Eergisteren had ik een aantal gemene reacties op mijn blog of op mijn gezondheid of iets in die richting. Het kwam erop neer dat ik me nogal veel aantrok van negatieve reacties van moeders van 40 met 10 kinderen en 3 banen en daarnaast nog een normaal leven die ook fibromyalgie beweren te hebben. Eerste reactie was natuurlijk een rotgevoel. Mijn tweede reactie was een iets fijner gevoel.
Na mijn frustratie schreef ik er dit stuk over. Waarbij ik meteen heel veel lieve reacties kreeg over het feit dat ik het me niet aan moest trekken. En toen bedacht ik me iets. Hoeveel negatieve reacties waren het? Niet veel. Hoeveel positieve reacties krijg ik? Veel meer.
Dus inderdaad, ik heb niets te klagen. Daarnaast kies ik er zelf voor om open te zijn over mij, mijn gezondheid en mijn gedachten. Ik wil dat mensen weten wie ik ben, wat ik doe en waar ik voor sta. En hoe meer mensen dit weten, hoe meer negatieve of jaloerze reacties hiertussen zitten.
Dan kan ik nu stoppen met bloggen, omdat ik een paar negatieve reacties niet aankan. Maar zoals ik in dat vorige stuk al zei, als men geen zin heeft om mij te geloven of zich erin te verdiepen, waarom zou ik dan aan deze mensen aandacht schenken? Inderdaad. Voortaan kijk ik alleen nog naar de leuke reacties, waar er overigens veel meer van zijn.
Nou doe je dus hetzelfde als die mensen die jou van commentaar voorzagen. Mensen die ‘beweren’ ook fibromyalgie te hebben? Waarom zou dat niet zo zijn dan? Je zegt notabene zelf dat de ziekte in verschillende gradaties voorkomt.
Bah, Lisanne. Aan jouw stukjes te oordelen vind je jezelf nogal zielig. Kijk eens verder, richt je niet zo op je ellende. Ik heb zelf ook zware lichamelijke klachten (door bekkeninstabiliteit ben ik 100% arbeidsongeschikt verklaard), maar klagen doe ik niet. Sterker nog, er gaan maanden voorbij dat het onderwerp niet ter sprake komt. Jij lijkt je echter te willen profileren als slachtoffer, door deze website en het uitdragen van je labeltje.
Doe dat nou niet, je aandoening is toch geen karaktereigenschap? Stel jezelf nou eens voor als wie je echt bent, daar win je veel meer sympathie mee.
hoi ellen
ik denk dat je dan de insteek van deze blog mist
ik lisanne niet persoonlijk maar zij heeft mij wel laten zien dat je kunt leven met een positief instelling als je lichaamlijke klachten hebt en ik heb er blog van het begin tot met nu door gelezen en daar door de kracht gevonden om met mij eigen lichaamlijk klachten weer te gaan vechten voor het leven die ik wil en dat doet lisanne ook maar soms is het best moelijk als je negatief reactie op reactie krijgt en ik heb de reactie gelezen op http://www.vrouw.nl en die waren niet mis en ik zelf zou daar dan ook niet makkelijk over heen kunnen stappen en je bent niet verplicht om deze blog te blijven vlogen als je vind dat lisanne een slachtofferol aan neemt
ps lisanne ik vind je een super meid
groetjes natanja
Ik snap de insteek heel goed hoor. Ik begrijp alleen totaal niet dat je jezelf voorstelt als Lisanne, 18, fibromyalgie. Mijn buurvrouw zegt toch ook niet: Hoi, ik ben Janny, 48 en ik heb regelmatig migraine?
Nee, dat gaat er bij mij niet in. Het is in mijn ogen koketteren met een ziekte in plaats van je te focussen op je kwaliteiten.
En wat betreft het volgen van haar blog: dat doe ik niet. Ik kwam hier bij toeval langs. Is het soms verboden om kritische kanttekeningen te plaatsen? Het begint er wel op te lijken. Er wordt zelfs een blog gewijd aan mensen die hetzelfde aanstippen als ik. Get over it. Niet iedereen zal je naar de mond praten. Juist daar leer je van. Dat heet volwassen worden.
Waarom zou Lisanne niet rechtstreeks mogen zijn over haar ziekte naar haar lezers toe? En wie zegt dat Lisanne in haar dagelijks leven op die manier kennis maakt met anderen?
Aan de hand van je reactie is het inderdaad erg duidelijk dat je haar blog niet leest. Kritische kanttekeningen zijn altijd welkom. Maar dan moet het weloverwogen zijn.
En dat kan moeilijk het geval zijn, als je na een paar regels of een artikel denkt te weten hoe een persoon in elkaar zit of zich profileert. Moeilijk om je dan serieus te nemen…
Daarnaast het kritiek dat je geeft daar kan Lisanne vrij weinig mee.
Ze laat al duidelijk zien we ze is. Misschien moet je een beetje rondkijken op haar site dan krijg je een beter/volledig beeld van haar. Niet zo snel zijn met het trekken van conclusies! 🙂
En Lisanne: Voel de Liefde ! 😉 🙂
@Ellen: Dit is een persoonlijke blog, en dus mag Lisanne haarzelf voorstellen en uit de zoals ze dat zelf wil. Daarbij komt nog dat ze niemand persoonlijk aanvalt om beledigd en iedereen aan het woord laat. Wat wil je nog meer? Ik zie dus het probleem niet zo.
Trouwens, niemand verplicht jou toch om wat dan ook te lezen?
@ellen.
Oh-My-God. sommige mensen willen dus blijkbaar wel echt heel veel moeite doen om iemand zwart te maken hè.
grow up!
Lisanne, inspirerend stukje =) Geen aandacht schenken aan haters, laat ze maar praten jij weet wel beter!
Fibromyalgie is niet bij iedereen even heftig.
Die mensen die 3 banen hebben en 100 kinderen storten vanzelf in. Dat kan gewoon nooit lang goed gaan. ( zowel mogen ze in hun handjes klappen ivm andere mensen af te zeiken/oordeel te hebben)
Ik ben het helemaal met je eens dat je positief probeert te kijken naar het leven het is niet altijd even makkelijk.
Ik ben momenteel 3 morgens aan het werk ik ben er ontzettend blij mee, tuurlijk zou ik graag 40 of wel 60 uur willen werken. Maar helaas kan ik mijn fibromyalgie daar niet van overtuigen haha.
Geniet van het leven, kijk naar de dingen die je wel kan ipv de beperkingen dat maakt het leven een stuk aangenamer!
Ik zal je blogs blijven volgen!
Groetjes
ipv van dan 😉