Wat ik er écht van vind dat mijn vriend voor een jaar vertrekt

Tim, mijn vriend, vertrekt over een weekje voor een jaar naar Engeland. Zonder mij. Wat ik daarvan vind? Ik ben er niet zo heel erg blij mee. Wat ik ervan vind vertel ik je in deze blogpost.

Tim-en-ik

Ik vind het stom. Ik vind het helemaal niet leuk om terug te gaan wonen bij mijn ouders, ik was veel liever samen met Tim blijven wonen. Ik heb niet voor niets samen met hem een huis!

Het is veel gezelliger om elkaar elke dag te zien! Elke dag samen slapen, samen eten, samen kletsen, gewoon samen. Maar ik ben samen met een marineman, dus dat is waarschijnlijk niet hoe mijn toekomst eruit ziet, haha. Het zou kunnen dat als Tim over een jaar weer thuis komt, dat hij dan op een schip stapt en vijf maanden weg is. En dan kan hij niet zomaar eventjes terug vliegen natuurlijk.

Maar ik heb al eerder verteld dat ik vind dat je een ei bent als je de kans krijgt om in het buitenland te gaan studeren, alles mee zit, maar het niet doet. Dus ik geef Tim groot gelijk dat hij het doet.

Maar het blijft stom.

Ook omdat ik niet mee kan. Ik had best mee gewild!

Ik ben zo’n persoon die het heel rationeel bekijkt en zich niet te veel druk maakt voordat er überhaupt iets gebeurd is. Als ik naar de tandarts moet voor iets naars ben ik niet snel van tevoren zenuwachtig, dan heb ik een beetje zo’n ‘we zien het wel’ instelling. Dat heb ik nu ook. Ik kan het heel rationeel bekijken, maar wanneer Tim volgende week echt vertrekt vind ik het waarschijnlijk nog honderd keer zo stom als dat ik het nu vind.

Misschien voel ik me volgende week wel heel alleen en eenzaam. En misschien is mijn eigen huis veel fijner dan het huis van mijn ouders. En misschien heb ik wel veel meer ruimte om mijn eigen ding te doen in mijn eigen huis. En is er ineens niemand die me helpt met onthouden van dingen die ik moet onthouden. Misschien vind ik het wel helemaal niet leuk dat mijn ouders me moeten verzorgen. En mijn eten moeten maken. Misschien oordelen ze wel wanneer ik iets eet dat eigenlijk niet gezond is. Of misschien wil ik soms liever geen hulp vragen omdat ik weet dat mijn moeder ook veel pijn heeft.

Maar misschien gaat het ook wel hartstikke goed, vliegt het jaar voorbij, komt Tim vaak langs en ben ik over een jaar een stuk dichter bij een gezond leven.

Ik ga uit van dat laatste scenario. En als het tegenvalt zien we het dan wel weer. Ondanks dat ga ik Tim wel missen en vind ik het wel stom. Veel mensen vinden het een beetje gek dat ik er zo luchtig over doe, dus vandaar dit kijkje in mijn hoofd. Dit is hoe ik erover denk! Hoe zou jij het vinden als jouw partner een jaar lang naar het buitenland zou vertrekken?

DELEN:

51 reacties

  1. Explorista 23 augustus 2015 / 12:15

    Weet je wat het is.. je kunt je nu wel heel druk maken over hoe je je over twee maanden voelt, maar het heeft niet zo heel veel zin. Je moet daar toch in het moment mee dealen. Ik snap heel erg goed dat dit rot is. Je houdt van iemand, dus je wilt bij die persoon zijn. Ik vind dat je er heel sterk mee omgaat. En bekijk het maar zo: nu kun je tenminste scheetjes laten onder de deken, zo veel je wilt. 😉

  2. Danielle 23 augustus 2015 / 12:28

    Ik zit precies in hetzelfde schuitje Lisanne!
    Mijn vriend en ik waren zes jaar samen toen de beslissing kwam dat hij een periode in het buitenland zou gaan studeren. Uiteindelijk hebben we besloten om in juli te gaan trouwen, omdat we zielsveel van elkaar houden. We zijn nog studenten, maar zijn daar echt van overtuigd! Nu is hij afgelopen woensdag vertrokken en zie ik hem voorlopig niet. Bluuuh, heel naar. Ook reageren mensen heel negatief met dat het niet normaal is, dat we niet genoeg van elkaar houden, dat het raar is dat hij me nu al achterlaat terwijl we net zijn getrouwd. Mensen durven zelfs te beweren dat we niet genoeg van elkaar zouden houden.

