Toen ik nog naar school ging merkte ik dat er drie soorten leerlingen waren die mij opvielen. De leraar vertelde een redelijk ingewikkeld, maar wel interessant verhaal. Het ene deel van de klas bleef maar schrijven en ging het er voor het proefwerk goed instampen. De volgende groep voerde niet veel uit, die was meer geïnteresseerd in hun lunch of hun nagellak ofzo.
En de derde groep bleef maar vragen. ‘Maar hoe zit dat dan meneer?’ ‘Maar hoe is dat dan zo gekomen?’ ‘Wat gebeurt er dan als er dit en dat gebeurt?’ ‘Waarom is dat dan zo? ‘ En dan wist je ook meteen bij welke groep de leraar hoorde vroeger, de eerste twee zullen niet zo blij geweest zijn met zulke leerlingen, haha. Ik denk dat deze nieuwsgierige leerlingen het verste komen! Waarom is nieuwsgierig zijn zo goed voor je?
Afbeelding via weheartit.com
- Nieuwsgierigheid maakt je actief in plaats van passief. Wanneer je benieuwd bent naar hoe iets werkt of hoe is is, dan wil je het graag ervaren. En het liefst meteen! En we weten allemaal dat van de bank af komen toch echt het beste werkt als je iets wil bereiken.
- Je bedenkt makkelijker nieuwe ideeën. Doordat je bijvoorbeeld maar door blijft vragen, bedenk je ook makkelijker nieuwe ideeën. Daarnaast gaat de uitvoering hiervan veel soepeler. Waardoor? Doordat je benieuwd bent en je hierdoor makkelijker begint, doordat je eerder besluit dat je het gewoon gaat doen! En natuurlijk je benieuwd bent naar wat er gaat komen, hoe het zich gaat ontwikkelen, wat het resultaat zal zijn.
- Nieuwsgierigheid opent nieuwe deuren. Ik geloof dat de gedachten van iemand die niet nieuwsgierig is verschillen van iemand die wel nieuwsgierig is. Een nieuwsgierig iemand vindt veel dingen leuk en wil vaak alles weten. Hierdoor zien zij veel meer, vaak kijken niet of minder nieuwsgierige mensen alleen in hun kleine beetjes van interesses. Daar wint de nieuwsgierige persoon dubbel en dwars op, hij ziet alles, in plaats van alleen het zogenaamd interessante!
- Het maakt het leven spannender en interessanter. Je doet makkelijker dingen, je begint makkelijker ergens aan, je ziet veel meer dingen, en ga zo maar door. Het leven van een nieuwsgierig persoon is verre van saai! Er zijn altijd nieuwe dingen te ontdekken, altijd nieuwe dingen die weer de aandacht trekken.
Op school hoorde ik zeker bij de derde groep, maar dan vaak gemengd met de eerste twee. Jammer genoeg was (het niveau op) school niet echt een uitdaging waardoor ik er vaak geen pen en papier bij pakte om mee te schrijven, haha. En nagellak is ook best interessant onder de les. Jep. Ik denk dat we ons allemaal wel in sowieso de eerste twee groepen kunnen vinden, maar kun je je ook in de derde groep vinden?
Ik was het wel heel erg, maar ik denk dat het langzamerhand wel iets zwakker is geworden :p
Ik ben net als jou een mix. Ben er wel blij mee hoor, irriteer me eerlijk gezegd aan mensen die over alles gaan vragen..
Afhankelijk van het onderwerp was ik juist heel nieuwschierig of juist een nagellak meisje, het meeschrijven en leren heb ik nooit zo geleerd, dus of ik had (dankzij al het doorvragen en opletten) een hoog cijfer of (vaak met de pure theorie/stampwerk) een mega laag cijfer. Logisch beredeneren en ellendig lange discussies voeren vind ik dan ook de leukste dingen om te doen 🙂
Ik heb dit ook gemerkt op school, ik heb dan ook alle schoolniveaus meegemaakt. Op het VWO leerde ik kritisch denken, nooit zomaar iets aannemen van de docent maar kijken of ik zijn verhaal lek kon prikken. En het verhaal begrijpen is ook makkelijker dan droge informatie stampen.
Op school was ik dus de derde groep, helaas op andere vlakken behoor ik vaak tot de eerste twee groepen. Jammer hè? Eigenlijk is het zonde.
Ik heb dit ook gemerkt op school, ik heb dan ook alle schoolniveaus meegemaakt. Op het VWO leerde ik kritisch denken, nooit zomaar iets aannemen van de docent maar kijken of ik zijn verhaal lek kon prikken. En het verhaal begrijpen is ook makkelijker dan droge informatie stampen.
Op school was ik dus de derde groep, helaas op andere vlakken behoor ik vaak tot de eerste twee groepen. Jammer hè? Eigenlijk is het zonde.
Supergoed weer geschreven!
Ik zie mezelf wel als redelijk nieuwsgierig, dus mag ik me dan onder de derde groep rekenen? 🙂
Ik ben altijd al erg nieuwsgierig en leergierig geweest. Vroeg altijd “maar hoe kan dat dan?” en “waarom is dat dan zo en niet anders?”. Daarom werd ik ook getrokken door je titel, haha. Ik kan me zeker in die derde groep vinden, hoewel ik dat op school niet altijd deed. Het verhaal moest wel echt boeiend zijn en boeiend verteld worden, anders was mijn concentratie al heel gauw weg.
(Je hebt bij het eerste opsommingsteken ‘Wannier’ staan, in plaats van ‘Wanneer’.)
Heel interessant artikel! Ik ben best wel nieuwsgierig.
Liefs, Mariette
Haha blijkbaar toch wel positief dat ik zo onwijs nieuwsgierig ben!
En ik hoorde net zoals jij wel bij de derde groep, maar soms ook bij de eerste of tweede op school!
of ik me in de derde groep kan vinden weet ik eigenlijk niet. In sommege gevallen wel en andere niet….lastig
Ik hang een beetje in de eerste groep – maar ik wil eigenlijk naar drie, want alles wat je schrijft is helemaal waar.
Nu ik mijn beroepsopleiding doe ben ik veel meer geïnteresseerd dan vorig jaar. Vorig jaar hoorde ik bij groep 1 of 2. Maar nu vooral bij groep 3. Omdat ik heb gekozen voor een opleiding die mij leuk lijkt ben ik dus ook nieuwsgieriger.
Ik ben nieuwsgierig maar op school totaal niet. Ook nooit gedacht dat dit met succes te maken had!
Op school ben ik zeker nieuwsgierig maar stel ik mijn vragen te weinig. Zeker een leuk doel! En leuk artikel, wordt er vrolijk van 🙂