Volgens mij hebben we allemaal wel van die stoute dromen, waarvan we weten dat ze nooit uit zullen komen. We proberen het niet eens, ‘omdat het toch niet lukt’, ‘het is de moeite waard niet om te proberen’. Maar als dat echt is wat ons zo geweldig lijkt, waarom proberen we het dan niet, wat houdt ons nou precies tegen?
Angsten en geloof in wat je altijd al is verteld
Wat als het fout gaat? Wat als ik het niet kan? Wat als als ik mezelf teleur stel?
Helaas is angst een menselijke emotie. Ons overlevingsinstinct zorgt voor angst, met meer angst bleef je langer leven, zo was dat gewoon. Nu is angst voor sommige dingen nog maar nuttig. Wat onze angsten tegenwoordig vooral doen is ons remmen. Zo remmen ze ons ook bij het najagen van onze dromen.
Je moet veel en hard leren, je moet hard werken en als je een vaste baan kunt krijgen zit je goed. Zo heb je veiligheid en hoef je je weinig zorgen meer te maken over geld terwijl je kindjes gaat maken en opvoeden.
Natuurlijk gaat dit nog wel op, maar het wordt steeds minder. Verandering gaat steeds sneller. De dingen die je hebt geleerd verouderen snel en voor je het weet bestaat je vak niet meer door allemaal gekke moderne snufjes. Ik overdrijf een beetje, maar wie weet hoe het in 2050 is.
En met de crisis weet je ook niet hoe vast die vaste baan nu eigenlijk is, dus hoezo zekerheid?
Afbeeldingen via weheartit.com
Weinig geloof in je mogelijkheden
Ik weet niet waar het vandaan komt, maar we hebben niet genoeg vertrouwen in onze dromen. Natuurlijk hebben we het voorbeeld van hoe het moet, zoals ik hierboven al vertelde. Voor de rest worden we alleen maar ontmoedigd om ook maar een klein beetje af te wijken van de rest.
Veel voorbeelden hebben we niet in onze dagelijkse omgeving. Zo kan Walt Disney een enorme inspiratie voor je zijn, maar wees eerlijk, hij is je buurman niet. Hoe veel mensen kennen we nu die echt hun dromen achterna gaan?
En dan is er altijd nog dat gebrek aan zelfvertrouwen, waarvan het merendeel van de mensheid trotse(?) bezitter van is. Ik kan je wel zeggen dat je jezelf onderschat, maar waarschijnlijk luister je daar toch niet naar.
Nu ben ik natuurlijk benieuwd! Wat is jouw aller- stoutste toekomstdroom, en wat houdt je tegen om een poging te wagen? Wat is voor jou de grootste remmer om het niet te proberen?
leuk artikel, het zet je wel aan het denken 🙂 Ik heb op dit moment 2 grote toekomst dromen. De ene is voor een paar maanden naar het buitenland gaan, een daar het liefst vrijwilligerswerk gaan doen. Maar het is een stukje angst dat me tegenhoud. En ik wil graag de alpe d’huzes fietsen in de strijd tegen kanker.
Mijn toekomstdroom /dromen zijn niet zo spectaculair.
Ik wil graag alleen gaan wonen, een eigen paard hebben en een leuke job als MA.
Dit is momenteel niet mogelijk omdat ik bezig ben met een job te zoeken, zonder geld kan je niet veel hé ?
Liefst zou ik nog met paarden gaan werken, maar er is ofwel een overaanbod ofwel teveel onzekerheid of je de job kan houden.
Ik wil in het boekenvak werken, of door het zelf schrijven van boeken of door het werken bij een uitgeverij. En niks houdt me tegen, want ik ben elke dag mijn mogelijkheden wel aan het bekijken.
Same here! Ik laat me eigenlijk nooit tegenhouden, wil alles proberen.
Wat fijn om te horen 🙂 Goed bezig dus!
Ik ben het er helemaal eens. 🙂
Mijn droom is om les te volgen op een paardenschool. Dit mag ik van thuis, maar mijn angst heet internaat. Ik weet niet of ik het kan om een week van huis weg te blijven. Dan is er ook nog het verlaten van mijn vertrouwde vrienden, nieuwe vrienden maken, treinreizen, ..
Mijn toekomstdroom is om een eigen zaak te beginnen met zelfgemaakte cupcakes, muffins, taarten en cakes. Ook zou ik wel graag een boek willen schrijven. Eigenlijk houdt niets me tegen, ik zie het wel! 😉
Mijn droom is om samen met andere lichamelijk gehandicapte meiden een huis op te zetten waar wij niet onze regie uit handen hoeven te geven. Zoiets bestaat al, maar dan moet je rolstoelgebonden zijn. Ik wil het ook voor mensen zonder rolstoel mogelijk maken. Helaas heb ik geen idee hoe ik moet beginnen en daarom zoek ik lotgenoten die dit ook willen om mij te helpen bij deze droom. En om te zorgen dat die mensen mij kunnen bereiken staat er morgen een blog over online.