    Maar elkaar juist dit gunnen, ik geloof dat dat echte liefde is. Ik mis hem verschrikkelijk, het liefst was ik met hem meegegaan, maar ik ben zo reuze trots op hem. Ik gun hem dit omdat ik van hem houd!
    Mooi om te zien dat dit ook bij jullie geldt! Echte liefde noem ik dat! 🙂

    • Mascha 26 augustus 2015 / 08:51

      Danielle! Wat mooi om te lezen! Ja je bent jong om te trouwen, maar wat is te jong? Wie beplaald dat? als je toch allebei achter deze keuze staat?
      Ik wens je sterkte, want phoe… Maar ook veel geluk 🙂 dit is inderdaad echte luefde

    • Joanne 28 augustus 2015 / 11:17

      Wow wat een rare reacties van je omgeving, dat je niet van elkaar zou houden als de één voor een tijdje naar het buitenland gaat. Ik vind het juist precies andersom, dat het een onvolwassen relatie is die nergens tegen bestand is, als je het niét doet alleen vanwege een partner. Het is precies wat je zegt, het elkaar gunnen en dit kunnen overleven, dát is pas echte liefde. Dus chapeau voor jullie!

  3. Godelieve 23 augustus 2015 / 12:37

    Begrijpelijk Lisanne dat in deze situatie je gevoel en je verstand het niet helemaal eens zijn met elkaar.
    Ik begrijp dat je Tim alle ruimte wil geven om deze kans te grijpen. Dat geeft blijk van ware liefde!
    Je bent een prachtmens en je hoeft je ook nergens voor te verontschuldigen, integendeel!

  4. Lifesabout 23 augustus 2015 / 12:39

    Toen Giorgio bij Defensie zat was hij wel eens 4 maanden weg. Verschrikkelijk, maar het went. En de tijd gaat nog best snel! Take care!

  5. Marjolein 23 augustus 2015 / 12:47

    Bah het is ook super stom! Maar het is voor hem ook wel weer heel mooi dat hij deze kans krijgt natuurlijk en dat maakt het zo dubbel. Ik begrijp je heel erg goed! Ik zou mijn vriend ook zoiets niet willen ontnemen maar zou er ook heel verdrietig om zijn. En dat mag hoor meis! <3

  6. Falco Renierkens 23 augustus 2015 / 12:48

    Die Tim boft maar met jou. Fijn voor hem dat je hem de ruimte kan geven 🙂

    Heel begrijpelijk dat je het niet leuk vind. Ik zou het ook niet fijn vinden als ik mijn vriendin voor langere tijd moet missen. Maar gelukkig is het voor een erg goed doel. En dat met je ouders komt ook vast goed hoor!

    Al begrijp ik je wel. Ik vind het ook verschrikkelijk om anderen om hulp te vragen :p Heb een jaar niet mogen rijden (2012-2013) en dat was een hel om mijn ouders me te laten rondrijden terwijl ik een rijbewijs had…

    Achja, succes in ieder geval en houd ons op de hoogte 🙂

  7. Karin 23 augustus 2015 / 12:54

    Ik weet hoe je je voelt, ik ben getrouwd met een marineman. Hem uitzwaaien in Den Helder heb ik maar een keer gedaan, doordat er ook kindjes stonden te huilen werd ik daar nog verdrietiger. Daarna zwaaide ik hem altijd uit op het station dat ging een stuk beter. Op den duur wende ik er aan dat ik hem weken of soms maanden niet zag maar leuk werd het nooit. Toch heeft onze relatie veel meer diepgang gekregen doordat we elkaar schreven en pas echt goed besefte wat we voor elkaar betekenden.

