙂
Allemaal erg goed en leuk dat het jou wel lukt om nog te kunnen daten en zeker ga zo door! Alleen het viel me op dat er veel vrouwen reacties hier hebben gegeven, niet dat ik het gelijk seksistisch bedoel maar ik dacht, ik laat het eens van de andere kant horen.
Ik ben 26 jaar, ik heb zelf CVS (Chronisch Vermoeidheid Syndroom) en ik ben nu 10 jaar ziek en ben ook al 9 jaar single. Ik heb iets van 20 á 30 dating sites en apps inmiddels geprobeerd om een date te kunnen krijgen maar het blijkt erg lastig te zijn als man die: niet kan werken, geen inkomen heeft (kennelijk heb ik geen recht op een uitkering volgens het UWV), geen auto heeft, geen eigen huis heeft (vanwege inkomen) en die ook nog ziek is en weinig kan.
En als ik heel eerlijk mag zijn hier en heel brutaal een feit neer mag leggen, als vrouw is het minstens 10 keer zo makkelijk om een date te krijgen zeker als je er goed uitziet (laten we eerlijk zijn, je mag er zeker wezen) op een dating site. Vrouwen zijn gewoon veel kritischer dan mannen als het om daten gaat, en ik bedoel hier niet alle vrouwen, maar een heel groot deel dat op dating sites zit. Van mijn ervaringen moet je als man minsten aan deze eisen voldoen: je moet een six-pack hebben of er heel goed uitzien, je moet een inkomen hebben (werklozen zijn losers) want je moet wel voor de date kunnen betalen, je moet een auto hebben om ze op te kunnen halen, en je moet van precies dezelfde soort vakanties houden.
Sorry als ik lijk op een seksist want dat is niet mijn bedoeling, maar dit zijn gewoon de feiten in onze samenleving en zeker van die rond mijn leeftijd. En zeker als een onzichtbaar ziek persoon loop ik altijd hier op deze punten vast als ik ook eens een leuke date met iemand zou willen.
Maar goed dat was mijn “Rant” over dit onderwerp, ik vind het heel erg tof dat jij ook nog probeert te daten en nog toffer dat het jou lukt, want er alleen voor staan is ook niet altijd even leuk.
Ik denk ook dat mannen (vooral in eerste instantie) meer kijken naar uiterlijk, dus dan zit je wel goed als je er goed uitziet. Denk dat vrouwen al eerder naar een totaalplaatje kijken: niet perse alleen uiterlijk, maar ook andere dingen die je noemt, het moet allemaal passen in dat perfecte plaatje. Misschien wat meer naïef op het eerste gezicht, het idee dat je echt een perfect persoon kan vinden.
Zelf merk ik wel dat mannen dat totaalplaatje uiteindelijk ook belangrijk vinden (logisch) en dan val je als chronisch zieke natuurlijk wel weer eerder af…
Hallo,
Ik ben sinds oktober genezen van Chronische Myeloide Leukemie. Ik heb geen baan maar doe wel vrijwilligerswerk voor het leger des heils en Carint verzorgingstehuis. Tijdens internetdating vind ik het lastig om de waarheid te vertellen waarom ik geen baan heb. Ben bang dat ze dan afhaken. Heb je tips hoe ik hiermee om kan gaan?
Ik denk dat geen één vent zit te wachten op een chronisch zieke vrouw die fulltime werkt, óók nog eens al jaren een burnout heeft maar niet rustig aan kan doen wegens een eigen zaak…en die in het weekend het huishouden doet en daarna alleen maar uitgeteld op de bank wil liggen.
Negatief? Ja…maar zo Ãs het wel helaas. Daarom ben ik al 17 jaar alleen ondanks mijn leuke kop, spontaniteit, charisma en gevoel voor humor. Ik begÃn nog niet eens aan daten… Moet ook eerlijk zeggen dat ik liever alleen ben als ik al zo weinig tijd voor mezelf heb. Maar ik zou het ook erg fijn vinden om tegen iemand aan te kruipen, iemand die een bakje koffie voor me zet, vraagt hoe mijn dag was etc.
Als mijn omgeving al nooit begrip toont… (want ze lacht toch altijd?!)…laat staan een vent die dan in het weekend óók verplicht thuis moet gaan zitten. Ppff…never.
Wat raar dat geen mannen meedoen. Ik heb 1 1/2 jaar geleden een hersenbloeding gehad. Het goede en essentiële bij een contact vindt ik de positieve instelling. En wat je nog samen kunt doen.
Wow wat knap dat je er zo in kunt staan!
Ik heb mezelf eigenlijk volledig opgegeven wat een relatie betreft. Ik heb Reumatoïde Artritis en een ernstige whiplash waar ik veel pijn van ervaar.
Voorheen ben ik door exen eigenlijk alleen maar belazerd. Ze gingen allemaal vreemd en 1 had zelfs een dubbelleven. Dat heeft me allemaal zo gebroken dat ik 6 jaar lang psychologische hulp heb gehad. En nu ben ik bang dat als ik er weer aan begin, ik weer onderuit ga en mezelf weer bij elkaar kan rapen…
Ik voel mezelf minder dan anderen en die switch kan ik gewoon niet maken in m’n hoofd. Daarbij is vertrouwen een hele ernstige issue voor mij! Dat moet iemand echt winnen… Maar het lijkt onmogelijk te zijn.
Ik ben nu 30 jaar en had me m’n leven op m’n 30e heel anders voorgesteld!
Ik wilde altijd zo graag een toekomst met iemand en de hele mikmak, terwijl ik nu denk: ik ga iemands leven niet beperken door mijn aanwezigheid. Dat ik een kut leven heb, wil niet zeggen dat een ander dat dan ook moet hebben. Een meid kan veel beter krijgen dan iemand die meestal alleen maar pijn heeft en niet veel kan… Kan ja, want ik wil zo graag! Ik wil werken, sporten, feesten en alles wat je maar kunt benoemen… In plaats daarvan moet ik morgen naar het UWV voor een WIA uitkering… Blehhhhhhhhhhhhh!!!!
Ik ga dit artikel opslaan en hoop dat ik ooit wellicht anders zal denken en het toch aandurf… Heb echt diep respect voor hoe jij het oppakt Lisanne!
En ook de mensen in de reacties die een mindset switch hebben kunnen maken, respect voor jullie allemaal!
Ik wens verder iedereen het allerbeste!
Groetjes,
Richard
Een ziekte BEN je niet, maar HEB je. Kortom, je BENT een persoon die een beperking HEEFT.
De omschrijving van wat de ziekte je brengt, vind ik erg mooi.