Ik zou ooit weleens totaal het roer om willen gooien, werken in een andere, meer creatieve branche en een tijdje in het buitenland doorbrengen. Wat me tegenhoud is dat je dan alles op moet zeggen, je huis en je baan, en dat lijkt me toch niet zo verstandig.
Ik ben 17 lentes jong en leef op dit moment nog in een heerlijke droomwereld van echte ware liefde, dansen in de regen, een tweede huisje aan het water, rondtrekken met een camper, vrijwilligerswerk doen, op hoog niveau (blijven) sporten, animatieteamlid zijn, leren windsurfen, prachtige foto’s maken echt teveel om op te noemen en op dit moment houdt helemaal niemand me tegen, maar waarschijnlijk ga ik later in het leven wel merken dat niet alles over rozen gaat… 😉
Ahhh animatieteamlid zijn wilde ik ook altijd!!! Dat lijkt me nog steeds ontzettend tof 😛
Wat een goed artikel! Stiekem is een droom van mij toch wel om een bekende blogger te worden hihi! (;
xx
Wat een leuk doel! Ik zou zeggen; go for it! 😀
Ik zag trouwens je nieuwe mango jasje op je blog, wat is die mooi zeg!
Leuk artikel! Je zet me aan het denken en de uitkomst is positief. Ik wilde altijd een lieve, leuke man trouwen (check!), kinderen met hem krijgen (1x check), een koophuis (check) en mijn eigen bedrijf (check). En dat alles voor mijn dertigste! (Ik voel een blog aankomen op 18elf.nl … ;-)) De volgende droom? Ehm… luxe zaken als een 2-onder-1-kap-huis, nog een kindje, zelf een boek schrijven & publiceren, bloggen op een grote site met veel lezers & reageerders en misschien ooit toch die rondreis maken door Nieuw Zeeland.
Mijn droom: Vrijwilligerswerk in Afrika!
Dat wil ik al jaren en ik ben er sinds kort heel intensief mee bezig op zoek naar iets geschikts. Sinds mijn eerste baantje spaar ik hier zelfs al voor! Helaas heb ik pas een gesprek met iemand gehad die ook vrijwilligerswerk daar heeft gedaan en zijn dochter zit er inmiddels al 12.5 jaar en dat gesprek was op zich erg positief maar er kwam wel 1 ding naar voren waar ik zelf altijd omheen ging.. Het is lichamelijk echt loodzwaar.. het is waarschijnlijk niet haalbaar met mijn gezondheid. Ik heb fibro en daarnaast ook nog onder andere slaapapneu. Hierdoor moet ik elke nacht met een apparaat slapen en dat apparaat zit vast aan stroom. Helaas hebben ze in Afrika soms dagen geen stroom.. Nu heb ik gehoord dat er ook reisapparaten zijn dus ik ga eens hard op zoek! Een lange periode vrijwilligerswerk in Afrika heb ik al opgegeven maar ik kwam pas een reis tegen waarbij je eerst een aantal dagen rond gaat reizen en daarna nog een aantal dagen vrijwilligerswerk gaat doen. Binnenkort is er een informatie dag en daar zou ik graag heen willen gaan om te kijken of dit misschien wel haalbaar is. En anders.. dan heb ik mijn best gedaan en dan kan ik mezelf hier in NL ook nog op zat andere manieren ontzettend nuttig maken 😉
Mijn stoutste dromen? Ik wil iets bereiken met schrijven, maar daar geloof ik ergens wel in. Waar ik ook van droom is een paar maanden in het buitenland wonen en/of alleen op reis gaan. Het idee van het achterlaten van mijn huisje en katten, bezorgt me spontaan hoofdpijn! Dat kan niet, dat mag niet. Je huis opzeggen in Utrecht Centrum is niet slim, want hoe kom je hier ooit nog terug? Het is veel gedoe en geregel. Wat me nu echt tegen houdt? Ik denk dat ik bang ben om de verkeerde keuzes te maken. Gelukkig ben ik nog tot juni bezig met afstuderen, dan kan ik er nog even verder over nadenken wat ik nu echt precies wil en hoe ik dat ga aanpakken.
Ik wil heel graag in twee maanden in Noorwegen gaan werken op een boerderij. Ik heb nu ook een hosfamilie gevonden en moet vandaag echt mijn keuze gaan mailen, maar ik twijfel ontzettend. Want zou het wel leuk zijn? Kan ik het wel die twee maanden alleen en dan nog eens engelse praten ook en vind ik schapen wel leuk? Want het is een schapen boerderij en ik vind het allemaal maar verdomd lastig om te kiezenn.. pff!