  8. Moniek van Bussel 23 augustus 2015 / 13:05

    Ik vind het echt heel knap dat je het zo positief en ‘luchtig’ bekijkt. Een hele goede instelling! Ik weet eerlijk gezegd niet of ik dat zou kunnen als ik in dezelfde situatie zou zitten, maar het komt ook altijd allemaal wel goed 🙂 Succes!

  9. Annelien 23 augustus 2015 / 13:11

    Zo herkenbaar! Mijn vriend is afgelopen donderdag naar Aruba gevlogen. Hij komt waarschijnlijk eind december terug, tenzij het bevalt.. dan blijft hij drie jaar weg. Als dat laatste het geval is ga ik ook naar Aruba verhuizen maar voor nu ben ik ‘opeens alleen’. Tot de paspoort controle was ik ook heel rationeel maar eenmaal daar moest ik toch wel huilen. En het weekend is ook één tranendal haha. Nu ben ik wel iets minder afhankelijk van hem (ik heb een chronisch heupprobleem) dus heb niet hoeven verhuizen etc, maar kan mij voorstellen dat dat aspect het een stuk lastiger maakt. Succes & sterkte 🙂 We’ll be fine haha.

    • Lisanne 24 augustus 2015 / 14:51

      Spannend zeg! Lijkt me voor jou ook wel raar de komende maanden, dat je niet weet waar jij je komende drie jaar gaat doorbrengen. Als Tim eenmaal weg is ben ik vast ook verdrietig, hihi, hoort erbij denk ik!

  10. Kelly 23 augustus 2015 / 13:18

    Ik begrijp je best! Ik vind het daarintegen ontzettend knap dat je er zo tegen aan kan kijken. Ik kan dat niet, vorig jaar hoorde ik dat dr een kans is dat mijn vriend wel eens naar het buitenland zou moeten met de vrachtwagen. Vanaf dat moment ben ik er best veel mee bezig, hij wil het niet en zal het waarschijnlijk ook niet doen maar het blijft toch prikkelen. Dus ik vind het heel erg knap dat je er zo tegen aan kijken kan, dat is nog best een voorbeeld voor anderen! Ik hoop voor jou dat het jaar toch fijn wordt en het snel om is 🙂

  11. Babette | StudioBabsie 23 augustus 2015 / 14:27

    Mooi dat je positief blijft en ook de mooie kanten er van in ziet!! Succes aankomende jaar en het komt vast allemaal goed!

  12. Deirdre 23 augustus 2015 / 14:28

    ik ben zoals jij. Nuchter en we zien het wel. Als mijn man een jaar weg zou moeten dan zou ik overwegen om mee te gaan met de kids. Maar ik ben al gewend dat hij veel weg is.. Afgelopen zondag tm vrijdag ochtend en vandaag vertrekt hij weer voor een paar dagen.. Het went en ik kan het prima alleen aan zonder hem 🙂

  13. Anouk 23 augustus 2015 / 14:58

    Ik begrijp je heel goed. En het is zeker niet leuk. Maar die Tim boft enorm met jou als vriendin. Maar des te leuker is als je elkaar weer ff kan zien dat zijn dan wel de leuke momenten!! Hou je goed Lisanne met jou komt t wel goed daar ben ik van overtuigd

  14. Berdien 23 augustus 2015 / 15:28

    Ahhhh!!! Super knap je instelling!!
    Het is gewoon stom, maar hoe stom het echt gaan zijn merk je vanzelf wel.
    En hoe fantastisch zou het zijn dat als je vriend volgend jaar terugkomt je
    misschien wel ietsje gezonder bent, beste homecoming ever ;-)! Fingers crossed.
    Voor nu veel sterkte en hopelijk begrijpen je ouders het als je soms gewoon even wat ongezonde meuk moet eten ;-)!!!

