We gaan allemaal dood, dat is een feit. Of het nu vroeg of laat is, het gebeurt ons allemaal. Hopelijk is voor mij de tijd nog lang niet rijp, hopelijk voor jullie ook niet. Maar dit is wel een goed moment om na te denken over wat je nu eigenlijk wilt doen of maken in je leven. Waarbij wil je dat mensen aan jou terugdenken?
Volgens mij heeft iedereen wel meerdere dingen die je wilt bereiken. Misschien wil je een boek schrijven en wil je dat die nog gelezen wordt als jij er niet meer bent. Of je wilt dat andere mensen nog aan je denken omdat je iets bijzonders hebt gedaan of bent geweest. Ik vind de quote hierboven heel mooi, en deze legt eigenlijk ook uit wat ik bedoel met mijn titel.
Natuurlijk zijn er ook dingen die ik wil “maken”, zoals de titel hiervan zegt.
Ik wil mijn positieve vibes achterlaten op de wereld
In welke vorm weet ik nog niet, maar dit is wel echt mijn doel. Ik wil dat mensen bij mijn werk terugdenken aan het moment waarop ze de streep over gingen. De streep om het gewoon te doen, om positiever in het leven te gaan staan. Om meer te genieten. Maar ook om hun dromen achterna te gaan en hiervan succesvol en gelukkig te worden.
Of dit in de vorm van mijn blog gaat zijn, of in de vorm van een boek (of meerdere), een tv programma, film of documentaire, een eigen tijdschrift (a la Linda, goed idee!), of iets compleet anders, dat zal te tijd leren! Ik wil mooie dingen maken.
Ik wil fibromyalgie de wereld in, en hierdoor de wereld uit helpen
Bijna niemand weet wat fibromyalgie is, terwijl zo veel mensen het hebben. Artsen en mensen vinden het niet erg genoeg, omdat je er niet aan overlijdt. Hierdoor krijgt het veel te weinig aandacht en het resultaat is een vervelende, veel te vaak voorkomende, chronische ziekte die levens behoorlijk zwaar maakt.
Veel mensen met fibromyalgie kunnen er mee leven. Zij kunnen makkelijker werken, hebben kinderen, en de fibro komt pas laat opduiken. Maar er zijn steeds meer mensen zoals ik, die niet de kansen krijgen die een jonge meid hoort te krijgen. Vervolgens krijg je een heleboel onbegrip op je dak inclusief een hand vol artsen die niets met je aan kan (Omdat ze 1. Er niets van weten 2. Vinden dat je je aanstelt 3. Tegen het gebruik van medicijnen zijn en je letterlijk NIET kunnen/willen helpen) .
Dit moet anders! Nederland moet weten wat fibromyalgie is en wat het voor veel mensen betekent! Hiervoor zetten we ons natuurlijk in bij de FES, maar dit lukt je niet zomaar even, helaas.
Hoe meer mensen het weten, hoe meer begrip. Hoe meer mensen er begaan zijn, en hoe meer mensen er actie willen ondernemen voor onderzoek naar fibromyalgie.
Zo, die had ik op deze manier nog nooit op een rij gezet! Opvallend dat het allebei toch echt met communicatie te maken heeft. Jullie snappen dat ik niet rust nadat deze plannen zijn uitgevoerd! (Of toch wel, zonder rust kom ik niet ver, hahaha) Natuurlijk is die eerste hartstikke subjectief en zou je bij 1 blije persoon al kunnen stoppen. Maar dat doe ik natuurlijk niet, haha.
Nu weten jullie wat mijn levensdoelen zijn als het gaat om dingen achterlaten. Nu ben ik benieuwd naar die van jullie! Wat wil jij de wereld meegeven na je dood?
Mooie geschreven en zeker iets om over na te denken!
Ik heb hier eigenlijk nog nooit zo overnagedacht, maar ik vind jouw ‘doelen’ wel heel mooi!
Ik hoop net als jij een stukje positiviteit achter te kunnen laten; een beetje meer liefde, verdraagzaamheid en respect. Hoe? Ik heb net een columnbundel uitgegeven, schrijven is tenslotte een mooie manier om het eerdergenoemde te bereiken. Daarnaast hoop ik op een dag rechter te zijn, dus hopelijk kan ik ook op die manier bijdragen aan rechtvaardigheid en een betere maatschappij. Mooie doelen heb je, ik heb het idee dat je ze nog gaat bereiken ook 😉
Het stukje van fibromyalgie is ook mijn doel!
Iedereen is hier met een doel op aarde, ook al is het soms niet de weg die je zelf voor ogen had en soms duurt het even voordat je jouw weg hebt gevonden. Ikzelf heb nu 10 jaar MS en mijn leven is ook anders dan ik me had voorgesteld. Ik had graag hotelmanager willen worden en internationaal willen wonen en werken. Nu zit ik in een rolstoel en ben ik bij alledaagse handelingen afhankelijk van derden. Moeilijk maar het heeft me ook veel gegeven en geleerd. Zo ben ik getrouwd en moeder van 2 kindjes en heb ik een eigen stichting waarbij ik mij projectmatig inzet voor mensen met een chronische ziekte en beperking. Ik wil mijn leven niet laten leiden door mijn MS, ik kies er voor om het om te buigen tot iets positiefs en daardoor anderen te enthousiasmeren en inspireren om ook wat van hun leven te maken. De keus ligt bij jou! Niets is onmogelijk! Waar een wil is is een weg! Dus ga er voor! Ik zeg niet dat het meteen lukt maar als je het niet probeert lukt het sowieso niet!
Ik hoop dat ik mensen een goede indruk kan geven, dat ze me blijven herinneren zoals ik ben en dat ik gequote zal blijven worden.
Wauw, wat mooi geschreven zeg.
En het is inderdaad een onderwerp waar weinig of bijna nooit over gesproken word.
Eigenlijk best wel raar dat we dat weg stoppen aangezien net zoals jij zegt we allemaal ooit eens dood gaan.
Ik zou graag de mensen die ik achter laat mee willen geven dat ze door moeten gaan en niet stil moeten gaan staan, iets van hun leven moeten maken en onthouden dat het ( als ik hopelijk een oud omaatje ben ) goed is en dat ik dan hoogs waarschijnlijk een mooi leven heb gehad.
Ik geniet van iedere dag want voor je het weet is het over.
Ik kan de mensen alleen maar meegeven dat ze goed voor hun medemens moeten zijn 🙂
Ik wil als ik later oud ben kunnen zeggen dat ik de wereld een stukje beter heb gemaakt, op wat voor manier dan ook. Misschien een groot doel, maar ik hoop dat het gaat lukken :).
Hier denk ik regelmatig over na, maar ik weet het niet goed. Iets met positiviteit, genieten en leren!