    • Lisanne 24 augustus 2015 / 14:50

      Hihihi, daar hopen we natuurlijk op, een gezondere Lisanne als hij terug komt 😀 (of dan kom ik gewoon effe bij hem langs. Hoppa, stap ik gewoon even op het vliegtuig! Hoe cool zou dat zijn)

  15. Emily 23 augustus 2015 / 15:34

    Ik vind het echt super knap van je, dat je er zo over denkt. Natuurlijk ga je ‘m missen! Daar twijfel ik niet aan. Maar het is inderdaad een prachtige kans voor hem. Hopelijk valt het gewoon allemaal mee voor jullie. 🙂

  16. Elize 23 augustus 2015 / 15:41

    Ik vind het zo goed hoe rationeel je dit kunt bekijken. Ik vind dat zelf vaak heel moeilijk en zou waarschijnlijk veel te veel drama maken als m’n vriend voor een jaar ver weg zou zitten. Terwijl dat natuurlijk juist helemaal niet goed zou zijn. Dus ik heb superveel respect voor hoe jij ermee omgaat ookal voel je je er niet altijd fijn bij (logisch ook). Succes komend jaar! Het gaat vast helemaal goed komen want volgens mij zijn zowel je ouders als Tim super fijne mensen en jij een enorm positieve doorzetter! Dan kan het niet anders dat het jaar voorbij vliegt 🙂

  17. Nienke 23 augustus 2015 / 15:41

    Ik snap best dat het heel dubbel is. Misschien voelt het wel okay om even alleen te zijn. Hem missen is natuurlijk heel normaal, maar misschien went het wel op een goede manier en vliegt de tijd voorbij. Veel succes, en hopelijk wel wat plezier! <3

  18. Stephanie 23 augustus 2015 / 15:45

    Hoop dat het je helpt dat je het op je blog een beetje van je af kunt schrijven. Ik vind dat je er knap mee omgaat, ik zou er niet zo goed mee kunnen dealen ben ik bang. Een paar maanden zou nog wel gaan, maar pfoe, een jaar?! Toch snap ik het ook dat je je partner het gunt.. dat is het dubbele eraan.

    Hoop dat het mag gaan zoals je in het tweede scenario aangeeft 🙂

  19. Marion 23 augustus 2015 / 15:58

    Sorry, ik kan het niet mooier maken dan het is: Ik zou het ook echt niet trekken. Maar … ja, ik zou hem ook laten gaan. Natuurlijk. Er is geen andere optie. Dat maakt het alleen niet minder klote.

  20. Tessa | 52druppels.nl 23 augustus 2015 / 16:59

    Het kan niet anders dan dat je dit stom vindt! Voor een gezond iemand is dat al stom, maar voor jou zijn de consequenties veel groter. Geeft alleen maar aan hoe gek je op hem bent toch… Stoer hoe je ermee om gaat!

  21. Linda 23 augustus 2015 / 17:52

    Begrijpelijk en ook logisch dat je het zo vervelend vind, dat zou ik ook vinden en ik denk iedereen die veel van iemand houdt en met diegene in één huis woont (of nog niet eens, trouwens). Hele menselijke reactie. Gelukkig is het voor nu ‘maar’ een jaar en weet je dat hij weer terug komt 😉 En het is ‘voor het goede doel’ zullen we maar zeggen – maar het blijft stom, natuurlijk.

  22. Ise 23 augustus 2015 / 18:05

    Ik snap dat dit vreselijk voor jou moet zijn, maar wat knap van je dat je hem toch laat gaan!

  23. Sanne 23 augustus 2015 / 18:58

    Ik zou ook zo zijn en het niet leuk vinden. Misschien vindt je het wel leuk om terug bij je ouders te wonen. Eigenlijk is het vooral afwachten, wat er gaat beuren en of je het leuk gaat vinden. Tim zit toch een beetje veel in je hartje.

  24. Kim | Kimsbloglife 23 augustus 2015 / 19:10

    Moet niet gemakkelijk zijn, ik weet niet of ik er mee om zou kunnen… Maar ja, wat moet je doen? Als het echt zijn droom is heeft het geen zin om hem tegen te houden… Toch zou ik het denk ik wel heel hard proberen, hoewel dat misschien heel egoïstisch is… Hopelijk valt het goed mee voor je!

  25. Anita | mindjoy 23 augustus 2015 / 19:46

    Natuurlijk is het een kans die Tim niet moet laten liggen, maar ik zou het er ook echt moeilijk mee hebben hoor! Je weet idd nooit hoe het gaat lopen en ik hoop van harte dat het jaar snel voorbij gaat!

  26. Marloes 23 augustus 2015 / 20:20

    Heel herkenbaar meid. En inderdaad stom en niet leuk. Zeker omdat het voor een jaar is! Gelukkig is Engeland niet heel ver weg. Maar voor hem wel een ontzettend mooie kans. Mijn vriend zit bij het korps en is nu voor 3 maanden naar Palm Springs. Ook echt niet leuk. Maar het went, en gelukkig vliegt de tijd! Succes alvast, en hopelijk gaat de tijd ook lekker snel voor jou!

  27. Jenn 23 augustus 2015 / 21:40

    Ik snap het wel, dat lijkt me ook super stom. Knap dat je hem de ruimte kunt geven, echte liefde 🙂

    p.s., in twee van je reclameblokjes zie ik iets van reimage, in 1 een irritant flikkerende ‘belangrijke boodschap’ over een trage computer en in de ander een net zo irritant flikkerende ‘u moet mogelijk fouten in windows herstellen’ met een of andere scandinavische scanmogelijkheid. Het komt op mij niet betrouwbaar over. Ik weet niet in hoeverre je invloed hebt op wat ik zie, maar ik twijfel of dit iets is waar je reclame voor wil maken 🙂

    • Lisanne 24 augustus 2015 / 14:43

      Oh dat is natuurlijk niet de bedoeling! Even naar laten kijken 🙂

  28. Tirza 23 augustus 2015 / 21:52

    Aaaah, ik voel je “stom”heid. Mijn vriendin gaat over een halfjaar een halfjaar naar Engeland. Vind ik ook stom. Niet leuk. Maar ik gun het haar zo, groot gelijk dat ze gaat! Maar het blijft stom.

    Een jaar zou ik wel tienduizend keer enger vinden! Maar ik hoop dat het je mee gaat vallen! Gelukkig ben je niet (zo) zenuwachtig van te voren, dat scheelt. Ik ben nu al zenuwachtig, rampzalig èh, haha.

    • Lisanne 24 augustus 2015 / 14:43

      Oooh wat rot dat je er nu al zenuwachtig van wordt! Hopelijk wen je komende tijd al aan het idee en valt het uiteindelijk ook mee 🙂

  29. Baukje 23 augustus 2015 / 21:57

    Ik snap je echt wel! Ik heb zelf een halfjaar in het buitenland gestudeerd en mijn toenmalige vriend vond het ook heel moeilijk, en ik ook! Ik vond het fijn om vaak te skypen zodat ik hem toch een beetje kon zien. En praten zodra er iets is, niks opkroppen want dan wordt het alleen maar moeilijker. En praat er ook zeker over met anderen als je hem mist (je ouders etc) zodat je het met je vriend ook over leuke dingen kunt hebben ipv dat je alleen maar zit te huilen voor je laptopje. (dat had ik in het begin wel en dat is zonde van de tijd die je hebt om met elkaar te praten)
    Hopelijk heb je er wat aan! 🙂 Sterkte!

  30. Fleur 23 augustus 2015 / 22:41

    Super stoer van je dat je er zo rationeel naar blijft kijken en je nog niet teveel druk maakt. Ik zou het persoonlijk wel echt verschrikkelijk vinden en van te voren al ‘stressen’ en enorm verdrietig zijn. Had ik maar een beetje dat rationele..

  31. Nienke 23 augustus 2015 / 23:35

    Ik zou het ook niet fijn vinden hoor als mn vriend een jaar weg was. Wat ik wel ontzettend tof vind is dat je het hem toch gunt ookal is t voor jou een stuk minder omdat je bij je ouders moet wonen voor een jaar. En zij nu de zorg voor je dragen al doen ze dat vast met alle liefde.
    Ik weet natuurlijk niet of Tim tijd heeft en mag Skypen want dat zou ook nog een fijne oplossing zijn dan zie je elkaar toch nog.

    Hopelijk vliegt het jaar voorbij en ben je straks weer gezonder als Tim weer thuis is en kunnen jullie lekker daarna samen genieten van leuke dingen, vakantie etc.

  32. Jennifer 23 augustus 2015 / 23:39

    Reinoud is ook een jaar weggeweest en inmiddels is dat ook alweer 4 jaar geleden, maar die periode is misschien even rot, alleen als je achteraf terugkijkt valt het zo in het niet bij al die jaren waarin je wel samen was en nog zult zijn. Het blijft stom, dat weet ik, vooral als je de achterblijvende partij bent, en het is niet iets om naar uit te kijken en het is helemaal niet tof om de dagen af te moeten tellen tot hij vertrekt, maar aan de andere kant kun je ook de dagen aftellen naar wanneer je hem weer zult zien. Ik had een afstreepkalender en zette elke dag een kruisje. In het begin leek het nergens op, al die lege vakjes die nog gingen komen, maar hoe meer kruisjes hoe toffer ik het eruit vond zien. Tegenwoordig zou ik washitape plakken op iedere dag die voorbij is. Aan de andere kant zou ik mezelf 5 jaar geleden hebben aangeraden om er niet zo ernstig mee bezig te zijn. Maar ja, je hebt ook gewoon een beetje verdriet en tja. Je weet dat hij terug komt, je weet dat hij langs komt en er vliegen dagelijks zoveel vliegtuigen naar Engeland en weer terug… eigenlijk is hij dichterbij als hij in Engeland gaat studeren dan wanneer hij in Maastricht zou zitten, qua reistijd (denk ik, tenminste, geldt voor mij hier in Groningen wel, hihi). Tja en verder, het heeft gewoon even tijd nodig, het slijt en je went eraan en voor je het weet haal je hem van Schiphol. 😉 X

    • Lisanne 24 augustus 2015 / 14:42

      Waar hij zit is wel langer reizen dan Maastricht, ook al scheelt het niet super veel hoor! 1,5 uur naar schiphol + daar van tevoren aanwezig zijn + 1 uur vliegen + reizen naar zijn appartement (waarschijnlijk ook iets van 1,5 in het meest voordelige geval). Scheelt niet heel veel dus! Maar sowieso ben ik blij dat hij lekker in Engeland zit, en niet in Amerika, hahaha. Als hij dat had opgeschreven bij zijn voorkeur had hij daar waarschijnlijk ook naartoe gekund (daar baalt hij van nu hij dat weet, vermoed ik haha).
      Ach, het valt vast mee 🙂 Hopelijk kan ik nog een keertje op bezoek bij hem!

  33. Suuz 24 augustus 2015 / 14:02

    Hee begrijpelijk! en ik snap je volkomen! ik zou ook gek worden als mijn partner een jaar weg zou gaan ( ik moet die partner nog vinden hoor;-) maar in mijn vorige relaties zou ik het ook niet fijn vinden!!!)
    Maar dit kan jij Lisanne!! super trots op je!! nu al!

  34. Annelies 24 augustus 2015 / 16:18

    Mijn vriendje is sinds een paar maanden piloot. Hij is vaak 3 weken van huis en dan met een beetje geluk weer een weekje thuis. Soms is hij langer weg en is hij korter thuis (kun je het nog volgen 😉 ). Ik mis hem heel erg en wist niet hoe ik er op zou reageren als hij zoveel van huis zou zijn. Nu moet ik zeggen dat het me alles mee val. Ja, leuk is anders! Maar we videobellen bijna dagelijks, al het is heel afhankelijk of de verbinding goed is. Het scheelt echt veel. Ja, ik mis hem wel, maar toch zijn we iedere dag soort van samen. dat zorgt ervoor dat ik het uiteindelijk eigenlijk ook wel prima ben gaan vinden. Het is in het begin wennen, het is ook even aanpassen want alles is ineens anders, maar het is heel goed te doen. Ik hoop dat jij en je vriend ook een manier vinden waarop het werkt en waardoor het minder stom is dat hij een jaar in het buitenland zit. Een jaar is wel wat anders als steeds een paar weekjes, dat snap ik wel hoor. Wat ik eigenlijk wil zeggen is; Make it work! Liefs, Annelies

  35. Nathalie 24 augustus 2015 / 20:26

    Wat ben je toch een sterk mens… en maar positief blijven!
    Daar kan ik echt nog héél wat van leren!

    Ik hoop echt dat het leven er over een jaar leuker maar vooral gezonder uit zal zien!

    Liefs,
    Nathalie

  36. Deisy 25 augustus 2015 / 13:11

    Je hebt echt een prachtige instelling Lisanne en juist het feit dat jullie zo vrij zijn en je eigen ding kunnen doen toont maar weer eens aan hoeveel jullie van elkaar houden <3 Ik begrijp ook volkomen dat je het nu helemaal niet leuk vindt, maar ik hoop echt dat jullie samen een routine gaan vinden die voor jullie beiden werkt. In ben er in ieder geval heilig van overtuigd dat alles op zijn pootjes terecht komt meis. X

  37. Miriam 25 augustus 2015 / 20:42

    Poehh, lijkt me pittig hoor! Ik zou het ook ontzettend STOM vinden! Maar ik vind het zo knap van je hoe je het oppakt, zet ’em op!

  38. Mascha 26 augustus 2015 / 08:58

    Ik ken je gevoel, mijn beste vriendindie ik echt elke dag spreek is twee jaar geleden voor een half jaar naar ghana gegaan. bellen was te duur, smsjes ook. Internet moest ze kopen. We hebben in die tijd echt weinig contact gehad, maar het heeft onze band wel vele malensterker gemaakt!

    Het komt vast goed Lisanne 😉

  39. Lonneke 27 augustus 2015 / 15:50

    Ik kan me heel goed voorstellen dat dit absoluut niet fijn is. Zeker ook omdat je weer thuis moet gaan wonen. Dan veranderd er ineens wel heel veel. Mijn vriend vertrok jaren geleden voor een stage een aantal maanden naar Nieuw Zeeland. Heel tof voor hem, maar ik heb hem zeker gemist.
    Kun je hem wel af en toe gaan opzoeken?

    • Lisanne 27 augustus 2015 / 20:49

      Zoals mijn gezondheid nu is kan ik hem niet opzoeken jammer genoeg! Maar hij mij wel gelukkig 🙂 En wie weet ga ik me komend jaar nog beter voelen en kan ik wel bij hem op bezoek, dat zou ik heeeeel erg tof vinden 😀 Nieuw Zeeland is helemaal ver weg zeg, maar ook wel heel erg gaaf, lijkt mij 🙂

  40. Joanne 28 augustus 2015 / 11:11

    Ik vind dat je hier super goed mee omgaat! Het is net wat je zegt, als je de kans krijgt om in het buitenland te studeren en het niet doet ben je een groot ei. Een buitenland studie is echt zo’n ‘once in a life-time’ levenservaring. Zo’n kans zou je met beide handen moeten aangrijpen en zeker niet laten liggen, al helemaal niet vanwege een vriend(in). Hoe vaak hoor je wel niet dat iemand niet gaat vanwege het hebben van een vriend(in) en het later uitgaat. Beetje zonde dat je daarvoor een leerzame ervaring hebt laten lopen die je niet zomaar kan inhalen later.
    Maar los daarvan, vind ik dat als je relatie echt goed zit het ook gewoon moet kunnen dat één van de twee zoiets doet. Als je een sterke volwassen relatie hebt, dan overleeft die dit en wordt hij alleen maar sterker erdoor. Dan gun je de ander het ook, hoe stom het ook is voor jezelf. Precies zoals jij het beschrijft, dus.

    Mijn vriend vond het uiteraard niet leuk toen ik naar Amerika ging voor mijn studie, zeker omdat het ticket zo duur was dat hij me zeker niet zou kunnen komen bezoeken. Maar hij heeft er geen probleem van gemaakt en het me gegund. Ik heb daar echt de tijd van mijn leven gehad. Hij was ook niet blij toen ik nóg een keer ging, naar Londen dit keer. Maar gelukkig is dat wel een stuk dichterbij en is hij vaak langsgekomen, wat het een stuk makkelijker maakte. Wederom vond ik het fantastisch. Nu heb ik wel beloofd dat ik niet nog een derde keer ga 😉

    Ik had zelf echt al jarenlang de droom om ooit in het buitenland te studeren. Altijd als ik van iemand hoorde die dat had gedaan of ging doen, kreeg ik een soort knoop in mijn maag van IK WIL DAT OOK. Ik zou er echt de rest van mijn leven spijt van hebben gehad als ik dit nooit had gedaan, dus ik ben erg blij dat ik me nergens door heb laten tegenhouden, ook niet door een relatie. Ik heb ook wel eens gehoord dat iemand zei ‘iedereen zegt dat je buitenland ervaring niet moet laten varen voor een relatie, maar is liefde dan niet belangrijk?’. Ja, dat is het zeker. Het is voor mij essentieel. Maar ik vind juíst dat als het om echte liefde gaat, er geen keuze hoeft te zijn. Dan kan het gewoon allebei, je relatie houden en die ervaring opdoen. Dan is er geen probleem.
    Ik vind het dus super om te zien hoe volwassen jij hier mee omgaat en dat zegt volgens mij veel over hoe sterk jullie band is. Het is kutter dan kut voor jou, maar je gunt het Tim van harte.

    Ik was zelf niet een heel jaar weg en een jaar is natuurlijk nog wel een stukje heftiger. Maar ik moet zeggen dat veel van mijn studiegenoten in Londen wel een (studie)jaar bleven en veel van hen ook gewoon een vriend hadden die nog in het thuisland zat. Dat is allemaal gewoon goed gegaan en zo’n jaar vliegt echt sneller voorbij dan het klinkt. Nogmaals, echt super hoe je hier mee omgaat!

  41. Hester 29 augustus 2015 / 11:41

    Ik denk dat je het vooral heel rationeel benadert en dat dat ook wel handig is, als je het kan. Je weet toch wel dat je ‘m gaat missen op het moment dat ‘ie weg is, maar het heeft geen zin om je daar nu al extreem zorgen over te maken, want je weet toch dat je uiteindelijk wel wil dat ‘ie het doet omdat je het ‘m gewoon gunt. Als je in de hele voorbereidingsmaanden al verdrietig zou zijn is dat eigenlijk alleen maar ‘extra’ verdriet, want op dat moment is/was Tim er natuurlijk nog gewoon en dan kun je daar maar beter van genieten (wat je volgens mij ook wel hebt gedaan)!

  42. Bianca Ronday 2 september 2015 / 13:34

    Hoe zou het zijn als mijn partner een jaar weg zou gaan? Ik heb werkelijk geen idee! Wij zijn al zo ongelooflijk lang samen, dat ik me eigenlijk geen ander leven kan voorstellen. Hij zou wel heel graag eens een lange expeditie willen maken naar bv de Antartica, maar ja, daar kom je niet zomaar. Niet zonder de juiste studie en ervaring. Mocht hij de kans ooit krijgen in zijn leven, dan zal ik hem wel 100% steunen en de ruimte geven. Dat het dan pijn zal doen, hem zal missen en mijn leven ineens heel vreemd zou vinden, dat durf ik te garanderen. Overleven, dat zouden we het zeker doen, samen, maar ik ook alleen.
    Heel veel succes in het komende jaar. Het zal van tijd tot tijd pittig zijn, je steun en toeverlaat niet bij je in de buurt, je eigen opgebouwde gewoontes en rituele die in een ander huis niet altijd voegen. Als ik je instelling zo lees, dan komt het allemaal goed en gaat de tijd altijd weer sneller dan je verwacht had.

  43. Vivian 4 september 2015 / 20:02

    Ik wil even zeggen dat ik het knap van je vind dat je dit hebt geschreven, nadat je zei dat je vooral blij voor hem was. Hier blijkt maar wel weer uit dat het gewoon hartstikke oké is om het niet oké te vinden!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.